Ο Κωνσταντίνος Τασούλας και η σκληρή, αντικομμουνιστική Δεξιά

Ο Κωνσταντίνος Τασούλας προέρχεται από τη λεγόμενη «βαθιά» Δεξιά. Όσο και αν διάφοροι δημοσιολογούντες έσπευσαν απ’ την πρώτη στιγμή να αναδείξουν την πραότητα, τη μετριοπάθεια και την καλλιέργειά του ανδρός προκειμένου να στηριχθεί το αφήγημα του Μαξίμου και του Κυριάκου Μητσοτάκη για την επιλογή του δεν παύουμε να μιλάμε για ένα πρόσωπο που έρχεται από τον σκληρό κομματικό πυρήνα της Δεξιάς.

Γραμματέας του Αβέρωφ

Το 1981, σε ηλικία 22 ετών ο κ. Τασούλας βρέθηκε στο γραφείο του Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα ως γραμματέας του, θέση στην οποία έμεινε επί 9 συναπτά έτη. Θεωρείται «παιδί» του τότε αρχηγού και μετέπειτα επίτιμου αρχηγού της ΝΔ, μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά.

Και όταν μιλάμε για τον Ευάγγελο Αβέρωφ, εννοούμε τη σκληρή, αντικομμουνιστική Δεξιά, η οποία ανέλαβε τα ηνία του κόμματος μετά την ήττα του 1981 από το ΠΑΣΟΚ. Ποιος δεν θυμάται το σύνθημα στις συγκεντρώσεις των δεξιών εκείνη την περίοδο, «Αβέρωφ / Τοσίτσα / βάρα με την γκλίτσα»

Ή ακόμα περισσότερο την επεισοδιακή συνεδρίαση της Βουλής το 1982 με αφορμή το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης;

Ήταν η εποχή όπου η ΝΔ αποχωρούσε από τη Βουλή και το μοναδικό στέλεχός της που έμεινε και ψήφισε υπέρ ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα και του Ευάγγελου Αβέρωφ προς τον Ανδρέα Παπανδρέου για το νομοσχέδιο που είχε ψηφιστεί απ’ το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ:

«Θέλετε, κυρίως, να αποκτήσει το ΚΚΕ συγχωροχάρτι και βραβείο για την αντεθνική του δράση επί Κατοχής; Αυτό είναι αδύνατον να το δεχτούμε. Και επειδή αρνηθήκατε την πρόταση μας, γι’ αυτόν τον λόγο εμείς θα αποχωρήσουμε».

Η ατάκα για τον Μπελογιάννη

Λογικό είναι λοιπόν ο αντικομμουνισμός του Ευάγγελου Αβέρωφ να περνούσε και στους «μαθητές» του. Στην περίπτωση του κ. Τασούλα το είδαμε να συμβαίνει το 2017 στη Βουλή με αφορμή το πολιτικό μνημόσυνο του Νίκου Μπελογιάννη και τα εγκαίνια του μουσείου προς τιμήν του στη γενέτειρά του, Αμαλιάδα Ηλείας, μια πρωτοβουλία του τότε προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση.

«Έχει ακουστεί εδώ, γιατί υπάρχουν και άλλες παρατάξεις σε αυτή τη χώρα, δεν υπάρχει μόνο η αριστερά σε αυτή τη χώρα, υπάρχουν και άλλες παρατάξεις, έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της δημοκρατίας. Εάν είχε επικρατήσει η άλλη παράταξη στη χώρα μας δεν θα επιτρεπόταν, όχι απλώς να πω αυτά αλλά δεν θα επιτρεπόταν ούτε να τα σκεφτώ αυτά».

Αυτά ήταν τα λόγια του κ. Τασούλα τότε εν μέσω χειροκροτημάτων βουλευτών της ΝΔ. Αξίζει να σημειωθεί ότι νωρίτερα είχε πάρει τον λόγο ο βουλευτής Χρυσής Αυγής Παναγιώτης Ηλιόπουλος, ο οποίος είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «τιμήσατε τον σφαγέα αλλά εμείς το σπίτι του θα το γκρεμίσουμε για να μη θυμίζει τα εγκλήματα του κομμουνισμού, όταν θα έρθει η ώρα. Θα δείτε το Μουσείο Μπελογιάννη τι θα γίνει όταν θα έρθει η Χρυσή Αυγή στα πράγματα».

Ο κ. Τασούλας που ανησυχούσε τότε για το τι θα μπορούσε να πει και να σκεφτεί εάν επικρατούσε ο κομμουνισμός στην Ελλάδα, δεν είπε τίποτε για τα ξερονήσια, τις εξορίες, τα βασανιστήρια και το καθεστώς τρομοκρατίας που κυριάρχησε από τη Δεξιά στη μετεμφυλιακή Ελλάδα.

«Παραδίδουμε την Ελλάδα στα χέρια σας»

Όχι και τόσο καλή εντύπωση είχε προκαλέσει και η στάση του κατά τη διάρκεια υποδοχής στο Κοινοβούλιο, του τότε προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, Μπομπ Μενέντεζ.

Προσφέροντάς του ένα δώρο, μια καλλιτεχνική απόδοση του χάρτη της Ελλάδας, o κ. Τασούλας εκστόμισε τη μάλλον ατυχή φράση «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαστε βέβαιοι ότι είναι σε καλά χέρια».

Που να ήξερε βέβαια ότι ο συνομιλητής του λίγα χρόνια αργότερα θα αντιμετώπιζε κατηγορίες για δωροδοκία, αλλά αυτό σίγουρα είναι το λιγότερο και δεν μπορούσε να το γνωρίζει εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, η φράση του κ. Τασούλα περί «παράδοσης της Ελλάδας στα χέρια σας», ξύπνησε μνήμες ραγιαδισμού και υποταγής, ανάλογες με την παροιμιώδη ιστορική ατάκα, «Ιδού στρατηγέ ο στρατός σας», του Παναγιώτη Κανελλόπουλου προς τον στρατηγό Βαν Φλιτ.

Πηγή: in.gr