Γιατί η Ακροδεξιά στην Ευρώπη έχει επικεφαλής ισχυρές γυναίκες-Η ιδιαίτερη περίπτωση της Γερμανίας

Τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη τάσσονται κατά των αμβλώσεων, της ισότητας των φύλων και υπέρ των «παραδοσιακών οικογενειών», αλλά ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί ότι στο τιμόνι πολλών εξ αυτών βρίσκονται γυναίκες.

Όπως για παράδειγμα το κόμμα AfD στη Γερμανία, το οποίο, μολονότι στο πρόγραμμά του μιλάει για τους «παραδοσιακούς ρόλους των φύλων» και δεσμεύεται να προωθήσει «υψηλό ποσοστό γεννήσεων», εξέλεξε παμψηφεί την Αλίς Βάιντελ ως υποψήφια καγκελάριό του στις ομοσπονδιακές εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου.

Είναι, άραγε, σύμπτωση η εκλογή της Βάιντελ, την ώρα που ο Μπγιορν Χέκε, ο «μυστικός αρχηγός του κόμματος», όπως τον χαρακτηρίζει το περιοδικό Der Spiegel, παραμένει στο παρασκήνιο;

Η επιλογή της 45χρονης πρώην εργαζόμενης στην Bank of China και πρώην αναλύτριας της Goldman Sachs στη Φρανκφούρτη προκαλεί έκπληξη, καθώς η προσωπική της ζωή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον προσανατολισμό του κόμματός της: Η Βάιντελ δεν ζει στη Γερμανία, είναι παντρεμένη με μια γυναίκα από τη Σρι Λάνκα και συζούν με τα δύο υιοθετημένα παιδιά τους στην Ελβετία - ένα ομόφυλο ζευγάρι γυναικών που κάθε άλλο παρά συνάδει με το οικογενειακό μοντέλο «πατέρας - μητέρα - παιδί» χωρίς ιστορικό μετανάστευσης, που προωθεί η AfD.

Γυναίκες, όμως, βρίσκονται στο τιμόνι και άλλων ευρωπαϊκών ακροδεξιών κομμάτων: Η πλειοψηφία των Ιταλών το 2022 εξέλεξαν ως πρωθυπουργό τους την επικεφαλής του μεταφασιστικού κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας», Τζόρτζια Μελόνι, στη Γαλλία η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν διεκδίκησε τρεις φορές το ύπατο αξίωμα της χώρας και ετοιμάζεται και για την τέταρτη -αν δεν της επιβληθεί στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, εφόσον καταδικαστεί τον Μάρτιο για κατάχρηση κοινοτικών κονδυλίων-, ενώ στη Φινλανδία η Ρίικα Πούρα είναι επικεφαλής του δεξιού λαϊκιστικού κόμματος Perussuomalaiset.

Στρατηγική αποδαιμονοποίησης της Ακροδεξιάς

Ειδικοί εκτιμούν ότι τα ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη αναθέτουν όλο και συχνότερα σε γυναίκες τα ηνία τους επειδή φαίνονται πιο ακίνδυνες, και έτσι τους προσδίδουν μια πιο μετριοπαθή επίφαση.

Σύμφωνα με τη Λέα Λόχαου, του γερμανικού αντιφασιστικού «Ιδρύματος Αmadeu Antonio», το φαινόμενο αυτό παρατηρείται από τη δεκαετία του 1990 σε ακροδεξιά και δεξιά λαϊκιστικά κόμματα. «Η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι πιο ακίνδυνες, λιγότερο πολιτικές ή λιγότερο ριζοσπαστικές οδηγεί στο να μπορούν οι ακροδεξιές ηγέτιδες να ενεργούν πιο αόρατα. Ως προς το πολιτικό περιεχόμενο, ωστόσο, ακολουθούν την ίδια γραμμή. Ακόμα κι όταν εξωτερικά μιλούν για ισότητα, στη πράξη προπαγανδίζεται ο αντιφεμινισμός», δήλωσε στο ελβετικό κρατικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο SRF.

Για τον Γερμανό πολιτικό επιστήμονα Βόλφγκανγκ Σρέντερ, τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα χρησιμοποιούν τις γυναίκες σε θέσεις πρώτης γραμμής στο πλαίσιο μιας στρατηγικής αποδαιμονοποίησής τους. «Βάζουν τις γυναίκες στη βιτρίνα για να χτίσουν το προφίλ τους, να εξωραϊστούν». Με τις γυναίκες στην κορυφή, τα κόμματα αυτά ενδύονται έναν μανδύα μετριοπάθειας, για να καταστήσουν πιο αποδεκτές κοινωνικά τις ακροδεξιές πολιτικές τους.

Σε αυτό το πνεύμα, η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, που από το 2011 που ανέλαβε από τον πατέρα της τα ηνία του τότε «Εθνικού Μετώπου», επιδόθηκε σε μια προσπάθεια αποδαιμονοποίησης του κόμματος, ώστε να μη θεωρείται πλέον ακροδεξιό και να είναι εκλέξιμο για όλους τους ψηφοφόρους.

Το μετονόμασε, μάλιστα, σε «Εθνική Συσπείρωση» και η τακτική της απέδωσε καρπούς, μιας και το κόμμα αύξησε σταδιακά τα ποσοστά του. Και, μάλιστα, όπως σημειώνει στην Berliner Zeitung η αυστριακή πολιτική επιστήμονας Μπίργκιτ Ζάουερ, επί των ημερών της Λεπέν αυξήθηκε ο αριθμός των Γαλλίδων που ψηφίζουν το κόμμα της, αν και εξακολουθούν να αποτελούν οι άνδρες το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων της «Εθνικής Συσπείρωσης».

Το ίδιο ισχύει, κατά πώς φαίνεται, και στη Γερμανία, όπου η Αλίς Βάιντελ φαντάζει για πολλούς ψηφοφόρους ελκυστικότερη από τον ακραίο Μπιορν Χέκε, κάτι που αποτυπώνεται εν μέρει και στις δημοσκοπήσεις, με την τελευταία σφυγμομέτρηση να δίνει ποσοστό 22% στο AfD, μόλις 8% πίσω από την παραδοσιακή Δεξιά των Χριστιανοδημοκρατών.

Στόχος η προσέλκυση ψηφοφόρων και από τα δύο φύλα

Αναθέτοντας σε γυναίκες τα ηνία τους, τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα αποβλέπουν στην κινητοποίηση των γυναικών ψηφοφόρων, εφόσον αυτές πειστούν ότι με μια γυναίκα επικεφαλής δεν μπορεί να είναι τόσο μισογυνικά και φασιστικά.

Για τον Βόλφγκανγκ Σρέντερ, η επιλογή γυναικών για τις ηγεσίες των ακροδεξιών κομμάτων εξυπηρετεί και έναν άλλον σκοπό, καθώς δημιουργούν την εντύπωση ότι τα κόμματά τους διαμορφώνουν πολιτικές για τις γυναίκες, κάτι χρήσιμο για την προσέλκυση των γυναικών ψηφοφόρων. Αλλά έχει πλεονεκτήματα και για τη στρατολόγηση αρρένων ψηφοφόρων, στη λογική ότι αυτές οι «ακίνδυνες» ξανθιές μπορούν να κερδίσουν πόντους με την ελκυστική τους εμφάνιση...

Πηγή: iefimerida.gr