Καλείται να βρει διεξόδους από την κρίση η Αστυνομία, το παρελθόν επηρεάζει το παρόν-Ζητούμενο η επάρκεια

Η Αστυνομία, δηλαδή ο οργανισμός που βάσει και της ετυμολογίας της λέξης, προέρχεται από το αρχαίο «ἄστυ» και «νόμος» δηλαδή αυτός που φροντίζει ή επιτηρεί την πόλη, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους θεσμούς του κράτους. Είναι η αιχμή του δόρατος για την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη σε κάθε οργανωμένη κοινωνία. Ως εκ τούτου, ούτε η κοινή γνώμη ούτε η ηγεσία της Δύναμης μπορούν να κάνουν εκπτώσεις ή να δίνουν αφορμές στους πολίτες να αμφισβητούν τις ικανότητές και την επάρκεια της. Ωστόσο, τα τελευταία γεγονότα, που δεν είναι ούτε ένα ούτε δύο, θέτουν υπό αμφισβήτηση τους χειρισμούς και τις ικανότητες ορισμένων μελών της, οι οποίες ωστόσο συμπαρασύρουν ολόκληρη την εικόνα της Αστυνομίας.

Αν θεωρήσουμε ως δεδομένη την εκδοχή ότι στην υπόθεση θανάτου του άτυχου Πακιστανού δεν προκύπτει θέμα συγκάλυψης, τότε τα όσα εκτυλίχθηκαν από τη στιγμή του θανάτου του 24χρονου και έπειτα, αναδεικνύουν ζητήματα επάρκειας. Εξάλλου, υπενθυμίζεται πως μετά και την δεύτερη τελευταία απόδραση κρατούμενου, ο Αρχηγός Αστυνομίας παραδέχθηκε παθογένειες και επιχειρησιακές αδυναμίες, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Σε σενάριο να πρόκειται για συγκάλυψη, τότε τα πράγματα είναι πιο «εύκολα», όπως στην περίπτωση του Σουηδού δραπέτη, όπου διαπιστώθηκε η εμπλοκή αστυνομικού. Το ότι υπάρχει διαφθορά στις τάξεις της Αστυνομίας, δεν αμφισβητείται από κανένα και εξάλλου του αποδεικνύει η ιστορία, ωστόσο σε αυτό το κεφάλαιο το ζητούμενο είναι η απόδοση ευθυνών και η τήρηση του αφηγήματος περί μηδενικής ανοχής, αν και τα δεδομένα δείχνουν μια γενικότερα ατιμωρησία, κάτι που δίνει το «έναυσμα» σε άλλους αντί τον παραδειγματισμό. Εντούτοις, δεν θα πρέπει να μπαίνουν όλοι οι αστυνομικοί στο ίδιο τσουβάλι, λόγω των εξαιρέσεων.

Από εκεί και πέρα, στο κάδρο αυτή τη στιγμή υπάρχει το θέμα της ικανότητας ή της ανικανότητας, κάτι που αποτελεί... ναρκοπέδιο για την νέα ηγεσία, η οποία καλείται να ανατρέψει τα εις βάρος της δεδομένα, με αυτά τα δεδομένα!

Η συχνότητα και η φύση των λαθών, αναγκαστικά εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα και την επάρκεια της Αστυνομίας, η οποία αμφισβητήθηκε αρκετά και έντονα τα τελευταία χρόνια, λόγω διαδοχικών αστοχιών, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πέραν του ότι μετέτρεψαν το Σώμα Ασφαλείας της χώρας σε περίγελο, έδειξαν πως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην βασική αποστολή της. Να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες και να επιβάλει την τάξη και τους νόμους κατά ίσο τρόπο.

Η υπόθεση του θανάτου του νεαρού Πακιστανού είναι η πιο πρόσφατη σε μια σειρά περιστατικών που δημιουργούν εύλογα ερωτήματα και εντείνουν την αίσθηση ανασφάλειας. Αν του επεισοδίου στη νεκρή ζώνη, όπου ρίχθηκαν πυροβολισμοί, δεν ακολουθούσε η αστοχία στη σκηνή που βρέθηκε νεκρός ο 24χρονος, ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά και σίγουρα δεν θα προκαλούσε καχυποψία. Ωστόσο, πολλές φορές ένα περιστατικό μπορεί να δημιουργεί οσμή συγκάλυψης, εντούτοις η αχαμπαροσύνη που προκύπτει σε κάποιες περιπτώσεις, περιπλέκει την κατάσταση, σε συνδυασμό με την προϊστορία.

Γιατί σε αυτό το σημείο, στο μυαλό μας έρχεται η πολύκροτη υπόθεση του θανατηφόρου του 2012, όπου και πάλι διατυπώνονταν ισχυρισμοί περί συγκάλυψης, τους οποίους απέρριπτε κατηγορηματικά η ηγεσία της Αστυνομίας, ωστόσο στη συνέχεια αποδείχθηκε πως υπήρξε πλημμελής διερεύνηση και μάλιστα έντεκα χρόνια μετά, αστυνομικός κατηγορήθηκε ενώπιον Δικαστηρίου. Βέβαια αυτή δεν είναι η μοναδική υπόθεση, συνεπώς η προϊστορία της Αστυνομίας σε κάποιες υποθέσεις, αναπόφευκτα έρχεται στο προσκήνιο και δημιουργεί συνειρμούς όταν προκύπτουν τέτοια λάθη, όπως στην περίπτωση του Πακιστανού. Με απλά λόγια, ακόμη και δίκαιο να έχει η Αστυνομία σε μια υπόθεση, έπαθε ότι ο βοσκός ο ψεύτης, ενώ ενδέχεται η νέα ηγεσία να πληρώνει παλιές «αμαρτίες».

Επίσης, η πίεση που δημιουργήθηκε στην Αστυνομία αλλά και στον πολιτικό της προϊστάμενο, ενδέχεται να μην δημιουργείτο εάν δεν προηγούνταν τα προηγούμενα επεισόδια, που ανέδειξαν με τον πιο έντονο τρόπο, το θέμα της ανεπάρκειας για απλά θέματα.

Από την μία, επιστρατεύτηκαν 180 μέλη της Αστυνομίας για την αστυνόμευση του αγώνα ανάμεσα σε ΑΕΛ και Απόλλωνα, με παρουσία κοντά στο γήπεδο «Νίκος Σολομωνίδης», αφού υπήρχαν πληροφορίες για επεισόδια. Παρ' όλα αυτά, ένα πέντε νεαροί, εκ των οποίων κάποιοι ανήλικοι, κατάφεραν να προκαλέσουν έκτροπα, αφού κάποιος υπεύθυνος θεώρησε ορθό να δώσει οδηγίες για να απομακρυνθεί η διμοιρία.

Από την άλλη ακολούθησαν οι δύο αποδράσεις, σε διάστημα μερικών ημερών, χωρίς μάλιστα οι κρατούμενοι να είχαν οργανώσει γκανγκστερικό σχέδιο, τύπου Αλ Καπόνε, ο οποίος βλέποντας τον τρόπο που δραπετεύουν σήμερα, θα νιώθει προσβεβλημένος, αφού ο ίδιος το 2008 χρειάστηκε να επιστρατεύσει σχέδιο, υψηλότερου επιπέδου.

Στα αξιοσημείωτα είναι και το γεγονός πως οι δύο αποδράσεις καταγράφηκαν μόλις τρεις μήνες μετά την απόδραση του ισοβίτη, ο οποίος επίσης δεν κατάρτισε οποιοδήποτε εξειδικευμένο σχέδιο, αλλά εκμεταλλεύτηκε τις τρύπες της φρούρησης τους.

Αν βγει από την εξίσωση η υπόθεση του Πακιστανού, που ναι μεν μετατοπίζεται όλο το βάρος της ευθύνης στον ιατροδικαστή, αν και διατυπώνονται και απόψεις από νομικούς πως από πλευράς Αστυνομίας θα έπρεπε να γίνουν ενέργειες αν υπήρχαν υπόνοιες για εγκληματική ενέργεια, οι δύο αποδράσεις δεν δείχνουν σοβαρά κενά ορισμένων μελών. Και αυτό διότι, οι αστυνομικοί που φρουρούσαν τους κρατούμενους, δεν κλήθηκαν να εκτελέσουν εξειδικευμένα καθήκοντα. Αντιθέτως, είχαν μια πολύ απλή δουλειά. Να προσέχουν τους κρατούμενους.

Τα όσα καταγράφονται τις τελευταίες εβδομάδες, έχουν ως αποτέλεσμα η Αστυνομία να δέχεται επαναλαμβανόμενα πυρά για ανεπάρκεια, εξού και οι πολίτες δεν δείχνουν να εμπιστεύονται το Σώμα Ασφαλείας, ενώ σε έντονο βαθμό έχουν αναδειχθεί και τα φαινόμενα διαφθοράς, με την ηγεσία να καλείται να χωρίσει τα χλωρά από τα ξερά, λαμβάνοντας αποφάσεις.

Το ότι Αρχηγός και Υπαρχηγός Αστυνομίας παρέλαβαν σκυτάλη σε μια δύσκολη περίοδο, αποτελεί παραδεκτό γεγονός, αφού τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα έμπαιναν κάτω από το χαλί και δεν έγιναν ενέργειες όταν έπρεπε να γίνουν, με αποτέλεσμα Θεμιστός Αρναούτης και Πανίκος Σταύρου, να καλούνται να κάνουν βήματα προς κάθε κατεύθυνση. Από την μια, να στηρίξουν όσα μέλη της Δύναμης εκτελούν στο ακέραιο τα καθήκοντα τους και από την άλλη, να προχωρήσουν σε τομές που θα ανατρέψουν τα δεδομένα, με τον χρόνο να λειτουργεί σε βάρος τους.

Καλός ή κακώς, η κοινή γνώμη δεν δίνει τον χρόνο που ενδεχομένως να ήθελε η ηγεσία, αφού ήδη σπαταλήθηκε αρκετός και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Αναμφίβολα, τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν από τη μία μέρα στην άλλη, αφού τα προβλήματα έχουν συσσωρευτεί, ωστόσο η νέα ηγεσία διορίστηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ώστε να βρει λύσεις για να αλλάξουν τα δεδομένα. Εξού, Θεμιστός Αρναούτης και Πανίκος Σταύρου καλούνται να πάρουν αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα, για το καλό της Αστυνομίας, ανεξαρτήτως εάν με αυτές συμφωνούν ή διαφωνούν μέλη.

Τα όσα καταγράφονται τις τελευταίες εβδομάδες, δεν μπορούν να γίνονται ανεκτά από τους πολίτες, αλλά και ούτε από την ίδια την ηγεσία, με την Αστυνομία να καλείται να ψηλώσει το επίπεδο της και να καταφέρει να ανταποκριθεί στην αποστολή της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

• Στο ναδίρ η εμπιστοσύνη των πολιτών, εμπόδιο στην «ανάκαμψη» της Αστυνομίας οι διαχρονικές ορφανές ευθύνες
• «Από τα οχήματα κατέβηκε τεράστιος αριθμός προσώπων και έτρεχε»-Νέα διάσταση στα γεγονότα στην υπόθεση Πακιστανού
• Κόβει την συζήτηση η Αστυνομία-Δεν τίθενται σε διαθεσιμότητες αστυνομικοί για την υπόθεση του Πακιστανού