Νομοθετικά ακάλυπτες οι παιδικές κατασκηνώσεις-Η άρνηση των Υπουργείων για ανάληψη ευθύνης

Σοβαρό νομοθετικό κενό προκύπτει αναφορικά με τη λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων, δεδομένου ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει μία ενιαία νομοθεσία που να διέπει τον τρόπο λειτουργίας τους. Αυτό εγείρει διάφορα ερωτήματα, δεδομένου ότι υπάρχουν αρκετές κατασκηνώσεις εντός καλοκαιριού, ενώ θέτει και τα εμπλεκόμενα Υπουργεία στο επίκεντρο, καθώς δεν υπήρξε μέχρι στιγμής πρόθεση από κάποιο να αναλάβει την ευθύνη.

Ο πνιγμός της οκτάχρονης σε παιδική κατασκήνωση στην Ελλάδα, έχει επιφέρει έντονη ανησυχία και στην Κύπρο, δεδομένου ότι ακόμη και λίγες ημέρες πριν τη λήξη του καλοκαιριού, τουλάχιστον ημερολογιακά, αρκετά παιδιά πηγαίνουν κατασκήνωση, με τους γονείς να μην γνωρίζουν για τις συνθήκες που βιώνουν τα παιδιά τους. Στις πλείστες των κατασκηνώσεων, εντός καλοκαιριού, αυτό που παρατηρείται είναι ότι ρόλο ομαδάρχη αναλαμβάνουν έφηβοι ή ακόμη και νεαροί ενήλικες, που δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και τρόπο για να επιβληθούν στους ανήλικους.

Το νομοθετικό κενό που υπάρχει εντόπισε το 2021 ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, ο οποίος κατέθεσε πρόταση νόμου προς αυτό το σκοπό. Μία πρόταση νόμου που προέκυψε μετά από παράπονα που δέχθηκε ο βουλευτής, για μεταφορά παιδιών που φοιτούσαν σε κατασκήνωση με μη νόμιμο τρόπο και παρά το γεγονός ότι η εν λόγω πρόταση νόμου κατατέθηκε πριν τρία χρόνια, μένει στα συρτάρια.

«Δεν υπάρχει νομοθεσία ούτε για τις κατασκηνώσεις, ούτε για τις παιδικές χαρές. Είναι στην ευχέρεια του καθενός να ακολουθεί τους δικούς του κανονισμούς. Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα. Ποιοι είναι οι κανόνες υγιεινής; Πόσοι επιτηρητές είναι εκεί τη νύχτα; Υπάρχει σχέδιο ασφάλειας και υγείας; Πώς μεταφέρονται τα παιδιά εκεί; Είναι εκπαιδευμένοι οι ομαδάρχες; Είναι σοβαρά ερωτήματα», υπέδειξε στον REPORTER ο Χαράλαμπος Θεοπέμτπτου.

Σημειώνεται πως το κενό στη νομοθεσία, αναφορικά με τις κατασκηνώσεις είχε υπογραμμίσει και η Επίτροπος Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, σε δημόσια τοποθέτησή της, το 2020, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα στην οποία προέβη, για ξυλοδαρμό δεκατριάχρονων σε κατασκήνωση της Μητρόπολης Πάφου. Η Δέσπω Μιχαηλίδου κατέγραψε στην έκθεσή της ότι διαπιστώθηκε απουσία θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των παιδικών κατασκηνώσεων και απουσία αρμόδιου φορέα για τον έλεγχο του προγράμματος, του χώρου, του εξοπλισμού και των εγκαταστάσεων των κατασκηνωτικών χώρων που φιλοξενούν κάθε χρόνο μεγάλο αριθμό παιδιών.

«Για την πρόταση νόμου είχα επικοινωνήσει με αρκετούς φορείς, για τις κατασκηνώσεις, ανάμεσα σε αυτούς και το γραφείο της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, ενώ όταν συζητήθηκε, φάνηκε ότι είχα την υποστήριξη και των μελών της Επιτροπής Παιδείας».

Τα εμπόδια που σταμάτησαν την προώθηση της πρότασης

Παρά το γεγονός ότι τόσο οι βουλευτές, όσο και ο αρμόδιος φορέας για την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού είχαν δει με θετικό μάτι την προώθηση της πρότασης νόμου, στην πορεία των συζητήσεων υπήρξαν εμπόδια αξεπέραστα, με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει η πρόταση και μέχρι και σήμερα να υπάρχει νομοθετικό κενό.

«Τα Υπουργεία που εμπλέκονται δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη νομοθεσία. Συζήτησα με το Υπουργείο Εργασίας, επειδή υπάρχει πρόνοια για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία, συζήτησα με το Υπουργείο Παιδείας, επειδή είναι θέματα που αφορούν παιδιά, όμως κανένας δεν δέχθηκε να αναλάβει την ευθύνη για τη νομοθεσία. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με θέσπιση της νομοθεσίας χωρίς Υπουργείο».

Δεν διέπεται νομοθετικά ούτε η λειτουργία των παιδότοπων

Σημειώνεται πως στην πρόταση νόμου που είχε καταθέσει ο βουλευτής των Οικολόγων υπάρχει πρόνοια και για τον κανονισμό λειτουργίας των παιδότοπων, αφού κι εκεί παρατήρησε νομοθετικό κενό. Για τον καταρτισμό των σχετικών προνοιών βασίστηκε στα πρότυπα των παιδότοπων στην Ευρώπη. Και σε αυτή την περίπτωση παρατηρήθηκε ότι κανένα Υπουργείο δεν παρουσιάζεται πρόθυμο να αναλάβει την ευθύνη για τη νομοθεσία.