Οι νέες πλοκές στην υπόθεση Θανάση και η σταθερή ανάγκη για την αλήθεια

Αν η υπόθεση Θανάση Νικολάου διαδραματιζόταν στο Netflix, δύσκολα θα μπορούσαν οι σεναριογράφοι να καταφέρουν να βρίσκουν νέες πλοκές, ώστε να διαρκέσει για είκοσι χρόνια. Όμως η υπόθεση Θανάση δεν είναι σειρά τρόμου, είναι μια σειρά από τρομακτικά γεγονότα, που συνεχίζουν να προκαλούν συλλογική ντροπή. Γεγονότα που χαρακτηρίζονται από αμέλεια, έλλειψη ενδιαφέροντος και δυσπιστία, αλλά κυρίως από ένα κράτος που έδειχνε απροθυμία να ακούσει τις φωνές μιας πονεμένης οικογένειας και προτιμούσε να της μιλά ως διάδικος στο Δικαστήριο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σε νέες περιπέτειες η βασανισμένη υπόθεση Θανάση-Ερώτημα η γραμμή πλεύσης Εισαγγελέα ενώπιον Ανωτάτου

Η απόφαση της δικαστού, Ντόριας Βαρωσιώτου, στην τρίτη θανατική ανάκριση, θεωρητικά θα έπρεπε να βάλει αυτή την ατελείωτη ιστορία στην τελευταία της σεζόν. Αφού το Δικαστήριο κατέληξε ότι η αιτία θανάτου του ήταν δολοφονία διά στραγγαλισμού και όχι αυτοκτονία όπως επί χρόνια επέμεναν οι Αρχές, θα έπρεπε πλέον να επικεντρωθούν όλοι στην προσπάθεια για εξεύρεση των δολοφόνων του, αλλά και στον εντοπισμό και την απόδοση ευθυνών σε όσους συνέβαλαν στο να έχει αυτή την τροπή επί τόσα χρόνια. Υπήρχε, μάλιστα, η ευκαιρία να προχωρήσουν οι διαδικασίες και πιο πριν, αφού στο συμπέρασμα της δολοφονίας είχαν καταλήξει και οι ποινικοί ανακριτές Μάτσας και Αλεξόπουλος, οι οποίοι μάλιστα κατέδειξαν και ευθύνες σε συγκεκριμένα πρόσωπα, που δεν έκαναν ορθά τη δουλειά τους. Δεν ακολούθησε, όμως, καμία δίωξη από το κράτος, παρά μόνο ένα ανόρεχτο πράσινο φως προς την οικογένεια να προχωρήσει αυτή με ιδιωτικές ποινικές διώξεις, ενώ η αστυνομική έρευνα δεν πρόσθεσε τίποτα σημαντικό.

Σε μία υπόθεση που ενδεχομένως απασχόλησε περισσότερες ώρες τα διάφορα Δικαστήρια από ό,τι τις αστυνομικές έρευνες, τελικά προστέθηκαν και άλλα επεισόδια σε δικαστικές αίθουσες, αλλά όχι ενδεχομένως αυτά που ανέμεναν οι πολίτες. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε να εξετάσει την αίτηση που υπέβαλε ο ιατροδικαστής Πανίκος Σταυριανός για ακύρωση του πορίσματος της θανατικής ανακρίτριας, επειδή δεν κλήθηκε να καταθέσει και τώρα αναμένεται η προσοχή να στραφεί εκεί.

Είναι, βεβαίως, δικαίωμα κάθε πολίτη να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη. Όπως, βεβαίως, έχει δικαίωμα ο κάθε πολίτης στη ζωή και η κάθε οικογένεια ενός νεκρού στην αλήθεια. Αλήθεια που πλέον αναζητούν οι δύο ποινικοί ανακριτές που διόρισε το Υπουργικό Συμβούλιο, οι οποίοι για άλλη μία φορά ψάχνουν για στοιχεία ανάμεσα στα κενά και τις παραλείψεις, για τις οποίες η Κύπρος καταδικάστηκε και από το ΕΔΑΔ.

Είναι κατανοητό πως σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τη δολοφονία του Θανάση Νικολάου και χωρίς να συλλεχθεί στον κατάλληλο χρόνο το μαρτυρικό υλικό, το έργο του εντοπισμού των υπαιτίων είναι πολύ δύσκολο, όπως και η καταδίκη τους. Όμως το κράτος όφειλε να προσπαθήσει, έστω και τώρα μετά την θανατική ανάκριση, αφού δεν προσπάθησε τότε που έπρεπε. Οι ανακριτές έχουν ενώπιον τους ένα ογκωδέστατο μαρτυρικό υλικό, που συλλέχθηκε μέσα στον χρόνο, αλλά και το πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας, στο οποίο κατέληξε με βάση τα όσα προέκυψαν μετά την εκταφή των οστών του Θανάση. Θα πρέπει, συνεπώς, να προσπαθήσουν να στήσουν για άλλη μια φορά το παζλ του θανάτου του.

Όσο περνά ο χρόνος λειτουργεί εναντίον της εξιχνίασης και υπέρ της οργής. Η εποχή που οι γονείς και τα αδέλφια του Θανάση, ντυμένοι με φωτογραφίες του, έκαναν μόνοι τους διαμαρτυρίες έξω από τη Νομική Υπηρεσία, έχει περάσει προ πολλού. Πλέον στα καλέσματα της οικογένειας μαζεύεται πλήθος κόσμου που ζητά Δικαιοσύνη. Που νοιώθει τον Θανάση δικό του παιδί και την απώλεια δική τους απώλεια. Που φωνάζουν για την πιθανότητα κουκουλώματος, που απαιτούν ένα κράτος διαφάνειας και λογοδοσίας. Η πολιτεία πλέον χρωστά απαντήσεις και σε όλους αυτούς. Όσες αλλαγές και αν υπάρξουν στην πλοκή, η ανάγκη για αλήθεια παραμένει σταθερή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έντονη αντίδραση της οικογένειας του Θανάση-«Να ξηλωθεί η Νομική Υπηρεσία που στηρίζει τον Σταυριανό»