Ποια είναι η υπουργός Πολιτισμού της Νορβηγίας έδειξε το στήθος της στη σκηνή του Pride

Στο ευρύ κοινό, η υπουργός Πολιτισμού και Ισότητας της Νορβηγίας, Λούμπνα Τζαφέρι, έγινε γνωστή όταν, για να δείξει τη χαρά της όταν παραλαμβάνοντας το βραβείο της σε εκδήλωση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αποκάλυψε τα -διακοσμημένα με ασημένιες φούντες- στήθη της, σηκώνοντας τη μπλούζα της και κουνώντας τα. Φυσικά, το βίντεο από την… αψυχολόγητη αυτή η κίνηση της πακιστανικής καταγωγής υπουργού, έκανε τον γύρο του κόσμου. Τα δηκτικά και ειρωνικά σχόλια έπεφταν… βροχή. Ματαίως ο πρωθυπουργός, Γιόνας Γκαρ Στέρε, επιχείρησε να την υπερασπιστεί, εξαίροντας τον χαρακτήρα της και τονίζοντας ότι «αυτό που έκανε ήταν απολύτως εντάξει».

Στη Νορβηγία, πάντως, η συζήτηση γύρω από τη 44χρονη Τζαφέρι, δεν επικεντρώνεται στην τολμηρή κίνησή της, αλλά στην ουσία: η υπουργός κατέλαβε αυτή τη θέση, τον Ιούνιο του 2023, υποσχόμενη ότι θα δώσει λύσεις στις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια, τις διακρίσεις. Επ’ αυτού κρίνεται. Και έχει φανατικούς φίλους, αλλά και φανατικούς επικριτές.

Ενάντια σε όλα

«Είναι σημαντικό όλοι να νιώθουν ελεύθεροι. Αν θέλετε να αξίζετε μια τέτοια τιμή, πρέπει να δίνετε την ψυχή σας και να μην παίρνετε τον εαυτό σας τόσο σοβαρά», είπε η ίδια, δικαιολογώντας την… αποκαλυπτική κίνησή της στην εκδήλωση του Pride. Και, η αλήθεια είναι ότι ακόμα και στην προσωπική της ζωή, από πολύ μικρή, η Τζαφέρι έχει κάνει πράξη αυτό που είπε. Για παράδειγμα, το όνομά της στα αραβικά σημαίνει «λευκή», αν και η ίδια διαπιστώνει ότι είναι το πιο… μαύρο στέλεχος της κυβέρνησης.

Όταν διορίστηκε υπουργός, το πρώτο πράγμα που έκανε, το πρωί πηγαίνοντας στο γραφείο, ήταν να ζητήσει συγγνώμη από τον οδηγό που της είχε διορίσει η κυβέρνηση. «Λυπάμαι που σας ταλαιπωρώ, θα έπρεπε να πάω με τα πόδια», του είπε και, όταν εκείνος της εξήγησε ότι ο λόγος που υποχρεούται να μετακινείται με αυτοκίνητο ήταν η ασφάλειά της, εκείνη συνέχισε να ζητά συγνώμη, λέγοντας ότι «είναι δυο λεπτάκια δρόμος με τα πόδια».

Η Τζαφέρι έχει μάθει να μη φοβάται τίποτα και κανέναν. Όταν ήταν παιδί, ξυλοκοπήθηκε άγρια επειδή ήταν πολύ σκουρόχρωμη. Η ίδια η Λούμπνα ήταν μόλις στην πρώτη δημοτικού όταν πρωτοέγινε θύμα bullying. Ο πατέρας είχε έρθει στη Νορβηγία ως μετανάστης εργάτης από το Πακιστάν το 1971, και οκτώ χρόνια αργότερα ακολούθησε η μητέρα. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο Flaktveit στο Μπέργκεν και στις αρχές Απριλίου του 1980 γεννήθηκε η Λούμπνα. Όταν, μερικά χρόνια αργότερα, μετακόμισαν στο Μπέργκεν, κάποιοι πίστεψαν ότι η θέση της “μαύρης” δεν ήταν εκεί. Και από το σπίτι, οι γονείς της δεν ήταν ακριβώς υποστηρικτικοί. «Πρέπει να σκληρύνεις», της είπαν. Και από τότε, αποφάσισε να ορθώνει το ανάστημά της κάθε φορά που βλέπει αδικία.

Αργότερα, στα νεανικά της χρόνια, μόλις στα 23 της, πήγε κόντρα στην ίδια της την οικογένεια και ρίσκαρε να γίνει «κόκκινο πανί» στο Πακιστάν και τη Νορβηγία, για τον έρωτά της με τον τότε 27χρονο Νορβηγό Λέναρντ Φγέλ. Ήταν μια από τους μόλις 7 πακιστανικής καταγωγής Νορβηγούς (από το σύνολο των 25.546 μελών της πακιστανικής κοινότητας της Νορβηγίας) που παντρεύτηκαν Νορβηγό. Το ρίσκο ήταν μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς τις επικρίσεις των ιμάμηδων για τον γάμο με τον «αλλόθρησκο» και τις επικρίσεις των Νορβηγών για… το χρώμα της. Η Τζαφέρι, όμως, το πήγε ένα βήμα παραπέρα. Δεν παντρεύτηκε απλά τον έρωτά της, αλλά το έκανε ντυμένη νύφη, στην εκκλησία. Συνεπεία τούτου, παρόντες στον γάμο της από την πλευρά της, ήταν μόνο η μητέρα της και ο αδερφός της.

Ήδη σε εκείνη την ηλικία είχε μεγάλη εμπλοκή στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ενταγμένη στο κόμμα των Εργατικών έλεγε ότι η κύρια ανησυχία της ήταν ότι «όλοι, ανεξάρτητα από το πού μεγαλώνουν, πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες για να ζήσουν μια καλή ζωή». Από νωρίς έδωσε το στίγμα της, δίνοντας μάχη κατά των διακρίσεων κάθε είδους.

Καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής της σταδιοδρομίας, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, ιδίως ως μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ελέγχου και Συνταγματικών Υποθέσεων και ως πρώτη αντιπρόεδρος. Ως Υπουργός Πολιτισμού και Ισότητας, η Jaffery πρωτοστάτησε σε διάφορες πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένης της εξασφάλισης χρηματοδότησης για την καταπολέμηση της φτώχειας για τα παιδιά και τους νέους και της υποστήριξης πολιτικών και πρωτοβουλιών χωρίς αποκλεισμούς που αναβαθμίζουν τις τοπικές κοινότητες και αντιμετωπίζουν τις κοινωνικές προκλήσεις.

Η Τζαφέρι έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη διοίκηση και τη θεωρία της οργάνωσης από το Πανεπιστήμιο του Μπέργκεν (UiB) από το 2007. Στο ίδιο πανεπιστήμιο, έχει προπτυχιακά και ενδιάμεσα μαθήματα στη συγκριτική πολιτική. Έχει επίσης πτυχίο από το UiB στο δημόσιο δίκαιο και βασικές σπουδές στην κοινωνιολογία. Πριν διοριστεί διοριστεί πολιτική σύμβουλος στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ένταξης στην κυβέρνηση Στόλτεμπεργκ, εργάστηκε ως σύμβουλος στο SINTEF. Μετά την αποχώρησή της από τη θέση της υφυπουργού στο Υπουργείο Πολιτισμού το 2012, εργάστηκε ως ειδική σύμβουλος στην ένωση εργοδοτών Spekter και σε άλλες σημαντικές θέσεις, όπως ανώτερη σύμβουλος στη Διεύθυνση Ένταξης και Διαφορετικότητας.

Τα «κακώς κείμενα»

Η Λούμπνα, φυσικά, δεν τα κάνει όλα τέλεια. Για παράδειγμα, οι επικριτές της λένε πως η επιλογή της να ανοίξει την πόρτα σε πρόσφυγες και μετανάστες, υπονόμευσε την υπόσχεσή της να δώσει περισσότερες ευκαιρίες (εργασίας) στους καταφρονεμένους να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Ο αριθμός των παιδιών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας στη Νορβηγία αυξήθηκε, όπως αυξήθηκε και το ποσοστό αυτών των εκτεθειμένων στη φτώχεια παιδιών με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Σε αυτές τις επικρίσεις, η Τζαφέρι απαντά χαμογελώντας ότι είναι φυσιολογικό “εάν θέλουμε να έχουμε μια κοινωνία που βοηθάμε τους συνανθρώπους μας». Το ίδιο δικαιολογημένο βρίσκει και το θέμα των περικοπών στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας για να διατηρηθεί ένας υψηλός αριθμός προσφύγων στη χώρα.

Το 2018, λοιπόν, μπήκε στο στόχαστρο των επικρίσεων όταν ζήτησε να δεχτεί η Νορβηγία 25.000 πρόσφυγες, ενώ την ίδια χρονιά προκάλεσε αντιδράσεις όταν αποκάλεσε «εκτυφλωτικά λευκές» τις αίθουσες των διοικητικών συμβουλίων δημοσίων οργανισμών της Νορβηγίας, καταγγέλλοντας ότι οι λευκοί φροντίζουν να προσλαμβάνουν μόνο λευκούς.

Οι επικριτές της, κατηγορούν τη Τζαφέρι ότι ως υπουργός, «ρίχνει κάτω από το λεωφορείο εμάς τις γυναίκες και τον βασικό πυλώνα της ισότητας στο όνομα της υποτιθέμενης ανεκτικότητας. Ανέχεται τη μισαλλοδοξία. Ανέχεται αντιδραστικές συμπεριφορές και ενέργειες». Καταγγέλλουν ότι υπερασπίζεται ακόμα και ακραίες συμπεριφορές -όπως του μουσουλμάνου εκπαιδευτικού που αρνείτο να κάνει χειραψία με γυναίκες συναδέλφους του- και την αποκαλούν «εκπρόσωπο της τυφλωμένης αριστεράς που, για να φτάσει να καταλάβει τη θέση της, θυσίασε τις γυναίκες και την ισότητα της Νορβηγίας».

Η Τζαφέρι έχει πρωταγωνιστήσει επίσης και στη διαμάχη για την απαγόρευση της μπούρκας, του χιτζάμπ, των καλυμμάτων προσώπου και κεφαλής για τις μουσουλμάνες. Η υπουργός έχει τη γραμμή ότι «έχουμε ελευθερία λόγου στη Νορβηγία και μετά επιτρέπεται να ντύνεσαι όπως θέλεις και να πιστεύεις ό,τι θέλεις».

Εάν υπάρχει πάντως κάτι καλό που αναγνωρίζουν στη Τζαφέρι ακόμα και οι φανατισμένοι εχθροί της, είναι ότι δεν πρόκειται «για μια υστερική ακροαριστερή, αλλά για μια ακροαριστερή που της αρέσει να συζητά τις αντίθετες απόψεις και να απαντά πάντα με χαμόγελο και με γέλιο».

Πηγή: Πρώτο Θέμα