Πρώτη φορά Αριστερά με μία έδρα-Δεν βγήκαν στο ΑΚΕΛ οι επιλογές των Ευρωεκλογών

Μεγάλος προβληματισμός επικρατεί στο ΑΚΕΛ για τα αποτελέσματα των διπλών εκλογών. Παρόλο που η ροή αποτελεσμάτων από τις εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης καταδεικνύει αρκετές επιτυχίες για τους εκλεκτούς του κόμματος, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και για τις Ευρωεκλογές, αφού το ΑΚΕΛ έχασε όχι μόνο τον μεγάλο του στόχο, που ήταν η διατήρηση των δύο εδρών, αλλά είδε και απώλεια στα ποσοστά του.

Η αποτυχία κατάληψης της δεύτερης έδρας ήταν μακράν η μεγαλύτερη αποτυχία του ΑΚΕΛ στις διπλές εκλογές. Παρόλο που το κόμμα δεν κέρδισε ποτέ την πρωτιά σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, ανέκαθεν κατάφερνε να στέλνει στις Βρυξέλλες δύο εκπροσώπους του. Αυτό του προσέφερε σημαντικά ερείσματα στην ευρωομάδα της Αριστεράς, που είναι η μικρότερη στο Ευρωκοινοβούλιο, και του επέτρεπε να εξισορροπεί την επιρροή του με αυτήν του ΔΗΣΥ. Αυτή τη φορά, ωστόσο, το ΑΚΕΛ ανήκει στους μεγάλους χαμένους των εκλογών, αφού πλέον πρέπει να διαχειριστεί το γεγονός πως θα έχει την ίδια παρουσία με το ΕΛΑΜ και τον Φειδία Παναγιώτου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Πέραν της απώλειας έδρας, το ΑΚΕΛ απέτυχε να διατηρήσει και τα ποσοστά του. Στις προηγούμενες Ευρωεκλογές το κόμμα της Αριστεράς είχε καταγράψει ποσοστό 27,49% και στις τελευταίες Βουλευτικές Εκλογές 22,34%. Το ανεπίσημο ποσοστό που καταγράφει στις Ευρωεκλογές συνιστά μεγάλη πτώση με το 2019 και μείωση και σε σχέση με το ποσοστό των Βουλευτικών. Εξαιρετικά προβληματικό είναι και το γεγονός πως η διαφορά που χωρίζει το κόμμα από τον πρώτο ΔΗΣΥ είναι μεγαλύτερη από αυτήν που το χωρίζει από τον τρίτο, Φειδία Παναγιώτου.

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, στην πρώτη του αντίδραση παραδέχθηκε το πρόβλημα, λέγοντας πως το ποσοστό και η απώλεια έδρας δεν αντιστοιχεί στους προεκλογικούς στόχους που τέθηκαν. Παρόλο που το ΑΚΕΛ πέρασε ένα μεγάλο μέρος του προεκλογικού βάλλοντας κατά του ΕΛΑΜ, στον σχολιασμό του αποτελέσματος επικεντρώθηκε στον Φειδία, που αποδείχθηκε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για το κόμμα από την «επέλαση της ακροδεξιάς». Ανέφερε πως κατέγραψε υψηλό διψήφιο ποσοστό χωρίς πολιτικές και θέσεις, διατυπώνοντας την εκτίμηση πως «η ψήφος στον Φειδία Παναγιώτου, δεν αποτελεί επιβράβευση κάποιας πολιτικής, γιατί δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο».

Ο κ. Στεφάνου ανέδειξε την απουσία πολιτικής θέσης, χωρίς να σχολιάζει επί της ουσίας την αποτυχία του δικού τους, βαθιά πολιτικού προγράμματος, και την αδυναμία του κόμματος να πείσει την κοινωνία για τις δικές του θέσεις. Με τις πολιτικές του προτάσεις έμεινε πίσω από τον ΔΗΣΥ, δεν απέτρεψε την είσοδο του ΕΛΑΜ στο Ευρωκοινοβούλιο και πλέον βρίσκεται πολύ κοντά σε ποσοστά με ένα μέχρι πρόσφατα άγνωστο νεαρό από ένα χωριό της Λευκωσίας, που το μόνο που πρόσφερε στον πολιτικό διάλογο ήταν την έννοια του άλλου και του διαφορετικού. Αυτή η συζήτηση, ωστόσο, αναμένεται να γίνει στα συλλογικά όργανα του κόμματος τις επόμενες ημέρες.

Το ΑΚΕΛ πορεύτηκε σε αυτές τις εκλογές με φαινομενικά ευνοϊκές συνθήκες. Ο «αιώνιος αντίπαλος» ΔΗΣΥ αντιμετώπιζε σωρεία εσωκομματικών προβλημάτων, ενώ το ΑΚΕΛ παρουσιαζόταν ως το κατ’ εξοχήν κόμμα της αντιπολίτευσης, καθ’ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών. Το «πείραμά» του στις Προεδρικές με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη αξιολογήθηκε θετικά, παρά τη δεύτερη θέση, και το rebranding που είχε επιχειρήσει το κόμμα αντιμετωπίστηκε θετικά. Εκ του αποτελέσματος, ωστόσο, το κόμμα δεν εκμεταλλεύτηκε αυτές τις συγκυρίες, ενώ φάνηκε ότι δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένο για τον «τυφώνα» Φειδία και τη ζημιά που του προκάλεσε.

Το πρότζεκτ της Κοινωνικής Συμμαχίας, πάνω στο οποίο πόνταρε το ΑΚΕΛ για να εξασφαλίσει ψήφους πέραν των δικών του κομματικών ορίων, δεν εμφανίστηκε ικανό να του αποφέρει σημαντικά κέρδη, ενώ η τ/κ ψήφος, από την οποία περίμενε τη μερίδα του λέοντος, κινήθηκε χαμηλότερα από τις προηγούμενες εκλογές. Ως εκ τούτου, το κόμμα φαίνεται να έπαιξε κυρίως με τις δικές του δυνάμεις, οι οποίες δεν παρουσιάστηκαν ικανές να διατηρήσουν κεκτημένα.

Η χθεσινή νύχτα, ωστόσο, δεν ήταν καταστροφική για το ΑΚΕΛ, παρά την ξεκάθαρη αποτυχία στις Ευρωεκλογές. Στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση η εικόνα ήταν αντίστροφη. Το κόμμα σημείωσε πολλές νίκες παγκύπρια, με τις επιλογές του να λαμβάνουν το πράσινο φως από τους πολίτες σε πολλούς και σημαντικούς Δήμους. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως οι εκλεκτοί του ΑΚΕΛ εξελέγησαν δήμαρχοι σε όλους τους Δήμους της επαρχίας Λευκωσίας με εξαίρεση έναν. Ταυτόχρονα, ο Ανδρέας Βύρας είχε ένα άνετο βράδυ στη Λάρνακα, ενώ την νίκη της πολωμένης Λεμεσού πήρε ο Γιάννης Αρμεύτης και το ΑΚΕΛ κατέγραψε πολλές επιτυχίες και σε μικρότερους Δήμους. Εκλεκτοί του ΑΚΕΛ προηγούνται, επίσης, στην καταμέτρηση τριών προεδριών Επαρχιακών Οργανισμών Αυτοδιοίκησης.

Τα δεδομένα αυτά αναμένεται να συνεκτιμηθούν, ωστόσο είναι σαφές πως στο κόμμα της Αριστεράς κάτι πήγε στραβά σε ό,τι αφορά τις Ευρωεκλογές και δεν του βγήκαν οι επιλογές που έκανε. Θα πρέπει να εξεταστούν, μεταξύ άλλων, τα πρόσωπα που βρέθηκαν στο ψηφοδέλτιο, ο πολύς χρόνος που αναλώθηκε στην πολεμική προς το ΕΛΑΜ και κυρίως η αδυναμία του κόμματος να πείσει τους ψηφοφόρους για την ορθότητα και την αποτελεσματικότητα των δικών του προτάσεων.