Πυρετώδεις κομματικές διεργασίες για τη συσπείρωση-Στο επίκεντρο οι… άπιστοι Θωμάδες

Αν υπάρχει κάποιος που σίγουρα βγαίνει κερδισμένος κατά την τελευταία εβδομάδα των εκλογών είναι οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών, καθώς είναι οι περίοδος που κόμματα και υποψήφιοι πραγματοποιούν χιλιάδες κλήσεις κάθε μέρα, με στόχο να κινητοποιήσουν τους ψηφοφόρους για να τους προτιμήσουν την Κυριακή. Η τελική ευθεία του προεκλογικού περιλαμβάνει αρκετή προσωπική επαφή, η οποία, πέραν των εκδηλώσεων και των επισκέψεων επιτυγχάνεται και μέσα των τηλεφωνικών συνομιλιών, καθώς δίνουν την ευκαιρία στους υποψηφίους ή στα κομματικά στελέχη να ακούσουν και να απαντήσουν ευθέως, σε περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα, αλλά και να επιχειρηματολογήσουν απευθείας στο άτομο την στήριξη του οποίου διεκδικούν.

Ο στόχος αυτών των τηλεφωνημάτων είναι τριπλός: Ο πρώτος είναι μια υπενθύμιση προς πολίτες η ψήφος των οποίων θεωρητικά είναι κλειδωμένη, ώστε να μην έχουν κάποια απώλεια της τελευταίας στιγμής, προερχόμενη από πρόσωπα με τα οποία ήδη υπήρξαν οι οργανωτικές επαφές κατά τα προηγούμενα στάδια του προεκλογικού. Μέσω αυτών των τηλεφωνημάτων εντοπίζονται τέτοιες περιπτώσεις και τυγχάνουν χειρισμού από τους έμπειρους κομματικούς, στον βαθμό τουλάχιστον που είναι δυνατόν. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για αντιδράσεις λόγω δυσαρέσκειας, επιστρατεύονται επιχειρήματα και υποσχέσεις με στόχο να την περιορίσουν.

Ο δεύτερος στόχος είναι να πειστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι αναποφάσιστοι πρόσκεινται στο κόμμα να το επιλέξουν και αυτή τη φορά. Είτε δεν αποφάσισαν τι προτίθενται να κάνουν ακόμα είτε προσανατολίζονται να τηρήσουν αποχή, στόχος των υποψηφίων και των στελεχών είναι να τους πείσουν να μην αποκλίνουν από την συνηθισμένη εκλογική τους συμπεριφορά. Συνήθως τα πρόσωπα που είναι αναποφάσιστα ή προτίθενται να τηρήσουν αποχή έχουν συγκεκριμένους λόγους που δεν θέλουν να ξαναψηφίσουν το κόμμα τους, αλλά δεν έχουν απαραίτητα στόχο να του προκαλέσουν κόστος, όπως εκείνοι που αποφάσισαν να στηρίξουν κάποιο αντίπαλο. Για αυτό είτε θα αποφασίσουν την τελευταία στιγμή αν θέλουν να μετακινηθούν προς άλλη επιλογή είτε δεν θα προσέλθουν καθόλου στις κάλπες. Στόχος των κομμάτων είναι να τους πείσουν να πάνε να ψηφίσουν και φυσικά να ψηφίσουν αυτούς και όχι κάποιο αντίπαλο.

Ο τρίτος στόχος είναι, βεβαίως, να μεταπείσουν, αν τα καταφέρνουν, συγκεκριμένα πρόσωπα που, για τον άλφα ή τον βήτα λόγο, προτίθενται να ψηφίσουν κάποιο αντίπαλο, να παραμείνουν εντός κομματικής γραμμής. Αυτό ενδεχομένως να είναι και το πιο δύσκολο εγχείρημα για τα κόμματα, γιατί ουσιαστικά καλούνται να τους μεταπείσουν για μία απόφαση που είναι ειλημμένη. Οι ψηφοφόροι αυτοί έχουν κάποιο κίνητρο πίσω από την επιλογή τους. Είτε είναι δυσαρεστημένοι με την πολιτική δύναμη την οποία ψήφιζαν στο παρελθόν και θέλουν να την εκδικηθούν ή να επενδύσουν πολιτικά κάπου αλλού, είτε θα λειτουργήσουν διαφορετικά λόγω κάποιας κοινωνικής υποχρέωσης, όπως για παράδειγμα αν είναι υποψήφιος με άλλο κόμμα ένας φίλος ή συγγενής τους. Για τη δεύτερη περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν και πολλά, όμως για την πρώτη μπορεί να αναπτυχθεί πολιτική επιχειρηματολογία και να δοθούν οι εξηγήσεις ή οι υποσχέσεις, που θα σταθούν ικανές να τους κάνουν να υποχωρήσουν από την απόφασή τους.

Οι τρεις αυτές αποστολές είναι οι πλέον σημαντικές της τελευταίας εβδομάδας των εκλογών, καθώς είναι σε θέση να καθορίσουν τα ποσοστά της συσπείρωσης κάθε κόμματος. Πλέον είναι πολύ δύσκολο για τις πολιτικές δυνάμεις και τους υποψήφιους να προσελκύσουν νέους ψηφοφόρους από άλλους χώρους, αν δεν το έχουν πράξει ήδη με τις προτάσεις και την παρουσία τους. Ως εκ τούτου, επικεντρώνονται στις δικές τους βάσεις. Όσο πιο ψηλή είναι η συσπείρωση ενός κόμματος, τόσο πιο πιθανόν είναι να παραμείνει εντός στόχων, για αυτό και είναι τόσο σημαντική η επένδυση στην προσωπική επαφή για επίτευξή της. Ως εκ τούτου, σε αυτή τη φάση, τα κόμματα δεν χρησιμοποιούν επιχειρήματα βγαλμένα από πολιτικά προγράμματα, αλλά επιχειρήματα που στόχο έχουν να ενεργοποιήσουν συγκεκριμένα ένστικτα, όπως τον κομματικό πατριωτισμό ή τον φόβο για τον αντίπαλο.

Είναι δεδομένο πως τα κόμματα δεν θα τα καταφέρουν με όλους. Άλλωστε ποτέ κανένας δεν επιτυγχάνει συσπείρωση 100%, αφού πάντοτε έχουν και ευκαιριακές ψήφους που δεν θεωρούνται δικές τους. Τα οργανωτικά τους καθοδηγούν ως προς το ποιοι αποτελούν όντως την κομματική βάση και εκεί είναι που πρέπει να φροντίσουν να σημειώσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιτυχία. Και το παρελθόν έχει αποδείξει ότι στην περίοδο μεταξύ του τερματισμού δημοσιοποίησης δημοσκοπήσεων και της κάλπης σημειώνονται μεγάλες αυξήσεις στην συσπείρωση, ακριβώς λόγω της εντατικοποίησης αυτής της διαδικασίας.

Από τις δημοσκοπήσεις που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας μέχρι το Σάββατο που μας πέρασε είναι ξεκάθαρο πως κάποια κόμματα έχουν πολύ μεγαλύτερο περιθώριο συσπείρωσης από άλλα, τα οποία φαίνεται να βρίσκονται κοντά στο ταβάνι τους. Ως εκ τούτου, αυτή η διαδικασία είναι πιο εντατική για κόμματα που γνωρίζουν ότι επενδύοντας σε αυτές τις επαφές, μπορούν να ευελπιστούν σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα την ημέρα των εκλογών. Τέτοια κόμματα είναι ο ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, η ΔΗΠΑ και οι Οικολόγοι. Η εικόνα για τα τελευταία δύο και συχνά για την ΕΔΕΚ είναι έτσι κι αλλιώς συγκεχυμένη, λόγω των μικρών δειγμάτων που εντοπίζουν οι δημοσκόποι, αλλά γνωρίζουν οι ίδιοι από τα οργανωτικά τους περίπου πού κινείται η συσπείρωσή τους και προς ποιες κατευθύνσεις πρέπει να διοχετευθούν οι δυνάμεις των τελευταίων ημερών.

Τώρα είναι η στιγμή που τα κόμματα τα δίνουν όλα για όλα, έχοντας φυσικά στο επίκεντρο της προσπάθειας τους… άπιστους Θωμάδες, που για οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν συστρατευτεί, ενώ συνεχίζεται η αντίστροφη μέτρηση για την 9η Ιουνίου.