Καταγράφει συμπεράσματα και ετοιμάζεται για εσωτερικές αλλαγές ο ΔΗΣΥ

Σε διαδικασία εξαγωγής συμπερασμάτων αναφορικά με το τι πήγε λάθος στις διπλές εκλογές βρίσκεται ο Δημοκρατικός Συναγερμός. Η ηγεσία αποφάσισε να αποταθεί στις επαρχίες για να ακούσει και τις δικές τους θέσεις, πριν συνεκτιμηθούν όλες οι απόψεις, σε επίπεδο Πολιτικού Γραφείου, την 1η Ιουλίου. Η διαδικασία αυτή θα ολοκληρωθεί το Σάββατο, καθώς θα συνεδριάσει η Λεμεσός το πρωί και η Πάφος το απόγευμα.

Στον ΔΗΣΥ μεγάλο βάρος δίνεται στο σκέλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς στις Ευρωεκλογές, παρά τις βαριές απώλειες σε ποσοστά που είχε η παράταξη και τη συλλογική ήττα που υπέστη το σύστημα, κατάφερε να διατηρήσει τα κεκτημένα του και να σώσει (παροδικά για κάποιους) την παρτίδα. Παρόλο που ούτε σε αυτό το επίπεδο έγιναν σε κάποια ζητήματα οι καλύτεροι δυνατοί χειρισμοί, ο ΔΗΣΥ έκοψε το νήμα πρώτος και είναι το μοναδικό κόμμα στην Κύπρο που εκπροσωπείται από δύο ευρωβουλευτές. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για τις σοβαρές μεταβολές που παρατηρούνται στην εκλογική συμπεριφορά και την απαξίωση των παραδοσιακών κομμάτων, τα οποία μερίδα πολιτών αντιμετώπισε με εκδικητικότητα.

Το κόμμα είχε ίσως το χειρότερο βράδυ από όλους σε ό,τι αφορά τις τοπικές εκλογές και δη τα ανώτατα αξιώματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς οι εκλεκτοί του σε σημαντικούς Δήμους και περιφέρειες απέτυχαν να εκλεγούν, με κάποιες ήττες να θεωρούνται μεγάλες και κάποιες να κρίνονται ως λιγότερο σημαντικές. Είναι πλέον ξεκάθαρο πως δεν «διάβασαν» σωστά τις τοπικές κοινωνίες, με την ευθύνη να επιμερίζεται και στα στελέχη σε επαρχιακό επίπεδο, που είχαν σημαίνοντα ρόλο στις επιλογές που έγιναν, ενώ κάποιες αποτυχημένες επιλογές θεωρούνται κατά κύριο λόγο δικές τους, καθώς έγιναν κατόπιν επιμονής και διαβεβαιώσεών τους.

Ενδεχομένως το πλέον τρανταχτό παράδειγμα της διάστασης απόψεων ως προς τα πρόσωπα να ήταν η επαρχία Λεμεσού, όπου, για τουλάχιστον κάποιους από τους υποψηφίους του κόμματος, στην Πινδάρου επιθυμούσαν να γίνουν διαφορετικές επιλογές και συνδυασμοί συνεργασιών αλλά υπερίσχυσαν οι απόψεις των τοπικών παραγόντων. Τελικά ο ΔΗΣΥ δεν κατάφερε να εκλέξει ούτε ένα δήμαρχο στην πόλη, ενώ έχασε και τις εκλογές για την προεδρία του Επαρχιακού Οργανισμού. Φαίνεται, μάλιστα, ότι η επιλογή ατόμων σε κάποιες περιπτώσεις εδραζόταν στις εσωκομματικές διαμάχες και στα στρατόπεδα που υπήρχαν στην παράταξη, παρά στην ψύχραιμη ανάλυση της ικανότητας των εν λόγω προσώπων να ανταποκριθούν στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και στην αποδοχή που έχαιραν πέραν του στενού κομματικού πυρήνα.

Από την άλλη, η ηγεσία προέβη σε μία διαδικασία εντοπισμού των καταλληλότερων υποψηφίων η οποία δεν της βγήκε, τουλάχιστον στον βαθμό που ήλπιζε, καθώς έγιναν μεν εσωτερικές δημοσκοπήσεις, αλλά δεν εξετάστηκαν όλα τα σενάρια, συμπεριλαμβανομένων κάποιων στα οποία κατέληξαν και υπήρξαν πολλά παράπονα από άτομα που θεωρούσαν ότι ακολουθήθηκε πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών και αδικήθηκαν. Σε όποιον, τελικά, και αν αποδοθεί η ευθύνη για το κακό αποτέλεσμα, όμως, παραμένει γεγονός πως αν είχαμε μόνο εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στις 9 Ιουνίου, η έκβαση για τον ΔΗΣΥ θα ήταν καταστροφική, γεγονός που προστάζει αλλαγή διαδικασιών.

Σε ό,τι αφορά τα ευρύτερα συμπεράσματα που εξάγονται από τη διαδικασία των διπλών εκλογών, όμως, και τα οποία δεν αφορούν την επιλογή προσώπων, κυρίαρχο είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, η ανάγκη να κατεβεί το κόμμα στη βάση του σε ουσιαστικό επίπεδο, κάτι που αποτελούσε από την αρχή επιδίωξη και της ηγεσίας. Είχαν γίνει κάποιες ενέργειες, ωστόσο δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν μέχρι που ξεκίνησαν οι διαδικασίες ενόψει εκλογών. Για παράδειγμα δραστηριοποιήθηκαν κλαδικές επιτροπές σε δύο πόλεις αλλά όχι στις υπόλοιπες.

Από τη συζήτηση προκύπτει η ανάγκη να υπάρξει ανανέωση σε τοπικό και επαρχιακό επίπεδο, με ταυτόχρονη ενίσχυση αυτών των γραμματειών και επιτροπών και αξιοποίηση νέων στελεχών. Ανάγκη για εκσυγχρονισμό εντοπίζεται και σε ό,τι αφορά το έμμισθο προσωπικό του κόμματος, όπως επίσης και πολύ καλύτερη αξιοποίηση της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για άμεση επικοινωνία με τη βάση.

Ενδεχομένως κάποιες από τις αλλαγές που χρειάζονται να πρέπει να προκύψουν μέσω τροποποίησης του Καταστατικού, γεγονός που θα οδηγήσει τον ΔΗΣΥ σε καταστατικό συνέδριο, ενώ, σε αντίθεση με άλλα κόμματα, δεν πολυσυζητείται η πιθανότητα ενός πολιτικού συνεδρίου. Τέτοιες αλλαγές αφορούν τη διαδικασία καταρτισμού των ψηφοδελτίων, την πιθανότητα εισαγωγής ορίων θητειών σε κάποια κομματικά αξιώματα και την αποφυγή παράλληλων ρόλων, όπως για παράδειγμα κάποιος να ηγείται μιας επαρχιακής επιτροπής και ταυτόχρονα να έχει την ευθύνη του προεκλογικού στην επαρχία του.

Εισηγήσεις που άπτονται αλλαγών με πιθανή καταστατική χροιά αναμένεται να κατατεθούν και στο Πολιτικό Γραφείο, καθώς κάποια στελέχη έχουν ισχυρή άποψη για την ανάγκη το κόμμα να μην επαναπαυθεί στη διατήρηση κεκτημένων αλλά να ανταποκριθεί με τρόπο ουσιαστικό στο φαινόμενο Φειδίας και όσα βρίσκονται από πίσω του, φροντίζοντας να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες του και ενισχύοντας τις διαδικασίες του. Ήδη ο βουλευτής Δημήτρης Δημητρίου, στο πλαίσιο αρθρογραφίας του στον Τύπο, έκανε λόγο για ανάγκη πραγματικών τομών, δομικών αλλαγών και ενεργειών που θα αποδεικνύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που οι πολίτες αντιμετωπίζουν τα κόμματα και τον ΔΗΣΥ.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει και το ζήτημα των εσωτερικών αντιπαραθέσεων, που ενδεχομένως να αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην υγιή ανάπτυξη της παράταξης. Η Αννίτα Δημητρίου και η υπόλοιπη ηγεσία πρέπει να φροντίσουν το κόμμα να εξέλθει πλήρως από την εσωστρέφεια και για να συμβεί αυτό, είναι απαραίτητο να σταματήσουν να υφίστανται υπόγειοι πόλεμοι, προσωπικές αντιπαραθέσεις, στρατόπεδα, «αβερωφικοί», «αναστασιαδικοί», «χριστοδουλιδικοί», «αντιχριστοδουλιδικοί» και να ξαναγίνουν όλοι Συναγερμικοί. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση ενώπιον του κόμματος και από αυτήν θα εξαρτηθεί πιθανότατα περισσότερο η μετέπειτα πορεία του, παρά από τις αλλαγές που θα προωθηθούν.