Α. Κληρίδης: «Δύο χρόνια από τις καταγγελίες της Άννας. Κανένας δεν ζήτησε συγνώμη, κανείς δεν καταδικάστηκε»

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τις καταγγελίες της πρώην Διευθύντριας των Κεντρικών Φυλακών κατά του αξιωματικού της Αστυνομίας, ο οποίος συνομιλούσε παράνομα με βαρυποινίτη που καταδικάστηκε για εμπορία ναρκωτικών, από τον οποίο ζητούσε μεταξύ άλλων πληροφορίες, στοιχεία ή βίντεο, με σκοπό την εξόντωση της Άννας Αριστοτέλους, όπως προέκυπτε από τα δεκάδες μηνύματα που εντοπίστηκαν στο κινητό που χρησιμοποιούσε ο κρατούμενος.

Οι καταγγελίες, συντάραξαν συθέμελα την Αστυνομία αλλά και άλλους θεσμούς, οι οποίοι δέχθηκαν έντονες επικρίσεις από την κοινή γνώμη, αφού στάθηκαν απέναντι στην κ. Αριστοτέλους, η οποία πριν ακόμη προβεί σε επίσημη καταγγελία αλλά είχε ανακοινώσει την πρόθεση της, δέχθηκε πιέσεις προκειμένου να κάνει ένα βήμα πίσω, ενώ από τα στοιχεία που υπάρχουν, διαπιστώθηκε ότι επιστρατεύτηκαν ακόμη και πρόσωπα που κατατάσσονται στον υπόκοσμο, προκειμένου η πρώην Διευθύντρια των Φυλακών, να μην προβεί σε καταγγελία. Μάλιστα, μετά την καταγγελία της, ακολούθησαν και άλλες αποκαλύψεις από πρόσωπα που γνώριζαν καταστάσεις και είχαν προσεγγιστεί για να «συνδράμουν».

Οι ισχυρισμοί της κ. Αριστοτέλους, επιβεβαιώθηκαν από τον ανεξάρτητο ποινικό ανακριτή Αχιλλέα Αιμιλιανίδη, ο οποίος υπέδειξε δύο ποινικά αδικήματα σε βάρος του Μιχάλη Κατσουνωτού, αυτό της συνομωσίας και της κατάχρησης εξουσίας, ενώ το πόρισμα του ήταν καταπέλτης, αφού μεταξύ άλλων έδειξε «ενέργειες Ράμπο», προσωπικό μένος και όχι επαγγελματικά κίνητρα και πως επιδίωκε την δόξα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αυτά είναι τα ευρήματα Αιμιλιανίδη για Κατσουνωτό-Προσωπικό μένος, δόξα, ενέργειες ράμπο

Ωστόσο, η Νομική Υπηρεσία αποφάσισε να μην προχωρήσει στην δίωξη του, επικαλούμενη λόγους δημόσιου συμφέροντος, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις.

Δύο χρόνια μετά τα όσα έλαβαν χώρα, ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισμένων και δικηγόρος Αλέξανδρος Κληρίδης που στάθηκε στο πλευρό της Διεύθυνσης, θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα.

«Σαν σήμερα, 20 Ιουνίου 2022, η Άννα τόλμησε να πει πράγματα με το όνομα τους, δημόσια. Έκανε καταγγελίες εκεί και όπου έπρεπε, με όνομα και υπογραφή. Οι καταγγελίες της επιβεβαιώθηκαν. Και κανένας δεν προστάτευσε ούτε την ίδια, αλλά ούτε την Δημοκρατία. Η υπόθεση αυτή ήταν ένα τραύμα της Δημοκρατίας που ποτέ δεν επουλώθηκε και παραμένει ανοιχτό. Παραμένει ανοιχτό γιατί κανένας δεν είπε αυτής της γυναίκας που δικαιώθηκε για τα όσα κατήγγειλε συγνώμη και κανένας δεν καταδίκασε τους δράστες».

Περαιτέρω ο Αλέξανδρος Κληρίδης, δύο χρόνια μετά, αναφέρεται και στα θέματα των Φυλακών, οι οποίες μετά από ένα τεράστιο αγώνα, άλλαξαν άρδην, με την Κύπρο να κατατάσσεται στις χώρες με τα καλύτερες σωφρονιστικές πολιτικές, καταφέρνοντας να μειώσει από το 50% στο 13% το ποσοστό υποτροπής, ενώ η Άννα Αριστοτέλους είχε διοριστεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα θέματα των Φυλακών.

Τόσο η Άννα Αριστοτέλους όσο και η υποδιευθύντρια Αθηνά Δημητρίου, η οποία επίσης αποχώρησε, κατάφεραν να δημιουργήσουν εκπαιδευτικά προγράμματα και δραστηριότητες, ενώ με την ανθρωποκεντρική τους προσέγγιση, πέτυχαν την αλλαγή της φιλοσοφίας των Φυλακών, που προηγουμένως ήταν αστυνομικοκρατούμενη και οι συνθήκες που επικρατούσαν, είχαν ως αποτέλεσμα απανωτές αυτοκτονίες, βασανιστήρια και άθλιες συνθήκες διαβίωσης, που οδήγησαν την Κύπρο σε καταδίκες από τα Ευρωπαϊκά Όργωνα.

Η αποχώρηση Αριστοτέλους-Δημητρίου από τις Φυλακές, μετά τις καταγγελίες τους, έφεραν νέα δεδομένα, με τον Αλέξανδρο Κληρίδη να αναφέρει πως «ήταν η αρχή μιας μεγάλης κατρακύλας, μιας κατηφόρας για το σύστημα της Φυλακής. Δούλεψε σκληρά τόσα χρόνια για να αλλάξει η Φυλακή, να υπάρχει ανθρωποκεντρική προσέγγιση, με σωφρονιστική πολιτική».

Καταληκτικά, δύο χρόνια μετά τις καταγγελίες, ο Αλέξανδρος Κληρίδης αναφέρει πως «αυτό που έκανε η Άννα Αριστοτέλους ήταν επανάσταση. Και γιατί επανάσταση; Επειδή είχαν ζωντανό παράδειγμα ανθρώπου που τα έβαλε με όλους εναντίον των προσωπικών της συμφερόντων αλλά για το σωστό και τη ίση δικαιοσύνη. Δεν σιώπησε. Θυσίασε την θέση της που αγαπούσε τόσο πολύ και δούλευε τόσα χρόνια, για να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει και ήταν το σωστό. Και δικαιώθηκε. Η υπόθεση της Άννας Αριστοτέλους παραμένει τραύμα της Δημοκρατίας».