Ψάχνει λύσεις για τις πισίνες το ΥΠΕΣ-Οι τρεις τύποι που διαχωρίζουν τις δημόσιες και τις ιδιωτικές

Ψάχνει λύσεις, όσον αφορά στο σοβαρό ζήτημα που επικρατεί με τις πισίνες το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού μέχρι σήμερα δεν είναι ξεκάθαρο ποιες θεωρούνται δημόσιες και ποιες ιδιωτικές και προς αυτό το σκοπό έχει κατατεθεί ενώπιον της Βουλής το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο, που θα ξεκαθαρίζει την εικόνα και θα υπάρχει διαχωρισμός, σε μία προσπάθεια να μπει τέλος στην παρανομία.

Το Υπουργείο Εσωτερικών είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες, ώστε να ετοιμαστεί και να καταρτιστεί το νομοσχέδιο, εδώ και αρκετό καιρό, αφού τον προηγούμενο Οκτώβριο είχε γίνει γνωστό ότι το νομοσχέδιο βρισκόταν για νομοτεχνικό έλεγχο και στόχος του είναι, μέσα από το κείμενο του νομοσχεδίου, να ξεκαθαρίσει ποια κολυμβητική δεξαμενή, όπως είναι ο επιστημονικός όρος για τις πισίνες, θεωρείται δημόσια και ποια ιδιωτική.

Αυτό που τονίζεται από πλευράς Υπουργείου Εσωτερικών είναι ότι το κείμενο που ετοιμάστηκε ήταν αποτέλεσμα διαβουλεύσεων με τους εμπλεκόμενους φορείς, κατά τις οποίες διαφάνηκαν τα πολλαπλά προβλήματα που υπήρχαν, ως προς την κατηγορία και τον τρόπο λειτουργίας των κολυμβητικών δεξαμενών που σε αρκετές περιπτώσεις είχαν ως αποτέλεσμα να τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Με την προτεινόμενη νομοθεσία επιχειρείται ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ των δημόσιων και των ιδιωτικών κολυμβητικών δεξαμενών και, κατ’ επέκταση, διασαφηνίζονται οι υποχρεώσεις για τον κάθε Τύπο κολυμβητικής δεξαμενής (άδεια λειτουργίας, αριθμός εποπτών ασφαλείας, μέτρα ασφαλείας, κ.ά.), ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια των χρηστών. Επιπλέον, γίνεται σαφής διαχωρισμός σε σχέση με το λειτουργικό κομμάτι τους.

Σημειώνεται, δε, ότι στο αναθεωρημένο νομοθετικό πλαίσιο που προωθείται από πλευράς Υπουργείου Εσωτερικών, ξεκαθαρίζεται πως δημόσιες κολυμβητικές δεξαμενές θεωρούνται όλες όσες προορίζονται για δημόσια χρήση από το κοινό ή από καθορισμένη ομάδα χρηστών, όπως είναι οι πισίνες σωματείων, ιδρυμάτων, σχολών γυμναστικής, αθλητικών και ιατρικών κέντρων, θεραπευτηρίων, ξενοδοχείων και τουριστικών καταλυμάτων, υδάτινων πάρκων.

Όσον αφορά στις ιδιωτικές κολυμβητικές δεξαμενές, βάσει των προνοιών του νομοσχεδίου, θεωρούνται εκείνες οι πισίνες που είναι αποκλειστικά για τους ιδιοκτήτες μίας κατοικίας και την οικογένεια ή τους επισκέπτες στην εν λόγω οικία, ενώ σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν και οι πισίνες που βρίσκονται σε υπό ενοικίαση οικιστικές μονάδες για οικογενειακή χρήση.

Το Υπουργείο Εσωτερικών τονίζει δε ότι η μεταρρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις κολυμβητικές δεξαμενές και ο καθορισμός ξεκάθαρων προϋποθέσεων για τη λειτουργία τους εμπίπτουν στην πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για ενίσχυση της ασφάλειας στο νερό. Μέσα από την υλοποίηση σειράς δράσεων, με έμφαση στην πρόληψη των ατυχημάτων και των πνιγμών, η πρωτοβουλία αποσκοπεί στη διασφάλιση της προστασίας των πολιτών στο υδάτινο περιβάλλον.

Τα κενά στην υφιστάμενη νομοθεσία

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση που ετοίμασε το Υπουργείο Εσωτερικών και συνοδεύει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στην τελευταία Ολομέλεια της Βουλής, το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει τη δεδομένη στιγμή, υπάρχει πρόβλημα στην εφαρμογή των προνοιών του, αφού δεν είναι σαφής ο διαχωρισμός μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών κολυμβητικών δεξαμενών και αυτό έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε κολυμβητική δεξαμενή η οποία εξυπηρετεί 2 και πλέον οικιστικές μονάδες να Θεωρείται δημόσια.

Αυτό έχει διάφορες συνέπειες, πέραν από τα σοβαρά θέματα ασφαλείας, αφού θα πρέπει να εξασφαλίζεται άδεια λειτουργίας, να έχει επόπτη ασφαλείας, εγκαταστάσεις υγιεινής κ.α. «Ως συνεπακόλουθο της εν λόγω ρύθμισης, για μικρές ακόμη και για μεγάλες ιδιωτικές αναπτύξεις με μία ή περισσότερες κοινόκτητες / κοινόχρηστες δεξαμενές, δεν καθίσταται δυνατή ή είναι ασύμφορο να εκπληρωθούν οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η απαραίτητη άδεια λειτουργίας. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε περαιτέρω μετά και την αλματώδη οικιστική ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων».

Οι τρεις τύποι πισίνας

Με βάση το νομοσχέδιο που κατατέθηκε, πλέον θα γίνεται ένα διαχωρισμός των δημόσιων και των ιδιωτικών κολυμβητικών δεξαμενών σε τρεις τύπους και ανάλογα με τον κάθε τύπο, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να εξασφαλίσει την άδεια λειτουργίας και τον αριθμό εποπτών ασφαλείας και να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας. Την ίδια ώρα, γίνεται σαφής διαχωρισμός αναφορικά με το λειτουργικό κομμάτι των κολυμβητικών δεξαμενών, ενώ το κατασκευαστικό μέρος Θα συμπεριληφθεί σε κανονισμούς που εκδίδονται με βάση τον περί Ρυθμίσεων Οδών και Οικοδομών Νόμο.

Όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο, κολυμβητική δεξαμενή Τύπου 1, θεωρείται η πισίνα όπου οι δραστηριότητες που σχετίζονται με το νερό αποτελούν την κύρια δραστηριότητα (π.χ. πισίνες αναψυχής, πισίνες για άθληση, υδάτινα πάρκα) και των οποίων η χρήση είναι δημόσια.

Κολυμβητική Δεξαμενή Τύπου 2, θεωρείται η πισίνα η οποία αποτελεί πρόσθετη υπηρεσία της κύριας επιχείρησης (π.χ. πισίνες ξενοδοχείων, περιλαμβανομένων και των κοινόχρηστων πισίνων δωματίων που εφάπτονται των μπαλκονιών των δωματίων (sharing swim up pools), πισίνες τουριστικών καταλυμάτων, πισίνες κατασκήνωσης, πισίνες ομίλων, Θεραπευτικές πισίνες, υδροθεραπευτήρια, υδρομασάζ) και της οποίας η χρήση είναι δημόσια.

Κολυμβητική Δεξαμενή Τύπου 3 θεωρούνται όλες οι άλλες πισίνες, όπως αυτές που ανήκουν σε αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα εκτός από:

-Κολυμβητικές δεξαμενές Τύπου 1,

-Κολυμβητικές δεξαμενές Τύπου 2,

-Κολυμβητικές δεξαμενές που προορίζονται για ιδιωτική χρήση και εξυπηρετούν μέχρι και πέντε οικιστικές μονάδες.

Την ίδια ώρα, στο νομοσχέδιο υπάρχει ξεκάθαρη πρόνοια για τον αριθμό των εποπτών ασφαλείας, που θα πρέπει να υπάρχουν στο χώρο, ανάλογα με τον τύπο της πισίνας.