Ασήκωτες οι ευθύνες και της ΕΦ για τον Θανάση-Η ασυδοσία, τα ψεύδη και η προσπάθεια συγκάλυψης

Από την Παρασκευή 10 Μαΐου, όταν η θανατική ανακρίτρια ανακοίνωσε την ετυμηγορία της για την αιτία θανάτου του Θανάση, ανατρέποντας τις δύο προηγούμενες θανατικές ανακρίσεις και καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως ο Θανάσης Νικολάου δολοφονήθηκε, το βάρος δικαιολογημένα έπεσε πάνω στην Νομική Υπηρεσία και την Αστυνομία.

Τη Νομική Υπηρεσία επειδή όπως παρατήρησε στο πόρισμα της η θανατική ανακρίτρια, «η αναλλοίωτη θέση του Γενικού Εισαγγελέα και της αστυνομίας ήταν από την αρχή πως το πόρισμα του Θανατικού Ανακριτή θα πρέπει να απέκλειε την εγκληματική πράξη. Και αυτή η στάση συνεχίστηκε και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ. Μετεβλήθη μόνο όπως υπέδειξα στην αγόρευση της εκπροσώπου του Γενικού Εισαγγελέα, πως το πόρισμα πρέπει να παραμείνει ανοιχτό».

Μια παρατήρηση που καταδεικνύει την λανθασμένη προσέγγιση και τους λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν πριν και κατά τη διάρκεια της θανατικής ανάκρισης. Και την Αστυνομία, διότι μέσα από το πόρισμα, προκύπτουν μια σειρά από εγκληματικά λάθη και παραλείψεις, που οδήγησαν στη μη εξιχνίαση της υπόθεσης εδώ και 19 χρόνια, ενώ ακόμα και στην τελευταία έρευνα, το 2023, κατέληξε πως δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια.

Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως η Εθνική Φρουρά και ο στρατός μένουν στο απυρόβλητο, όχι από το πόρισμα, αλλά από τη κοινή γνώμη. Τη στιγμή που μέσα στο πόρισμα καταγράφονται ανεπίτρεπτες καταστάσεις και γεγονότα, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από την τραγική κατάληξη που είχε ο Θανάσης Νικολάου. Άλλωστε, ακόμα και σήμερα, η οικογένεια του άτυχου Εθνοφρουρού, φωνάζει πως η δολοφονία του Θανάση, συνδέεται με το περιβάλλον του στρατοπέδου.

«Έπεσα στη χειρότερη μονάδα»

Την κατάσταση που επικρατούσε στο στρατόπεδο των Πολεμιδιών, την περιγράφει και ο Θανάσης Νικολάου, ενώ μπορεί να την αντιληφθεί κανείς και μέσα από τις μαρτυρίες στρατιωτών, ακόμη και στελεχών της Εθνικής Φρουράς, που κατά καιρούς κλήθηκαν να καταθέσουν για την υπόθεση του Θανάση. Ο Θανάσης Νικολάου, μετά το ΚΕΝ, όπου σε γενικές γραμμές ήταν ικανοποιημένος, μεταφέρθηκε στον Λόχο Στρατηγείου, στο Στρατόπεδο Ευμένιου Παναγιώτου στα Πολεμίδια. Εκεί υπηρετούσαν συνολικά 30 στρατιώτες και για όσους γνωρίζουν, πρόκειται για ένα στρατόπεδο, που υπηρετούσαν κυρίως, άτομα που είτε διέθεταν μέσον, είτε υπηρετούσαν κάτω από ειδικές συνθήκες, ήταν αθλητές ή υπηρετούσαν μειωμένη θητεία κτλ, αφού αποτελεί το πιο κοντινό στρατόπεδο στην πόλη της Λεμεσού.

«Δυστυχώς έπεσα στη χειρότερη μονάδα», «οι στρατιώτες εκεί είναι μεγάλα παλιόπαιδα και κάνουν ότι θέλουν χωρίς να υπολογίζουν τους ανώτερους τους», ήταν κάποια από τα λόγια του Θανάση στη μητέρα του, που χρησιμοποιούσε για να περιγράψει την επικρατούσα κατάσταση στους δικούς του. Όταν η μητέρα του του πρότεινε να μιλήσει η ίδια στον Διοικητή, αυτός την απέτρεψε λέγοντας της τα εξής: «Είναι τέτοιοι που μπορεί να σου κάμουν και κακό», «Θα με κόψουν έξω από το στρατόπεδο και θα με κάνουν άχρηστο».

Ποια ήταν η κατάσταση που επικρατούσε

Φως για το τι γινόταν στο συγκεκριμένο στρατόπεδο τη δεδομένη στιγμή, δίνουν οι καταθέσεις των συνστρατιωτών του Θανάση Νικολάου, κάποιες εκ των οποίων δόθηκαν μετά τη δολοφονία του και άλλες αργότερα κατά τη διάρκεια των αστυνομικών ερευνών. Τις πιο πρόσφατες καταθέσεις, οι περισσότεροι στρατιώτες τις έδωσαν στην ανακριτική ομάδα που συστάθηκε μετά την έκδοση του πορίσματος των Μάτσα-Αλεξόπουλου, στα τέλη του 2022.

Στρατιώτης στον Λόχο Στρατηγείου, ανέφερε πως υπήρχαν στρατιώτες στο Λόχο που έκαναν καψόνια σε άλλους και κυρίως στον Θανάση, γιατί αυτός ήταν ήσυχος και εύκολος στόχος εφόσον δεν αντιδρούσε. Όπως είπε, μεταξύ των στρατιωτών που έκαναν καψόνι σε άλλους ήταν και ένας ο οποίος αποκαλούσε τον Θανάση «καγκουρό» επειδή έζησε στην Αυστραλία.

Η θανατική ανακρίτρια στο πόρισμα της, κάνει ειδική αναφορά στο κομμάτι των καψονιών και γενικά στην κατάσταση που επικρατούσε στο στρατόπεδο. Από αυτές τις αναφορές, προκύπτουν και οι ευθύνες των αξιωματικών, πολλοί εκ των οποίων έχουν αφυπηρετήσει, χωρίς ποτέ να λογοδοτήσουν για την κατάσταση που αποδεδειγμένα επικρατούσε στο στρατόπεδο που υπηρετούσαν.

Θα τον έκαιγαν ζωντανό και μετά τον απειλούσαν

Σε σχέση με το θέμα των καψονιών, στρατιώτης, αναφέρθηκε σε επεισόδιο που αφορούσε τον ίδιο και επιβεβαιώνεται και μέσα από την κατάθεση του διοικητή του Λόχου Στρατηγείου. Ο συγκεκριμένος στρατιώτης, ενώ καθόταν σε μια καρέκλα και διάβαζε το βιβλίο του, άλλοι στρατιώτες έβαλαν φωτιά στην καρέκλα και χωρίς αυτός να το αντιληφθεί πήραν φωτιά τα ρούχα του και παρολίγο να καεί ζωντανός. Για αυτόν το λόγο, εξασφάλισε σχετική γνωμάτευση από ψυχίατρο του στρατού και του δόθηκε αναστολή. Το περιστατικό αυτό συνέβη 2-3 μήνες μετά το θάνατο του Θανάση. Όπως περαιτέρω ανέφερε ο υπό αναφορά στρατιώτης, μετά το περιστατικό αυτός και η οικογένεια του δέχονταν απειλητικά τηλεφωνήματα ότι εάν προχωρούσαν σε καταγγελία θα τον σκότωναν.

Το επεισόδιο με τη φωτιά επιβεβαιώθηκε από τον Διοικητή, ο οποίος ανέφερε ωστόσο σε κατάθεση του πως δεν θυμόταν αν έγινε οποιαδήποτε ανάκριση αναφορικά με το περιστατικό ούτε κατά πόσο ο συγκεκριμένος στρατιώτης έτυχε αναστολής.

Αναφορικά με τα καψόνια που γίνονταν, προκύπτει από καταθέσεις ότι στρατιώτες έβαζαν τον Θανάση να κάνει ερωτική εξομολόγηση σε μια λάμπα, τον χλεύαζαν και τον γιουχάιζαν, τον ενοχλούσαν, πλησίαζαν το πρόσωπο τους κοντά στο δικό του, τον έβριζαν και τον έβαζαν να κάνει τις χειρότερες εργασίες όπως για παράδειγμα το πλύσιμο των αποχωρητηρίων.

Αξιωματικός παραδέχθηκε χρήση ναρκωτικών

Ένα άλλο θέμα που προκύπτει, είναι η χρήση ναρκωτικών στο στρατόπεδο. Όπως αναφέρεται στο πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας, στρατιώτες του Λόχου όπου υπηρετούσε ο Θανάσης, αναφέρουν σε καταθέσεις τους που έδωσαν κατά καιρούς στην Αστυνομία και σε ποινικούς ανακριτές πως ο Λόχος ήταν χαλαρός, επικρατούσε απειθαρχία, δεν γινόταν καθημερινά πρωινή αναφορά, δεν υπήρχε έλεγχος, δεν γινόταν έλεγχος στις αποσκευές τους κατά την είσοδο και έξοδο από το στρατόπεδο, στρατιώτες έφευγαν σκαστοί και απουσίαζαν χωρίς να γίνονται αντιληπτοί, γινόταν χρήση ναρκωτικών από στρατιώτες εντός του στρατοπέδου ενώ γίνεται αναφορά σε κατάθεση στην αστυνομία από στρατιώτη ακόμη και για διακίνηση ναρκωτικών με στρατιωτικό όχημα.

Αξιωματικοί του στρατού και μερικοί στρατιώτες αναφέρουν σε καταθέσεις τους πως ουδέποτε πληροφορήθηκαν ή περιέπεσε στην αντίληψη τους να υπήρχαν στρατιώτες που ενοχλούσαν τον Θανάση, αναφέρουν πως δεν γίνονταν καψόνια στο στρατό και δηλώνουν άγνοια για χρήση ναρκωτικών εντός του στρατοπέδου.

Αξιωματικός του στρατού σε κατάθεση του δεν αμφισβητεί την πιθανότητα χρήσης ναρκωτικών εντός του στρατοπέδου. Αναφέρει ωστόσο πως γινόταν έλεγχος στις αποσκευές των στρατιωτών με σκοπό την πρόληψη και πάταξη της χρήσης ναρκωτικών.

Η τελευταία εβδομάδα του Θανάση

Μόνο και μόνο από τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας, όπως περιγράφονται στο πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας, αντιλαμβάνεται κανείς, πως τα πράγματα δεν κυλούσαν όπως θα έπρεπε στο συγκεκριμένο στρατόπεδο. Επιλοχίας η οποία εργαζόταν στο στρατόπεδο του Ευμένιου Παναγιώτου, στην κατάθεση της το 2005, είπε ότι μια βδομάδα πριν από το θάνατο του Θανάση, αυτός πήγε στο γραφείο της και ήταν πολύ συγχυσμένος και ανήσυχος.

Όπως είπε, της ανέφερε ότι δεν μπορούσε να προσαρμοστεί λόγω διαφοράς ηλικίας με τους υπόλοιπους στρατιώτες και διαφορετικής νοοτροπίας και αντιλήψεων. Ανέφερε ότι ο Θανάσης ξέσπασε σε κλάματα, της είπε ότι δεν άντεχε άλλο την κατάσταση και ήταν απογοητευμένος

Στις 21 Σεπτεμβρίου, μια εβδομάδα πριν ο Θανάσης, είπε στη μητέρα του πως τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, επειδή άλλαξε ο διοικητής και «τα έκανε θάλασσα». Στις 27 Σεπτεμβρίου, δύο ημέρες πριν βρεθεί νεκρός, όταν επέστρεψε από διανυκτέρευση, κάποιοι στρατιώτες του συμπεριφέρθηκαν άσχημα, πετώντας του χαρτιά στα μούτρα και αποκαλώντας τον ειρωνικά «Αυστραλό» με αποτέλεσμα αυτός να ξεσπάσει σε κλάματα.

Ο λοχαγός του, αντιλήφθηκε πως ο Θανάσης δεν ήταν καλά, αλλά δεν μπόρεσε να εκμαιεύσει από τον ίδιο τι συνέβαινε. Για αυτό τον λόγο ζήτησε από τον Διοικητή του Λόχου Στρατηγείου να επιληφθεί της κατάστασης. Είπε πως επειδή αισθανόταν ανήσυχος για τη συμπεριφορά του Θανάση, επικοινώνησε ο ίδιος με τον Διοικητή, ο οποίος του είπε πως επιλύθηκε το πρόβλημα που απασχολούσε τον Θανάση χωρίς ωστόσο να του δώσει οποιαδήποτε λεπτομέρεια για το πρόβλημα που υπήρχε.

Ο οδηγός του Επιτελάρχη

Τα πιο πάνω, επιβεβαιώνει εν μέρει και ο διοικητής, ο οποίος περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίες προέβηκε. Στην κατάθεση του υποστήριξε πως, κάλεσε στο γραφείο του τον στρατιώτη που αποκάλεσε τον Θανάση «Αυστραλό» και του έκανε συστάσεις σε σχέση με το περιστατικό, με τον τελευταίο να του λέει πως δεν είχε οποιεσδήποτε διαφορές με τον Θανάση και πως επρόκειτο απλώς για ένα αστείο.

Μετά κάλεσε τον Θανάση, ο οποίος του ζήτησε όπως οι στρατιώτες σταματήσουν να τον αποκαλούν «Αυστραλό» διότι ενοχλείτο. Συνεχίζοντας στην κατάθεση του, ο Διοικητής είπε ότι στην πρωινή αναφορά προέβη σε αυστηρές γενικές συστάσεις προς τους στρατιώτες ως προς τη συμπεριφορά των στρατιωτών ειδικότερα προς τους νεοσύλλεκτους.

Ο Διοικητής με τη σειρά του ενημέρωσε τον Επιτελάρχη, αφού στο πιο πάνω επεισόδιο εμπλέκετο ο οδηγός του.

Ο στρατιώτης που εμπλέκετο στο περιστατικό σε κατάθεση του στην αστυνομία ανέφερε ότι αποκάλεσε τον Θανάση «Εγγλέζο». Σύμφωνα με τον ίδιο, το πρόβλημα του Θανάση ήταν διότι τον αποκάλεσε «Εγγλέζο» αντί «Αυστραλό». Όπως ανέφερε, ο Θανάσης φωνάζοντας του μεγαλοφώνως του είπε: «γιατί με αποκάλεσες εγγλέζο και όχι αυστραλό;». Αναφορικά με τη συνάντηση που είχε με τον Διοικητή είπε ότι του εξήγησε πως επρόκειτο για «μικροπαρεξήγηση» και πως δεν είχε οποιαδήποτε άλλη συνομιλία ή επαφή μαζί με τον Θανάση.

Άλλος όμως στρατιώτης στη δική του κατάθεση είπε ότι όταν ο στρατιώτης που εμπλέκετο στο επεισόδιο πληροφορήθηκε ότι ο Θανάσης τον κατήγγειλε, θύμωσε και του φώναζε «γιατί με κάρφωσες;». Ο στρατιώτης που εμπλέκετο στο επεισόδιο σε μεταγενέστερη κατάθεση του δήλωσε πως δεν θυμάται αν είπε κάτι τέτοιο στον Θανάση.

Μια ημέρα πριν τη δολοφονία του Θανάση, στις 28 Σεπτεμβρίου, ο Επιτελάρχης κατέθεσε πως, κάλεσε τον οδηγό του για να του ζητήσει εξηγήσεις για το υπό αναφορά επεισόδιο. Ο Επιτελάρχης έκρινε ότι επρόκειτο για «ένα φραστικό επεισόδιο», ότι «δεν υπήρχε οποιαδήποτε συμπλοκή» αλλά ήταν μια «μικροπαρεξήγηση». Συμβούλευσε τον στρατιώτη να απολογηθεί στον Θανάση για να λυθεί η παρεξήγηση. Ανέφερε δε πως στη συνέχεια πληροφορήθηκε ότι αυτό που εισηγήθηκε είχε γίνει και οι δύο στρατιώτες είχαν συμφιλιωθεί. Πρόσθετα, σε κατάθεση του ο Επιτελάρχης είπε ότι ζήτησε από τον οδηγό του να θέσει τον Θανάση υπό την προστασία του.

Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ο Επιτελάρχης κάλεσε τον Θανάση στο γραφείο του αναφορικά με το ίδιο επεισόδιο. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Θανάσης του ανέφερε ότι «το φταίξιμο της όλης παρεξήγησης ήταν δικό του γιατί εκείνη την ημέρα είχε τα νεύρα του». Πρόσθετα, αναφέρει στην κατάθεση του πως ο Θανάσης του εξήγησε πως δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους άλλους στρατιώτες στο Λόχο του επειδή ήταν μικρότεροι σε ηλικία, με διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετική κουλτούρα.

Μάλιστα είπε πως ο Θανάσης του ζήτησε μετάθεση σε άλλη μονάδα, με τον ίδιο να απαντά ότι αυτό ήταν δύσκολο, δεδομένου ότι θα απολύετο σε έξι μήνες. Του σύστησε δε να μην δίνει σημασία στους στρατιώτες επειδή ήταν μικρότεροι σε ηλικία και τον παρότρυνε όταν νιώθει πιεσμένος να πηγαίνει στο γραφείο του «να πίνουν καφέ και να τα λένε».

Η άδεια που έγινε σκασιαρχείο

Ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα που προκύπτει, είναι το γεγονός ότι την ημέρα που βρήκε εξοδούχος ο Θανάσης Νικολάου, ένας άλλο στρατιώτης, έφυγε σκαστός. Το ζήτημα ωστόσο, είναι πως ο διοικητής, κατέθεσε στην Αστυνομία πως του έδωσε άδεια. Αρχικά το ίδιο κατέθεσε και ο στρατιώτης, ο οποίος όμως σε μεταγενέστερη κατάθεση του, παραδέχθηκε πως ήταν ψέμα πως του έδωσε άδεια ο διοικητής. Και εδώ προκύπτει θέμα για τον διοικητή, ο οποίος έσπευσε να καλύψει έναν στρατιώτη που έφυγε σκαστός.

Ειδικότερα, όπως προκύπτει μέσα από το πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας, ο Διοικητής στην κατάθεση του είπε πως ο Θανάσης στις 28/09/2005 είχε άδεια εξόδου διανυκτέρευσης μέχρι τις 06:50 π.μ της επόμενης ημέρας, όπως άλλωστε συνέβαινε τρεις φορές τη βδομάδα. Ανέφερε επίσης ότι την ίδια ημέρα στις δύο το μεσημέρι, ένας στρατιώτης του ζήτησε να βγει για διανυκτέρευση επικαλούμενος προσωπικό πρόβλημα και ο ίδιος ενέκρινε το αίτημα.

Δεν θυμόταν ωστόσο αν τον είχε ρωτήσει τι αφορούσε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Είπε επίσης ότι ο λόγος που δεν καταχώρησε στην υπηρεσία την άδεια που παραχώρησε στον στρατιώτη ήταν διότι η ώρα ήταν προχωρημένη.

Ο εν λόγω στρατιώτης στην κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία τον Μάιο του 2006, δήλωσε ότι στις 28/09/2005 έλαβε από τον Διοικητή άδεια διανυκτέρευσης. Πρόσθεσε πως από τις 20:00 – 01:00 π.μ ήταν με τον φίλο και συνστρατιώτη του (τον οδηγό του επιτελάρχη, με τον οποίο έγινε το επεισοδιο με τον Θανάση). Υποστήριξε πως πήγαν σε καφετέρια και βόλτα. Στην κατάθεση του όμως έξι χρόνια μετά, τον Αύγουστο του 2012, είπε πως τα όσα ανέφερε σχετικά με τη λήψη άδειας εξόδου στην αρχική κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία ήταν ψευδή.

Μάλιστα είπε πως η αλήθεια είναι ότι έφυγε από το στρατόπεδο σκαστός. Πρόσθεσε πως ο λόγος που είπε ψέματα στην πρώτη του κατάθεση ήταν γιατί δεν ήθελε να πει ότι βγήκε σκαστός και διότι γνώριζε ότι ο φίλος και συνστρατιώτης του, στη δική του κατάθεση είπε πως τη νύχτα της 28/09/2005 βρισκόταν μαζί του, προφανώς γιατί δεν ήθελε να τον διαψεύσει.

Άρα από τα παραπάνω προκύπτει, ότι ο φίλος του στρατιώτη τον οποίο κατήγγειλε ο Θανάσης πως τον φώναζε «Αυστραλό», για να τον καλύψει, είπε πως ήταν με διανυκτέρευση, παρά το γεγονός ότι έφυγε σκαστός. Σε αυτό το ψέμα, φέρεται να συμμετείχε και ο διοικητής, ο οποίος δήλωσε πως έδωσε άδεια στις δύο το μεσημέρι στον συγκεκριμένο στρατιώτη.

Το πράγμα στη συνέχεια έγινε ακόμα χειρότερο, αφού τον Νοέμβριο του 2012, ο ίδιος στρατιώτης, κατέθεσε πως δεν θυμάται καν, αν πράγματι συναντήθηκε με τον φίλο του το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου του 2005, το βράδυ δηλαδή πριν τη δολοφονία του Θανάση.

Στις επόμενες καταθέσεις ο εν λόγω στρατιώτης ανέφερε μάλιστα ότι δεν θυμάται κατά πόσο πράγματι το βράδυ της 28/09/2005 συναντήθηκε όντως με το φίλο και συνστρατιώτη του. Σύμφωνα με κατάθεση Λοχία, εκείνη την ημέρα δηλαδή στις 28/09/2005 ο Θανάσης έδειχνε πιο ανήσυχος από κάθε άλλη προηγούμενη φορά. (Δες Τεκμήριο 6 – αύξων αριθμός 23 – κατάθεση ημερομηνίας 28/11/2012)

Τα συμπεράσματα της Θανατικής Ανακρίτριας

Σχολιάζοντας τις καταθέσεις που έλαβε η ανακριτική ομάδα της Αστυνομίας στην πιο πρόσφατη έρευνα, μετά το πόρισμα των Μάτσα-Αλεξόπουλου, η θανατική ανακρίτρια αναφέρεται στις 70 καταθέσεις που έλαβαν. Όπως είπε, «προκύπτει κατά γενική ομολογία στρατιωτών πως στο Λόχο επικρατούσε πλήρης απειθαρχία. Στρατιώτες και αξιωματικοί του στρατού αναφέρονται σε περιστατικά άσχημης και εξευτελιστικής συμπεριφοράς κάποιων στρατιωτών προς τον Θανάση. Στρατιώτες αναφέρουν πως στο στρατόπεδο δεν υπήρχε καθόλου έλεγχος, γινόταν ευρεία χρήση ναρκωτικών, στρατιώτες έφευγαν σκαστοί.

Τους έκλεισαν το στόμα

Το πιο σοβαρό, στοιχείο ωστόσο, που προκύπτει, είναι τα όσα συνέβησαν στο στρατόπεδο, μετά τον θάνατο του Θανάση. Όπως προκύπτει, στρατιώτης, ανέφερε στους ανακριτές, πως μετά τον θάνατο του Θανάση, ο διοικητής του Λόχου Στρατηγείου, τους ζήτησε πως σε περίπτωση που ερωτηθούν από οποιονδήποτε, να αναφέρουν ότι όλα ήταν καλά στο στρατόπεδο και να μην αναφερθούν σε προβλήματα, φαινόμενα απειθαρχίας και αταξίας.

Τους ζητήθηκε δε να αναφέρουν ότι πρόσεχαν τον Θανάση και του συμπεριφέρονταν καλά. Η πιο πάνω μαρτυρία, ουσιαστικά, επιβεβαιώνει την προσπάθεια συγκάλυψης από την πρώτη στιγμή, αφού με όποιο τρόπο κι αν πέθανε ο Θανάσης Νικολάου, ήταν κρίσιμο τη δεδομένη στιγμή, οι Αρχές να έχουν ενώπιον τους, τα πραγματικά γεγονότα. Αντ΄ αυτού, μετά το δασκάλεμα του Διοικητή και τον χρόνο που δόθηκε μέχρι να ληφθούν καταθέσεις από όλους τους στρατιώτες και τα στελέχη του Λόχου Στρατηγείου, παρουσιάστηκε στις Αρχές μια ιδανική και αθώα εικόνα.

Μάλιστα η θανατική ανακρίτρια, αναφέρεται και στο συμπέρασμα της τελευταίας ανακριτικής ομάδας, πως θα έπρεπε εξαρχής να είχαν ληφθεί καταθέσεις από όλους τους στρατιώτες και τα μόνιμα στελέχη του Λόχου Στρατηγείου όπου υπηρετούσε ο Θανάσης «ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επιμόλυνσης της μαρτυρίας τους με συνεννόηση μεταξύ τους αναφορικά με το περιεχόμενο των καταθέσεων τους».

Όπως περαιτέρω αναφέρεται στην έκθεση, «η μεγάλη καθυστέρηση στη λήψη καταθέσεων έδωσε χρόνο στα πρόσωπα που κατέθεταν να μιλήσουν μεταξύ τους και να δηλώσουν όλοι περίπου τα ίδια πράγματα».

Κάτι ακόμα πιο τραγικό, που καταγράφηκε μέσω της μαρτυρίας του Σάββα Μάτσα, ο οποίος πέραν από την επιβεβαίωση πως στο στρατόπεδο δεν υπήρχε καθόλου έλεγχος, επικρατούσε απειθαρχία, στρατιώτες έφευγαν χωρίς άδεια εξόδου, απουσίαζαν χωρίς να γίνονται αντιληπτοί καθώς επίσης γινόταν ευρεία χρήση ναρκωτικών ουσιών, είπε κάτι εξίσου σοβαρό: Ότι οι καταθέσεις μερικών στρατιωτών ελήφθησαν «μέσα στο στρατόπεδο στην παρουσία αξιωματικών τους».

Τα ερωτήματα

Από τα πιο πάνω, τα οποία περιλαμβάνονται μέσα στις 90 σελίδες του πορίσματος της θανατικής ανακρίτριας, Ντόριας Βαρωσιώτου, προκύπτουν σοβαρά ζητήματα για την Εθνική Φρουρά. Μέχρι την ημέρα της απόφασης, πολλά εξ αυτών ήταν γνωστά, μέσα από τις καταγγελίες της οικογένειας. Ποτέ όμως στο παρελθόν, δεν δημοσιεύτηκαν με τόση λεπτομέρεια, που να καταδεικνύεται το τι πραγματικά συνέβαινε το 2005 στο στρατόπεδο των Πολεμιδιών.

Τα ερωτήματα είναι πολλά, οι ευθύνες ασήκωτες και όλοι οι εμπλεκόμενοι, κάποιοι εκ των οποίων ενδεχομένως να αφυπηρέτησαν με τιμές, εφάπαξ και συντάξεις, δεν λογοδότησαν ποτέ, όχι για τον θάνατο του Θανάση, αλλά για την κατάσταση που επικρατούσε στο στρατόπεδο.