Η Δικαίωση άργησε μια ολόκληρη ζωή...

Οργή και Δικαίωση. Ναι, ήταν δολοφονία. Σοκαρισμένοι ακούσαμε χθες την ανάγνωση της απόφασης της θανατικής Ανακρίτριας για την υπόθεση του. Θ. Νικολάου. Μια απόφαση που εγείρει καταιγιστικά ερωτήματα τα οποία επιβάλλεται να απαντηθούν. Τουλάχιστον αυτό θα συνέβαινε σε ένα Κράτος Δικαίου. Γιατί με την απόφαση κρίνεται και ο χειρισμός της υπόθεσης από την Νομική Υπηρεσία καθώς και οι όλες ενέργειες τους μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Σύμφωνα με το πόρισμα της θανατικής ανακρίτριας προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

1 .Ο Γ. Εισαγγελέας δεν αποδέχθηκε το πόρισμα των ποινικών ανακριτών τους οποίους ο ίδιος διόρισε και σύμφωνα με τους οποίους υπάρχει θέμα εγκληματικών ενεργειών στην υπόθεση θανάση Νικολάου.

1. Ο Γ. Εισαγγελέας κατέβαλε δια της Υπηρεσίας του προσπάθειες όπως ο μάρτυρας κ.Αγαπητος που παρουσίασε στο Δικαστήριο σαν εμπειρογνώμονα, να απορρίψει τα ευρήματα της εμπειρογνώμονος Καραγιάννη ότι επρόκειτο για στραγγαλισμό.
2. Δια της εκπροσώπου του στο Δικαστήριο υπέβαλε την μάρτυρα Καραγιάννη για να κλονίσει τα ευρήματα της ότι επρόκειτο για στραγγαλισμό σε μακρά, επίμονη, και εξαντλητική αντεξέταση σε βαθμό εριστικών ερωτήσεων.
3. Κατέβαλε η εκπρόσωπος του , έντονα προσπάθεια να υποβαθμίσει την επαγγελματική εμπειρογνωμοσύνη της κ. Καραγιάννη
4. Μέχρι της τελικής αγόρευσης ο Γ.Εισαγγελέας δια της εκπροσώπου του επέμενε στη θέση ότι επρόκειτο για αυτοκτονία στηρίζοντας το αρχικό πόρισμα του Ιατροδικαστή τους, που οδήγησε εξ υπαρχής την όλη έρευνα σε λανθασμένη κατεύθυνση με αποτέλεσμα όπως διαπίστωσε και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να μην διερευνηθεί η υπόθεση στη σωστή της βάση και να απωλεσθει ουσιώδες μαρτυρικό υλικό. Την τελευταία στιγμή άλλαξε γραμμή πλεύσης και ζήτησε να μην υπάρξει πόρισμα για εγκληματική ενέργεια αλλά το δικαστήριο να αφήσει το θέμα ανοιχτό.
5. Ο Μάρτυρας κύριος Αγαπητός, που παρουσίασε στο Δικαστήριο, στην έκθεση του έγραφε ότι υπήρχε πιθανότητα κάκωσης εν ζωή και όμως άλλαξε τη θέση του αυτή στην προφορική του μαρτυρία στο Δικαστήριο.Καθ’ υπόδειξη ποιου;

Τα ευρήματα και συμπεράσματα του Δικαστηρίου εγείρουν μεταξύ άλλων σοβαρά θέματα και ερωτήματα που αφορούν στον ίδιο τον Γενικό Εισαγγελέα και τα οποία δεν μπορούν να μείνουν σε θεωρητικό επίπεδο.

α.Πως είναι δυνατόν ο Γενικός Εισαγγελέας να συνεχίσει να χειρίζεται πλέον την υπόθεση ή η Νομική Υπηρεσία , οι οποίοι με μανία πολέμησαν την θέση ότι επρόκειτο για στραγγαλισμό, για δολοφονία;

β. Πως είναι δυνατόν ο μέσος πολίτης αντικειμενικά ομιλούντες να εμπιστευτεί την ικανότητα του Γενικού Εισαγγελέα να χειριστεί αυτήν την υπόθεση αφού έκδηλα έχει σύγκρουση συμφέροντος μετά τα όσα αναφέρει το δικαστήριο στην απόφαση του .

γ. Ας μας πουν αν υπήρξε η όχι προσπάθεια επηρεασμού της μαρτυρίας Αγαπητού η οποία τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου με τα όσα αναφέρει το Δικαστήριο στην απόφαση του;

Πρόκειται για υπόθεση φόνου πλέον την οποία ο Γ.Εισαγγελέας , παρά τα ακλόνητα στοιχεία τα οποία παρουσιάστηκαν στην διαδικασία, επέμενε ότι επρόκειτο για αυτοκτονία και το χειρότερο ήθελε να κλείσει την υπόθεση σαν τέτοια συνεπώς δεν κρίνεται κατάλληλος για περαιτέρω χειρισμούς.

Το θεσμικό αδιέξοδο που δημιουργείται ,θα ζητήσω αφού έχουμε απόφαση της Θανατικής Ανακρίτριας να συζητηθεί στην Επιτροπή Θεσμών. Ήδη έστειλα σχετική επιστολή στον Πρόεδρο και τη Γραμματεία της Επιτροπής.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να συνεχίσει να νίπτει τας χείρας του μπροστά στη Διάβρωση του Κράτους Δικαίου και η κυβέρνηση δεν ξοφλά απέναντι στην κ. Ανδριάνα που ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή της για να δικαιώσει το παιδί της με μια συγνώμη , «κάναμε λάθος». Μέχρι τέλους έδωσε μάχη η εκπρόσωπος της Νομικής Υπηρεσίας και του Γενικού Εισαγγελέα για να μην καταλήξει σε απόφαση η Θανατική Ανακρίτρια και να μείνει το θέμα ανοιχτό:

Τι κι αν η μάνα πέρασε το γολγοθά της για το αυτονόητο; τη Δικαίωση. Όλοι όσοι ευθύνονται, διαχρονικά θα πρέπει να φροντίσει η Δικαιοσύνη να λογοδοτήσουν.

*Ειρήνη Χαραλαμπίδου