Έξαρση εγκλήματος: Απ' ον μπορεί να δέρει το γάρο, δέρνει το σάμαν

«Απ' ον μπορεί να δέρει το γάρο, δέρνει το σάμαν», λέει μια Κυπριακή παροιμία, η οποία ήρθε στο μυαλό μας ακούγοντας τον υπουργό Δικαιοσύνης να επιρρίπτει εμμέσως πλην σαφώς ευθύνες στα ΜΜΕ, αναφορικά με τις αρνητικές ειδήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και οι οποίες αγγίζουν την Αστυνομία, της οποίας είναι πολιτικός προϊστάμενος. Ειδήσεις, που δεν είναι αποκύημα της φαντασίας των δημοσιογράφων, κάτι που γνωρίζει ο Μάριος Χαρτσιώτης, αλλά πραγματικά γεγονότα τα οποία φτάνουν ενώπιον των ΜΜΕ, όσο και αν η ηγεσία της Αστυνομίας αποφάσισε μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή προσέγγιση, μη γνωστοποιώντας σοβαρές υποθέσεις (απόπειρες φόνου, μαχαιρώματα, εμπρησμούς, βομβιστικές επιθέσεις, κτλ), αφού δημιουργούν αρνητικό κλίμα γύρω από την εικόνα της, η οποία βρίσκεται τσαλακωμένη εδώ και αρκετό καιρό, για μια σειρά από λόγους.

Καταρχάς, θα πρέπει να αναφέρουμε πως δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι ούτε οι δημόσιες σχέσεις, ούτε να λειτουργεί ως γραφείο τύπου των γραφείων τύπου, είτε της Αστυνομίας, είτε οποιασδήποτε υπηρεσίας, προβάλλοντας μονόπλευρα τα γεγονότα και στην βάση του δικού τους αφηγήματος, το οποίο είναι μόνο προς την θετική κατεύθυνση.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης, είχε αναφέρει κατά τη διάρκεια εκδήλωσης της Αστυνομίας, πως «δεν βγαίνουν προς τα έξω οι επιτυχίες ή τα θετικά της Αστυνομίας επειδή δεν πουλούν», ενώ ερωτηθείς σχετικά από δημοσιογράφο, απάντησε πως «δεν είναι κάτι το οποίο είναι άγνωστο. Νομίζω ότι πάρα πολλές φορές έχει λεχθεί σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο στο επίπεδο της Αστυνομίας, ότι στο κομμάτι της είδησης, είθισται τα αρνητικά συνήθως, είτε είναι γεγονότα, είτε είναι σχόλια, να τραβούν την προσοχή της κοινής γνώμης πολύ περισσότερο από κάποια θετικά γεγονότα ή κάποιες επιτυχίες, πόσο μάλλον στο κομμάτι της Αστυνομίας. Εννοούσα με την λέξη «πουλούν» ακριβώς το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, μέσω εσάς, ενδεχόμενα να εστιάζεται, και έτσι είναι, περισσότερο στα αρνητικά παρά στα θετικά».

Το ότι στις τάξεις της Αστυνομίας υπάρχουν ικανά μέλη και στελέχη είναι δεδομένο, όπως επίσης δεδομένο είναι ότι παράγεται έργο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα ΜΜΕ πρέπει να εθελοτυφλούν για τις «αρνητικές ειδήσεις», επειδή θα πλήττεται το καλό έργο που παράγεται. Από την άλλη, θα έλεγε κανείς πως στην Κύπρο φτάσαμε στο σημείο να ζητούμε από τα ΜΜΕ να επικροτούν ένα Τμήμα ή μια Υπηρεσία γιατί πολύ απλά κάνει την δουλειά της, κάτι το οποίο στις μέρες μας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «κατόρθωμα» και όχι για ένα αυτονόητο γεγονός.

Οι δηλώσεις του υπουργού θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον άστοχες, αφού στην προκειμένη περίπτωση «δέρνει το σάμαν», δηλαδή τα ΜΜΕ που γνωστοποιούν τις «αρνητικές ειδήσεις», όπως για παράδειγμα τους εμπρησμούς και τις βομβιστικές επιθέσεις που βρίσκονται στα φόρτε τους, ενώ πολύ απλά θα μπορούσε να εστιάσει στο πρόβλημα, ώστε να μειωθούν αυτές οι υποθέσεις και ως εκ τούτου, οι «κακοί δημοσιογράφοι» να μην εκμεταλλεύονταν τις συγκυρίες. Και όλα αυτά, την ώρα που ίδιος ο υπουργός δηλώνει πως «δεν ευχαριστημένος» με τα μέτρα που λήφθηκαν για την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος. Συνεπώς, όπως ο ίδιος δεν είναι ευχαριστημένος, πόσο μάλλον οι πολίτες που δεν αισθάνονται ασφαλείς με τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τις ανησυχίες των οποίων, όπως τις αφουγκράζονται τα ΜΜΕ, θα πρέπει να τις αφουγκράζονται και οι ίδιοι. Ως εκ τούτου, η λύση δεν είναι ούτε η φίμωση των δημοσιογράφων, οι οποίοι καλούνται από διάφορες κατευθύνσεις να χειροκροτούν για τα αυτονόητα, ούτε να «πουλούν» μια εικόνα, αποκρύβοντας ειδήσεις, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Εξάλλου, τα ΜΜΕ πολλές φορές λειτούργησαν υπέρ των αρμοδίων, σε ότι αφορά τη δική τους ενημέρωση από τους υφιστάμενους τους, κάτι το οποίο παραδέχθηκε και ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος είχαε πει πως δημοσιογράφοι ενημερώνονται πριν από τους ίδιους. Έτσι, με την γνωστοποίηση των «κακών ειδήσεων», έχει την ευκαιρία, τόσο ο Μάριος Χαρτιώτης όσο και ο οποιοσδήποτε, να λαμβάνει γνώση για γεγονότα, τα οποία δεν τους γνωστοποιούνται. Σημειώνεται, πως και για τα τεκταινόμενα στην Μονή Αββακούμ, με αφορμή δηλώσεις του υπουργού που είχαν παρεξηγηθεί, καθώς είχε δηλώσει πως δεν υπήρξε εμπλοκή της Αστυνομίας, και πάλι ενημερώθηκε πρώτα από τα ΜΜΕ.

Από εκεί και πέρα, σε ότι αφορά τις αναφορές ότι τα ΜΜΕ δεν προβάλλουν τα θετικά, ο Μάριος Χαρτσιώτης ανέφερε πως «στο επίπεδο των εμπρησμών είχαμε εξιχνιάσει σημαντικό αριθμό εμπρησμών. Είχαμε επίσης συλλάβει συγκεκριμένα άτομα που κατηγορούνται για κλοπές, σημαντικό αριθμό κλοπών που έγιναν στο παρελθόν».

Ως νομικός, ο Μάριος Χαρτιώτης το γνωρίζει καλύτερα από όλους, δεδομένου πως ασχολήθηκε και με το ποινικό κομμάτι, ότι από την σύλληψη μέχρι την καταδίκη, υπάρχει ένας μακρύς δρόμος. Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι φορές που άτομα που συνελήφθησαν, είτε μετά από κάποιες μέρες αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς μάλιστα να κατηγορηθούν, είτε αθωώθηκαν από τα Δικαστήρια. Επίσης, καταγράφηκαν συλλήψεις που έγιναν κατά λάθος, ενώ υπήρξαν πολυδιαφημιζόμενες υποθέσεις που κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος. Είτε αυτές αφορούσαν σοβαρές υποθέσεις ναρκωτικών ή σχεδιαζόμενες δολοφονίες (υπάρχουν αρκετές αποφάσεις δημοσιευμένες που μπορεί να διαβάσει ο οποιοσδήποτε), είτε ακόμα και για άλλα αδικήματα, όπως η πρόσφατη υπόθεση ξεπλύματος μαύρου χρήματος με τους Ουκρανούς, που... τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι και η υπόθεση, με βάση τα όσα λέχθηκαν στην απόφαση του Εφετείου, μοιάζει μετέωρη.

Συνεπώς, η σύλληψη είναι μεν ένα σημαντικό βήμα, νοουμένου πως δεν πρόκειται για πυροτέχνημα, αλλά μέχρι την καταδίκη, υπάρχει δρόμος και η ευθύνη για την έκβαση μιας υπόθεσης δεν αφορά μόνο το Δικαστήριο, αλλά και την Αστυνομία, αφού στηρίζεται στο μαρτυρικό υλικό που συνέλεξε.

Από την άλλη, είναι λίγο οξύμωρο να θεωρούνται δύο συλλήψεις επιτυχία, όταν η συχνότητα με την οποία καταγράφονται κάποιες υποθέσεις, είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Αν για παράδειγμα καταγράφονται κάθε εβδομάδα 10 υποθέσεις και εξιχνιάζεται η μία, τότε το ποσοστό εξιχνίασης είναι αρκετά χαμηλό και όχι μόνο δεν πρέπει να αφήνει ικανοποιημένους τους αρμόδιους, αλλά τα στατιστικά σαφώς ενθαρρύνουν τους δράστες και δείχνουν μια τεράστια αδυναμία.

Ο Μάριος Χαρτσιώτης, έδειξε εξαρχής να αφουγκράζεται τις ανησυχίες των πολιτών και να παραδέχεται υπάρχουν αδυναμίες, τις οποίες αναγνωρίζει και εξέφρασε την πολιτική βούληση, ώστε να βελτιωθούν τα κακώς έχοντα. Από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, είχε να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση και το οργανωμένο έγκλημα τον υποδέχθηκε «θερμά», καθώς καταγράφηκαν απανωτές υποθέσεις, με τον ίδιο μάλιστα να κινητοποιείται και να ζητά λήψη επιπρόσθετων μέτρων, γεγονός που αναγνωρίστηκε θετικά, αφού έδειξε την αποφασιστικότητα του να λειτουργήσει ως πολιτικός προϊστάμενος και όχι ως εκπρόσωπος τύπου της Αστυνομίας, παραγνωρίζοντας τα ζητήματα που προκύπτουν.

Εξάλλου, εδώ είναι και η ουσία που πρέπει να εστιάσουν οι αρμόδιοι εάν θέλουν να αλλάξουν τα σε βάρος τους δεδομένα και όχι επικεντρώνονται με τον τρόπο που λειτουργούν τα ΜΜΕ, τα οποία αναμφίβολα θα καλύψουν και τα θετικά, αν το παιχνίδι παίζεται με ίσο τρόπο. Το να ζητάει κανείς όμως από τα ΜΜΕ να προβάλλουν για παράδειγμα τους τροχονομικούς ελέγχους αλλά να μην γνωστοποιούνται σοβαρότερες υποθέσεις, όπως απόπειρες φόνου, εμπρησμοί κτλ και όχι υποθέσεις που άπτονται της εθνικής ασφάλειας αλλά για αυτές που πολλές φορές ανεβαίνουν από τους πολίτες στα social media την ίδια στιγμή, τότε δεν κοροϊδεύουμε μόνο τους δημοσιογράφους αλλά και την κοινή γνώμη, η οποία είναι σε θέση και να αντιλαμβάνεται και να εξάγει τα δικά της συμπεράσματα. Και επίσης, δεν είναι με αυτό τον τρόπο που λύνονται τα προβλήματα «στο σπίτι» μας και δεν είναι με αυτό τον τρόπο που θα αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας, ώστε οι πολίτες να μπορούν να εμπιστευτούν τις ικανότητες της Αστυνομίας, οι οποίες αμφισβητήθηκαν δημόσια πριν μερικούς μήνες, όχι από οποιοδήποτε, αλλά από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Και τα προβλήματα που έχει αυτή τη στιγμή η Αστυνομία, δεν είναι οι δημοσιογράφοι, αλλά ξεκινούν από τις τάξεις του Σώματος, η ηγεσία του οποίου αλλά και ο πολιτικός της προϊστάμενος, θα πρέπει να δουλέψουν για τις λύσεις, βγάζοντας από την εξίσωση τα ΜΜΕ, καθώς όπως είπε και ο Μάριος Χαρτσιώτης, «και πάλι βρίσκουν τον τρόπο πέραν από επίσημες πήγες να εξασφαλίζουν κάποιες πληροφορίες». Πληροφορίες, τις οποίες δεν θα εξασφάλιζαν αν δεν υπάρχουν τα γεγονότα, που για αυτό δεν ευθύνονται οι δημοσιογράφοι!