«Ηγεσία που κάνει τη διαφορά στην ΠΟΕΔ, με ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία!»

Τις προηγούμενες ημέρες διαβάσαμε για τις συζητήσεις που γίνονται στη βουλή (επιτέλους) για τους Κανονισμούς Λειτουργίας της Δημοτικής Εκπαίδευσης, οι οποίοι μετά από πολλά χρόνια οδεύουν προς ψήφιση...

Βέβαια σε κάποια δημόσια... ή/και ιδιωτικά... γκρουπς διαβάσαμε και κάτι άλλο... που αφορούσε το ζήτημα της στελέχωσης των τριδιδάσκαλων σχολείων: «Μόνο με Διευθυντές η στελέχωση των τριδιδάσκαλων σχολείων μετά και τις ΔΗΜΟΣΙΕΣ μας αντιδράσεις. Θυμίζουμε ότι [...] είναι η μόνη κίνηση που ΔΗΜΟΣΙΑ αντιδρούσε όλο αυτό το χρονικό διάστημα για τη συγκεκριμένη πρόνοια των κανονισμών. Η προσπάθεια του ΥΠΑΝ να νομιμοποιήσει αυτή την παρανομία δεν έχει περάσει. Αναμένουμε πλέον ότι όλα τα τριδιδάσκαλα σχολεία και ειδικότερα τα νηπιαγωγεία μας, θα στελεχωθούν με διευθυντές/ριες».

Στο σημείο αυτό θα ήθελα ως στέλεχος της ΠΑΔΕΔ – Πρωτοπορία να ευχαριστήσω τους συνεργάτες και συναδέλφους που προέρχονται από την πιο πάνω την κίνηση της ΠΟΕΔ για δύο λόγους:

(α) που έμμεσα αναγνωρίζουν τις επιτυχεμένες προσπάθειες της ηγεσίας της ΠΟΕΔ για επίλυση του θέματος που προέκυψε με την προσθήκη από πλευράς ΥΠΑΝ, της πιο πάνω ρήτρας στους Κανονισμούς Λειτουργίας. Αφού διεκδικούν τον ρόλο του «ΔΗΜΟΣΙΟΥ Κατήγορου», σημαίνει ότι παραδέχονται ότι κάποιοι άλλοι αντέδρασαν πιο ήπια, αλλά ταυτόχρονα κέρδισαν, κάτι που ίσως να μην χρειαζόταν φωνασκίες και αγριάδες για να κερδηθεί... (επιστολή ΠΟΕΔ προς Πρόεδρο Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας – 22/01/2024)

(β) που έμμεσα αναγνωρίζουν την ύπαρξη και άλλων τρόπων να συνδικαλίζεσαι πέραν από δημόσιες φωνασκίες, αγριάδες ή/και απεργίες και κινητοποιήσεις...

Και εδώ οφείλω να δώσω μια εξήγηση πριν κάποιοι με πιάσουν μεταφορικά «από τον λαιμό»... Kανένας δεν αμφισβητεί το δικαίωμα στην απεργία. Αμφιβάλλουμε μόνον τον τρόπο, που συχνά το δικαίωμα αυτό σπαταλιέται. Κανένας δεν αμφισβητεί και την αξία του συνδικαλισμού, όπου χωρίς αυτόν, εμείς οι εκπαιδευτικοί δημοτικής και κατ’ επέκταση όλοι οι εργαζόμενοι, θα βρισκόμασταν σε θέση πολύ μειονεκτική.

Κλείνοντας θα ήθελα να ολοκληρώσω την τοποθέτηση με ένα ακόμα απόσπασμα από αυτά που κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες στα δημόσια... ή/και ιδιωτικά... γκρουπς και μου προκάλεσε εντύπωση διαβάζοντάς το... «Σπουδαία λέξη το "διεκδικώ"!!! Θέληση, όρεξη, δράση, ενέργεια, αγωνιστικότητα.. σταθερότητα σε αρχές και αξίες... !! Εμείς έχουμε την συνείδηση μας ήσυχη και το μέτωπο μας είναι καθαρό. Είμαστε με τον δάσκαλο, την νηπιαγωγό, τους Ειδικούς Δασκάλους. Ούτε θα συμβιβαστούμε, ούτε θα υποχωρήσουμε.... και ας είμαστε συνεχώς μειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔ. Εμείς μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια τους συναδέλφους. Με ειλικρίνεια και εντιμότητα, δεν έχουμε κοροίδεψει τον κλάδο ποτέ».

Κανένας επίσης δεν αμφισβητεί τα πιο πάνω. Όλες οι κινήσεις που λειτουργούν στο πλαίσιο της ΠΟΕΔ αυτό επιθυμούν και θέλουν. Όλοι σε κάποια στιγμή αποτελέσαμε μειοψηφία... Το θέμα όμως ποιο είναι... Ποια είναι η κίνηση, η οποία με τις παρεμβάσεις της, έχει δείξει ότι μπορεί να πετύχει την απαιτούμενη συναίνεση τόσο εντός όσο και εκτός ΠΟΕΔ και την ίδια ώρα με τη συνδικαλιστική της δράση σε όλους τους τομείς, να πετύχει για τον κλάδο κέρδη, πράξεις, έργα, που ίσως προηγούμενες γενιές εκπαιδευτικών ή/και άλλων εργαζομένων δεν θα μπορούσαν να φανταστούν; Όλοι ξέρετε ότι για τέσσερεις και πλέον δεκαετίες μιλάμε με έργα και όχι με θεωρίες.

Με την ΠΑΔΕΔ – Πρωτοπορία λοιπόν στην ηγεσία, για να συνεχίσουμε να κάνουμε τη διαφορά...

*Στέλιος Οδυσσέως, Πρόσφυγας Εκπαιδευτικός Δημοτικής, Μέλος ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία