Περισσότερος ΔΗΣΥ και λίγο ΑΚΕΛ το «αντίδοτο» της Πινδάρου στο ΕΛΑΜ

Προτάσσοντας τον κομματικό πατριωτισμό και ταυτίζοντας την άνοδο του ΕΛΑΜ με άνοδο του ΑΚΕΛ αντέδρασε ο ΔΗΣΥ στην (αναμενόμενη) ανακοίνωση συμπόρευσης του Μάριου Πελεκάνου με το εθνικιστικό κόμμα. Ο «μπαμπούλας» του ΑΚΕΛ, άλλωστε, ήταν ανέκαθεν μία από τις ισχυρότερες κινητήριες δυνάμεις για ενεργοποίηση του κομματικού πατριωτισμού στην παράταξη και φάνηκε ότι η Πινδάρου είχε κάνει εκ των προτέρων την στρατηγική επιλογή να κινηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο μετά την επίσημη ανακοίνωση από το ΕΛΑΜ.

Προφανώς και ο ΔΗΣΥ δεν αιφνιδιάστηκε από την μεταπήδηση του κ. Πελεκάνου, καθώς γνώριζε εδώ και μέρες ότι βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με το ΕΛΑΜ. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως η απόφασή του δεν είναι πρόβλημα για την παράταξη, εξού και έγιναν προσπάθειες για να την αποτρέψουν. Ο Μάριος Πελεκάνος μέχρι πριν μερικές εβδομάδες ήταν αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ. Ήταν ο άνθρωπος που πήρε τις περισσότερες ψήφους ανάμεσα σε επτά υποψηφίους στις εσωκομματικές εκλογές, οι οποίες αποσκοπούσαν να γυρίσει η παράταξη σελίδα και να αφήσει πίσω της την τεράστια κρίση που προκλήθηκε γύρω από τις Προεδρικές Εκλογές. Ήταν μέρος του νέου αίματος, που ήρθε να αντικαταστήσει αυτά που πλήγωναν. Και τελικά με την απόφασή του πλήγωσε και ο ίδιος το κόμμα.

Προφανώς και τα υπόλοιπα μέλη της ηγεσίας του ΔΗΣΥ δεν είναι άμοιρα ευθυνών για το γεγονός πως τα πράγματα αφέθηκαν να φτάσουν μέχρι αυτό το σημείο. Κάποια περισσότερο και άλλα λιγότερο. Είναι, όμως, ξεκάθαρο πως μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου ο Μάριος Πελεκάνος ήθελε να βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο του δικού του κόμματος στις Ευρωεκλογές. Του κόμματος που του εμπιστεύθηκε κομματικά αξιώματα, που τον εξέλεξε δημοτικό σύμβουλο και που τον έκανε Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Αφού διεκδίκησε μια θέση στο ψηφοδέλτιο της παράταξης και απέτυχε, δύο μέρες μετά παραιτήθηκε από την αντιπροεδρία, για λόγους πολιτικής ηθικής, αξιοπρέπειας και συνείδησης. Ακολούθως επανήλθε, κάνοντας λόγο για «παρασκήνιο» και «κακές γλώσσες», ενώ είχε προκαλέσει την ηγεσία να δημοσιεύσει τους σταυρούς προτίμησης. Επί της ουσίας ποτέ δεν απαντήθηκε το ερώτημα γιατί τα συλλογικά όργανα του κόμματος αποφάσισαν να αφήσουν εκτός ψηφοδελτίου ένα μέλος της ανώτατης ηγεσίας, ενώ αφέθηκαν να αιωρούνται αναπάντητα τα καρφιά για παρασκήνια εις βάρος του, με συγκεκριμένους συνδυασμούς υποψηφίων ή πριμοδότηση.

Η απόφαση του Μάριου Πελεκάνου μπορούσε να είναι διαφορετική. Μπορούσε, ακόμη και αν δεν ήταν πλέον στην ηγεσία, να παραμείνει μέλος του ΔΗΣΥ, να κατέλθει ως υποψήφιος στις Βουλευτικές Εκλογές ή να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική. Επέλεξε, ωστόσο, να προσχωρήσει στο κόμμα εκείνο προς το οποίο υπάρχουν οι μεγαλύτερες διαρροές από τον ΔΗΣΥ αυτή τη στιγμή και οι οποίες αποτελούν και τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την συσπείρωσή του. Αυτή η ενέργεια ερμηνεύεται από την Πινδάρου ως εκδικητική και από εκεί πιάνονται πλέον για την αποδόμησή του.

«Οι φθηνοί τακτικισμοί του ΕΛΑΜ για πρόσκαιρη αλίευση ψήφων, ουσιαστικά ενισχύουν το ΑΚΕΛ», υποστήριξε ο ΔΗΣΥ στην πρώτη του αντίδραση, φροντίζοντας να διαχωρίσει εντελώς τη θέση του από αυτήν του ΕΛΑΜ. Έστειλε, δηλαδή, στη βάση του το μήνυμα πως οι κινήσεις του ΕΛΑΜ ευνοούν το ΑΚΕΛ και, κατ’ επέκταση, πλήττουν τον ΔΗΣΥ. «Ο Συναγερμικός κόσμος γνωρίζει πολύ καλά να προστατεύει την Παράταξή του. Με δύναμή του τα χιλιάδες στελέχη του, ο Δημοκρατικός Συναγερμός θα είναι και πάλι η πρώτη και πρωταγωνιστική δύναμη του τόπου», τόνισε περαιτέρω ο ΔΗΣΥ.

Πιο έντονη ήταν στη προσωπική της τοποθέτηση η πρόεδρος του κόμματος, Αννίτα Δημητρίου, η οποία φρόντισε να αγγίξει ακόμη πιο ευαίσθητες Συναγερμικές χορδές, με αναφορές στον Γλαύκο Κληρίδη και στον ρόλο του απλού κόσμου της παράταξης, τονίζοντας πως το κόμμα είναι πεδίο προσφοράς και όχι όχημα ικανοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών. «Αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες συναγωνιστές που βρίσκονται στις πόλεις και τις κοινότητες, στο εξής θα γίνουν ασπίδα απέναντι σε κάθε είδους υπονόμευση, σε κάθε είδους σχεδιασμό που επιχειρεί να καταστρέψει ό,τι έκτισαν με κόπο. Όσοι υποτιμούν τη νοημοσύνη τους, προδίδουν την εμπιστοσύνη τους και εκμεταλλεύονται την ανοχή τους κάνουν μοιραίο λάθος», τόνισε η κ. Δημητρίου.

Ο ΔΗΣΥ επέλεξε να απαντήσει στην ενέργεια Πελεκάνου με περισσότερο ΔΗΣΥ. Προτάσσοντας τη δική του αυθεντικότητα θέσεων, υπογραμμίζοντας την ιστορία του και με σημαία τον κόσμο του. Έθεσε εμμέσως το διακύβευμα της πρωτιάς στις Ευρωεκλογές στο ήδη πληγωμένο από την εκλογική ήττα των Προεδρικών Εκλογών κοινό του, αφού μια πιθανή αποδυνάμωση του ΔΗΣΥ, με ταυτόχρονη ενίσχυση του ΑΚΕΛ, θα οδηγήσει στην κατάληψη της πρώτης θέσης από το κόμμα της Αριστεράς. Ταυτόχρονα, η απώλεια της πρωτιάς, εάν συνοδεύεται από σημαντική μείωση ποσοστών, ενδεχομένως να θέσει σε κίνδυνο και τη δεύτερη έδρα της παράταξης, κάτι που θα αποτελούσε καταστροφική εξέλιξη για τον ΔΗΣΥ. Κάλεσε τη βάση να διαφυλάξει το κόμμα και τη θέση του στον πολιτικό χάρτη και παρουσίασε ως τρόπο διαφύλαξής του την αποφυγή διαρροής ψήφων προς το ΕΛΑΜ.

Είναι σαφές ότι ο ΔΗΣΥ θα έχει διαρροές προς το ΕΛΑΜ. Είχε και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις (χωρίς να συνυπολογίζουν τον παράγοντα Μάριος Πελεκάνος) δείχνουν ότι θα έχει και την 9η Ιουνίου. Δεν μπορεί να ικανοποιεί ταυτόχρονα και το συντηρητικό και το πιο προοδευτικό κομμάτι της βάσης της όσο επιτυχώς το έκανε στο παρελθόν και δεν μπορεί να διορθώσει όλα τα λάθη που έγιναν τα τελευταία χρόνια και απομάκρυναν κόσμο από την παράταξη.

Μπορεί, όμως, να μην επιτρέψει στον Μάριο Πελεκάνο να πάρει περισσότερο Συναγερμικό κόσμο στο ΕΛΑΜ, μέσα από την αμφισβήτηση της ειλικρίνειάς του και την στοχοποίησή του ως άτομο που ενδιαφερόταν περισσότερο για τις προσωπικές του φιλοδοξίες παρά για το κοινό καλό. Μπορεί, επίσης, να δημιουργεί διλήμματα στους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ που σκέφτονται να ψηφίσουν ΕΛΑΜ, με το επιχείρημα ότι δεν δυναμώνουν τη Δεξιά αλλά την Αριστερά. Μπορεί να συνεχίσει να διαχωρίζει τη θέση της από το εθνικιστικό κόμμα (το ΑΚΕΛ, από πλευράς του, προσπαθεί να δημιουργήσει μια αντίστοιχη συνταύτιση στη Δεξιά), τονίζοντας ότι ψήφος στο ΕΛΑΜ συνιστά μεγάλη και όχι μικρή απόκλιση για ένα Συναγερμικό. Μπορεί να επιστρατεύει την μνήμη του ιδρυτή της και τα ιστορικά της στελέχη για να κρατήσει σε ψηλά επίπεδα τον κομματικό πατριωτισμό. Αν αποδεχθεί πως δεν μπορεί να πείσει για αυτά, ο ΔΗΣΥ θα έχει πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από την «προδοσία» του Μάριου Πελεκάνου να αντιμετωπίσει.