Την χρήση σεξουαλικής βίας ως όπλο πολέμου καταδίκασε η Χαραλαμπίδου σε συνέδριο στην Αθήνα

Κύρια ομιλήτρια σε συζήτηση με θέμα τον τερματισμό της σεξουαλικής βίας στις ζώνες συγκρούσεων ήταν η Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (Κ.Σ. ΟΑΣΕ) Ειρήνη Χαραλαμπίδου στη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου Κορυφής των Γυναικών Πολιτικών Ηγέτιδων στην Αθήνα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση από τη Βουλή, στην παρέμβασή της η κ. Χαραλαμπίδου καταδίκασε τη χρήση σεξουαλικής βίας ως όπλο πολέμου και ανέφερε ότι αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι οι θύτες γνωρίζουν ότι τα θύματα θα διστάσουν να την καταγγείλουν λόγω του φόβου στιγματισμού και απόρριψης.

Αναφέρθηκε σε αυτό το πλαίσιο στις γυναίκες της Κύπρου που υπέστησαν σεξουαλική βία το 1974, ενώ υπενθύμισε ότι και σήμερα, ως αποτέλεσμα πολλαπλών τρεχουσών συγκρούσεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, την Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, γυναίκες και κορίτσια επηρεάζονται δυσανάλογα από τη συνεχιζόμενη βία, την αιματοχυσία και τον εκτοπισμό. Εξέφρασε δε ανησυχία για το γεγονός ότι σε συνθήκες εκτοπισμού, γυναίκες και κορίτσια διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να τύχουν εκμετάλλευσης από δίκτυα διακινητών.

Αναφερόμενη στο ζήτημα της ελλιπούς καταδίκης και λογοδοσίας όσων διαπράττουν εγκλήματα σεξουαλικής βίας στο πλαίσιο συγκρούσεων, η κ. Χαραλαμπίδου αναγνώρισε ότι παρά την ύπαρξη σχετικών κανόνων διεθνούς δικαίου που απαγορεύουν αυτά τα εγκλήματα, δεν υπάρχει δυστυχώς αξιόπιστη αποτροπή.

Για να γίνει αυτό κατορθωτό, υπογράμμισε, επιβάλλεται η ενσωμάτωση δράσεων για την καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας σε ειρηνευτικές και άλλες αποστολές, ενώ είναι επίσης απαραίτητη η συμπερίληψη στοχευμένων κυρώσεων κατά των δραστών εγκλημάτων σεξουαλικής βίας, σε όλα τα υπάρχοντα καθεστώτα κυρώσεων. Πρόσθεσε δε ότι πρέπει να υποστηριχθεί η σύσταση σχετικών Εξεταστικών Επιτροπών και η παραπομπή υποθέσεων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ενώ τόνισε τη σημασία εκπαίδευσης των στρατιωτικών δυνάμεων και των δυνάμεων επιβολής του νόμου.

Παράλληλα, η κ. Χαραλαμπίδου σημείωσε ότι οι ανάγκες των θυμάτων θα πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο μιας ολιστικής απόκρισης που να περιλαμβάνει υγειονομική και ψυχοκοινωνική περίθαλψη, παροχή ασφαλούς στέγης, υποστήριξη των μέσων βιοπορισμού, νομική αρωγή και κοινωνικοοικονομική επανένταξη. Σημείωσε δε τη σημασία καταπολέμησης των έμφυλων στερεοτύπων, τα οποία συχνά αποτρέπουν τα θύματα από το να καταγγέλλουν τη σεξουαλική βία που έχουν υποστεί. 

«Όλα αυτά όμως δεν θα είναι ποτέ αρκετά», ανέφερε η κ. Χαραλαμπίδου, «εάν δεν καταφέρουμε να δούμε την ευρύτερη πραγματικότητα της περιθωριοποίησης των γυναικών από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, τις προσπάθειες πρόληψης των συγκρούσεων και τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις». 

Καταληκτικά, η κ. Χαραλαμπίδου επισήμανε ότι η πρόληψη και η καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας απαιτεί στοχευμένες πολιτικές αλλά και πολιτική βούληση, με σκοπό την οικοδόμηση ενός συστήματος όπου οι γυναίκες θα τυγχάνουν σεβασμού και στον πόλεμο, αλλά και στην ειρήνη.