Η Εκκλησία στη δίνη των σκανδάλων-Από τον Παγκράτιο, στους καταδικασθέντες ιερείς και τα στημένα θαύματα

Μια από τις πιο σοβαρές υποθέσεις σκανδάλου, τόσο σε οικονομικό όσο και σε ηθικό επίπεδο, εξέτασε στην προχθεσινή έκτακτη συνεδρία, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, με πρωταγωνιστές τον ηγούμενο της μονής Οσίου Αββακούμ στο Φτερικούδι και ένα μοναχό. Η Ιερά Σύνοδος, σε μια μαραθώνια συνεδρία, που θύμισε σε πολλούς τα όσα είχαν εκτυλιχθεί το 1998 με τις μαραθώνιες και επεισοδιακές συνεδρίες της Ιεράς Συνόδου για τον Παγκάριο Μερακλή.

Υπενθυμίζεται ότι η Ιερά Σύνοδος, μετά την άρνηση των δύο μοναχών να εμφανιστούν ενώπιον της και να απολογηθούν, τους παρέπεμψε ενώπιον του εξαμελούς Συνοδικού Δικαστηρίου, ενώ την ίδια ώρα οι δύο μοναχοί μέσω των δικηγόρων τους, συνεχίζουν να αρνούνται τη διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος και καταγγέλλουν τον Μητροπολίτη Ταμασού Ησαϊα ότι απέσπασε υπό το καθεστώς τρόμου και απειλών τις ομολογίες τους. Την ίδια ώρα, υποστηρίζουν, ότι τα αδικήματα που αφορούν ροζ σκάνδαλο, δεν αφορά τους ίδιους, αλλά τρίτο μοναχό που θήτευσε στη Μονή, ενώ πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, κατήγγειλαν τον Μητροπολίτη Ταμασού για απαίτηση 450 χιλιάδων ευρώ για την προεκλογική του, χρήματα τα οποία του παραδόθηκαν μέσα σε βαλίτσες.

Ο Μητροπολίτης Ταμασού, προέβη πρώτος σε καταγγελία στην Αστυνομία, για οικονομικής φύσεως αδικήματα, ενώ οι μοναχοί, μέσω των δικηγόρων τους, απέστειλαν επιστολή με την οποία επίσης ζητούν έρευνα, αναφορικά με τον τρόπο που ενήργησε ο Ησαίας, αλλά και σε ότι αφορά τα χρήματα που ζητούσε από την Μονή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: H επιστολή των μοναχών σε Αστυνομία και ΠτΔ-Καταγγέλλουν Ησαία και κουκουλοφόρους αστυνομικούς στην Μονή

Τα εκκλησιαστικά σκάνδαλα

Τα ροζ σκάνδαλα στην Εκκλησία της Κύπρου, δεν είναι σημερινό φαινόμενο, αφού και τις προηγούμενες δεκαετίες, τέτοιας φύσεως ζητήματα, απασχόλησαν και την κοινή γνώμη και την Ιερά Σύνοδο και οδήγησαν στο «ξύρισμα» αρκετών προσώπων, που αμαύρωσαν την Εκκλησία.

Ο πυρήνας του ζητήματος και της υπόθεσης στο Φτερικούδι, αλλά και άλλων παρόμοιων υποθέσεων, έχει πολλές διαστάσεις. Μια εξ αυτών, είναι η σεξουαλική διάσταση, μια δεύτερη η οικονομική και μια τρίτη, εξίσου σοβαρή, είναι αυτή της παραπλάνησης του ποιμνίου, που πέφτει στην παγίδα, ψεύτικων και στημένων θαυμάτων, με ιερά κειμήλια που ως εκ θαύματος αναβλύζουν μύρο, ή εικόνες που κλαίνε.

Αποδεδειγμένα, άλλωστε, όχι μόνο στην περίπτωση των μοναχών στο Φτερικούδι (σ.σ σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται η Μητρόπολη και τα οποία είναι πλέον υπό διερεύνηση), αλλά και παλαιότερα, υπήρξαν ανάλογης υφής «θαύματα», που προσελκούσαν χιλιάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες προσκυνητές, που αφού προσκυνούσαν, κατέθεταν και τον οβολό τους. Εις βάρος, δηλαδή, της άδολης και αθώας πίστης των πιστών, κάποιοι θησαύριζαν, αλλά και κόντρα στις πάγιες πολιτικές της Εκκλησίας της Κύπρου. Για αυτό άλλωστε υπήρξαν παρεμβάσεις και μητροπολιτών αλλά και της ίδιας της Ιεράς Συνόδου, για να πάψουν να «δακρύζουν» οι εικόνες.

Και αυτή είναι ίσως η πέραν πάσης αμφιβολίας, πιο σοβαρή διάσταση του ζητήματος, πέραν από τις σεξουαλικές πεποιθήσεις των μοναχών, που είναι θέμα που αφορά την ηγεσία της Εκκλησίας, για να επιβάλει τα όσα προβλέπονται στον Καταστατικό Χάρτη της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η δολοφονία της Ελενας... «Την κήδεψαν αυτοί που την σκότωσαν»

Ο Κιτίου Χρυσόστομος

Πιο πρόσφατη υπόθεση που προκάλεσε σάλο και έντονο προβληματισμό, για την τροπή που πήρε, ήταν αυτή του πρώην Μητροπολίτη Κιτίου Χρυσόστομου. Ο Χρυσόστομος, υπήρξε Μητροπολίτης Κιτίου επί 46 συνεχή χρόνια έως τις 19 Ιουνίου 2019, όταν παραιτήθηκε, επικαλούμενος λόγους γήρατος. Ωστόσο, όπως έγινε γνωστό, η παραίτηση του σχετιζόταν με καταγγελίες για άσεμνη επίθεση σε βάρος ανήλικης γυναίκας το 1981, καθώς και άλλες δύο υποθέσεις βιασμών, το 2011 και το 1996

Το Δικαστήριο Λάρνακας, τον έκρινε ένοχο, για την υπόθεση του 1981, επιβάλλοντάς του πρωτόδικα ποινή δώδεκα μηνών φυλάκισης με αναστολή. Στις 3 Ιουνίου 2023 τέθηκε σε αργία με απόφαση της Ιεράς Συνόδου.

Στην κατάθεσή της, η παραπονούμενη είχε αναφερθεί όσα βίωσε από τον Χρυσόστομο, λέγοντας πως, όλα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1981, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα της αφού μετά από παρότρυνση φίλου της οικογένειας της, τον επισκέφθηκε για να ζητήσει οικονομική βοήθεια από το Ταμείο Ορφανών.

Όπως κατέθεσε στο Δικαστήριο, ο τότε Μητροπολίτης Κιτίου άρχισε να την παρενοχλεί. Κατέθεσε επίσης ότι τις συναντήσεις τους, τις κανόνιζε πάντα απογεύματα Σαββάτου, προφανώς για να λείπει το προσωπικό της Μητρόπολης και την υποδεχόταν ο ίδιος στο γραφείο του. Σύμφωνα με την καταγγελια της που έγινε αποδεκτή από το Δικαστήριο, επισκέφθηκε τον Μητροπολίτη συνολικά πέντε φορές, ενώ όταν ανέφερε την παρενόχληση που δεχόταν δεν γινόταν πιστευτή. Ανέφερε ακόμα στο Δικαστήριο, πως από την πρώτη συνάντηση, είχε τη διαίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και δεν ήθελε να ξαναπάει, με αποκορύφωμα την ημέρα που, ο Μητροπολίτης της επιτέθηκε άσεμνα.

Μάλιστα αποκάλυψε πως από τότε βασανιζόταν, όπως είπε, επειδή δεν κατήγγειλε τον τότε Μητροπολίτη και τελικά αποφάσισε να το κάνει όταν είδε το φως της δημοσιότητας άλλη καταγγελία εναντίον του.

Το μαρτύριο της Έλενας

Έχουν περάσει τρία χρόνια από το χαμό της 29χρονης Έλενας Φραντζή, η οποία είχε κακοποιηθεί από τον θετό της πατέρα, ο οποίος ήταν ιερέας. Πέραν από τις αρμόδιες υπηρεσίες, η κοινή γνώμη έκατσε στο σκαμνί και την ιεραρχία της Εκκλησίας, για τον τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση.

Η ιστορία της Έλενας Φραντζή συγκλόνισε τους πάντες και αποτέλεσε μία υπόθεση χαστούκι και για την Εκκλησία της Κύπρου, μετά όμως από τον θάνατο της νεαρής.

Η δραματική ιστορία της Έλενας ξεκίνησε όταν οι  γονείς της, κρίθηκαν ακατάλληλοι να ασκούν τα γονικά τους καθήκοντα, κι έτσι τη φροντίδα της ανέλαβε σε πολύ μικρή ηλικία το Γραφείο Ευημερίας, το οποίο φρόντισε έτσι ώστε το κοριτσάκι να δοθεί σε ανάδοχες οικογένειες. Η πρώτη φορά που τέθηκε σε ανάδοχη οικογένεια ήταν στην ηλικία των δύο ετών.  Σε ηλικία τριών ετών, τέθηκε υπό τη φροντίδα του ιερέα, όπου και διέμενε μέχρι τα 9½ της χρόνια.   

Η Έλενα, αντί να βρει την ευτυχία, βρήκε την κόλαση. Σε μια οικογένεια «υπόδειγμα» της κοινωνίας. Ήταν μόλις 4 ετών… Περίμενε αγάπη, όπως όλα τα παιδιά, από την ανάδοχη οικογένειά της. Αντ' αυτού, ο θετός πατέρας της, φρόντισε να της μετατρέψει τη ζωή σε κόλαση. Μια κόλαση που κράτησε για χρόνια. Μια κόλαση που οδήγησε στο θάνατό της, αφού δέχθηκε πόλεμο, όταν αποφάσισε να μιλήσει.

Η καταγγελία της Έλενας εναντίον του «πατέρα» της για σεξουαλική κακοποίηση, έγινε μετά από πολλά χρόνια και συγκεκριμένα το 2011, στην ηλικία των 22 ετών, όταν λόγω αυξημένου άγχους επισκέφθηκε ψυχολόγο με την οποία αργά και σταθερά, δημιούργησε μια σχέση εμπιστοσύνης, ώστε να της εκμυστηρευθεί τα όσα της είχαν συμβεί.

Όταν ο ιερέας διώχθηκε, οι πάντες ξεσηκώθηκαν εναντίον της γιατί τόλμησε να «σπιλώσει» την εικόνα αυτού του ιερέα… Ολόκληρο το χωριό την ταπείνωσε…

Το Δικαστήριο βρήκε τη μαρτυρία της πειστική και με απόφασή του, καταδίκασε το 2013 τον ιερέα σε 18 μήνες φυλάκισης. Αποφυλακίστηκε το 2015, όπου επανήλθε στα καθήκοντά του ως ιερέας, σε γυναικείο μοναστήρι, ενώ έλαβε και σπίτι δίπλα σε νηπιαγωγείο και δημοτικό από τον Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής. Η Ιερά Σύνοδος δεν έκρινε, παρά την καταδικαστική απόφαση πως θα έπρεπε να καθαιρεθεί. Υπό το βάρος της κατακραυγής το έπραξε τελικά ένα μήνα μετά το θάνατο της Έλενας. Την πρόταση για καθαίρεση του, έκανε ο ιεράρχης που τον υποστήριξε αλλά και τον υποδέχτηκε μετά την αποφυλάκιση του, Μητροπολίτης Ταμασού Ησαΐας. Σημειώνεται ότι στην ίδια συνεδρία της Ιεράς Συνόδου καθαιρέθηκε, έπειτα από καταγγελία για μοιχεία και δεύτερος ιερέας.

Βίαζε την κόρη του αδελφού του

Το Μάιο του 2013 στην Λευκωσία, ιερέας καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκισης για τον βιασμό της 26χρονης ανιψιάς του. Οι λεπτομέρειες της υπόθεσης σοκάρουν.

Σύμφωνα με όσα ακούστηκαν κατά την απόφαση του Κακουργιοδικείου, η 26χρονη πήγε για να κάνει ένα ντους ώστε να πάει στη δουλειά της. Βγαίνοντας από το μπάνιο βρήκε τον ιερέα να την περιμένει στο σαλόνι. Εκείνη πήγε στο δωμάτιό όπου την ακολούθησε. Άρχισε να της μιλά για τις γυναίκες και για τις σεξουαλικές σχέσεις. Πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, της έπιασε τα χέρια, την έριξε στο κρεβάτι. Η κοπέλα προσπάθησε να τον απωθήσει, εκείνος όμως συνέχισε χωρίς να την ακούει και τελικά τη βίασε.

Μεταφέρθηκε στις Κεντρικές φυλακές, όπου συνέχισε να φορεί τα ράσα του. Η Ιερά Σύνοδος, επέδειξε για άλλη μια φορά χαμηλά αντανακλαστικά. «Θυμήθηκε» να τον καθαιρέσει έξι μήνες μετά. Μάλιστα μέλη της εκκλησίας, μετέβησαν στις κεντρικές φυλακές, όπου τον ενημέρωσαν ότι δεν βρίσκεται πλέον στον κατάλογο με τους ιερείς.

Οι δολοπλοκίες με φόντο τα αξιώματα

Την εκκλησία ωστόσο, συντάραξαν και άλλα σκάνδαλα, κάποια εκ των οποίων αργά ή γρήγορα, αποδείχθηκε πως ήταν εντελώς αβάσιμα, και είχαν ως στόχο να διαλύσουν την ιερατική πορεία, αξιόλογων ιεραρχών.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την υπόθεση του Παγκράτιου Μερακλή, που προκάλεσε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στη σύγχρονη ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου. Ο Μητροπολίτης κατηγορήθηκε για ομοφυλοφιλία το 1996, όταν κέρδισε στις εκλογές μετά τον θάνατο του Μητροπολίτη Μόρφου Χρύσανθου. Παρόλο που έλαβε το ποσοστό του 96%, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Α’, απέρριψε την υποψηφιότητά του.

Μετά τις έντονες αντιδράσεις των πιστών για την απόφαση του Αρχιεπισκόπου, ξέσπασαν φήμες εναντίον του Μερακλή πως είχε προσβληθεί από AIDS, τις οποίες ο ίδιος απέρριψε κατηγορηματικά. Η Αρχιεπισκοπή μετατράπηκε σε πεδιό μάχης, αφού χιλιάδες υποστηρικτές του αντιδρούσαν έντονα με τα όσα συνέχιζε να υποστηρίζει ο Αρχιεπίσκοπος, δημιουργώντας πρωτοφανή επεισόδια.

Από το 1998, ο Παγκράτιος Μερακλής αποτραβήχθηκε από την εκκλησία και ζει σε χωριό της Λευκωσίας, όπου μέχρι σήμερα απορρίπτει τους ισχυρισμούς περί ομοφυλοφιλίας. Τον περασμένο Ιούλιο, η Ιερά Σύνοδος, αφού επανεξέτασε την υπόθεση, έλαβε απόφαση για μερική άρση αργίας, επιτρέποντάς του ουσιαστικά, κατόπιν άδειας του επιχώριου Επισκόπου, να τελεί ιερές ακολουθίες και όχι ιερά μυστήρια

Ο κομμωτής που δεν ήξερε με ποιον είχε σχέση

Δεν θα μπορούσε να λείπει και από τον «υπόγειο» πόλεμο διεκδίκησης του Αρχιεπισκοπικού Θώκου, ένα σκάνδαλο σεξουαλικής φύσεως. Έτσι μετά την αποχώρηση του Χρυσόστομου του Α' ξέσπασαν φήμες περί ομοφυλοφιλικών σχέσεων του Μητροπολίτη Αθανάσιου. Φήμες που προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση στις τάξεις της εκκλησίας και δίχασε τους πιστούς.

Η υπόθεση παραπέμφθηκε ενώπιον της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου, η οποία συνήλθε το 2000 και λειτούργησε ως Συνοδικό Δικαστήριο. Εκεί οι κατηγορίες κατέρρευσαν. Στο δικαστήριο ως μάρτυρας, κατέθεσε κομμωτής από την Θεσσαλονίκη, ο οποίος κατηγόρησε τον Αθανάσιο ότι τον παρενόχλησε σεξουαλικά, όταν βρισκόταν ως δόκιμος στην Μονή Βατοπεδίου. Όταν το δικαστήριο όμως ζήτησε από τον μάρτυρα, να υποδείξει ποιος είναι ο Αθανάσιος,  εκείνος έδειξε άλλο ιεράρχη, δικαιώνοντας πανηγυρικά τον Μητροπολίτη Λεμεσού.

Μητροπολίτης σε ρόλο... ντετέκτιβ

Εκτός από τους ιερείς που βρέθηκαν ενώπιον την δικαιοσύνης και καταδικάστηκαν για τις αποτρόπαιες πράξεις τους, υπήρξαν και αυτοί που είτε τέθηκαν σε αργία, είτε καθαιρέθηκαν για σεξουαλικής φύσεως υποθέσεις.

Σε αργία για τρία χρόνια, τέθηκε ιερέας στην Πάφο, όταν πιάστηκε από τον Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιο, να διαπράττει μοιχεία. Το περιστατικό, που συνέβη το Μάιο του 2017 προκάλεσε αντιδράσεις πιστών, αφού ο εν λόγω ιερέας ήταν παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών.

Ο Πάφου Γεώργιος, έκανε τον... ντετέκτιβ μετά από καταγγελία πολίτη, πως ο ιερέας διατηρούσε παράνομο ερωτικό δεσμό με την 32χρονη αρραβωνιαστικιά του.

Οι δύο τους μετέβησαν στο διαμέρισμα, όπου ο ιερέας και η 32χρονη συνευρίσκονταν. Ο Μητροπολίτης αφού εντόπισε το όχημα του ιερέα, τον κάλεσε να εξέλθει του διαμερίσματος, όπου και ομολόγησε ότι είχε ερωτικές σχέσεις με την 32χρονη. 

Παρόλο που οι Μητροπολίτες Κιτίου (σ.σ ο κατηγορούμενος για βιασμό) και Μόρφου, τάχθηκαν υπέρ αυστηρής καταδίκης του, τα άλλα τρία μέλη του Συνοδικού Δικαστηρίου, αποφάσισαν την τριετή αργία του. Ως εκ τούτου τον Απρίλιο του 2019, επέστρεψε στα ιερά του καθήκοντα.

Το 2001, εξάλλου δύο Αρχιμανδρίτες καθαιρέθηκαν από την Εκκλησία, αφού κατηγορήθηκαν για σεξουαλικές σχέσεις ο ένας με άνδρες και ο άλλος με γυναίκα.

Το σπίτι των θαυμάτων

Μια πρωτοφανής ιστορία, που έχει να κάνει με τα ψεύτικα θαύματα, είναι ενδεικτική και άλλων ανάλογων υποθέσεων, που εμφανίστηκαν στην πορεία, κυρίως με εικόνες που δάκρυζαν, αλλά και πιο πρόσφατα με οστεοθήκες που ανάβλυζαν μύρο.

Η πρωτοφανής ιστορία με το σπίτι των θαυμάτων, διαδραματίστηκε το 1997, στο Τραχώνι της Λεμεσού, όταν ένας ιδιοκτήτης μιας κατοικίας, μαζί με την οικογένεια, φίλους και συγχωριανούς του, αλλά και κάποιους πρόθυμους ιερείς έστησαν, όπως κατέληξε στο πόρισμα της και η Ιερά Σύνοδος, μια καλοστημένη απάτη εις βάρος των πιστών, ζωγραφίζοντας στους τοίχους εικόνες και σύμβολα τα οποία σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζονταν ήταν προφητείες για τα όσα θα ακολουθούσαν. Ο χρόνος βέβαια είναι από μόνος του ο επίλογος που απέδειξε πως τίποτα από τα όσα εμφανίζονταν στους τοίχους του φτωχικού σπιτιού στο Τραχώνι δεν είχε να κάνει με κάποιο θαύμα, αλλά ήταν προϊόν πλεκτάνης.

Για τα όσα συνέβησαν στο Τραχώνι, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου διόρισε τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από τούς, π. Επιφάνιο Ρούσο, Πρόεδρο και μέλη τούς πρωτοπρεσβύτερους π. Ευάγγελο Γιαλουρίδη και π. Σάββα Μιχαηλίδη.

Η Επιτροπή εξέτασε με σύνεση και προσοχή επί μακρόν το όλον θέμα και μετά από σχετική έρευνα κατέληξε εις το συμπέρασμα της, «ότι, όλα αυτά τα κακότεχνα σχέδια, τα γράμματα και οι ημερομηνίες στην πιο πάνω οικία είναι προιόντα απάτης. Ως προς την πραγματικήν αιτίαν και προέλευσιν των σχεδίων αυτών, αποφαινόμεθα κατηγορηματικώς, ότι είναι ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΠΑΤΗΣ, δι’ ανθρωπίνης χειρός” και μάλιστα “ασυνάρτητον συνονθύλευμα φαντασιών πασχούσης και απατώσης προσωπικότητος”, αναφερόταν στο πόρισμα.  

Η Επιτροπή στις 6/7/99 κατέθεσε το Πόρισμα της, εις την Ι. Σύνοδο, η οποία ακολούθως εξέδωσε ανακοίνωση που καλούσε τον λαό να επιδείξει νηφαλιότητα, ακράδαντη πίστη στο Θεο και εμμονή στη διδασκαλία του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας, χωρίς να παρασύρεται από ανθρώπους που πλανώνται και από άλλες αφελείς διαδόσεις, οράματα και προφητείες. Την ίδια ώρα το δικό της πόρισμα, εξέδωσε το καλοκαίρι του 1999, με δύο χρόνια καθυστέρηση και αφού υπήρξε πλήρης εκμετάλλευση των πιστών και η Αστυνομία η οποία ουσιαστικα συμφωνούσε στο συμπέρασμα, πως όλα ήταν προϊόν απάτης.