Ταλαιπωρεί τους εργοδότες, ρίχνει το επίπεδο εξυπηρέτησης το πήγαινε-έλα αλλοδαπών στην εστίαση

Σειρά επαφών με όλους τους αρμόδιους φορείς πραγματοποίησαν τις προηγούμενες ημέρες οι εκπρόσωποι των κέντρων αναψυχής για επίλυση των προβλημάτων που τους ταλανίζουν, με το πιο κύριο ζήτημα να είναι η πολιτική εργοδότησης αλλοδαπών από τρίτες χώρες, καθώς όπως οι ίδιοι αναφέρουν, υπάρχει ένα τεράστιο κενό που δεν καλύπτεται, μιας και υπάρχει μια συνεχής ροή αποχώρησης, με αποτέλεσμα να παραμένουν υποστελεχωμένες αρκετές επιχειρήσεις, ενώ βρίσκονται μια ανάσα από την έναρξη της τουριστικής περιόδου.

Σε συνάντηση που πραγματοποίησαν με τον υπουργό Εργασίας, οι εκπρόσωποι των κέντρων αναψυχής, έθεσαν στο τραπέζι τρία συγκεκριμένα προβλήματα. Το ένα, αφορά το θέμα του εργατικού δυναμικού στις επιχειρήσεις, το δεύτερο είχε να κάνει με τους αιτητές ασύλου, αφού ζητήθηκε όπως δοθεί κάποια παράταση για να αποχωρούν από την Κύπρο και το τρίτο η αναπροσαρμογή του 10% στους λογαριασμούς για την εξυπηρέτηση σε χώρους εστίασης και την αναθεώρηση της αναχρονιστικής νομοθεσίας που υφίσταται από το 1968.

Σημειώνεται ότι εκτός από τον υπουργό Εργασίας, οι επιχειρηματίες των κέντρων αναψυχής, πραγματοποίησαν επίσης κατ’ ιδίαν συναντήσεις με την ΟΕΒ, τον Υφυπουργό Τουρισμού όπως και με την Υφυπουργό παρά τω Προέδρω, όπου τους δόθηκε η δέσμευση μεταξύ άλλων, για απλοποίηση των διαδικασιών για εργοδότηση αλλοδαπών προσώπων από τρίτες χώρες.

Όπως ανέφερε στον REPORTER, o πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ιδιοκτητών Κέντρων Αναψυχής, Νεόφυτος Θρασυβούλου, «προχώρησαν σε κάποιες ενέργειες, ωστόσο αυτό που διαφαίνεται είναι ότι λίγο πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου, το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται. Απ’ ότι γνωρίζουμε ο αρμόδιος υπουργός ενίσχυσε το Τμήμα Εργασίας και μας ανέφερε ότι ο κόσμος θα εξυπηρετείται μέσα σε ένα μήνα από την ημέρα υποβολής της αίτησης, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται στο περίμενε για τρεις με τέσσερις μήνες για να λάβει τις άδειες του. Φαίνεται ότι δεν λειτουργεί η διαδικασία όπως αναμέναμε και παραμένουμε στον ίδιο παρονομαστή».

Το ζητούμενο για τα κέντρα εστίασης, είναι ότι πρέπει να δίνονται έγκαιρα οι άδειες εργοδότησης, ούτως ώστε οι νέοι υπάλληλοι που εργοδοτούνται να έχουν το χρονικό περιθώριο για εκπαίδευση και να περνάνε από ειδικά μαθήματα για να μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον, ώστε να είναι σε θέση να προσφέρουν τις κατάλληλες υπηρεσίες στον κόσμο. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τον κ. Θρασυβούλου, «υπάρχει ένα μεγάλο κενό στους χώρους εργασίας. Έχουν φύγει από τις επιχειρήσεις εστίασης οι προηγούμενοι που έχουν εκπαιδευτεί και ήταν αιτητές ασύλου. Θεωρούμε πλέον ότι οποιαδήποτε νέα πρόσληψη αιτητή ασύλου, είναι σαν μια χειροβομβίδα στα χέρια μας, για τον λόγο του ότι μια μέρα θα αποφασιστεί ότι πρέπει να φύγει από την Κύπρο και έτσι δημιουργείται το αίσθημα ανασφάλειας της εργασίας».

Για δυο δεκαετίες, πρόσθεσε ο κ. Θρασυβούλου, «έχουμε καταντήσει εκκολαπτήριο εργαζομένων, καθώς ο τρόπος που λειτουργούμε είναι λανθασμένος. Έρχονται συνεχώς και φεύγουν, ανεξάρτητα από το εάν είναι καλός ή όχι ένας εργαζόμενος για να πάει κάπου άλλου. Θεωρούμε ότι η εργασία μας έχει να κάνει με τρόφιμα, με υγεία και με κόσμο και πρέπει να παρέχεται τουλάχιστον στο προσωπικό δυο χρόνια προσαρμογή. Όταν τους απασχολούμε για μερικές ημέρες και αναμένουμε ότι θα προσφέρουν έργο, τότε κάνουμε λάθος, καθώς δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εργασίας που τους ανατίθεται».

Σε Λεμεσό και ελεύθερη Αμμόχωστο τα μεγαλύτερα προβλήματα

Την ίδια ώρα, αρκετά είναι τα κέντρα αναψυχής τα οποία αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο λόγω της υποστελέχωσης και της μειωμένης εργασίας που έχει παρατηρηθεί τους τελευταίους μήνες. Ιδιαίτερα, σε Λεμεσό μεγάλα υποστατικά έχουν παραμείνει κλειστά, όπως και στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου, ένας μεγάλος όγκος ξενοδοχειακών μονάδων και κέντρων αναψυχής, παραμένει υποστελεχωμένος.

Μιλώντας στον REPORTER o Γ.Γ. του συνδέσμου Ιδιοκτητών Κέντρων Αναψυχής Φάνος Λεβέντης, ανέφερε ότι, «τα προβλήματα στα κέντρα αναψυχής, δεν έχουν τελειωμό. Υπάρχουν κάποια διαχρονικά ζητήματα, στα οποία η πολιτεία δεν καταφέρνει να λύσει με ένα σωστό τρόπο, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι επιχειρήσεις και κατ’ επέκταση να πάσχει και να υποφέρει η εξυπηρέτηση, η οποία αναπόφευκτα αλλάζει επίπεδο».

Η υποστελέχωση, σύμφωνα με τον κ. Λεβέντη, έγκειται στο γεγονός ότι έχει αλλάξει αριθμητικά η εικόνα στον τομέα στης φιλοξενίας. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «σήμερα υπάρχουν πάμπολλα ξενοδοχεία και χιλιάδες κλίνες, όπως και πάρα πολλά κέντρα αναψυχής, που δεν έχουν καμία σύγκριση με τη δεκαετία του 80’. Έχει μεγαλώσει και διογκωθεί ο τομέας της φιλοξενίας, αλλά κατά την άποψή μου θα μπορούσε να ήταν μικρότερο το μέγεθος».

Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι υπάρχει και σωρεία παράνομων υποστατικών, τα οποία εργοδοτούν προσωπικό, το οποίο θα μπορούσε να απασχολείται σε νόμιμες επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τον κ. Λεβέντη, «δεν παρουσιάζεται έλλειψη προσωπικού μόνο στον τομέα της φιλοξενίας, αλλά υπάρχει έλλειψη προσωπικού και στο λιανικό εμπόριο και σε άλλες δραστηριότητες, οι οποίες είναι πολύ ευκολότερες από τον δικό μας τομέα».

Εάν ένας σημαντικός παράγοντας για την υποστελέχωση είναι οι χαμηλοί μισθοί, ο κ. Λεβέντης υποστήριξε ότι, «σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι χαμηλοί μισθοί, αλλά δεν μπορεί αυτό το γεγονός να αποτελεί άλλοθι κάθε φορά, καθώς δεν υπάρχει επαρκής ενεργός πληθυσμός που να καλύψει τις ανάγκες της διογκωμένης οικονομίας μας».