Μ. Χριστοδουλίδης: Το κράτος πρέπει να διασφαλίσει την πνευματική παραγωγή της Κύπρου

Το κράτος πρέπει να διασφαλίσει την πνευματική παραγωγή της Κύπρου, για να μη χαθεί, αναφέρει σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ ο διακεκριμένος συνθέτης Μιχάλης Χριστοδουλίδης.

Απαντώντας σε ερώτηση αν ξεχωρίζει κάποιο έργο του, δεδομένου ότι έχει μελοποιήσει θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, καθώς και κυπριακή ποίηση, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης δηλώνει στο ΚΥΠΕ ότι ένας συνθέτης αγαπά όλα του τα έργα και πρέπει να τα αντιμετωπίζει όλα με την ίδια σοβαρότητα και προσοχή. «Πολλές φορές το κοινό και όχι ο καλλιτέχνης καθορίζει τι είναι σημαντικό», επισημαίνει, τονίζοντας ότι τού είναι δύσκολο να προσδιορίσει ποιο έργο του είναι πιο σημαντικό από τα άλλα. 

Ωστόσο, σημειώνει ότι τα τραγούδια που έχει γράψει για την Κύπρο έχουν σημασία για τον ίδιο, τονίζοντας ότι η Κύπρος είναι ο τόπος του. «Ό,τι έχω κάνει θέλω να πιστεύω ότι εμπλουτίζει την παράδοση και την ανάγκη της Κύπρου για κουλτούρα», υπογραμμίζει. Αναφερόμενος στα κυπριακά ερωτικά ποιήματα που έχει μελοποιήσει, ο κ. Χριστοδουλίδης επισημαίνει ότι πρόκειται για τα πρώτα σονέτα που γράφτηκαν στην Ελληνική. Τα χαρακτηρίζει «αριστουργήματα ποίησης» που αναφέρονται στον απόλυτο και χωρίς όρια έρωτα, προσθέτοντας ότι ο άγνωστος δημιουργός τους, που έζησε τον 16ο αιώνα, είναι επηρεασμένος από τον Πετράρχη. 

Απαντώντας σε ερώτηση για το κίνητρο της ενασχόλησής του με τη μελοποίηση της κυπριακής ερωτικής δημοτικής ποίησης, ο κ. Χριστοδουλίδης αναφέρει στο ΚΥΠΕ ότι, μετά το 1974, αισθάνθηκε ότι η Κύπρος βρίσκεται σε κίνδυνο και ότι ο πολιτισμός της κινδυνεύει να αφανιστεί. «Δεν είναι μόνο η εισβολή και η κατοχή, αλλά και η αλλοίωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου», τονίζει, προσθέτοντας ότι έπρεπε να γράψει πράγματα ώστε να διασωθεί η ντοπιολαλιά, ο χαρακτήρας, η ψυχή της Κύπρου, η οποία κινδύνευε να αλλοιωθεί. 

«Η ενασχόλησή μου με την κυπριακή ποίηση δεν είχε καθόλου τον χαρακτήρα της πρόκλησης. Επειδή κανείς άλλος δεν είχε ασχοληθεί με τα ακριτικά τραγούδια, θεώρησα ότι έπρεπε να τα βγάλω στην επιφάνεια για να ασχοληθεί ο κόσμος με αυτά και να μάθει ότι και αυτά είναι δημιούργημά του», εξηγεί ο συνθέτης, αναφέροντας ότι η «Τριανταφυλλένη», την οποία μελοποίησε ο ίδιος, ανήκει στον ακριτικό κύκλο.

Ερωτηθείς αν θα τον ενδιέφερε να μελοποιήσει σύγχρονους Ελλαδίτες και Κύπριους ποιητές, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης αναφέρει στο ΚΥΠΕ ότι έχει μελοποιήσει στίχους του Μιχάλη Γκανά, κατόπιν «επίμονης πίεσης» - όπως λέει - από τον Γιώργο Νταλάρα, με τον οποίο έκανε τρεις δισκογραφικές δουλειές («Ες γην εναλίαν Κύπρον», «Των αθανάτων», «Η άσφαλτος που τρέχει»). Όπως αναφέρει, «δεν κυνήγησα ποτέ άλλους τραγουδιστές για να τους δώσω τραγούδια», σημειώνοντας ότι οι τραγουδιστές είναι «ένας διαφορετικός κόσμος» και ότι πρέπει να εγκλιματιστεί κανείς σε αυτόν τον χώρο για να γεννήσει τραγούδια και να δουλέψει μαζί με αυτούς τους ανθρώπους. 

Περιγράφοντας το περιβάλλον στο οποίο παράγεται σήμερα η μουσική, δεδομένης της κατάρρευσης της δισκογραφίας και της κυριαρχίας του διαδικτύου, ο κ. Χριστοδουλίδης διευκρινίζει ότι θα συζητούσε μια συνεργασία αν ήξερε ότι αυτή θα πραγματοποιηθεί. «Είμαι φτωχός καλλιτέχνης, δεν έχω καταφέρει να βγάλω αρκετά λεφτά, παρότι είμαι αρκετά γνωστός σε Ελλάδα και Κύπρο», προσθέτει.

Ερωτηθείς αν ξεχωρίζει κάποιους συνθέτες στο σύγχρονο τραγούδι σε Ελλάδα και Κύπρο, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης αναφέρει ότι του αρέσουν παλαιότεροι συνθέτες λαϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών, όπως ο Άκης Πάνου και ο Βασίλης Τσιτσάνης, τους οποίους χαρακτηρίζει ως καταπληκτικούς συνθέτες. Από τους νεότερους συνθέτες, ο κ. Χριστοδουλίδης αναφέρει τους Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Σταμάτη Κραουνάκη, Ευαγόρα Καραγεώργη και Κώστα Κακογιάννη.

Αναφερόμενος στα μελλοντικά του σχέδια, ο καταξιωμένος συνθέτης δηλώνει στο ΚΥΠΕ ότι έχει κλασικά έργα που θέλει να βγουν από τα συρτάρια και να παιχτούν. Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι έχει γράψει ορατόριο για την Αμμόχωστο, που θα ήθελε να δισκογραφηθεί, μια καντάδα για το κρασί, στην οποία χρησιμοποίησε στίχους από την αρχαιότητα, όπως και αποσπάσματα από τα μπαλέτα που είχε κάνει στην Αμερική. Ακόμη, επισημαίνει ότι έχει γράψει για λογαριασμό του ΘΟΚ μουσική για 16 από τις 20 σωζόμενες αρχαίες ελληνικές τραγωδίες. «Μερικά από αυτά τα χορικά αξίζει τον κόπο να παιχτούν ξανά», υπογραμμίζει, αναφέροντας ως παράδειγμα τη μουσική που έγραψε για την «Ελένη» του Ευριπίδη. 

«Θα ήθελα το Υφυπουργείο Πολιτισμού να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα και να μην ασχολείται συνεχώς με το τι προβάλλεται στα ΜΜΕ», δηλώνει ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης, υποδεικνύοντας ότι το Υφυπουργείο Πολιτισμού και γενικότερα το κράτος πρέπει να διασφαλίσει όχι μόνο το Μουσείο, τα αρχαιολογικά ευρήματα και την παράδοση, αλλά και την πνευματική παραγωγή της Κύπρου με κάποιον τρόπο για να μη χαθεί, ώστε να γίνεται αναφορά και από τις επόμενες γενιές. Αναφερόμενος στην «Τριανταφυλλένη», ο κ. Χριστοδουλίδης λέει στο ΚΥΠΕ ότι ο κόσμος το θεωρεί δημοτικό τραγούδι, το έχει αποδεχτεί και το έχει εντάξει στην παράδοσή του, ξεχνώντας ότι ο ίδιος το έχει συνθέσει. «Τα μουσικά έργα που έχουν παραχθεί για την Κύπρο δεν πρέπει να εξαφανιστούν», τονίζει, φέρνοντας ως άλλο παράδειγμα τη μελοποίηση της «9ης Ιουλίου 1821» του Βασίλη Μιχαηλίδη, η οποία παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο, στην Αθήνα, και ηχογραφήθηκε σε δίσκο με ιδιωτική πρωτοβουλία.

Αναφερόμενος στις δύο συναυλίες που διοργανώνει στην Κύπρο, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης σημειώνει ότι αυτές αφορούν την κυπριακή διάλεκτο και συμπεριλαμβάνουν τα ακριτικά έπη και ένα καινούργιο έπος που αφορά την κυπριακή εκδοχή του «Τραγουδιού του νεκρού αδερφού». Επίσης, θα ακουστούν τραγούδια σε στίχους του Μιχάλη Πασιαρδή και της Ευρυδίκης Παπαδοπούλου, καθώς και από την κυπριακή ερωτική ποίηση. Κατά τη διάρκεια των συναυλιών θα προβάλλονται σκηνές από θέατρο σκιών με φιγούρες του σκηνογράφου Άντη Παρτζίλη, καταλήγει.

Σημειώνεται ότι οι συναυλίες του Μιχάλη Χριστοδουλίδη, οι οποίες διοργανώνονται από το ΑΚΕΛ, θα πραγματοποιηθούν στις 13 και 15 Φεβρουαρίου σε Λευκωσία (στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Λευκωσίας) και Λεμεσό αντίστοιχα.

Πηγή: ΚΥΠΕ