Ρευστή η κατάσταση στη Συρία-Τα μάτια στραμμένα στο φόρουμ της Ντόχα

Ρευστή είναι η κατάσταση στη Συρία, δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο διεθνολόγος Πέτρος Ζαρούνας, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι στο φόρουμ που θα πραγματοποιηθεί στο Κατάρ το Σαββατοκυρίακο, ενδεχομένως να αναθεωρηθεί η συμφωνία της Αστάνα του 2015 και τα εδάφη που κατελάβαν οι αντικαθεστωτικοί να παραμείνουν στα χέρια τους.

Κληθείς από το ΚΥΠΕ να αναλύσει πώς προέκυψε εκ νέου το θέμα Συρία, ο κ. Ζαρούνας είπε ότι αυτό έχει να κάνει με την προσπάθεια της Τουρκίας να διαχειριστεί το κουρδικό πρόβλημα.

Όπως είπε, η Συρία, μέσω του Προέδρου της, Μπασάρ Αλ Άσαντ απέρριψε την τουρκική προσέγγιση και δεν δέχθηκε καν να συναντήσει τον (Πρόεδρο Ταγίπ) Ερντογάν γιατί έβαλε ως προϋπόθεση η Τουρκία να δεσμευτεί ότι θα αποχωρήσει από τα τμήματα της Συρίας τα οποία κατέχει, όπως το Αφρίν που ήταν κουρδικό, το οποίο είναι σήμερα υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, καθώς επίσης μια περιοχή 30 χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα, ανατολικά του Κομπάνι. Αυτές οι δύο ζώνες είναι τουρκικές ενώ η ζώνη του Ιντλίμπ είναι υπό τουρκική προστασία και στήριξη. «Η Τουρκία δεν δέχθηκε να δεσμευτεί με αποχώρηση, ήθελε να δει πως θα οργανωθεί εσωτερικά η Συρία και πώς θα περιοριστεί ο ρόλος των Κούρδων, αυτή ήταν η έγνοια της Τουρκίας», είπε.

Σύμφωνα με τον κ. Ζαρούνας, η Τουρκία ανησυχεί για την δημιουργία ενός κουρδικού κράτους γιατί βλέπει ότι υπάρχουν και δηλώσεις από Υπουργούς του Ισραήλ που υποστηρίζουν την προοπτική των Κούρδων στην περιοχή. «Η Τουρκία κινήθηκε προς δύο κατευθύνσεις, να τα βρει με τον Άσαντ η οποία απέτυχε και η άλλη ήταν να τα βρεί με τον Οτσαλάν». Αναφέρθηκε στη δήλωση του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αρχηγού του ακροδεξιού κόμματος της Τουρκίας, ο οποίος πρότεινε στις 22 Οκτωβρίου ένα σχέδιο «λύσης» του κουρδικού, όπως ο Αμπτουλάχ Οτσαλάν ανακοινώσει το τέλος της κουρδικής εξέγερσης με αντάλλαγμα την πιθανότητα αποφυλάκισής του.

«Ούτε εκεί είχε θετική εξέλιξη η όλη προσπάθεια άρα αυτή τη στιγμή η επόμενη επιλογή της Τουρκίας την οποία σκέφτηκε ήταν να ξαναμπεί η ίδια στην Συρία και να ενώσει ένα θύλακα που είχε δυτικά του Εφράτη, στην πόλη Τζάρα Μπλους, μαζί με την άλλη που είναι ανατολικά του Κομπάνι, που είναι στη μέση των δύο θυλάκων», είπε ο διεθνολόγος.

Τελικά, πρόσθεσε, «δεν προχώρησε και φαίνεται βρήκε ως καλύτερη επιλογή, αντί να εμπλακεί η ίδια με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις για τέτοιου είδους περιπέτεια, να στηρίξει και με πληροφορίες και με υλικό, τις δύο οργανώσεις, η μια το Συριακό Εθνικό Στρατό που είναι οι Τουρκομάνοι και όλοι οι άλλοι οι οποίοι είναι όργανα της Τουρκίας, και η δεύτερη οργάνωση είναι η Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS) που είναι η μετεξέλιξη της Αλ Νούσρα, που ήταν το συριακό κομμάτι της Αλ Κάιντα».

«Αυτοί όλοι ήταν στο Ιντλίμπ, ειδικότερα οι πρώην Αλ Νούσρα, είχαν το Ιντλίμπ υπό τον έλεγχό τους. Και οι άλλοι έλεγχαν την περιοχή του Αφρίν κλπ. Και έτσι ξεκίνησε η επιχείρηση από την μια να κλονιστεί το καθεστώς με την κατάρρευση του Χαλεπίου κατά πρώτον, και της Χάμα, κατά δεύτερον», εξήγησε ο κ. Ζαρούνας.

Αυτή τη στιγμή, είπε, οι δυνάμεις της πρώην Αλ Νούσρα είναι στα πρόθυρα της Χάμα, και οι άλλοι προχώρησαν και καταλάβαν το μικρό κουρδικό θύλακα που είχε απομείνει από το Αφρίν με επίκεντρο την πόλη Ταλ Ριφάντ. Και εκεί έγινε μια συμφωνία μετακίνησης όλου του κουρδικού πληθυσμού που είχε στην ουσία μετακινηθεί από το Αφρίν και τώρα τα πλάνα δείχνουν να καταφθάνουν στην Ράκκα και να στήνονται νέοι προσφυγικοί καταυλισμοί για αυτούς τους αμάχους που σε πρώτη φάση είναι 50 χιλιάδες.

Κατά τον κ. Ζαρούνα, υπηρετηθήκαν από τη μια οι τουρκικοί λόγοι ενώ από την άλλη υπηρετήθηκε ακόμη ένα πράγμα, οι τζιχατιστές και οι τουρκομάνοι, οι αντιπολιτευόμενοι τον Ασαντ, «είδαν χάρη στις τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών ότι υπήρξε ένα κενό, μια τεράστια αδυναμία του καθεστώτος γιατί τα βασικά τους στηρίγματα, η Ρωσία και το Ιράν ήταν και η Χεζμπολάχ, και οι τρεις απασχολημένοι με τα δικά τους προβλήματα και μέτωπα, κατάφεραν και αιφνιδίασαν τον Άσαντ και έχουν τις επιτυχίες τις οποίες παρακολουθούμε στις οθόνες μας».

Σε ερώτηση για τον ρόλο της Ρωσίας, ο κ. Ζαρούνας είπε ότι «για να σωθεί ο Άσαντ πρέπει να επέμβει η Ρωσία και το Ιράν, διαφορετικά δεν μπορεί να σωθεί». Από το 2015 οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις οργανωθήκαν, εκπαιδευτήκαν, εξοπλιστήκαν και είναι πολύ δυνατοί. Η Αλ Νούσρα είναι γύρω στις 30 χιλιάδες και οι φιλότουρκοι 50 χιλιάδες».

Εγώ εκτιμώ, ανέφερε, ότι επειδή είναι σημαντικό για τη Ρωσία να διατηρήσει τα ερείσματα της στη Συρία και δη την αεροπορική και ναυτική βάση τις οποίες έχουν πλησιάσει 40 χιλιόμετρα επί της ακτής, ότι «ο μόνος τρόπος που μπορούν οι Ρώσοι να βοηθήσουν είναι μέσω της αεροπορίας».

«Δεν έχουν δυνάμεις να τις διαθέσουν για το μέτωπο της Συρίας αλλά ακόμα και η αεροπορία, ένα μέρος της οποίας είχε διατεθεί το 2015 για να σωθεί ο Ασαντ, πλέον είναι ανεπτυγμένη και έχει ευθύνες στον τομέα της Ουκρανίας», πρόσθεσε.

«Άρα οι δυνατότητες της Ρωσίας, θεωρώ ότι είναι περιορισμένες, εξαιτίας του ότι οι απαιτήσεις του ουκρανικού μετώπου είναι μεγάλες και σε αεροπορικές δυνάμεις, πόσο μάλλον και σε χερσαίες», σημείωσε.

Οι Ιρανοί δηλώνουν ότι θα στηρίξουν το καθεστώς, πρόσθεσε ο κ. Ζαρούνας, και ήδη έχουν ενθαρρύνει κάποιες σιιτικές πολιτοφυλακές του Ιρακ οι οποίες περάσαν στο συριακό έδαφος για να στηρίξουν επί του εδάφους τις δυνάμεις του Άσαντ.

Συνέχισε λέγοντας ότι υπάρχουν πληροφορίες ότι αν χρειαστεί θα αποσταλούν και τακτικά στρατεύματα από το Ιράν. Δεν επιβεβαιώνονται επί του παρόντος αλλά υπάρχουν ως τέτοιες, γιατί η Συρία δεν είναι απλά ότι η ίδια είναι στήριγμα και είναι στον άξονα της αντίστασης, όπως το περιγράφει το Ιράν, είναι και ο δρόμος δια του οποίου το Ιράν στηρίζει τη Χεζμπολάχ.

«Αν πέσει ο Άσαντ, οι δυνατότητες εξοπλισμού στήριξης και άλλων πραγμάτων, δεν θα υπάρχουν», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «Γι’αυτό θεωρώ ότι τα μεγαλύτερα συμφέροντα τα έχουν οι Ιρανοί και δεν θα αφήσουν τον Άσαντ μόνο του. Αν θα το πετύχουν θα το δούμε επί του εδάφους».

Ο κ. Ζαρούνας αναφέρθηκε στο φόρουμ στην Ντόχα του Κατάρ το Σαββατοκυρίακο όπου θα συναντηθούν οι τρεις χώρες οι οποίες είχαν καταλήξει στην συμφωνία της Αστάνα, δια της οποίας μοιράστηκε ο έλεγχος του συριακού εδάφους το 2015 (με εφαρμογή το 2017). «Νομίζω ότι αυτό που θα γίνει είναι να αναθεωρηθεί η συμφωνία της Αστάνα και να πάμε σε μια Αστάνα 2 με κάποια εδάφη που καταλάβαν οι αντικαθεστωτικοί να παραμένουν στα χέρια τους. Αυτό βλέπω ως το πιο ρεαλιστικό σενάριο, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό θα συμβεί μετά βεβαιότητας», σημείωσε.

Η κατάσταση, πρόσθεσε, είναι ρευστή και δεν μπορεί κανείς να κάνει ασφαλείς προβλέψεις.

Όσον αφορά το θέμα της ροής των προσφύγων, ο κ. Ζαρούνας είπε ότι είναι περιορισμένη αυτή τη στιγμή.

«Είναι οι Κούρδοι οι οποίοι φεύγουν από το Ταλ Ριφάντ της Αφρίν και πηγαίνουν προς το μεγάλο κουρδικό θύλακα που είναι το Μανμπίτς και η Ράκκα. Ενδεχομένως, κάποιοι χριστιανοί, αλεβίτες, σιίτες, που είναι στις περιοχές οι οποίες έχουν καταληφθεί από τους αντικαθεστωτικούς και τους τζιχαντιστές, να φύγουν για λόγους ασφαλείας», ανέφερε.

«Για να αντιληφθεί κάποιος την έκταση της περιοχής που έχει καταληφθεί είναι περίπου το 80% της έκτασης της Κύπρου. Αρα ο πληθυσμός που είναι σε αυτήν την περιοχή, αν έχει αυτά τα εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, κινδυνεύει και θα πρέπει να φύγει για τη δική του ασφάλεια και θα πάει προς νότο που είναι οι περιοχές που ελέγχει ο Άσαντ», είπε καταληκτικά.

Πηγή: ΚΥΠΕ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Έκκληση του ΟΗΕ για αποκλιμάκωση και πολιτική λύση για να αποτραπεί νέα αιματοχυσία στη Συρία
• Οι αντάρτες πλησιάζουν στη Χάμα, οι ΗΠΑ κατέστρεψαν οπλικά συστήματα στα ανατολικά της Συρίας