One man show ο Κομμωτής το 2024-Από τα σενάρια τύπου Prison Break, στην πραγματικότητα και το σήμερα

Αν έπρεπε να επιλέξουμε ένα γεγονός, αστυνομικής φύσεως, που έκλεψε τις εντυπώσεις κατά το 2024, αυτό δεν θα ήταν άλλο από την απόδραση του ισοβίτη Θεόδωρου Θεοφάνους, γνωστού ως Κομμωτής, ο οποίος δικαιωματικά θα λάμβανε το Όσκαρ της χρονιάς. Όχι γιατί κατάφερε να αποδράσει χωρίς κάποιο εξεζητημένο σχέδιο τύπου Prison Break, αλλά ακριβώς για τον αντίθετο λόγο, καθώς και για το γεγονός ότι ήταν το πρόσωπο που κατάφερε να βάλει την υπογραφή του στο χαρτί απόλυσης του αναπληρωτή Διευθυντή των Φυλακών, Χάρη Φιλιππίδη, του Αρχηγού Αστυνομίας, Στέλιου Παπαθεοδώρου και του Υπαρχηγού, Δημήτρη Δημητρίου, μένοντας έτσι στην ιστορία, όπως το 2008 ο Αλ Καπόνε, η απόδραση του οποίου επίσης έφερε καρατομήσεις.

Για το πώς απέδρασε ο Κομμωτής, τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους, αφού κατάφερε να κινητοποιήσει, όχι μόνο την Αστυνομία που έψαχνε τα ίχνη του προκειμένου να αποκαταστήσει το χαμένο της γόητρο, αλλά και το σύνολο της κοινής γνώμης, η οποία, παρά την τραγικότητα της κατάστασης, βρήκε πρόσφορο έδαφος για να διακωμωδήσει τα γεγονότα, με τις ατάκες και τα τρολ να δίνουν ρεσιτάλ, σε σημείο που οι θεατές της κωμικής αυτής παράστασης απογοητεύτηκαν με τον εντοπισμό του.

Σενάρια τύπου Prison Break από Αστυνομία και Φυλακές

Εντελώς συγκυριακά, λίγο διάστημα πριν την απόδραση του Κομμωτή, η γνωστή σειρά Prison Break ανέβηκε στην πλατφόρμα Netflix. Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για μια αμερικανική σειρά, όπου ο πρωταγωνιστής, έχοντας χαράξει σε όλο του το σώμα με τη μορφή τατουάζ τα αρχικά σχέδια της φυλακής και άλλα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν, μπήκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας όπου κρατείτο ο αδελφός του, όπου τόσο αυτοί όσο και άλλοι συγκρατούμενοι τους, κατάφεραν να αποδράσουν με ένα ιδιαίτερο επαγγελματικό τρόπο.

Άγνωστο εάν η Κυπριακή Αστυνομία παρασύρθηκε από την συγκεκριμένη σειρά, όταν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο για να εξασφαλίσει διάταγμα κράτησης υπόπτων, που θεωρούσε συνεργούς του ισοβίτη, παρουσίασε στοιχεία τα οποία λίγο πολύ παρέπεμπαν στο Prison Break. Στοιχεία τα οποία δημιούργησαν τεράστια ερωτήματα, όχι όμως για την Αστυνομία, η οποία θέλησε να στηριχθεί σε «αξιόπιστους πληροφοριοδότες», που τόσο αξιόπιστοι ήταν που στο τέλος διαπιστώθηκε πως από τα όσα ανέφεραν, τίποτε δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, με την Αστυνομία να γελοιοποιείται ξανά και ξανά.

Πιο συγκεκριμένα, ο ανακριτής της υπόθεσης ανέφερε πως ο ένας αξιόπιστος πληροφοριοδότης μίλησε για σχέδιο διαφυγής μέσω κατεχομένων με προορισμό την Κολομβία, ενώ ο άλλος - επίσης αξιόπιστος - ανέφερε πως κατασκευάστηκε κρύπτη στην οικία του, όπου θα κρυβόταν για μία-δύο μέρες. Βέβαια, ορθώς η κοινή γνώμη διερωτήθηκε «καλά γιατί η Αστυνομία δεν έψαξε να δει αν όντως υπήρχε κρύπτη στην οικία του», ενώ άλλοι που γνώριζαν τα περί έρωτα του Κομμωτή με Κολομβιανή, εξού και το ταξίδι στην Κολομβία, γνώριζαν πως επρόκειτο για μια ιστορία πολλών χρόνων πριν, η οποία δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.

Επίσης, όσοι γνώριζαν τον Κομμωτή και το modus operandi του, τους οποίους βέβαια ουδείς από την Αστυνομία απευθύνθηκε, αφού στηρίχθηκε σε λάθος «πληροφοριοδότες», ήξεραν πως ο ισοβίτης, πολύ απλά, εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί, παίζοντας τα ρέστα του για λίγο… ελεύθερο αέρα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο, χωρίς εξειδικευμένο σχέδιο απόδρασης, χωρίς περαιτέρω οργάνωση, κάτι που διαφάνηκε στην πορεία, επιβεβαιώνοντας τα σενάρια όσων γνώριζαν και διαψεύδοντας όσους νόμιζαν πως γνώριζαν. Και αυτό διότι, εν τέλει ο ισοβίτης εντοπίστηκε να παραθερίζει σε θάλασσα της Λεμεσού!

Σε ό,τι αφορά τον τρόπο απόδρασης, μια αναφορά από ανακριτή που είχε εμπλοκή στην απόδραση, δίνει όλες τις απαντήσεις, χωρίς περιττά σενάρια, αποτυπώνοντας όμως την πραγματικότητα. «Ήταν ένα κλασικό, κυπριακό, οικογενειακό τραπέζι, με σούβλες και μπίρες». Ο ισοβίτης εκμεταλλευόμενος την απορρόφηση των ένστολων στο πάρτι, μετέβη στην αποθήκη για μπύρες, χωρίς όμως να επιστρέψει. Διέφυγε, χωρίς να χρειαστεί να προτάξει όπλα ή άλλα επιθετικά όργανα, ούτε να χρησιμοποιήσει βία, ενώ είχε διευθετήσει μέσω κινητού που κατείχε, να τον παραλάβει φιλικό του πρόσωπο, το οποίο όμως γνώριζε πως θα παραλάμβανε άλλο πρόσωπο.

Το προσκλητήριο του έπεσε από το χέρι…

Λίγες μόλις μερικές ώρες πριν την απόδραση του ισοβίτη, ο τέως Αρχηγός Αστυνομίας, Στέλιος Παπαθεοδώρου, απασχόλησε ξανά την κοινή γνώμη για λάθος λόγο. Αυτή την φορά, όχι για λανθασμένες αποφάσεις ή για την αδράνεια ή οποιαδήποτε αδυναμία της Αστυνομίας, αλλά για τα… προσκλητήρια του γάμου του γιου του, που αποστέλλονταν σε συναδέλφους του σε υπηρεσιακούς φακέλους που πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης. Κάτι εξάλλου που παραδέχθηκε ο ίδιος ο Παπαθεοδώρου, ο οποίος - αν και για άλλα σοβαρά ζητήματα δήλωνε αποχή - παραδέχθηκε το συμβάν, λέγοντας πως έμενε στο γραφείο του, καθώς «τα απογεύματα ασχολείτο με την προετοιμασία του γάμου των παιδιών του, μεταξύ άλλων και την αποστολή προσκλητηρίων σε μέλη της Αστυνομίας». Με απλά λόγια, ο Αρχηγός του Σώματος Ασφαλείας της χώρας, έμενε στο γραφείο του, όχι όμως για υπηρεσιακά ζητήματα ή επίλυση προβλημάτων, αλλά γιατί είχε υποχρεώσεις ενόψει του γάμου.

Επίσης, παραδέχθηκε πως μέλος του γραφείου παρέμενε στο γραφείο οικειοθελώς για να τον βοηθήσει. Δηλαδή συνάδελφος του, χωρίς κανένα όφελος, αλλά επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ζήλο στις ανάγκες του προϊσταμένου του, έμεινε οικειοθελώς για να βοηθήσει με τα προσκλητήρια. Ωστόσο, το συγκεκριμένο μέλος, στην προσπάθεια του να βοηθήσει τον Αρχηγό, του δημιούργησε περισσότερα προβλήματα, αφού χωρίς να έχει οδηγίες, χρησιμοποίησε εν αγνοία του - όπως ανέφερε στην ανακοίνωση του ο Στέλιος Παπαθεοδώρου - υπηρεσιακούς φακέλους. Αποτέλεσμα, να εκθέσει τον Αρχηγό στα μάτια των συναδέλφων του, αφού δεν είχε σκεφτεί εκ των προτέρων πως τα προσκλητήρια θα έπρεπε να μπουν σε φάκελο! Ωστόσο, ο Αρχηγός όταν το αντιλήφθηκε, ζήτησε το τιμολόγιο και χωρίς δεύτερη σκέψη πλήρωσε, σύμφωνα πάντα με την επίσημη τοποθέτηση του, το ποσό τον €3.22!

Ωστόσο, εικοσιτέσσερις ώρες μετά, τα προσκλητήρια… του έπεσαν από τα χέρια, αφού ο Κομμωτής με την απόδραση του έφερε τα πάνω κάτω και θεωρείτο σχεδόν δεδομένο πως ο Πρόεδρος θα απέδιδε ευθύνες στους επικεφαλής των δύο Τμημάτων, Αστυνομίας και Κεντρικών Φυλακών, αφού δεν θα μπορούσαν να βγουν αλώβητοι από το ρεζιλίκι και την γελοιοποίηση ολόκληρη του κράτους.

Δεδομένου πως στο βιογραφικό του Στέλιου Παπαθεοδώρου είχαν συσσωρευτεί διάφορα κατά τα τέσσερα χρόνια θητείας του, ο Νίκος Χριστοδουλίδης προχώρησε στην παύση του, ωστόσο η βάρκα των ευθυνών παρέσυρε και τον τότε Υπαρχηγό Αστυνομίας, Δημήτρη Δημητρίου, ενώ ο Πρόεδρος καρατόμησε χωρίς δεύτερη σκέψη και τον αναπληρωτή Διευθυντή των Φυλακών, Χάρη Φιλιππίδη. Εξάλλου, ο Στέλιος Παπαθεοδώρου τον τελευταίο χρόνο παρέμεινε στη θέση του, μόνο και μόνο επειδή ο Νίκος Χριστοδουλίδης, αν και αναζήτησε, δεν βρήκε τον αντικαταστάτη του μετά τα επεισόδια που εκτυλίχθηκαν σε Χλώρακα και Λεμεσό, αφού έλαβε αρνητικές απαντήσεις από όσους αποτάθηκε. Ωστόσο για τα κακώς έχοντα στην Αστυνομία, την νύφη είχε πληρώσει η τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Άννα Προκοπίου, η οποία έμεινε εκτός κυβερνητικού σχήματος με τον επόμενο ανασχηματισμό και η οποία είχε συνοδεύσει τον Στέλιο Παπαθεοδώρου σε συνάντηση με τον καταζητούμενο Σύρο που θα γύριζε την Πάφο ανάποδα.

Κρίνονται στην πράξη Αρναούτης και Σταύρου

Τις θέσεις Παπαθεοδώρου και Δημητρίου ανέλαβαν ο Θεμιστός Αρναούτης και ο Πανίκος Σταύρου, ένα δίδυμο που χαρακτηρίστηκε σε πρώτη φάση ως «καλή συνταγή», ώστε να διαχειριστεί την κατάσταση στην Αστυνομία, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, που σε ουκ ολίγες περιπτώσεις βρέθηκε στο επίκεντρο των επικρίσεων, είτε λόγω διάφορων αστοχιών, είτε αποφάσεων, είτε λόγω της διστακτικότητας που επιδείχθηκε για πάταξη της διαφθοράς, εντός και εκτός Σώματος.

Ο Αρχηγός έχει στο βιογραφικό του μια μακρά εμπειρία στην διερεύνηση σοβαρών υποθέσεων, που του δίνουν τα εχέγγυα να χειριστεί, να αξιολογεί και να λαμβάνει αποφάσεις για κρίσιμα θέματα, ειδικότερα για αυτά που είναι άμεσα συνυφασμένα με την διαφθορά και για τα οποία η κοινή γνώμη εμφανίζεται δύσπιστη και βλέπει συγκάλυψη από πλευράς Αστυνομίας, ωστόσο αναμένει αποτελέσματα. Από την άλλη, ο Υπαρχηγός έχει στην πλάτη του μια μακρά εμπειρία σε επιχειρησιακά ζητήματα, αφού υπηρέτησε για χρόνια στην ΥΚΑΝ, γεγονός που του δίνει το πλεονέκτημα στο να χειρίζεται καταστάσεις που άπτονται του οργανωμένου εγκλήματος αλλά και θέματα διαφθοράς, που σε κάποιες περιπτώσεις τα δύο είναι αλληλένδετα.

Ωστόσο, παρά τα θετικά που τους καταλογίζονται, τόσο ο Αρχηγός όσο και ο Υπαρχηγός, θα κριθούν επί του έργου. Θα κριθούν από τις πράξεις, τις αποφάσεις και τους χειρισμούς τους σε όλα τα επίπεδα, αφού η ιστορία έδειξε πως οι περισσότεροι - γενικά ομιλούντες - που αναλαμβάνουν σημαντικές θέσεις, στα λόγια λαμβάνουν είκοσι με άριστα το δέκα, ωστόσο υστερούν στις πράξεις. Και αναμφίβολα η κοινή γνώμη έχει κουραστεί από λόγια και αυτό που αναμένει, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς συμβιβασμούς και άλλοθι, είναι πράξεις. Αναμένει την αλλαγή και όχι την πεπατημένη, αναμένει την ίση τήρηση των νόμων, αναμένει την διαλεύκανση σοβαρών υποθέσεων, αναμένει να νιώσει ασφάλεια από το Σώμα Ασφαλείας της χώρας, αναμένει την πάταξη της διαφθοράς. Επί της ουσίας, αναμένει από την Αστυνομία να επιτελέσει το έργο της σε όλα τα επίπεδα.

Το διακύβευμα της νέας ηγεσίας εξαρχής ήταν και παραμένει να ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, το οποίο τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στα τάρταρα για πολλούς και διάφορους λόγους. Από εκεί και πέρα, αποτελεί παραδεκτό γεγονός πως θα πρέπει να γίνουν αρκετά, ώστε να αλλάξει η σημερινή εικόνα έναντι της Αστυνομίας, η οποία θα πρέπει με πράξεις να δείξει στην κοινή γνώμη, πως εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι για αυτό το λόγο που όπως είπε ο ίδιος ο Αρχηγός, θα πρέπει να γίνει αναδιοργάνωση της Αστυνομίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Να ξηλωθούν και να ξανά στηθούν Τμήματα, να ενισχυθεί η πρώτη γραμμή, να αξιολογηθούν εκ νέου οι επικεφαλής αλλά και τα μέλη, να υπάρξει εκσυγχρονισμός τόσο σε τεχνολογικό εξοπλισμό όσο και συμπεριφορών, που πολλές φορές παραπέμπουν σε δεκαετία του 80, και να μείνουν εκτός Σώματος, είτε όσοι πλήττουν το κύρος της Δύναμης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους. Αν το μαχαίρι δεν μπει επιτέλους στον κόκκαλο, όσοι παρακολουθούν την πορεία της Αστυνομίας για χρόνια ή και δεκαετίες, τα δεδομένα θα παραμένουν ως έχουν, με τα σπασμένα να πληρώνουν οι πολίτες, οι οποίοι ορθώς, πέραν του ότι έχουν υποχρεώσεις, έχουν και απαιτήσεις και υψηλές προσδοκίες.