Τα πρωτόκολλα μας έπεσαν απ' τα χέρια... Απέδρασαν από το παράθυρο οι «καμπάνιες», ζητούμενο η επάρκεια

Μετά την απόδραση του ισοβίτη, ο οποίος γελοιοποίησε Αστυνομία και Φυλακές, όχι μόνο επειδή κατάφερε να ξεφύγει χωρίς να έχει οργανωμένο σχέδιο απόδρασης για το πού θα κατέληγε, αλλά κυρίως λόγω των συνθηκών (σ.σ πάρτι, σούβλες, μπύρες κτλ), θα ανέμενε κανείς πως θα περνούσε τουλάχιστον αρκετός καιρός μέχρι να καταγραφεί νέα απόδραση. Μάλιστα, προς αυτό το σενάριο θα οδηγείτο κάποιος εάν άκουγε τα πολυδιαφημιζόμενα πρωτόκολλα που ανακοίνωνε ο Υπουργός Δικαιοσύνης και αφορούσαν τα μέτρα ασφαλείας κρατουμένων κατά τις μεταφορές τους, αφήνοντας να νοηθεί μεταξύ άλλων πως πλέον - επιτέλους - θα επέλθει... η Τάξη!

Αντί αυτού, σε λιγότερο από τρεις μήνες, ένας 49χρονος Σουηδός, χωρίς κανένα ιδιαίτερο και γκανγκστερικό σχέδιο απόδρασης, κατάφερε να δραπετεύσει από ιδιωτική κλινική, αφήνοντας την ουσία την Αστυνομία και κατ' επέκταση τον πολιτικό της προϊστάμενο, με τα πρωτόκολλα στο χέρι, τα οποία εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν άνθρακας. Πρωτόκολλα τα οποία, όπως δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, είχαν σκοπό να επαναφέρουν το αίσθημα ασφάλειας, εντούτοις ο Σουηδός φρόντισε να επιβεβαιώσει όσους υποδείκνυαν πως το ζητούμενο δεν είναι τα πρωτόκολλα για τα αυτονόητα, δηλαδή νοείται πως τα μέλη θα πρέπει να προσέχουν τον κρατούμενο και όχι να είναι απορροφημένα στην σούβλα, αλλά η νοοτροπία, η εκπαίδευση και το αίσθημα ευθύνης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σε διαθεσιμότητα και αξιωματικός για την απόδραση του Σουηδού-Ερώτημα η παραμονή του σε ιδιωτική κλινική

Δεδομένου του χάους που προκάλεσε η απόδραση του ισοβίτη, η οποία ήταν η 21ή από τα χέρια της Αστυνομίας τα τελευταία χρόνια, ο Πρόεδρος που θεώρησε πως ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής, καρατόμησε τον Αρχηγό, Στέλιο Παπαθεοδώρου, διορίζοντας στη θέση του τον Θεμιστό Αρναούτη, ενώ από τη θέση του απομακρύνθηκε και ο αναπληρωτής Διευθυντής, Χάρης Φιλιππίδης, ωστόσο από το «ξύρισμα» λόγω Κομμωτή γλίτωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μάριος Χαρτισώτης.

Η επόμενη μέρα του ρεζιλέματος, θεωρητικά θα έπρεπε να βρει όλους τους εμπλεκόμενους στο ίδιο τραπέζι, ελέγχοντας αφενός τις διαδικασίες και αφετέρου προβαίνοντας σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις, ώστε να αποτραπεί μια νέα απόδραση, την ώρα που επιχειρείται η αναδιοργάνωση της Αστυνομίας και που αρχίζει ένας αγώνας για ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι στο Σώμα Ασφάλειας, που τα τελευταία χρόνια λόγω διαδοχικών αστοχιών, δείχνει κατώτερο των περιστάσεων. Ενέργειες επί της ουσίας, που δεν θα στοχεύουν στο φαίνεσθαι αλλά στην διόρθωση των στρεβλώσεων που άπτονται της δημόσιας ασφάλειας.

Κρίνοντας σήμερα εκ του αποτελέσματος, διαφαίνεται πως για άλλη μια φορά αναλωθήκαμε σε διαφημιστικές καμπάνιες, οι οποίες δεν είναι αρκετές για να ανατρέψουν καταστάσεις και δεδομένα σε βάρος της Αστυνομίας, αντιθέτως αυτό που χρειάζονται είναι πράξεις και αποφάσεις, που θα λύσουν προβλήματα από τη ρίζα τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Σε διαφορετική περίπτωση, θα αναθεωρούνται ξανά και ξανά πρωτόκολλα, με τους ιθύνοντες να εμφανίζονται λες ανακάλυψαν το πυθαγόρειο θεώρημα, ενώ το ζητούμενο είναι η επάρκεια των μελών και όσων λαμβάνουν αποφάσεις.

Σε πρώτη φάση, η εκπαίδευση των αστυνομικών για τέτοιου είδους θέματα, θα έπρεπε να θεωρείται ουσιαστικής σημασίας, ωστόσο η επιλογή της τοποθέτησης ενός συμβασιούχου για να φρουρεί ένα κρατούμενο, δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως κάποιοι εκ των προϊσταμένων στην Αστυνομία, δεν έχουν επίγνωση της ευθύνης τους έναντι στην κοινωνία και ταυτόχρονα έχουν άγνοια κινδύνου, θέτοντας όμως σε κίνδυνο την δημόσια ασφάλεια. Συνεπώς, όσα πρωτόκολλα και να καταρτιστούν, εάν δεν υπάρξει αξιολόγηση του προσωπικού και αν δεν μετακινηθούν σε άλλες θέσεις ή αποδοθούν ευθύνες σε όσους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους ή με τις ενέργειες τους πλήττουν ολόκληρο το κύρος της Αστυνομίας, τότε τα δεδομένα σε βάρος του Σώματος δύσκολα ανατρέπονται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τι δουλειά κάνουν οι 300 ειδικοί αστυνομικοί;

Από εκεί και πέρα, όπως στην περίπτωση του ισοβίτη όπως και σε αυτή του Σουηδού, προκύπτει τεράστια αδυναμία στην αξιολόγηση του κινδύνου, ώστε να λαμβάνονται τα δέοντα μέτρα. Συμπέρασμα το οποίο εξάγεται και μετά την απόδραση του 49χρονου από ιδιωτική κλινική, αφού φαίνεται να έπιασε στον ύπνο άπαντες, καταφέρνοντας μάλιστα να σπάσει το κρεβάτι που ήταν δεμένος με χειροπέδες και να διαφύγει, χωρίς να γίνει άμεσα αντιληπτός.

Στην εξίσωση βέβαια προστίθεται ακόμη κάτι σημαντικό. Ο δραπέτης ήταν ηλικίας 49 ετών και με βάση τις φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, δεν διαθέτει τέτοια φυσική κατάσταση ώστε να χρειάζονταν πέντε ή δέκα αστυνομικοί για να τον φρουρούν. Γεγονός που εκθέτει ακόμη περισσότερο την Αστυνομίας, ο Αρχηγός της οποίας ανέλαβε τα ηνία σε μια δύσκολη περίοδο, ωστόσο καλείται να ανατρέψει τα δεδομένα, χωρίς να υπάρχει μεγάλη πίστωση χρόνου, κυρίως λόγω του ότι η αξιοπρέπεια του Σώματος βρίσκεται στα τάρταρα και δεν υπάρχουν περιθώρια.

Μπορεί ο Θεμιστός Αρναούτης να έθεσε άμεσα δύο αστυνομικούς σε διαθεσιμότητα, εντούτοις γνωρίζει πολύ καλά, δεδομένου πως βρίσκεται για χρόνια στην Αστυνομία, πως οι διαθεσιμότητες δεν λύνουν το πρόβλημα. Και αυτό διότι, μετά τις διαθεσιμότητες οι αστυνομικοί επιστρέφουν, οι πειθαρχικές παραμένουν σε εκκρεμότητα για χρόνια και οι ευθύνες επί της ουσίας παραμένουν ορφανές.

Συνεπώς, εάν όραμα του νέου Αρχηγού είναι να προχωρήσει στην αναδιοργάνωση της Αστυνομίας και να επαναφέρει το Σώμα στο επίπεδο που θα πρέπει να είναι ώστε να τυγχάνει του απαραίτητου σεβασμού και εμπιστοσύνης από τους πολίτες, τότε θα πρέπει να λάβει καθοριστικές αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα, σε διαφορετική περίπτωση οι ευθύνες αναπόφευκτα θα μετατοπιστούν στο ίδιο. Και αυτό διότι, το ζητούμενο δεν είναι η συντήρηση καταστάσεων και προβλημάτων που πλήττουν ολόκληρο το Σώμα, αλλά η επίλυση τους, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκαλο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στην επάρκεια κρύβεται η ουσία... Θέλουμε ειδικό κανονισμό για την φρούρηση κατάδικου και όχι της... σούβλας;