Η Ζιζέλ έμαθε σε όλο τον πλανήτη πως η ντροπή πρέπει πάντα να βαραίνει τους βιαστές

«Ήθελα, όταν ξεκίνησα στις 2 Σεπτεμβρίου, να διασφαλίσω ότι η κοινωνία θα μπορούσε πραγματικά να δει τι συνέβαινε και ποτέ δεν μετάνιωσα για αυτή μου την απόφαση. Έχω πλέον πίστη στην ικανότητά μας να κατακτήσουμε συλλογικά ένα μέλλον, στο οποίο όλοι, γυναίκες άνδρες, θα μπορούν να ζουν μαζί αρμονικά, με σεβασμό και αλληλοκατανόηση».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στη Ζιζέλ Πελικό, μια 72χρονη γυναίκα από τη Γαλλία, που για πολλούς ήταν το πρόσωπο του 2024. Η ιστορία της είναι πλέον γνωστή παγκοσμίως. Ο σύζυγός της Ντομινίκ, με τον οποίο ήταν παντρεμένη για δεκαετίες, είχε αποκτήσει παιδιά και εγγόνια, και νόμιζε πως είχε ένα κανονικό γάμο, επί χρόνια την νάρκωνε και έφερνε άγνωστους άντρες να την βιάζουν. Όταν έμαθε την αλήθεια ήταν καταρρακωμένη. Όχι όμως αδύναμη. Ούτε για μια στιγμή. Η Ζιζέλ έμαθε σε όλο τον πλανήτη πως αυτοί που πρέπει να ντρέπονται είναι οι βιαστές της και όχι τα θύματά τους. Και τους κοίταζε στα μάτια, μέχρι να βεβαιωθεί ότι θα τιμωρηθούν.

Μέρα με τη μέρα, όσο προχωρούσε η δίκη των βιαστών της, η Ζιζέλ γινόταν όλο και περισσότερο σύμβολο. Σύμβολο αξιοπρέπειας, σύμβολο ακεραιότητας, σύμβολο δυναμισμού. Μια γυναίκα την οποία τόσοι πολλοί άντρες δεν σεβάστηκαν, απαίτησε από τον κόσμο ολόκληρο σεβασμό. Και δεν μετάνιωσε για αυτή της την απόφαση, να βγει μπροστά και να υποδείξει ποιοι έπρεπε να ντρέπονται και ποιοι έπρεπε να τιμωρούνται. Η Ζιζέλ είναι πλέον ένα παγκόσμιο σύμβολο στον αγώνα κατά της έμφυλης βίας και της σεξουαλικής κακοποίησης.

Μια Γαλλίδα γιαγιά έστειλε το μήνυμα πως κανένας βιαστής δεν πρέπει να νομίζει ότι την γλίτωσε. Αντιστάθηκε πάρα πολύ δημόσια στην παραβίαση του σώματός της, στην καταπάτηση του δικαιώματός της να αποφασίζει η ίδια για τον εαυτό της, στην απουσία σεβασμού. Και έστειλε 52 βιαστές στη φυλακή.

Όπως έγραψε το BBC, κατατάσσοντας την στις 100 γυναίκες που εμπνέουν και επηρεάζουν τον πλανήτη για το 2024, «με το να παραιτηθεί από το δικαίωμά της στην ανωνυμία και επιτρέποντας στην ιστορία της να φτάσει σε όλο τον κόσμο, η Ζιζέλ Πελικό μετατράπηκε σε σύμβολο θάρρους και ανθεκτικότητας». Ο πρώην σύζυγός της παραδέχθηκε ότι την νάρκωνε και την βίαζε ενόσω ήταν παντρεμένοι και επιστράτευσε δεκάδες άλλους άντρες να την βιάσουν. Οι περισσότεροι βιασμοί είχαν μαγνητοσκοπηθεί, πρόσθεσε το δίκτυο.

«Σύμφωνα με τη νομοθεσία, η Πελικό δικαιούτο να παραμείνει ανώνυμη. Όμως ζήτησε η δίκη να είναι ανοιχτή και να παρουσιαστούν τα βίντεο, ώστε να μετατοπιστεί η ντροπή πίσω στους κατηγορούμενους», τόνισε. «Οι γυναίκες από όλο τον κόσμο άντλησαν έμπνευση από αυτή τη Γαλλίδα γιαγιά, που ελπίζει πως η υπόθεσή της θα αλλάξει τη γαλλική νομοθεσία και τις αντιλήψεις για το βιασμό και τη συναίνεση», κατέληξε το BBC.

Τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης συνεχίζουν να έχουν το δικαίωμα στην ανωνυμία. Συνεχίζουν να έχουν το δικαίωμα να αντιδρούν όπως αισθάνονται σε ένα τόσο μεγάλο έγκλημα εις βάρος τους, χωρίς κανείς να μπορεί να επικρίνει την στάση που επιλέγουν να τηρούν και τον τρόπο που εκδηλώνουν ή δεν εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους. Χωρίς κανένας να τους ρωτά γιατί επέλεξαν να μιλήσουν τώρα ή χθες ή σε δέκα χρόνια. Συνεχίζουν να δικαιούνται να πενθούν ιδιωτικά, να θυμώνουν, να μην συζητούν το θέμα και να μην ταυτοποιούνται παρά τι θέλησή τους.

Η Ζιζέλ έγινε σύμβολο επειδή φρόντισε να θυμίσει στο παγκόσμιο, και κυρίως αυτούς που αναζητούν για τους θύτες ελαφρυντικά αντί για αποτελεσματική τιμωρία, πως το φταίξιμο και η ντροπή ανήκουν 100% στους βιαστές και ποτέ στα θύματά τους. Γιατί δυστυχώς ζούμε σε έναν κόσμο που χρειάζεται αυτή την υπενθύμιση. Έναν κόσμο αφιλόξενο για τα θύματα, που συχνά τα επαναθυματοποιεί αντί να τα προστατεύει. Μέσα από τη δική της τραγωδία, προσπάθησε να κάνει τον κόσμο αυτό καλύτερο. Και για αυτό μας εμπνέει. Merci, Gisele.