Σε φάση… υπερβολικής ανανέωσης ο ΔΗΣΥ-Οι αλλαγές δυσκολεύουν την εξίσωση των Βουλευτικών

Η απόφαση του αναπληρωτή προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού, Ευθύμιου Δίπλαρου, να θέσει ένα τέλος στην παραφιλολογία γύρω από τις Βουλευτικές Εκλογές, ανακοινώνοντας ότι, είτε υπάρξει καταστατική αλλαγή που να εξαιρεί την ανώτατη ηγεσία από το όριο θητειών είτε όχι, ο ίδιος δεν θα είναι ξανά υποψήφιος, δεν έκλεισε απλώς ένα κύκλο συζητήσεων στην παράταξη, αλλά άνοιξε έναν πολύ πιο μεγάλο, ο οποίος αφορά την ανταγωνιστικότητα των ψηφοδελτίων στις Βουλευτικές Εκλογές του 2026.

Υπενθυμίζεται ότι αποφασίστηκε το 2018 καταστατική αλλαγή, σύμφωνα με την οποία υπάρχει πλέον πρόνοια τριών θητειών για όλα τα πολιτειακά και κομματικά αξιώματα. Επί της ουσίας, όμως, στις επόμενες εκλογές είναι που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια αναγκαστική αλλαγή φρουράς, με μία σειρά στελεχών της πρώτης γραμμής να μην δικαιούνται να επαναδιεκδικήσουν. Αν και αυτό θεωρητικά εξυπηρετεί πλήρως την ιδέα της ανανέωσης, καθώς θα φέρει νέο αίμα στα έδρανα του ΔΗΣΥ, δημιουργεί και κινδύνους που αφορούν την συσπείρωση για το κόμμα, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι λιγότερο προβεβλημένα στελέχη, χωρίς απαραιτήτως πολύχρονους δεσμούς με τις τοπικές κοινωνίες, θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν αντίστοιχη δυναμική με αυτήν που έκτιζαν παλαιότερα στελέχη για χρόνια. Οι συγκυρίες είναι τέτοιες που υπάρχει, πλέον, ο φόβος αυτή η ανανέωση να είναι υπερβολική και να λειτουργήσει εις βάρος των ποσοστών του κόμματος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δεν επαναδιεκδικεί βουλευτική έδρα ο Δίπλαρος ακόμα και αν τροποποιηθεί το Καταστατικό του ΔΗΣΥ

Είναι κατανοητό πως συγκεκριμένα στελέχη με μεγάλη εμπειρία έχουν και προσωπικές ψήφους, είτε λόγω των διαπροσωπικών σχέσεων που αναπτύσσουν μέσα στον χρόνο με τους πολίτες, είτε λόγω της προβολής του έργου τους. Αυτό ισχύει σε όλα τα κόμματα και σαφώς δεν είναι Συναγερμικό φαινόμενο. Αυτό που σίγουρα θα είναι Συναγερμικό φαινόμενο είναι πως από τους 17 βουλευτές που έχει σήμερα, δεν δικαιούνται να επαναδιεκδικήσουν οι πέντε, ενώ ένας έκτος δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να είναι ξανά υποψήφιος εδώ και καιρό. Παρόμοιο πρόβλημα θα είχε και το ΑΚΕΛ, το οποίο όμως φρόντισε να δημιουργήσει κάποιες συνθήκες εξαίρεσης, οι οποίες θα διασφαλίσουν ότι μικρός αριθμός προσώπων με υψηλή εκλεξιμότητα θα βρίσκονται κατ’ εξαίρεση εκ νέου στα ψηφοδέλτια του κόμματος, ώστε ο κίνδυνος απώλειας πολλών ψήφων στην ίδια εκλογική διαδικασία να περιοριστεί και να είναι πιο ομαλή η αλλαγή σκυτάλης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Στον ΔΗΣΥ δεν υπάρχει τέτοια πρόνοια. Φαίνεται ότι, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ανώτατη ηγεσία (κάτι που σε αυτές τις εκλογές θα επηρέαζε μόνο τον Ευθύμιο Δίπλαρο, αλλά σε μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες δυνητικά θα μπορούσε να επηρεάσει και άλλα πρόσωπα) υπήρχε μεγάλος προβληματισμός, αφού το ζήτημα συζητείτο αρκετά. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, σε πρόσφατη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ο κ. Δίπλαρος άνοιξε ο ίδιος συζήτηση, εκφράζοντας το παράπονό του για το γεγονός ότι εξαναγκάζεται να «συνταξιοδοτηθεί» στα 46 του και υπήρξε σχετική κατανόηση, με την Αννίτα Δημητρίου να μην είναι αρνητική για κάποιες εξαιρέσεις, αντιλαμβανόμενη ότι αν δεν γίνει τώρα εξαίρεση, δεν θα μπορεί να γίνει ούτε στο μέλλον, με την πιθανότητα ο ΔΗΣΥ κάποια στιγμή να μην μπορεί να έχει στη Βουλή τη μισή του ηγεσία για παράδειγμα. Λόγω, ωστόσο, κάποιων αντιδράσεων, ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος πήρε την απόφαση να μην διεκδικήσει, ακόμα και αν υπάρξει αλλαγή, δηλώνοντας ότι ήταν πάντα νικητής χωρίς χατίρια.

Όπως έχουν τα δεδομένα σήμερα, σχεδόν όλοι οι πιο δημοφιλείς βουλευτές του ΔΗΣΥ θα τεθούν εκτός μάχης στις επόμενες εκλογές. Συμπληρωμένες θητείες έχει ο Ευθύμιος Δίπλαρος που ήρθε πρώτος στη Λεμεσό με 8057 ψήφους, ο Κυριάκος Χατζηγιάννης που είχε έρθει πρώτος στην Αμμόχωστο με 8432 σταυρούς και ο Μάριος Μαυρίδης που είχε έρθει πρώτος στην Κερύνεια με 2524. Στην Αμμόχωστο υπάρχει στέλεχος πρώτης γραμμής να ηγηθεί της κούρσας, καθώς δεύτερος με σχετικά μικρή διαφορά ήταν ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Γιώργος Κάρουλλας. Στην Κερύνεια, όμως, ο κ. Μαυρίδης είχε εκλεγεί με τριπλάσιες ψήφους διαφορά από τη δεύτερη, Ρίτα Σούπερμαν. Στη Λεμεσό, δε, ο κ. Δίπλαρος εξελέγη με διαφορά πέραν των 2200 σταυρών από τη δεύτερη Φωτεινή Τσιρίδου και σχεδόν 3500 σταυρών από τον τρίτο Νίκο Σύκα.

Εκτός μάχης τίθεται και ο Αβέρωφ Νεοφύτου, που είχε εκλεγεί χωρίς σταυρούς προτίμησης ως αρχηγός του κόμματος το 2021, καθώς και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του κόμματος, Νίκος Τορναρίτης, που είχε έρθει δεύτερος στη Λευκωσία με 9753 σταυρούς προτίμησης. Σε αυτούς προστίθεται και ο τρίτος στη Λευκωσία, Χάρης Γεωργιάδης, ο οποίος έχει προ πολλού ξεκαθαρίσει ότι, με το τέλος της θητείας του, επιθυμεί να κλείσει τον κύκλο του στη Βουλή. Τέταρτη είχε έρθει η αντιπρόεδρος του κόμματος, Σάβια Ορφανίδου, η οποία παραμένει στην κούρσα.

Με αυτά τα δεδομένα, θα είναι ξανά υποψήφιοι μόνο οι πρώτοι σε σταυρούς προτίμησης στις επαρχίες Λευκωσίας, Λάρνακας και Πάφου. Στην επαρχία Λευκωσίας πρώτος ήταν ο Δημήτρης Δημητρίου, ο οποίος με 13,436 ήταν συνολικά πρώτος από όλη την παράταξη, με αρκετή διαφορά. Στην επαρχία Πάφου πρώτος ήταν ο Χαράλαμπος Πάζαρος, με 2712 σταυρούς, που διανύει την πρώτη του κοινοβουλευτική θητεία. Όμως εκεί θα τεθεί, εκ των πραγμάτων, ζήτημα ανταγωνιστικότητας, καθώς ο κ. Πάζαρος πήγαινε ψήφο ψήφο με τον Κωνσταντίνο Λετυμπιώτη και τον κέρδισε τελικά με μόλις 72 σταυρούς διαφορά, ένας κάθετος ανταγωνισμός που δεν θα υπάρχει αυτή τη φορά, καθώς πλέον είναι Κυβερνητικός Εκπρόσωπος του Νίκου Χριστοδουλίδη. Πολύ κοντά τους βρισκόταν και ο Λίνος Τσόκκας, αλλά η δυναμική έχει αλλάξει κατά πολύ χωρίς τον κ. Λετυμπιώτη, περιορίζοντας ξεκάθαρα τον κάθετο ανταγωνισμό, που διαχρονικά λειτουργεί υπέρ της προσέλκυσης ψηφοφόρων.

Απώλεια ενδέχεται να προκύψει και από τη Λάρνακα, καθώς αυτή τη φορά η Αννίτα Δημητρίου θα κατέλθει ως πρόεδρος του κόμματος και δεν θα χρειάζεται σταυρό προτίμησης. Η κ. Δημητρίου είχε λάβει 6147 σταυρούς, αρκετούς περισσότερους από τους 3870 του δεύτερου Πρόδρομου Αλαμπρίτη, κάποιοι εκ των οποίων ήταν σίγουρα προσωπικοί, δεδομένης της δημοφιλίας της προέδρου του ΔΗΣΥ σε κοινά πέραν του κομματικού. Γίνεται κατανοητό ότι οι ψηφοφόροι αυτοί, που την ψήφιζαν προσωπικά, μπορεί να μην ψηφίσουν άλλο πρόσωπο προερχόμενο από την παράταξη, αν η ψήφος τους στο κόμμα ήταν άμεσα συνυφασμένη με ψήφο στην Αννίτα, η οποία θα εκλεγεί έτσι κι αλλιώς αυτή τη φορά ως επικεφαλής ψηφοδελτίου.

Αν και οι πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται σε πολύ προκαταρτικό στάδιο σε ό,τι αφορά την στελέχωση των ψηφοδελτίων, καθώς οι Βουλευτικές Εκλογές θα γίνουν μετά από ενάμιση χρόνο, ο προβληματισμός στον ΔΗΣΥ ήδη υπάρχει. Για παράδειγμα, από τα πέντε πρόσωπα που εκπροσωπούν το κόμμα στην επαρχία Λευκωσίας αυτή τη στιγμή, που είναι και η μεγαλύτερη και συμβάλλει σημαντικά στα ποσοστά της παράταξης, θα επαναδιεκδικήσουν μόνο ο Δημήτρης Δημητρίου και η αντιπρόεδρος Σάβια Ορφανίδου. Όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι, εκ των πραγμάτων θα είναι λιγότερο γνωστά ή προβεβλημένα στελέχη, με τους περισσότερους να μην έχουν κοινοβουλευτικό έργο να επιδείξουν.

Παρόλο που δεν υπάρχει κάποια ένδειξη πως τα στελέχη που θα μείνουν εκτός εκλογικής μάχης δεν θα δουλέψουν για το κόμμα στις Βουλευτικές, είναι φυσικό πως δεν θα κάνουν με την ίδια ένταση όπως όταν διεκδικούν την προσωπική τους εκλογή. Επίσης δεν είναι σίγουρο πως είναι σε θέση να «μεταφέρουν» προσωπικές τους ψήφους, οι οποίες δεν θεωρούνται δεδομένες για την παράταξη, σε άλλους υποψηφίους του ΔΗΣΥ που θα βρίσκονται στα ψηφοδέλτια και δη σε όχι και τόσο γνωστά και προβεβλημένα πρόσωπα. Για αυτό και στην Πινδάρου επικρατεί προβληματισμός, ως προς το πώς θα διατηρήσουν την ίδια δυναμική στα ψηφοδέλτιά τους με τόσες ηχηρές απουσίες.

Ουδείς ισχυρίζεται πως δεν θα πρέπει να υπάρχει όριο θητειών, καθώς η εναλλαξιμότητα είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ανανέωση και την πρόοδο του κόμματος. Ήδη, άλλωστε, και σε επίπεδο ανώτατης ηγεσίας, μετά τις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές ο μέσος όρος ηλικίας μειώθηκε πολύ και υπήρξε αλλαγή γενιάς, ενώ συμβατή με αυτή τη φιλοσοφία είναι και η καταστατική πρόνοια του ΔΗΣΥ για ποσοστώσεις για γυναίκες και νέους.

Αυτό που προβληματίζει είναι ότι η αλλαγή αυτή θα είναι κάπως απότομη, αφού δεν θα δικαιούται να επαναδιεκδικήσει περίπου το ένα τρίτο της σημερινής Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που αποτελούν και τα στελέχη της πρώτης γραμμής της παράταξης. Προφανώς έμπειροι βουλευτές που μπορούν να κρατήσουν το κόμμα στους ώμους τους θα υπάρχουν και δεν είναι αυτή η ανησυχία. Η ανησυχία αφορά κυρίως τη δυναμική των ψηφοδελτίων και κατά πόσον οι σταυροί που μπορούν να φέρουν στο κόμμα οι λιγότερο γνωστοί υποψήφιοι θα καλύψουν αυτούς που ενδεχομένως να χαθούν από τους απερχόμενους. Για αυτό και η εξίσωση των ψηφοδελτίων γίνεται για την Πινδάρου ακόμα πιο περίπλοκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ποντάρουν στην ανασυγκρότηση, συζητούν τα καταστατικά και ψηφίζουν αντιπρόεδρο στον ΔΗΣΥ