Οι θέσεις των Χάρις και Τραμπ σε κρίσιμους τομείς πολιτικής-Οι διαφορές σε ύφος και ρητορική

Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια επιλογή – Κάμαλα Χάρις ή Ντόναλντ Τραμπ - που θα καθορίσει το μέλλον της χώρας και ενδεχομένως και σε μεγάλο βαθμό εκείνο του πλανήτη την ερχόμενη τετραετία.

Η Δημοκρατική προεδρική υποψήφια ως αντιπρόεδρος του Τζο Μπάιντεν στην απερχόμενη κυβέρνηση υποστηρίζει τη συνέχεια, ενώ ο Ρεπουμπλικανός αντίπαλός της υπόσχεται ότι θα αλλάξει τα πράγματα στην Ουάσιγκτον για δεύτερη φορά - πιθανώς ακόμη πιο βάναυσα σε σύγκριση με την προηγούμενη.

Η αντίθεση Χάρις και Τραμπ σε ύφος και ρητορική δύσκολα θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη με τα δύο στρατόπεδα να σχολιάζουν σχεδόν πανικόβλητα την κατάσταση της αμερικανικής δημοκρατίας, πράγμα που καθιστά ακόμη πιο επιτακτική τη νηφάλια σύγκριση των πολιτικών θέσεων των δύο μονομάχων, που στην πλειονότητά τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.

Οικονομία

Η Κάμαλα Χάρις λέει ότι θέλει να οικοδομήσει την «οικονομία των ευκαιριών», επικεντρωμένη στη μεσαία τάξη, με σχέδια για την καταπολέμηση της αύξησης των τιμών, την τόνωση της στεγαστικής ανάπτυξης, τη στήριξη των ενδιαφερομένων για αγορά πρώτης κατοικίας, την επέκταση των φορολογικών πιστώσεων για τους γονείς και την επέκταση του προγράμματος περίθαλψης Medicare ώστε να καλύπτει και τους οίκους ευγηρίας.

Η Χάρις έχει δεσμευτεί να μειώσει τους φόρους για δεκάδες εκατομμύρια οικογένειες μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος, ενώ δηλώνει ότι υποστηρίζει φορολογικές ελαφρύνσεις για επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων. Τάσσεται επίσης υπέρ μιας πρότασης που υποστήριξε ο Τραμπ για την κατάργηση των φόρων στα φιλοδωρήματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το σενάριο που φοβούνται Καμάλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ-Οξύνεται ακόμη περισσότερο η ένταση στις ΗΠΑ

Η Χάρις ζήτησε επίσης να αυξηθεί ο εταιρικός φόρος από 21% στο 28%, από 21%, ενώ αναμένεται να διατηρήσει την πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν, που βασίζεται σε δασμούς και ελέγχους εξαγωγών για την ενίσχυση της εγχώριας ανταγωνιστικότητας με την Κίνα.

Τραμπ: «Κάνε γεωτρήσεις, μωρό μου»

Στον αντίποδα μεγάλο μέρος του σχεδίου του Τραμπ για τη μείωση του πληθωρισμού εξαρτάται από την υπόσχεσή του να μειώσει το κόστος της ενέργειας με επέκταση των γεωτρήσεων για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου και την απορρύθμιση.

Ο Τραμπ έχει ασκήσει έντονη κριτική για τα υψηλά επιτόκια, το κύριο εργαλείο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ για την καταπολέμηση του πληθωρισμού. Πρόσφατα είπε ότι κατά τη γνώμη του ο πρόεδρος της χώρας πρέπει να έχει λόγο στις αποφάσεις που λαμβάνονται από τη Fed, η οποία παραδοσιακά λειτουργεί ανεξάρτητα από την πολιτική.

Ο Τραμπ έχει δεσμευτεί να επεκτείνει μια σειρά φορολογικών περικοπών που είχε υπογράψει το 2017, ενώ δεσμεύτηκε να μειώσει τον εταιρικό φόρο στο 15% από 21% για τις εταιρείες που κατασκευάζουν τα προϊόντα τους στις ΗΠΑ. Έχει επίσης πει ότι θα απαλλάξει από τους φόρους εισοδήματος τα επιδόματα κοινωνικής ασφάλισης και τις υπερωρίες, εκτός από τα φιλοδωρήματα. Έχει προτείνει επίσης την επιβολή φόρου ίσως 10% και έως και 20% σε όλα σχεδόν τα εισαγόμενα προϊόντα, καθώς και επιβολή δασμών 60% – ή περισσότερο – σε αγαθά από την Κίνα.

Μεταναστευτικό και «ασφάλεια των συνόρων»

Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής στα νότια σύνορα των ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο η Χάρις παρουσίασε ένα σχέδιο για την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων σε άτομα που επιχειρούν να αιτηθούν άσυλο μεταξύ νόμιμων σημείων εισόδου στη χώρα.

Η Χάρις έχει υποστηρίξει εδώ και καιρό την ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση του μεταναστευτικού, συμπεριλαμβανομένων των τρόπων απόκτησης ιθαγένειας για τους μετανάστες, που δεν διαθέτουν νόμιμα έγγραφα, ειδικά εκείνους που ήταν παιδιά όταν έφθασαν στις ΗΠΑ.

Ο Τραμπ από την άλλη έχει δεσμευτεί να ανάψει το πράσινο φως στη μεγαλύτερη εγχώρια επιχείρηση απέλασης στην ιστορία των ΗΠΑ, μια πολιτική που θα αντιμετώπιζε πολλά υλικοτεχνικά, νομικά και οικονομικά εμπόδια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι ΗΠΑ βρίσκονται μια ανάσα πριν την 5η Νοεμβρίου-Οι εκστρατείες κινητοποιούν τους αναποφάσιστους

Ο Τραμπ έχει πει ότι θα επαναφέρει αρκετές αμφιλεγόμενες πολιτικές της πρώτης θητείας του, όπως το πρόγραμμα που ενθαρρύνει την «Παραμονή στο Μεξικό» των μεταναστών, και την ταξιδιωτική απαγόρευση, που στοχοθετεί πολίτες αρκετών χωρών, όπου πλειοψηφεί ο μουσουλμανικός πληθυσμός.

Ο Τραμπ έχει δεσμευτεί να ακυρώσει προγράμματα, που προστατεύουν από την απέλαση τους μετανάστες χωρίς έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και να ανακαλέσει το νομικό καθεστώς δυνητικά εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στις ΗΠΑ στο πλαίσιο του ομοσπονδιακού προγράμματος προσωρινής προστασίας. Ο Τραμπ άφησε επίσης να εννοηθεί ότι θα τερματίσει τη χορήγηση ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών χωρίς έγγραφα, τα οποία γεννήθηκαν στις ΗΠΑ.

Αμβλώσεις

Η Χάρις κάλεσε το Κογκρέσο να περάσει νομοθεσία για την αποκατάσταση της προστασίας του δικαιώματος στην άμβλωση, την οποία ανέτρεψε προ διετίας το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, κίνηση που θα εμπόδιζε ουσιαστικά τις επί μέρους πολιτείες να απαγορεύσουν τις εκτρώσεις πριν την 24η εβδομάδα κύησης.

Η Χάρις έχει δεσμευτεί ότι σε περίπτωση εκλογής της θα ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε πανεθνική απαγόρευση των αμβλώσεων, ενώ έχει δεσμευτεί να προστατεύσει όλο το φάσμα της αναπαραγωγικής υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στην αντισύλληψη και σε άλλες θεραπείες γονιμότητας, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση

Ο Ρεπουμπλικανός αντίπαλός της έχει πει ότι θα πρέπει οι επιμέρους πολιτείες των ΗΠΑ να αποφασίζουν για την πρόσβαση στις αμβλώσεις και δεσμεύτηκε ότι ως πρόεδρος δεν θα υπέγραφε την εθνική απαγόρευση των αμβλώσεων, αν και αρκετές εβδομάδες προτού προβεί σε αυτή τη δήλωση είχε αρνηθεί να πει εάν θα ασκούσε βέτο σε μια τέτοια απαγόρευση).

Ο Τραμπ έχει πει ότι αν νικήσει στις εκλογές η εξωσωματική γονιμοποίηση θα είναι δωρεάν για τις γυναίκες, αν και έχει δώσει λίγες λεπτομέρειες και οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο έχουν επανειλημμένα μπλοκάρει νόμους που θα προστάτευαν την εξωσωματική γονιμοποίηση.

Κλίμα και ενεργειακή πολιτική

Η Χάρις απέσυρε την υποστήριξή της προς την προοδευτική πρόταση της Πράσινης Νέας Συμφωνίας και την απαγόρευση της υδρορηγμάτωσης για την εξόρυξη πετρελαίου ή φυσικού αερίου

Τάσσεται υπέρ της χρήσεις των ηλεκτρικών οχημάτων –αν και όχι υποχρεωτικής – και υποστηρίζει τις εκπτώσεις φόρου για τη χρήση πράσινης ενέργειας.

Ο Τραμπ από την άλλη έχει αμφισβητήσει στο παρελθόν την κλιματική κρίση ως «μυθική» και «ακριβή φάρσα». Αν επανέλθει στον Λευκό Οίκο υποστηρίζει ότι θα δώσει προτεραιότητα στην ποιότητα του αέρα και του νερού για τους Αμερικανούς. Ωστόσο, έχει επίσης υποσχεθεί ότι θα συνεχίσει να καταργεί περιβαλλοντικούς κανονισμούς, συμπεριλαμβανομένων όλων εκείνων που έχει θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ψεύτικα γκάλοπ από ανθρώπους που με μισούν»-Τι λέει ο Τραμπ για τη δημοσκόπηση για την Αϊόβα

Σε μια συνάντησή τον περασμένο Μάιο με πετρελαιοβιομηχάνους φέρεται να προσφέρθηκε να καταργήσει τους περιβαλλοντικούς κανόνες του Μπάιντεν και ζήτησε συνεισφορά ενός δισ. στην προεδρική εκστρατεία του.

Ο Τραμπ αντιτίθεται σφόδρα στη χρήση της αιολικής ενέργειας ισχυριζόμενος ψευδώς ότι οι ανεμογεννήτριες σκοτώνουν πουλιά και προκαλούν καρκίνο.

Εξωτερική πολιτική

Αν και πολλά σημεία της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της Χάρις παραμένουν θολά, αναμένεται να συνεχίσει τη γραμμή των Μπάιντεν και Ομπάμα. Οι Δημοκρατικοί βλέπουν τις ΗΠΑ να ηγούνται της σύγκρουσης μεταξύ δημοκρατίας και απολυταρχισμού κι η Χάρις υπόσχεται πολυεθνικές συμμαχίες και σεβασμό των συμμάχων, ενώ δίνει μεγάλο βάρος στη διπλωματία για την επίλυση των συγκρούσεων.

Η Χάρις θεωρεί την Κίνα απειλή για τη διεθνή τάξη, τάσσεται υπέρ των περιφερειακών συμμαχιών κατά των ηγεμονικών βλέψεων του Πεκίνου στη Νότια Σινική Θάλασσα, και υπέρ των ελέγχων των εξαγωγών τεχνολογιών που σχετίζονταςι με την ασφάλεια όπως τα ηλεκτρονικά τσιπ και οι κβαντικοί υπολογιστές. Όσον αφορά στο θέμα της Ουκρανίας η Χάρις θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ η επικράτηση του Κιέβου στον πόλεμο με τη Ρωσία εξ ου και η δέσμευσή της για στήριξη της Ουκρανίας «όσο χρειαστεί», ενώ έχει μιλήσει για «ακλόνητη δέσμευση στο ΝΑΤΟ» των ΗΠΑ, αν εκλεγεί πρόεδρος.

Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής η Χάρις υποστηρίζει μεν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα και την αμερικανική στρατιωτική υποστήριξη, αλλά έχει επικρίνει τον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας κι έχει αναγνωρίσει τα δεινά των Παλαιστινίων αμάχων. Ζητεί άμεση κατάπαυση του πυρός στον παλαιστινιακό θύλακο, απελευθέρωση των ισραηλινών ομήρων και τη λύση των δύο κρατών για την επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, ενώ δεν έχει αποκλείσει την ανανέωση της διεθνούς συμφωνίας με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Ο Τραμπ από την άλλη πλευρά θέλει να συνεχίσει την πολιτική που δίνει προτεραιότητα στα συμφέροντα των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τους δαπανηρούς πολέμους, και η σημαντικότερη αρχή της πολιτικής ασφάλειάς του είναι η στρατιωτική ισχύς, ενώ στο μέτωπο της διπλωματίας ποντάρει στις προσωπικές του επαφές με αυταρχικούς ηγέτες.

Όσον αφορά στην Κίνα ο Τραμπ ακολουθεί μια επιθετική εμπορική πολιτική με αύξηση των δασμών κατά τουλάχιστον 60% στα εισαγόμενα κινεζικά προϊόντα, ενώ έχει πει ότι θα υποχρεώσει Νότια Κορέα, Ταϊβάν και Ιαπωνία να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για την προστασία που τους παρέχουν οι ΗΠΑ.

Ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να τερματίσει τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας πριν ακόμη αναλάβει επισήμως τα καθήκοντά του, άγνωστο πώς. Θέλει να μετατρέψει σε δάνεια την αμερικανική οικονομική βοήθεια προς το Κίεβο, ενώ στη διάρκεια της προεδρίας του επιχείρησε να διατηρήσει καλές σχέσεις με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο Τραμπ ανανέωσε την απειλή του να αποσύρει τις ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ εάν οι σύμμαχοι δεν επιτύχουν τους οικονομικούς τους στόχους.

Όσον αφορά στη Μέση Ανατολή ο Τραμπ βλέπει το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία ως στενούς συμμάχους της Ουάσιγκτον στην περιοχή. Υποστηρίζει αναφανδόν την ισραηλινή κυβέρνηση στον πόλεμο κατά της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, δεν έχει δεσμευτεί για λύση δύο κρατών, αλλά στη θητεία του στο Λευκό Οίκο είχε προωθήσει μέσω των Συμφωνιών του Αβραάμ την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και αραβικών χωρών, προσπάθεια που θέλει να επεκτείνει σε ένα σχέδιο ειρήνης. Ο Τραμπ ακολουθεί μια συγκρουσιακή τακτική «μέγιστης πίεσης» έναντι του Ιράν και των συμμάχων του.

Πηγή: iefimerida.gr