Iron Dome: Πώς ορισμένοι ιρανικοί πύραυλοι κατάφεραν να διαπεράσουν το πιο εξελιγμένο σύστημα αεράμυνας του πλανήτη

Μετά και την επίθεση της Χεζμπολάχ στη Χάιφα, χθες, η συζήτηση στο Ισραήλ έχει αρχίσει να επικεντρώνεται στο γιατί το πολυδιαφημισμένο σύστημα προστασίας του εναέριου χώρου «Iron Dome», δεν κατάφερε να αναχαιτίσει με πλήρη επιτυχία τους βαλλιστικούς πυραύλους του Ιράν. Παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα οι περισσότεροι από τους μισούς ιρανικούς πυραύλους καταστράφηκαν από τους ισραηλινούς Arrow πριν φτάσουν στον στόχο τους και ότι καταγράφηκαν μόνο υλικές ζημιές σε κτίρια, η απάντηση στο γιατί έστω και κάποιοι κατάφεραν να διατρήσουν το πιο εξελιγμένο σύστημα αεράμυνας του πλανήτη, κρύβεται στις λεπτομέρειες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΕΔΩ

Ο «Σιδηρούς Θόλος» του Ισραήλ αποτελείται από τρία επίπεδα αναχαιτιστικών πυραύλων: Τον «Σιδερένιο Θόλο» που αναχαιτίζει πυραύλους επιφάνειας-εδάφους μικρού βεληνεκούς, τη «Σφεντόνα του Δαυίδ» που αναχαιτίζει πυραύλους εδάφους-εδάφους μικρού έως μεσαίου και μεσαίου έως μεγάλου βεληνεκούς και τους «Arrow 2 και 3» για την αναχαίτιση πυραύλων μεσαίου έως μεγάλου βεληνεκούς και μεγάλου βεληνεκούς.

Οι Ιρανοί, οι οποίοι μεταξύ άλλων στόχευαν τις βάσεις Νεβατίμ και Τελ Νοφ που φιλοξενούν τα υπερσύγχρονα μαχητικά F-35 και το αρχηγείο της Μοσάντ στο Τελ Αβίβ, χρησιμοποίησαν 180 υπερηχητικούς πυραύλους Sahhab 3 και, για πρώτη φορά τους υπερ-υπερηχητικούς Fattah, οι οποίοι έπρεπε να διανύσουν μια απόσταση 1.000 μιλίων (1.609 χιλιόμετρα περίπου) από το σημείο εκτόξευσης (σύμφωνα με τις ΗΠΑ σε μια κοιλάδα νότια της ιρανικής πόλης Σιράζ) ως τον τελικό στόχο τους. Οι πρώτοι, είναι οι πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς του Ιράν, οι οποίοι μεταφέρουν πολεμική κεφαλή βάρους 760-1200 κιλών.

Ο υπερηχητικός Sahhab τοποθετείται σε γωνία 90 μοιρών και εκτοξεύεται, ταξιδεύοντας μέχρι και τα όρια της ατμόσφαιρας της Γης (ύψους 10.000 χιλιόμετρα). Όταν πλησιάζει στον στόχο του, ο πύραυλος διαλύεται σε κομμάτια, με την κεφαλή -ή τις κεφαλές, καθώς συνηθίζεται να διαθέτουν ως και 3 κεφαλές- να αποσπάται και να πέφτει με την κινητική ενέργεια που διαθέτει προς το στόχο. Συνήθως πέφτει σε μια περίμετρο 300-450 μέτρων του αρχικού στόχου, μιμούμενος τους αμερικανικούς Scud.

Αυτό που οι Ιρανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά, είναι ο τύπος πυραύλου Fattah 2. Αυτός, είναι εξοπλισμένος με υπέρ-υπερηχητικό όχημα αιώρησης μέσα στην κεφαλή του, το οποίο όταν αποσπάται του επιτρέπει να κινείται με ταχύτητες Mach 5 και ανώτερες. Εδώ, να εξηγήσουμε ότι οι υπερηχητικές ταχύτητες (supersonic) ορίζονται στα 1234 χ.α.ω. που είναι η ταχύτητα με την οποία ταξιδεύει ο ήχος (ταχύτητα που σπάει 2 ή 3 φορές πιάνοντας πχ Mach 3 το μαχητικό F-16), ενώ υπερ-υπερηχητικό χαρακτηρίζεται ένα όχημα όταν ξεπερνά την ταχύτητα Mach 5.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης: οι τρεις ταχύτεροι βαλλιστικοί (διηπειρωτικοί, φυσικά) πύραυλοι του πλανήτη είναι ο κινεζικός DF-41 που κινείται με ταχύτητα Mach 25 (περίπου 30.625 χ.α.ω.) και οι αμερικανικοί UGM-133 Trident II που εκτοξεύεται από υποβρύχιο (!) και κινείται με Mach 24 (περίπου 29.400 χ.α.ω. μεταφέροντας πυρηνικές κεφαλές αλλά και διαφορετικά οχήματα για πολλαπλά χτυπήματα με έναν πύραυλο) και Minuteman III, που υπάρχει από το 1970 (!) και κινείται με Mach 23 (28.300 χ.α.ω.) «παραδίδοντας» πυρηνικές κεφαλές με εξωφρενική ακρίβεια. Για να καταλάβουμε πόσο εξωφρενικές είναι αυτές οι ταχύτητες, ένας βαλλιστικός διηπειρωτικός πύραυλος που ταξιδεύει με ταχύτητα Mach 5, μπορεί να καλύψει την απόσταση από τις ΗΠΑ μέχρι την Κίνα -περίπου 15.000 χιλιόμετρα, ή 15 φορές την απόσταση Αθήνα- Άγκυρα- σε μόλις 18 λεπτά!

Επιστρέφοντας στον Fattah 2, ο ιρανικός πύραυλος έχει το αβαντάζ ότι βγαίνει από την ατμόσφαιρα της Γης, με την κεφαλή του να αποσπάται συνεχίζοντας να επιταχύνει, ενώ μπορεί να αλλάζει πορεία, ώστε να αποφεύγει τους αναχαιτιστικούς πυραύλους. Ο Arrow των Ισραηλινών, από την άλλη, είναι επίσης υπερηχητικός και εξωβαλλιστικός πύραυλος. Η κεφαλή του, η οποία διαθέτει ραντάρ, εκρηκτικά 150 κιλών και κινητήρα, ταξιδεύει επίσης εκτός της ατμόσφαιρας (κάνοντας αναχαίτιση περίπου στα 2.500 χιλιόμετρα ύψους), αναζητώντας τον στόχο με το δικό της ραντάρ, διορθώνοντας την πορεία της. Η πρώτη φορά που καταστράφηκε βαλλιστικός πύραυλος στο διάστημα ήταν πέρυσι, όταν ένας Arrow 3 το κατάφερε, καταρρίπτοντας έναν ιρανικό βαλλιστικό που είχαν εκτοξεύσει οι αντάρτες Χούθι της Υεμένης.

Στην περίπτωση της τελευταίας επίθεσης, εξηγούν οι ειδικοί, κάποια αιωρούμενα οχήματα των Fattah 2 άλλαξαν πολλές φορές πορεία «μπερδεύοντας» τους Arrow και ξεφεύγοντας από αυτούς. Το τι συνέβη από εκεί και μετά, θα παραμείνει ένα μυστήριο. Οι IDF αρνούνται να δώσουν περαιτέρω λεπτομέρειες, καθώς δεν θέλουν να διαρρεύσουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που λειτουργούν τα συστήματα αεράμυνας στο Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Οι Ισραηλινοί λένε πως η αποστολή της αεράμυνας εξετελέσθη και αυτό είναι που έχει σημασία…

Πηγή: Πρώτο Θέμα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• New York Times: Οι ΗΠΑ ανησυχούν για χτύπημα του Ισραήλ στα πυρηνικά του Ιράν-Γιατί δεν φαίνεται πιθανό για την ώρα
• Ανάλυση Reuters: Πώς η σύγκρουση με το Ιράν μπορεί να αποτελέσει δρόμο πολιτικής λύτρωσης για τον Νετανιάχου