Πολίτες δεύτερης κατηγορίας οι ηλικιωμένοι, ακμάζει η κοινωνική περιθωριοποίηση

Εάν έπρεπε να εξαχθεί ένα συμπέρασμα από την συνεδρία της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που συνεδρίασε για το πρόβλημα της ασφάλισης οχημάτων ηλικιωμένων, είναι πως ως κράτος, συμπεριφερόμαστε σε άτομα τρίτης ηλικίας ως σαν να είναι δεύτερης ή ακόμα και τρίτης κατηγορίας πολίτες. Κι αυτό, διότι έτσι όπως αισθάνονται οι ίδιοι για την αντιμετώπιση που τυγχάνουν, δείχνει ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για τομές και λήψη μέτρων προς ενίσχυσή τους και ανύψωση του αισθήματος ότι είναι ίσοι με τους υπόλοιπους πολίτες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Καταγγελίες για την ασφάλιση ηλικιωμένων για οδήγηση ενώπιον της Βουλής-Παράπονα για μη παραχώρηση δανείων

Τα άτομα τρίτης ηλικίας, που ουσιαστικά δημιούργησαν αυτή τη Δημοκρατία που υφίσταται μέχρι σήμερα, έστω και λειψή, μετά την τουρκική εισβολή, είναι οι άνθρωποι που έχουν τεθεί στο περιθώριο και αναγκάζονται να εγκλωβιστούν στα σπίτια τους, εάν δεν τους ανανεωθεί η άδεια κυκλοφορίας ή δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα ποσά που ζητούνται, για να ασφαλιστούν.

Το περιέγραψε εξάλλου, με τον πιο γλαφυρό τρόπο, ένας από τους καλεσμένους στην Επιτροπή, λέγοντας πως χρειάζονται το όχημα για να πάνε να ψωνίσουν ή να κάνουν κάποιες δουλειές, χωρίς να έχουν ανάγκη τα παιδιά τους ή κάποιο άλλο συγγενή για να τους μεταφέρει.

Δυστυχώς, εν έτη 2024, στην ευρωπαϊκή Κύπρο, η απουσία εναλλακτικής για όσους δεν οδηγούν ή αδυνατούν να οδηγήσουν λόγω γηρατειών, δεν υπάρχει, αφού τα μέσα μαζικής μεταφοράς και ο τρόπος λειτουργίας τους, δυσχεραίνουν, αντί να διευκολύνουν τους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη, με αποτέλεσμα είτε να οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην κοινωνική απομόνωση, είτε να αναγκάζονται να ζητούν βοήθεια από τα παιδιά τους ή άλλους συγγενείς, για να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Μπορεί, όπως επεξηγήθηκε ενώπιον της Επιτροπής, οι ασφαλιστικές να μην είναι το μεγάλο αγκάθι στο πρόβλημα των ηλικιωμένων, αφού ανανεώνουν τις άδειες, με συνολικά εβδομήντα χιλιάδες άτομα τρίτης ηλικίας να κυκλοφορούν σήμερα στους δρόμους, ωστόσο το πρόβλημα εντοπίζεται σε μεγάλο βαθμό στις δαιδαλώδεις διαδικασίες για χορήγηση και ανανέωση άδειας οδήγησης, όπως και στο υψηλό κόστος για ανανέωση.

Αυτό υπογράμμισε εξάλλου και η πρόεδρος της Επιτροπής, Ειρήνη Χαραλαμπίδου, η οποία τόνισε στις δηλώσεις της, ότι «οι ηλικιωμένοι οδηγοί καλούνται να καταβάλλουν δυσβάσταχτο κόστος στα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων τους, την ίδια στιγμή που το κράτος δεν έχει υποδομές σε συγκοινωνίες για να διευκολύνει τους πολίτες του, δεν νομιμοποιείται να εφαρμόζει κανονισμούς και νόμους που να οδηγούν στην κοινωνική τους περιθωριοποίηση».

Η τοποθέτηση ωστόσο του εκπροσώπου του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, ήταν μια γροθιά στο στομάχι για όλους τους παρευρισκόμενους, αφού όπως ανέφερε, «μίλησα με αμέτρητους ηλικιωμένους στα χρόνια που εκτελώ χρέη στο συγκεκριμένο τμήμα και πολλοί έκλεγαν, αφού ήθελαν να συνεχίσουν να οδηγούν. Όμως ασχέτως ότι δεν υπάρχουν μέσα μαζικής μεταφοράς, δεν μπορώ να δώσω άδεια σε κάποιο που αδυνατεί να οδηγήσει».

Η αλήθεια είναι ότι για την ασφάλεια των υπόλοιπων χρηστών του οδικού δικτύου, η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι ορθή, αφού κανένα πρόσωπο που αποτελεί κίνδυνο για τους υπόλοιπους πολίτες, δεν πρέπει να έχει την δυνατότητα να οδηγεί. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο πως πρέπει δοθούν εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημα, από τους καθ' ύλην αρμόδιους. Εάν λοιπόν κάποιος δεν μπορεί να οδηγεί, να μην του παραχωρείται αυτό το προνόμιο, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος εκπρόσωπος, αλλά τουλάχιστον θα πρέπει να τους δοθεί μια εναλλακτική επιλογή.

Όπως τέθηκε ενώπιον της Επιτροπής, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επιβάλλεται μέσα από νομοθεσίες, τόσο στις ασφαλιστικές εταιρείες, όσο και στα τραπεζικά ιδρύματα, να λαμβάνουν υπόψη τους κατά την αξιολόγηση των αιτημάτων από ηλικιωμένους πολίτες, κάποια στατιστικά δεδομένα, κάτι που στην Κύπρο δεν συμβαίνει. Γι’ αυτό, η απόφαση της Επιτροπής, είναι να καταθέσει πρόταση νόμου, για να καλυφθεί το συγκεκριμένο κενό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ασφαλιστικές δεν καλύπτουν ηλικιωμένους για άδειες κυκλοφορίας-Ζητά εξηγήσεις η Βουλή

Προβλήματα με δανεισμούς και πιστωτικές

Ένα άλλο πρόβλημα που αναδείχθηκε μέσα από τη συζήτηση, αφορούσε τη στάση των τραπεζικών ιδρυμάτων απέναντι στους ηλικιωμένους, αφού όπως κατήγγειλαν δεν τους δίδεται δάνειο, ακόμα κι όταν έχουν ένα μεγάλο ποσό στην άκρη και ζητούν ένα πολύ μικρότερο, αλλά ούτε μπορούν να λάβουν πιστωτικές κάρτες.

Ανέδειξαν μάλιστα ως μεγάλο πρόβλημα, το κλείσιμο αρκετών υποκαταστημάτων τραπεζών, που τους αναγκάζει να μετακινηθούν σε μεγάλες αποστάσεις για να εξυπηρετηθούν, αφού αδυνατούν να το κάνουν ηλεκτρονικά.

Εάν συνυπολογίσει κάποιος ότι μερικοί ηλικιωμένοι δεν μπορούν να μετακινηθούν λόγω μη παραχώρησης άδειας και ταυτόχρονα δεν έχουν κάποια τράπεζα σε κοντινή απόσταση, ώστε να μπορέσουν να κάνουν ανάληψη μετρητών και την ίδια ώρα δεν ξέρουν να χειρίζονται ηλεκτρονικό χρήμα, αυτό σημαίνει ότι δημιουργείται μια τεράστια κοινωνική περιθωριοποίηση για τη συγκεκριμένη μερίδα του πληθυσμού.

Η τοποθέτηση του Συνδέσμου Τραπεζών, δια στόματος του εκπροσώπου της, Ανδρέα Κωστουρή, ότι θα καλέσει όλες τις οργανώσεις της τρίτης ηλικίας για να ακούσουν τα προβλήματά τους και να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις, ήταν η πιο θετική νώτα απ’ όσες ακούστηκαν εντός της Επιτροπής, διότι τα προβλήματα χρειάζονται και λύσεις. Ιδιαίτερα για αυτή την ομάδα του πληθυσμού που είναι ίσως η πιο ευάλωτη…