«Σκάνδαλα που αφορούν δημόσιο χρήμα, πρέπει να τιμωρούνται, έτσι θα ανακτήσει ο πολίτης την εμπιστοσύνη»

Ένα μεγάλο στόχο που αφορά την ενασχόληση των πολιτών με τα κοινά και δη με τις εκλογικές διαδικασίες, έχει στην κορυφή της λίστας προτεραιοτήτων του ο Επίτροπος Προεδρίας, Παναγιώτης Παλατές, αναγνωρίζοντας πως το πρόβλημα της απουσίας συμμετοχής έχει διογκωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που πρέπει να εξευρεθούν οι αναγκαίες λύσεις πριν είναι ήδη πολύ αργά.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι που καθορίζεται η πολιτική, τόσο του ιδίου, όσο και της Κυβέρνησης, αφού αναγνωρίζεται πως οι πολίτες έχουν βρεθεί πλέον απέναντι και όχι δίπλα στο κράτος, γεγονός που στρέφεται ενάντια στη φιλοσοφία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ως εκ τούτου, με την απουσία των πολιτών από τα κοινά, δεν μπορεί η δημοκρατία να αλλάξει επίπεδο και να βελτιωθεί προς όφελος της κοινωνίας.

Ο Επίτροπος Προεδρίας, σε συνέντευξη του στον REPORTER, αντιλαμβανόμενος τα κακώς έχοντα στην κυπριακή κοινωνία, όπως για παράδειγμα το πολυεπίπεδο και πολυδιάστατο πρόβλημα της διαφθοράς, ξεκαθάρισε ότι πρέπει το κράτος να λάβει μέτρα για να άμβλυνσή του. Αυτό μπορεί να γίνει αρχικά, όπως εξήγησε, μέσα από την εφαρμογή του ψηφιακού πολίτη, καθότι με αυτό τον τρόπο θα μπει μαχαίρι στο πρώτο επίπεδο διαφθοράς, όπως το χαρακτήρισε. Την ίδια ώρα, ο Επίτροπος δεν θεωρεί ότι οι πολίτες είναι άμοιροι ευθυνών, όμως πρέπει να στηριχθούν και να τους δοθεί βήμα, για να επανέλθουν σε τροχιά εμπλοκής στα κοινά.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Παλατές αναφέρθηκε στα προγράμματα «ΕκφραCy» το οποίο επιχειρεί να κοινωνήσει στους πολίτες δράσεις της Κυβέρνησης μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, όπως και στη «Νομοθετική Πρωτοβουλία Πολιτών», η οποία θα δημιουργήσει την ευκαιρία κατάθεσης εισηγήσεων από τους πολίτες, οι οποίες θα αξιολογούνται και αν μαζέψουν συγκεκριμένο αριθμό υπογραφών θα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση. Επιπρόσθετα, ένας άλλος στόχος τόσο της διακυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη, όσο και του ιδίου, ως Επιτρόπου Προεδρίας, είναι το άνοιγμα στην κοινωνία και η λήψη αποφάσεων μέσα από τη συμμετοχή των πολιτών, με το πρόγραμμα «Φωνή του Πολίτη», στο οποίο τίθενται μη δεσμευτικά δημοψηφίσματα, που καλούνται οι πολίτες να απαντήσουν.

Αυτούσια η συνέντευξη του Επιτρόπου:

Ποιο είναι τo πλάνο και οι στόχοι του Επιτρόπου Προεδρίας;

Εμείς σαν γραφείο, αλλά κι εγώ ως Επίτροπος ασχολούμαστε με τη δημοκρατική συμμετοχικότητα, που αφορά την κοινωνία και γενικότερα πώς λειτουργεί μέσα στο δημοκρατικό πολίτευμα. Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι το δημοκρατικό έλλειμα. Την απόσταση που υπάρχει μεταξύ του πολίτη και της Εκτελεστικής Εξουσίας. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο, λόγω του ότι η δημοκρατία είναι μια ζωντανή διαδικασία, υπάρχει πάντα και παντού. Μπορείς μόνο να το αμβλύνεις, δεν μπορείς να το εξαφανίσεις εντελώς και επίσης, ανάλογα με το περιβάλλον και την εποχή, εξελίσσεται με διαφορετικούς τρόπους. Από τα βασικά προβλήματα σήμερα, είναι η ξενοφοβία και οι πολυεθνικές δημοκρατίες. Δεν είναι μόνο πρόβλημα της Κύπρου.

Επιπλέον ένα άλλο ζήτημα είναι πως εντάσσονται στις διαδικασίες οι διάφοροι οργανισμοί ΜΚΟ και πως αποκτούν λόγο και ρόλο μέσα στη δημοκρατία. Σήμερα, δυστυχώς η Κυπριακή Δημοκρατία με το σύστημά της δεν είναι τόσο δεκτική στο να λειτουργεί με τις επιταγές της κοινωνίας, αλλά και της κοινωνίας των πολιτών. Κάναμε κάποιες δράσεις, όπως η «Φωνή του Πολίτη», το «ΕκφραCY» και κάποια νομοσχέδια που προωθούμε μαζί με κάποιους βουλευτές, κατά αντιστοιχία στη Νομοθετική Εξουσία. Είναι για παράδειγμα η νομοθετική πρωτοβουλία πολιτών, της κ. Χριστιάνας Ερωτοκρίτου. Θεωρώ ότι θα ρυθμιστεί ένα κοινό πλαίσιο για την εκτελεστική και την Νομοθετική Εξουσία. Αυτές οι ενέργειες θα δώσουν μια νέα ώθηση, αλλά για να είμαστε δίκαιοι δεν είναι παρθενογένεση. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζεται από το 2012, όχι όμως με τα αναμενόμενα αποτελέσματα, διότι μόνο επτά προτάσεις κατατέθηκαν από τότε μέχρι σήμερα.

Εμείς προσανατολιζόμαστε σε δημιουργία δεξαμενών σκέψεις και γι’ αυτό το λόγο ξεκινήσαμε ημερίδες που αφορούν το δημοκρατικό έλλειμμα και τις παθογένειες που αντιμετωπίζει η Δημοκρατία, ώστε να δημιουργηθούν αυτές οι δεξαμενές σκέψεις. Θα συμμετέχουν άτομα χωρίς οποιοδήποτε προσδιορισμό, είτε εκπαιδευτικό, είτε γεωγραφικό, είτε ηλικιακό. Έτσι θα αρχίσουν να έρχονται προτάσεις που θα καταλήγουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό το είδαμε και από το «ΈκφραCy», που στάλθηκαν περίπου 250 προτάσεις, εκ των οποίων οι 30 με 40 ήταν εξαιρετικές. Φαίνεται ότι κάποιοι διαπίστωσαν προβλήματα που τους αφορούν και έκαναν διάφορες προτάσεις, κάποιες από τις οποίες επικεντρώνονται και σε μοντέλα άλλων χωρών. Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με την πολιτική στην ωφέλιμη διάστασή της. Αυτό είναι απότοκο της απαξίωσης των κομμάτων, που δημιουργεί ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, διότι κυρίως οι νέοι αποστασιοποιούνται πλήρως από τα κόμματα, τους φορείς δηλαδή που θα δώσουν λόγο και βήμα για να μεταφέρουν απόψεις, προτάσεις και λοιπά.

Υπήρξε μια συστηματική δαιμονοποίηση του συστήματος τα τελευταία χρόνια που οδήγησε και σε όσα είδαμε στις προηγούμενες Ευρωεκλογές. Η δημοκρατία αλλάζει, εξελίσσεται και η κοινωνία στέλνει τα μηνύματά της στο κομματικό σύστημα, ωστόσο από την άλλη, όταν απαξιώνεται αυτό το σύστημα και τελικώς να περιθωριοποιείται, είναι ένα πρόβλημα της Δημοκρατίας. Χωρίς τα κόμματα δεν υπάρχει δημοκρατία. Το αν θέλουμε να αλλάξουμε τα κόμματα όπως είναι σήμερα, είναι ένα πράγμα και είναι θεμιτό. Το να θεωρούμε ότι δεν είναι μέσα από τα κόμματα που θα ασχοληθούμε με την πολιτική είναι προβληματικό, γιατί είναι τα κόμματα που χαράσσουν πολιτική και εκλέγουν βουλευτές. Η μοναδική εξαίρεση είναι αυτή του Φειδία, ωστόσο τέτοιες περιπτώσεις είναι διάττοντες αστέρες. Αφότου εκλέγονται δημιουργούν κόμμα, για να μην είναι προσωπική η πολιτική τους.

Είναι δεδομένο και αποδεκτό από όλους ότι οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στα κόμματα. Υπάρχει κάποιος τρόπος ώστε μέσα από τις δράσεις που θα κάνετε να αυξηθεί η συμμετοχή στις εκλογές;

Στόχος μας είναι η κοινωνία να έρθει προς την πολιτική και προς τα κόμματα. Όχι για να ενεργοποιηθεί ο κόσμος κομματικά, αλλά πολιτικά. Αυτό δυστυχώς είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει σε ολόκληρη την Ευρώπη, αφού απαξιώθηκε πλήρως το δημοκρατικό σύστημα, που οδήγησε και στην άνοδο των ακροδεξιών και των ακροαριστερών. Ένα μέρος της κοινωνίας είναι πιο επιρρεπής στον λαϊκισμό. Οπότε είναι πιο εύκολο αυτές οι ακραίες αντιλήψεις να στοχοποιήσουν, όπως σε θέματα ξενοφοβίας και ομοφοβίας. Άρα βρήκαν πρόσφορο έδαφος ακροδεξιοί και ακροαριστεροί και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κόσμος δεν προσέρχεται στις κάλπες, ισχυροποιεί τις ακραίες θέσεις.

Εμείς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε εύκολες διόδους στην κοινωνία για να επικοινωνήσει με την Εκτελεστική Εξουσία. Είμαστε ένας λαός με υψηλό ακαδημαϊκό επίπεδο και προφανώς αυτός ο λαός θέλει και δικαιούται να εκφέρει άποψη. Προσπαθούμε λοιπόν να του δώσουμε τα εργαλεία, είτε είναι στο σπίτι του, είτε είναι σε ένα Υπουργείο να εκφέρει άποψη. Όταν θα αισθανθεί ότι τον/την λαμβάνουν υπόψη, τότε θα αρχίσει να ασχολείται πιο έντονα. Σε αυτό το πλαίσιο, κάνουμε τις ημερίδες μας εντατικά και με διαφορετικές θεματικές, διότι η ξενοφοβία και η ομοφοβία αποτελούν απειλεί για το δημοκρατικό πολίτευμα. Επίσης, έχουμε ημερίδες που αφορούν τον ιδεολογικό διπολισμό και πως αυτός αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία.

Το βασικό πρόβλημα της δημοκρατίας, είναι ότι δεν συμμετέχει η κοινωνία κι όταν δεν συμμετέχει η κοινωνία η δημοκρατία είναι καταδικασμένη να αποτυγχάνει. Το χαρακτηριστικό αυτού του πολιτεύματος είναι ότι αλλάζει με βάσει τις επιταγές της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Όταν οι πολίτες δεν ασχολούνται και δεν υπάρχει κοινωνική τριβή, θεωρώντας ότι είναι μάταιο όλα αυτό, δεν μπορεί να εξελιχθεί η δημοκρατία.

Δεν είναι και η στάση που τηρούν τα κόμματα που οδηγεί τους πολίτες να αισθάνονται ότι όλα είναι μάταια σε κάποιες περιπτώσεις;

Συμφωνούμε. Είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όταν τα κόμματα λαϊκίζουν, η κοινωνία γίνεται πιο επιρρεπής στο λαϊκισμό και στον μηδενισμό, αλλά και το αντίστροφο. Όταν δηλαδή η κοινωνία επιζητεί λαϊκισμό και πολιτικό κουτσομπολιό, προφανώς και τα κόμματα ακολουθούν αυτή την επιταγή και τους δίνουν εκείνο που αποζητούν. Δυστυχώς είμαστε σε αυτή την περίοδο που η κοινωνία μας όχι αδικαιολόγητα κυριεύτηκε από τον μηδενισμό. Είναι η διαφθορά αυτή που οδήγησε την κοινωνία στο να θεωρεί ότι όλο το σύστημα είναι ανίκανο και διεφθαρμένο; Είναι η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος;

Για να απαντήσουμε, πρέπει να εξετάσουμε δύο με τρεις βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν την κοινωνική αντίληψη. Ο πρώτος είναι το Κυπριακό, διότι το Κυπριακό ήταν το θεμελιώδες ζήτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ιδρύθηκε το 1960. Το Κυπριακό δεν λύθηκε και μάλλον φαίνεται ότι είμαστε στη χειρότερη φάση από ποτέ, διότι η Τουρκία κρατά τη χειρότερη δυνατή στάση και δεν αποδέχεται ούτε να μπει σε συνομιλίες, ούτε να ξεκινήσει ξανά ο διάλογος. Αυτό πιστοποιεί στο μυαλό του πολίτη ότι οι πολιτικοί είναι ανίκανοι.

Το δεύτερο είναι η διαφθορά. Από το πιο απλό στο πιο πολύπλοκο. Ακόμα και για κάποια μικρά πράγματα, ένας πολίτης παίρνει τηλέφωνο για να ζητήσει μια βοήθεια. Για παράδειγμα, για να πάρει πιο γρήγορα μια πολεοδομική άδεια, ή κάτι πιο μεγάλο, όπως για να πάρει διαβατήριο. Υπάρχει μια συστημική διαφθορά, που το ίδιο το σύστημά μας τη συντηρεί, γιατί δεν εκσυγχρονίστηκε. Για παράδειγμα η Γαλλία, τη δεκαετία του 2000, αντιλήφθηκε ότι έχασε το τρένο της τεχνολογικής επανάστασης. Τι έκανε τότε για να ανατρέψει την κατάσταση; Ψηφιοποίησε όλη τη Δημόσια Υπηρεσία, για να σταματήσει όλη αυτή την καθυστέρηση. Κι αυτό έγινε πριν είκοσι χρόνια, ενώ η Κύπρος μέχρι σήμερα αγκομαχά να ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία. Δεν μιλάμε για πανάκια. Το να δημιουργηθεί ο ψηφιακός πολίτης, να ψηφιοποιήσουμε δηλαδή όλη τη διαδικασία, δεν θα λύσει το πρόβλημά μας, αλλά θα είναι μια καλή αρχή. Θα σταματήσει το πρώτο στάδιο συστημικής διαφθοράς σε εισαγωγικά.

Σήμερα που έχουμε εικόνες από τον υπόλοιπο κόσμο που ταξιδεύουμε και βλέπουμε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες των 40 ή 50 εκατομμυρίων που μετεξελίσσονται, ενώ η Κύπρος του ενός εκατομμυρίου μένει στάσιμη, γεγονός που απογοητεύει τον κόσμο.

Πρέπει να εκσυγχρονιστεί το κράτος, ώστε η καθημερινότητα των πολιτών να μην επηρεάζεται. Αυτή είναι η προσπάθειά, τόσο η δική μας, όσο και του Υφυπουργείου Καινοτομίας, ώστε να εφαρμοστεί ο ψηφιακός πολίτης, για να εξελιχθούμε. Όταν θα γίνει αυτό και ο πολίτης θα αρχίσει να γίνεται πιο απαιτητικός.

Αυτό που προέκυψε από την ημερίδα που κάναμε πρόσφατα και αφορούσε το κατά πόσον η διαφθορά είναι το ανάχωμα για την πολιτικοποίηση των νέων, είναι ότι οι νέοι έκριναν πως πρέπει το σύστημα να αλλάξει, ώστε να σπάσει η συστημική διαφθορά από κάτω προς τα πάνω. Αυτή θα είναι μια καλή αρχή και στη συνέχεια θα πρέπει να δούμε πως θα λυθεί η διαφθορά σε ανώτατο επίπεδο. Σκάνδαλα που αφορούν ιδίως δημόσιο χρήμα, πρέπει να τιμωρούνται. Έτσι θα ανακτήσει ο πολίτης την εμπιστοσύνη του στο κράτος. Με την τιμωρία. Εάν για παράδειγμα είμαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας και στα πέντε χρόνια διακυβέρνησής μου έγινε ένα σκάνδαλο, πρέπει να τιμωρηθώ ή πρέπει να πάω να δικαστώ. Η πολιτική δεν έχει επιλογές. Το δίκαιο είναι ένα και πρέπει να ακολουθείται.

Να αλλάξουμε λίγο θέμα και να πάμε στις αρμοδιότητες του Επιτρόπου. Πώς λειτουργεί το «ΕκφραCy» και ποιες από τις προτάσεις που κατατέθηκαν ήταν ενδιαφέρουσες;

Εγγράφηκαν γύρω στους 800 συνδρομητές. Δεν είναι μεγάλος αριθμός και κάνουμε μια προσπάθεια να μεγαλώσει το νούμερο και εκτιμώ ότι θα μεγαλώσει. Όσο καλύτερα το προβάλεις, τόσο θα αυξηθούν και οι συμμετέχοντες.

Μεταξύ των προτάσεων που έφτασαν κοντά μας μέσα από το «ΈκφραCy», εντοπίζεται το πρόβλημα του στεγαστικού, ιδίως από νέους στη Λεμεσού, αφού είναι πολύ υψηλά τα ενοίκια και υπάρχει παράλληλα μια αδυναμία να χτίσουν σπίτι. Μια καλή πρόταση που έγινε, εμπνευσμένη από το μοντέλο της Νορβηγίας, είναι να μπαίνει το οικιστικό δάνειο στη φορολογική δήλωση, ώστε να λαμβάνουν φοροαπαλλαγή. Αυτό το σχέδιο στη Νορβηγία ισχύει για άτομα μέχρι 35 ή 40 ετών αν θυμάμαι καλά.

Μια άλλη πρόταση, που ήταν εμπνευσμένη από το μοντέλο της Γαλλίας, είναι να δίδεται επιχορήγηση για όσους ενοικιάζουν σπίτι. Στην Κύπρο, επιχορήγηση λαμβάνουν όσοι είναι πρόσφυγες. Η εισήγησή του ήταν να γίνει οριζόντια η στήριξη, αφού στην πρόταση που λάβαμε, ανέφερε ότι πολλές φορές έψαχνε σπίτι και δεν του συνέτασσαν συμβόλαιο. Όταν εφάρμοσε αυτό το μέτρο η Γαλλία, ζητούσε να επισυνάπτεται το συμβόλαιο. Έτσι, έγινε ελκυστικός προορισμός για φοιτητές και την ίδια ώρα καταπολέμησε την φοροδιαφυγή. Οπότε είναι διπλό το κέρδος. Μπορεί να εφαρμοστεί, θεωρώ, αυτή η πρόταση, ώστε να γίνει και η Κύπρος ελκυστικός προορισμός, με δεδομένο ότι προσελκύουμε φοιτητές από το εξωτερικό, αλλά και για να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή.

Σε ότι αφορά τη «Νομοθετική Πρωτοβουλία Πολιτών», πώς θα λειτουργήσει; Εάν κάποιος πολίτης καταθέσει πρόταση για αναστολή της κάρτας οπαδού ή ακόμα και για μετατροπή της πενθήμερης ή εξαήμερης εργασίας σε τετραήμερη και μαζέψει τις υπογραφές που χρειάζεται, πως μπορούν να υλοποιηθούν αυτές οι προτάσεις;

Οποιαδήποτε πρόταση δεν υπόκειται στη συνταγματικότητα, δεν θα ανεβαίνει καν στην πλατφόρμα. Στη συνέχεια, σε σχέση με τις προτάσεις που ανέφερες, θα μπαίνουν στους Θεσμούς του Κράτους για να συζητούνται, θα γίνεται δημόσια διαβούλευση και στη συνέχεια θα φθάνουν στο νομοπαρασκευαστικό στάδιο. Εκεί, η Κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να σου απαντήσει εάν θα προχωρήσει το Νομοσχέδιο ή όχι και γιατί.

Για παράδειγμα η κάρτα οπαδού μπορεί μέσα από αυτή τη διαδικασία να αλλάξει. Μπορεί να μην την εγκαταλείψουμε εντελώς ως πρακτική, αλλά να αλλάξουμε τη μορφή της. Μόνο και μόνο ότι το κράτος θα βάλει μια πρόταση σε μια διαδικασία, αυτό δίνει στον πολίτη τη δύναμη να επηρεάσει τη δημόσια συζήτηση. Θα μπουν θέματα, τα οποία οι βουλευτές και οι υπουργοί να φοβούνται να θέσουν. Ωστόσο να ξεκαθαρίσω ότι δεν σημαίνει πως κάθε πρόταση θα γίνεται Νόμος. Μεσολαβεί μια μεγάλη διαδικασία, που όμως σήμερα δεν υπάρχει δικαίωμα συμμετοχής. Άρα μέσα από αυτό το Νόμο, θα έχεις το δικαίωμα να συμμετέχεις.

Ο αριθμός των πέντε χιλιάδων υπογραφών που βάλαμε για να μπορεί να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση είναι πιο μεγάλος από αυτόν που προνοείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν θυμάμαι καλά η Ε.Ε. έχει αναλογία 3,700 υπογραφών.

Θέσατε δύο μεγάλα θέματα που φαίνεται εύκολο ότι θα μαζευτούν οι πέντε χιλιάδες υπογραφές, ωστόσο υπάρχουν θέματα που θεωρούμε ότι θα είναι δύσκολο να μαζέψουν αυτό τον αριθμό. Σίγουρα θα υπάρξουν αμφιλεγόμενα ζητήματα, ωστόσο δεν υπάρχουν θέματα που συμφωνούμε όλοι.

Τι είναι η «Φωνή του Πολίτη» και πως λειτουργεί;

Είναι μια πλατφόρμα που ανεβάσαμε τους τελευταίους τέσσερις μήνες και δημιουργούμε μη δεσμευτικά δημοψηφίσματα, αν και τα δημοψηφίσματα είναι πολύ φιλόδοξος όρος. Το πρώτο ερώτημα που θέσαμε, ήταν εάν πρέπει να μειωθεί το όριο ηλικίας για το δικαίωμα ψήφου στα 17 ή στα 16. Συμμετείχαν 1400 άτομα.

Τώρα θα ξεκινήσουμε ένα ερωτηματολόγιο που αφορά την οριζόντια ψηφοφορία, στη βάση πρότασης που κατέθεσαν οι Οικολόγοι και η ΔΗΠΑ μέσω του κ. Μουσιούττα. Το συζητάμε σε επίπεδο Εκτελεστικής Εξουσίας, ωστόσο είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο. Το συζητάμε και σε επίπεδο Εκτελεστικής Εξουσίας, δεν έγινε Νομοσχέδιο ή οτιδήποτε. Προσωπικά είμαι αντίθετος, αν και αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να είναι ένας τρόπος να προσελκύσουμε σήμερα την κοινωνία, επειδή θεωρώ ότι η πολιτική είναι ιδεολογίες και όχι πρόσωπα. Ιδίως για τις βουλευτικές εκλογές, πιστεύω ότι είναι λάθος. Κι αυτό διότι θα αναδείξει απλώς προσωπικότητες και όχι ιδεολογίες και πολιτικές Αρχές. Σε θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μάλλον συμφωνώ, διότι η ΤΑ δεν χρειάζεται ούτε ιδεολογίες, ούτε κόμματα. Είναι κάτι που λειτουργεί σε ένα πλαίσιο καθημερινότητας.

Ασχέτως του τι πιστεύω εγώ, μπορεί να είναι μια λύση και θα το θέσουμε στην «Φωνή του Πολίτη» για να δούμε αν συμφωνούν ή όχι, αν θεωρούν ότι πρέπει να είναι για όλες τις πολιτειακές εκλογές ή εάν θεωρούν ότι πρέπει να είναι μόνο για την ΤΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στη ΝΥ για νομοτεχνικό έλεγχο το Ν/σ για τις Πρωτοβουλίες Πολιτών