Το χρονικό πλεονέκτημα του ΑΚΕΛ, οι επιλογές υποψηφίων και η πολιτική συγκυρία

Το συγκριτικό πλεονέκτημα που του δίνει το γεγονός πως αποφάσισε πρώτο το ψηφοδέλτιο των Ευρωεκλογών αναμένεται να επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί το ΑΚΕΛ, καθώς είναι σε θέση να μπει νωρίτερα σε προεκλογική εκστρατεία. Το πιθανότερο, ωστόσο, είναι πως το κόμμα θα είναι φειδωλό στις κινήσεις του και θα αναζητήσει το κατάλληλο timing για να μπει σε φουλ προεκλογικούς ρυθμούς και τώρα θα αξιοποιήσει κυρίως τη δυνατότητα να γνωρίσει το κοινό περισσότερο τους έξι υποψηφίους (και ειδικά τους λιγότερο γνωστούς). Είναι, άλλωστε, ακόμη νωπό το παράδειγμα του Αβέρωφ Νεοφύτου, που μπήκε στην προεκλογική εκστρατεία πρώτος και τελικά ήρθε τρίτος, δείχνοντας πως το πλεονέκτημα του χρόνου δεν είναι πλεονέκτημα, αν δεν τύχει σωστής διαχείρισης.

Το ΑΚΕΛ σε γενικές γραμμές ποτέ δεν βιάζεται να μπαίνει σε προεκλογικές εκστρατείες. Γνωρίζοντας ότι έχει στη διάθεσή του τον καλύτερα οργανωμένο κομματικό μηχανισμό, συνήθως επιλέγει προσεκτικά πότε θα αυξήσει ρυθμούς. Οι διπλές εκλογές, ωστόσο, αποτελούν αχαρτογράφητα νερά για όλα τα κόμματα, καθώς στην πραγματικότητα θα τρέχουν ταυτόχρονα παράλληλες προεκλογικές εκστρατείες. Η μία θα γίνεται σε παγκύπριο επίπεδο και θα αφορά τις Ευρωεκλογές και την ίδια στιγμή, σε τοπικό επίπεδο, θα δίνουν τη μάχη τους οι υποψήφιοι για τα υψηλόβαθμα αξιώματα της Τοπικής Αυτόδιοίκησης αλλά και τα ίδια τα κόμματα, σε ό,τι αφορά την εκλογή δημοτικών συμβούλων και σχολικών εφόρων. Ως εκ τούτου, το γεγονός πως είναι προχωρημένες οι διεργασίες, προσφέρει στο ΑΚΕΛ τη δυνατότητα για καλύτερη οργάνωση και διαχείριση των ταυτόχρονων προκλήσεων.

Πέραν, όμως, του χρονικού πλεονεκτήματος, το ΑΚΕΛ αναμένεται να εκμεταλλευτεί στο έπακρο πολιτικά την εσωστρέφεια που επικρατεί στον ΔΗΣΥ. Στην ουσία η συγκυρία είναι πολύ θετική για το ΑΚΕΛ. Την στιγμή που το ίδιο βρίσκεται σε μία διαδικασία ανανέωσης, το άλλο μεγάλο κόμμα του τόπου προσπαθεί ακόμη να κλείσει τις πληγές των Προεδρικών Εκλογών, οι οποίες κάθε λίγο και λιγάκι αιμορραγούν, δημιουργώντας νέους κύκλους εσωστρέφειας. Αυτές οι συνθήκες είναι πολύ κακές ενόψει εκλογών, καθώς αφενός μπορεί να επηρεάσουν τη δουλειά που θα γίνει σε προεκλογικό επίπεδο και αφετέρου να επηρεάσουν την εκλογική συμπεριφορά της βάσης του ΔΗΣΥ, η οποία συνεχίζει να τροφοδοτείται με τους διχασμούς του παρελθόντος από κάποια στελέχη και μερίδα της ενδεχομένως να κάνει διαφορετικές επιλογές στην κάλπη.

Αν και είναι πολύ νωρίς να διαφανεί αν και σε ποιο βαθμό η εσωστρέφεια θα επηρεάσει τον ΔΗΣΥ και οι διαρροές από την Δεξιά προς την Αριστερά είναι συνήθως αρκετά μικρές, το ΑΚΕΛ μπορεί να ευνοηθεί εμμέσως από μια πιθανή συρρίκνωση των ποσοστών του άλλου μεγάλου κόμματος της αντιπολίτευσης και να διεκδικήσει την πρωτιά στις Ευρωεκλογές, η οποία θα έχει τη δική της σημειολογική σημασία ενόψει των Βουλευτικών Εκλογών. Παρόλο που η πρωτιά δεν αποτελεί αυτοσκοπό, θα αποτελέσει για το κόμμα της Αριστεράς μια σημαντική ενίσχυση αλλά και ένδειξη ότι οι αλλαγές στις οποίες προβαίνει το τελευταίο διάστημα εγκρίνονται από τη βάση και αποτελούν όντως τον προσανατολισμό για το μέλλον, όπως το ίδιο το ΑΚΕΛ τις προσδιορίζει. Για να συμβεί αυτό, βέβαια, θα πρέπει να κινηθεί χαμηλά η συσπείρωση του ΔΗΣΥ, ενώ το ΑΚΕΛ, που ήδη καταγράφει ψηλή, για την εποχή, συσπείρωση, να φροντίσει να προσελκύσει ψηφοφόρους και από άλλους χώρους, ενισχύοντας τα κομματικά του ποσοστά.

Το Σάββατο η Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ επέλεξε τα έξι πρόσωπα που θα ριχθούν στη μάχη των Ευρωεκλογών. Και οι επιλογές της έχουν το δικό τους ενδιαφέρον, αφενός επειδή διατήρησε τα κομματικά φαβορί άθικτα και αφετέρου επειδή φρόντισε στο ψηφοδέλτιο αυτό να αντανακλώνται πλήρως τα ανοίγματα που κάνει προς την ευρύτερη κοινωνία και δη δεξιότερα του χάρτη.

Η μη συμπερίληψη κομματικού στελέχους πρώτης γραμμής, η οποία ενδεχομένως θα καθιστούσε και πιο ανταγωνιστικό το ψηφοδέλτιο, διατηρεί ως φαβορί για επανεκλογή τους δύο υφιστάμενους ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ. Ο Γιώργος Γεωργίου είναι ιδιαίτερα αγαπητός στον χώρο του κόμματος, ενώ ήταν και από τους εκπροσώπους της Κύπρου που ξεχώρισαν κατά την τρέχουσα πενταετία για κάποιες παρεμβάσεις του, κυρίως σε ό,τι αφορά το ζήτημα της διαφθοράς. Ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ μπορεί να μην προέρχεται από τις τάξεις του ΑΚΕΛ, αλλά εκπροσωπεί το κόμμα εδώ και πέντε χρόνια και, λόγω της καταγωγής του, φαίνεται να είναι σε θέση να συσπειρώσει την τουρκοκυπριακή ψήφο, που στις Ευρωεκλογές θεωρείται κατά κάποιο τρόπο «μπόνους» για όποιον την κερδίσει.

Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο εάν μπορεί, στην πορεία του προεκλογικού, να απειληθεί ένας εκ των δύο, αλλά ο δήμαρχος Δερύνειας, Άντρος Καραγιάννης, θεωρείται δυνατό στέλεχος του κόμματος στην επαρχία Αμμοχώστου και είναι ευρύτερα γνωστός, με θητεία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που ολοκληρώνεται με θετικό πρόσημο. Την ίδια στιγμή, η Σταύρη Καλοψιδιώτη μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη στο ευρύ κοινό, είναι όμως πολλά χρόνια επαγγελματικό στέλεχος του ΑΚΕΛ και καλά γνωστή και αποδεκτή στον πυρήνα του κόμματος.

Η Κεντρική Επιτροπή είχε πάντα την επιλογή να δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερο κάθετο ανταγωνισμό, ρίχνοντας στην μάχη τους πρωταγωνιστές της καθημερινής πολιτικής παρουσίας του κόμματος, ωστόσο ξεκάθαρα αποφάσισε πως είναι πιο σημαντικό να επενδύσει στο καινούριο κόνσεπτ των νέων δυνάμεων, συμπεριλαμβάνοντας δύο πρόσωπα που δεν προέρχονται από τις τάξεις του στο ψηφοδέλτιο. Τόσο η Άννα Θεολόγου όσο και η Μέλανη Στέλιου είναι πρόσωπα που είχαν ενεργό ρόλο στο επιτελείο του Ανδρέα Μαυρογιάννη και η κάθε μία έχει με τον δικό της τρόπο κάποιο επίπεδο αναγνωρισιμότητας. Η παρουσία δύο τέτοιων προσωπικοτήτων στο ψηφοδέλτιο του κόμματος δείχνει πόσο πολύ επενδύει το ΑΚΕΛ στα εξωστρεφή ανοίγματα προς την κοινωνία, στην προσπάθειά του να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους και να προσεγγίσει κοινά, τα οποία μπορεί να ανήκουν στον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς ή της Κεντροαριστεράς, αλλά το ΑΚΕΛ δεν τους εκφράζει ως κόμμα. Και δεδομένου ότι, παρά τις πολλές αλλαγές που έγιναν τον τελευταίο καιρό, κανείς δεν άγγιξε το ιδεολογικό κομμάτι, η συμπερίληψη ατόμων που δεν παρουσιάζουν ιδεολογική συνταύτιση, στέλνει μηνύματα αλλαγής σε αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς να διαταράσσει τις ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματος.

Η Άννα Θεολόγου έχει καταφέρει να εκλεγεί βουλεύτρια με τη Συμμαχία Πολιτών, αν και ολοκλήρωσε τη θητεία της ως ανεξάρτητη και στις τελευταίες Βουλευτικές Εκλογές, το κίνημα του οποίου ηγήθηκε, η «Αλλαγή Γενιάς», κατάφερε να εξασφαλίσει ποσοστό 2,82%, το οποίο, με βάση τις δημοσκοπήσεις, είχε τη δυνατότητα να είναι υψηλότερο αν δεν προηγείτο το «διαζύγιο» με τους Κυνηγούς. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία των προσώπων που βρίσκονταν στον συνδυασμό της δεν ήταν γνωστά ή προβεβλημένα, το ποσοστό που εξασφαλίστηκε σε μεγάλο βαθμό αποδίδεται στην ίδια την κ. Θεολόγου, η οποία φαίνεται ότι έχει τη δυνατότητα να φέρει στο ΑΚΕΛ προσωπικές ψήφους. Η Μέλανη Στέλιου, αν και ασχολείται ενεργά με την πολιτική τα τελευταία χρόνια, είναι πιο γνωστή από την επαγγελματική της πορεία ως ηθοποιός και παρουσιάστρια, η οποία την καθιστά οικείο πρόσωπο στους ψηφοφόρους εκείνους που βάζουν σταυρούς με βάση τη συμπάθεια.