Χρίστος Αγγελίδης: «Θα ήθελα να προσφέρω στην κυπριακή κοινωνία αυτό που της αξίζει»

Την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος στις Ευρωεκλογές του 2024 με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συναγερμού επιβεβαιώνει σε συνέντευξή του στον REPORTER ο Δρ. Χρίστος Αγγελίδης. Μετά από πολλά χρόνια επιτυχούς δραστηριοποίησης στα επιχειρηματικά δρώμενα του τόπου και με πολυσχιδή δράση στα κοινά, ο πρώην πρωταθλητής και νυν Διευθυντής Πωλήσεων και Μάρκετινγκ της H&C Group of Hotels και πρόεδρος του ΠΑΣΥΔΙΞΕ, οραματίζεται μια Κύπρο πιο ενεργή στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που να έχει το μερίδιο Ευρώπης που της αναλογεί.

«Όλοι θα προτάξουν την καθαρότητα, εγώ την πρεσβεύω και θα ήθελα να την κάνω πράξη. Δεν μου αρέσει καθόλου να λέω πράγματα, τα οποία δεν μπορώ να πραγματοποιήσω, ούτε να προτείνω πράγματα που θεωρώ ανέφικτα, απλώς για να χαϊδέψω τ’ αυτιά και στο τέλος να απογοητεύσω τους ψηφοφόρους μου ή τον απλό πολίτη», εξηγεί, λέγοντας πως κατεβαίνει στην πολιτική με στόχο να επιστρέψει στην κοινωνία αυτά που έχει εισπράξει. «Θα ήθελα να πετύχω, θα ήθελα να προσφέρω στην κυπριακή κοινωνία αυτό που της αξίζει», τονίζει.

Εξηγεί, ταυτόχρονα, τα προβλήματα του τουριστικού μας προϊόντος και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αναβαθμιστεί, αλλά και αυτά που θα πρέπει να κάνουμε για να μπορούμε με αξιώσεις να προωθήσουμε εναλλακτικές μορφές τουρισμού.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Ασχολείστε με τα κοινά για πάρα πολλά χρόνια και έχετε δοκιμάσει ξανά να μπείτε στον στίβο της πολιτικής. Όμως τώρα προτίθεστε να διεκδικήσετε μία έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συναγερμού. Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;

Η ενασχόλησή μου με τα κοινά όντως χρονολογείται και η προσπάθειά μου να εμπλακώ στον πολιτικό στίβο ήταν πρόσφατη. Αυτή τη στιγμή νοιώθω έτοιμος. Υπάρχει, κατά την άποψή μου, η ανάγκη περισσότερης Ευρώπης στην κυπριακή κοινωνία και στην πολιτεία. Έχω διαγνώσει, μέσα από τη συμμετοχή μου στους οργανισμούς που εμπλέκομαι είτε διοικητικά είτε σαν μέλος, αλλά και σαν μέλος της κοινωνίας, ότι υπάρχει μία έντονη διαχωριστική γραμμή μεταξύ του «οι Ευρωπαίοι» και «εμείς». Κατά τη δική μου άποψη δεν είναι «οι Ευρωπαίοι» και «εμείς», διότι εμείς είμαστε Ευρωπαίοι.

Σε μένα είναι έντονη η εμπειρία από τα χιλιάδες ταξίδια, συνέδρια, σεμινάρια που έχω βρεθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια, μέσα από τον τουρισμό και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, ότι θα πρέπει να πάμε πιο κοντά στο ευρωπαϊκό στοιχείο, για να το μεταφέρουμε προς τη δική μας κοινωνία, ούτως ώστε να ζητήσουμε το μερίδιο που μας αναλογεί. Επίσης θα πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε στους Ευρωπαίους ότι είμαστε ένα με αυτούς. Και ταυτόχρονα να μπορέσουμε να ζητήσουμε και να διεκδικήσουμε από τους φίλους μας, αφού είμαστε στο ίδιο γκρουπ με όλους τους άλλους Ευρωπαίους, για τα δίκαια της Κύπρου, τα οποία προσπαθούμε τόσα πολλά χρόνια και βρίσκουμε είτε κλειστές πόρτες είτε μόνο ευχολόγια.

Γιατί πιστεύετε ότι συνεχίζει να καλλιεργείται αυτή η απόσταση μεταξύ Κύπρου και ΕΕ;

Ενώ το λέμε, θα έπρεπε να το κάνουμε πράξη. Για να μπεις σε μια κοινωνία, όπως είναι η γερμανική πχ, και να μας αντιληφθούν και να τους αντιληφθούμε, θα πρέπει να είναι εθνική στρατηγική. Όχι μόνο μια στρατηγική τουρισμού, που θα βάλουμε δέκα διαφημίσεις ή θα στείλουμε πέντε προϊόντα. Θα πρέπει να είναι μια πολυδιάστατη στρατηγική, όχι μόνο διεθνών σχέσεων. Θα πρέπει να εμπλακούμε μέσα στην κοινωνία. Δηλαδή ανταλλαγές επιχειρηματιών, μαθητών, φοιτητών, συνεργείων για να κινηματογραφήσουμε, να ζήσουμε, να κάνουμε συνέδρια, να κάνουμε συνεργίες σε όλα τα επίπεδα μιας κοινωνίας. Και αυτά χρειάζεται να τα κάνουμε σε πολλές χώρες, μεθοδικά και οργανωμένα, για πολλά χρόνια.

Πώς θα θέλατε να δείτε το ευρωπαϊκό μπλοκ να εξελίσσεται;

Πρέπει να εξελίσσεται πιο φιλικά προς τον πολίτη. Θα ήθελα να έβλεπα λιγότερες τυπικές διαδικασίες και περισσότερους ηγέτες ή ηγετικές προσωπικότητες της ΕΕ να επισκέπτονται συχνά-πυκνά τα κράτη μέλη και όχι μόνο όταν θα υπάρχει μια Σύνοδος Κορυφής ή διυπουργικές συνελεύσεις. Όπως ζητούμε από τους δικούς μας πολιτικούς να πάνε στη βάση, θα ήθελα να έβλεπα και τους ευρωπαίους πολιτικούς και αξιωματούχους να επισκέπτονται τη βάση τους, που είναι οι χώρες. Δηλαδή οι ευρωβουλευτές να επισκέπτονται και πολίτες άλλων χωρών, όχι μόνο στη δική τους. Να έχουν πλήρη αντίληψη όταν νομοθετούν ή όταν μελετούν νομοσχέδια που αφορούν όλη την Ευρώπη. Να είναι γνώστες προβλημάτων και άλλων τοπικών κοινωνιών.

Σε μία περίοδο που ο κόσμος δείχνει να αποστρέφεται την πολιτική, ποιο όραμα καταθέτετε εσείς για να πείσετε τους ψηφοφόρους να σας εμπιστευτούν;

Όλοι θα προτάξουν την καθαρότητα, εγώ την πρεσβεύω και θα ήθελα να την κάνω πράξη. Δεν μου αρέσει καθόλου να λέω πράγματα, τα οποία δεν μπορώ να πραγματοποιήσω, ούτε να προτείνω πράγματα που θεωρώ ανέφικτα, απλώς για να χαϊδέψω τ’ αυτιά και στο τέλος να απογοητεύσω τους ψηφοφόρους μου ή τον απλό πολίτη. Για μένα είναι το χειρότερο αυτό και πιστεύω ότι αυτό έχει απογοητεύσει τον μέσο πολίτη της Κύπρου, ο οποίος είναι και μορφωμένος άνθρωπος, έχει τη δική του παιδεία και καλλιέργεια, έχει ταξιδέψει, συναναστρέφεται. Είμαστε μικρή κοινωνία. Συνευρισκόμαστε στα σπίτια, στα καφέ, στις πλατείες, στα events. Το ψέμα ή η ανέφικτη υπόσχεση θα ακουστεί παντού στην Κύπρο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Δεν είμαστε στη Νέα Υόρκη, που δεν θα μάθουν ποτέ τα εκατομμύρια τι έταξες σε έναν. Αυτό που λέμε, αυτό πρέπει να κάνουμε. Και αυτό που κάνουμε πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό του τι πρεσβεύουμε. Αυτό προσδοκώ να φέρω, επειδή έτσι είμαι εγώ.

Μπαίνω σε αυτήν τη διαδικασία του να διεκδικήσω μια θέση στο ψηφοδέλτιο, γιατί όντως είμαι έτοιμος και αποφασισμένος να προσφέρω στην κυπριακή κοινωνία. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν και θέλω όχι απλώς να βάλω το λιθαράκι μου αλλά όντως να δώσω όσα έχω πάρει μέχρι σήμερα. Θέλω να τα επιστρέψω πίσω στον κόσμο. Διότι στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετρά είναι να το δώσεις αλλά να το εισπράξει ο άνθρωπος. Ο πολίτης της Κύπρου πρέπει να εισπράξει την αγάπη και την προσπάθεια. Μπορεί να μην τα καταφέρνω πάντα, αλλά θέλω ο κόσμος να εισπράττει την αυθεντική προσπάθεια και την αγάπη μου να προσφέρω σε αυτόν.

Για πολλά χρόνια υπήρξατε αθλητής. Πιστεύετε ότι οι αξίες που έχετε αντλήσει από τον πρωταθλητισμό έχουν λαξεύσει στον χαρακτήρα σας;

Απόλυτα και ευχαριστώ γι’ αυτή την ερώτηση. Όντως ασυνείδητα έχω πιάσει τον εαυτό μου να λειτουργώ ως αθλητής πολλές φορές. Ένας που έχει κάνει πρωταθλητισμό στο ψηλότερο επίπεδο εκτός Κύπρου, μαθαίνει τρία πράγματα μέσα από τη διαδικασία. Το πρώτο είναι ο σεβασμός ως άξονας. Σέβεσαι τους κανόνες, σέβεσαι τους συμπαίχτες σου, σέβεσαι τους θεατές σου και σέβεσαι και το άθλημα το οποίο αντιπροσωπεύεις. Δεύτερο είναι η επιμονή στον στόχο, το οποίο είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα και σου δίνει και τη δύναμη να συνεχίζεις. Και το κυριότερο είναι η υπομονή. Για να φτάσεις στον στόχο πρέπει να είσαι εξαιρετικά υπομονετικός. Χτίζεις κάθε μέρα στην προπόνησή σου τη δύναμη για την επόμενη μέρα. Η προπόνηση δεν είναι για τον αγώνα. Η εκγύμναση είναι για να αντέχεις την προπόνηση. Θεωρώ πως ναι, με έχει εξοπλίσει με αυτά τα τρία ιδανικά, τα οποία έχουν μπει μέσα στο DNA μου και με καθοδηγούν. Γι’ αυτό και νοιώθω πολλές φορές και δυνατός και ακούραστος. Θα ήθελα να πετύχω, θα ήθελα να προσφέρω στην κυπριακή κοινωνία αυτό που της αξίζει.

Τι πιστεύεται πως αξίζει στην κυπριακή κοινωνία του σήμερα;

Αξίζει μιας πολιτικής κουλτούρας που να ενδιαφέρεται για τον πολίτη. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα, τα ζω κι εγώ καθημερινά ως απλός πολίτης. Τα ζω ως άνθρωπος που στην επιχείρηση που εργοδοτούμαι ως διευθυντής εργοδοτούμε ανθρώπους που ζουν με τα 1200, τα 1500 ευρώ που πρέπει να πάρεις στο σπίτι να ζήσει μια οικογένεια. Αντιμετωπίζω και ξέρω τα προβλήματά τους. Ξέρω τα προβλήματα των ηλικιωμένων. Ξέρω τα προβλήματα των νεαρών γυναικών και ζευγαριών που πρέπει να έρθουν να δουλέψουν στα ξενοδοχεία και δεν έχουν πού να αφήσουν τα παιδιά. Λέμε χρόνια να κάνουμε σταθμούς που να δουλεύουν μέχρι τις 12:00. Έχουμε μείνει στο θα. Πότε θα κάνουμε αυτούς τους παιδικούς σταθμούς για να έρχεται ο κόσμος στη ξενοδοχειακή βιομηχανία που οι βάρδιες είναι μέχρι τις 11:00; Ξέρω αυτά τα προβλήματα, τα ζω πάρα πολλά χρόνια και προσδοκώ ότι θα μπορέσω να δώσω λύσεις. Ή να προσφέρω τη διαδρομή για να βρούμε τη λύση σε αυτά όλα τα προβλήματα.

Την ίδια στιγμή, μας αξίζει και μια πατρίδα ελεύθερη. Τα 49 χρόνια κατοχής και προσφυγιάς είναι ένα δυσβάσταχτο βάρος στη ζωή μας, το οποίο καθημερινά μας θυμίζει τις θυσίες των παλληκαριών που χάθηκαν, των μανάδων που έκλαψαν και των αγώνων πολλών συμπολιτών μας που με το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο στήριξαν τις οικογένειες τους και μόρφωσαν τα παιδιά τους χωρίς να υπάρχει η ανάλογη στήριξη διαχρονικά. Δυστυχώς έφυγαν πολλές χιλιάδες συνανθρώποι μας αδικαίωτοι και πονεμένοι. Έφυγαν με τον πόνο της προσφυγιάς, των νεκρών και των αγνοούμενων τους. Πόνο που ζω, που γνωρίζω πολύ καλά και εγώ ως πρόσφυγας από την Αμμόχωστο. Ανεξίτηλες οι μνήμες, βαθιές οι πληγές, αλλά η ελπίδα ακόμα ζωντανή, προσμένοντας την δικαίωση. Όχι άλλες χαμένες ευκαιρίες, όχι άλλη πίκρα και άλλο μαράζι, όχι άλλα δάκρυα αλλά μόνο αποφασιστικότητα, τόλμη και λύση. Είναι πρωταρχικός μου στόχος η επίλυση του Κυπριακού και η απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Επιβάλλεται να επιμένουμε έντονα, ασταμάτητα συστηματικά και με συνέπεια για να κάνουμε κατανοητή στους εταίρους –φίλους μας Ευρωπαίους την ανάγκη να μας υπερασπιστούν και να μας συμπαρασταθούν σε αυτή τη μάχη μας. Έμπρακτα και όχι φιλολογικά. Ως σύμμαχοι. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταστούμε ένα κανονικό, ευημερών ευρωπαϊκό κράτος, σε καθεστώς ειρήνης και ασφάλειας. Όσο ζω θα ελπίζω, θα παλεύω και θα διεκδικώ.

Αναφερθήκατε στην ξενοδοχειακή βιομηχανία και η επαγγελματική σας πορεία περιστρέφεται γύρω από τον τουρισμό. Πολλοί λένε ότι στην Κύπρο έχουμε πλέον ένα κουρασμένο και ακριβό τουριστικό προϊόν. Υιοθετείτε αυτή την προσέγγιση;

Τη λέξη κουρασμένο δεν θα την έλεγα. Θα έλεγα ότι, ενώ κάνουμε προσπάθειες ανάδειξης και της υπόλοιπης χώρας και άλλων μορφών, είμαστε ακόμη σε αρχικά στάδια. Έχουμε πάρα πολύ περιθώριο ακόμη και στο ήλιος και θάλασσα να το αναδείξουμε, να το εμπλουτίσουμε και να το καλλωπίσουμε. Έχουμε οχληρία. Δεν καταφέρνουμε να δημιουργήσουμε ένα πιο ειρηνικό περιβάλλον με την ηχορύπανση στις τουριστικές περιοχές. Είναι η οπτική ρύπανση με τις χιλιάδες ταμπέλες, που βρίσκονται διάσπαρτες μέσα στις τουριστικές μας περιοχές. Έχουμε μεγάλο περιθώριο καλλωπισμού. Σε όλους μας αρέσουν τα ελληνικά νησιά, η Σαρδηνία κτλ. Δεν είναι μαγική φόρμουλα. Έχουν απλοποιήσει και καθαρίσει. Εμάς είναι αρκετά συγκεχυμένα.

Έχουμε κολλήσει μεταξύ ενός προϊόντος που όντως είναι ακριβό για μαζικό τουρισμό και ακόμη είναι ανεπαρκές για αυτό που θέλουμε όλοι, τον ακριβό τουρισμό πολυτελείας. Είμαστε στη μέση. Από εκεί ξεκινούν τα προβλήματά μας. Δεν μπορούμε να πάμε πλήρως στον μαζικό τουρισμό, γιατί δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε μεγαλύτερους αριθμούς. Έχουμε θέμα και με τις υποδομές, δεν έχουμε τη δυνατότητα φυσικών πόρων. Και για ένα τουριστικό προϊόν τύπου Κάννες και Μόντε Κάρλο, όπως πολλές φορές διατεινόμαστε, απέχουμε πολύ. Ακόμη και η Λεμεσός, η οποία πάει προς εκείνη την κατεύθυνση, έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμη. Έχουμε θέματα ακόμη να δουλέψουμε.

Για τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού;

Οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού όντως θα έλεγα ότι είναι το κομμάτι το οποίο θα πρέπει να αναδείξουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εάν θα θέλαμε να αναδείξουμε τα κρασιά μας, στα οποία έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο, θα πρέπει να ασχοληθούμε πολύ σοβαρά. Όχι απλώς να κάνουμε τους δρόμους του κρασιού, για να πάνε δέκα τουρίστες να δουν τα οινοποιεία. Θα πρέπει να δουλέψουμε, να έχουμε μακρόπνοο πλάνο για κάθε εναλλακτική μορφή. Θέλουμε να κάνουμε ποδηλατικό τουρισμό αλλά δεν έχουμε σταθμούς για να ξεκουράζονται οι ποδηλάτες, να έχουν τουαλέτες, να μπορούν να φτιάξουν ένα λάστιχο αν τρυπήσει πάνω στην ορεινή του Τροόδους. Άρα ποιους ποδηλάτες θα φέρουμε; Πρέπει να φτιάξεις τις υποδομές.

Εκείνα τα δύο, τρία πράγματα που θα αποφασίσουμε ότι μας ταιριάζουν, θα πρέπει να δώσουμε το είναι μας, αν θέλουμε να εμπλουτίσουμε όντως στο τουριστικό μας προϊόν. Λέμε για χρόνια για τον αθλητισμό τουρισμό αλλά δεν έχουμε ένα κλειστό κολυμβητήριο ολυμπιακών διαστάσεων σε μια περιοχή όπως την Αγία Νάπα και τον Πρωταρά, που πιάνει κάθε χρόνο ένα εκατομμύριο τουρίστες. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι κολυμβητές που θα έρχονταν. Οι ποδηλάτες είναι εκατομμύρια στην Ευρώπη. Που αν υπήρχαν οι ωραίες διαδρομές, με όλη την υποδομή θα έρχονταν. Γιατί πάνε χιλιάδες και χιλιάδες στη Μαγιόρκα; Έχουν φτιάξει την υποδομή. Δεν είναι επιστημονικής φαντασίας οι λύσεις.

Ο πολιτισμός είναι πλούτος. Μπορεί άμεσα να μην προσθέτει χρήματα, αλλά σε βάθος χρόνου δημιουργεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Δημιουργεί συναισθήματα, αγάπη στον τόπο που απολαμβάνεις την πολιτιστική ή την έκφραση κουλτούρας σε μια χώρα. Είτε είναι μουσικά δρώμενα, είτε άλλες μορφές, όπως θέατρο, σινεμά. Έχουμε τόσο ωραία ενδοχώρα που θα μπορούσαμε όντως τον πολιτιστικό τουρισμό και τον τουρισμό κουλτούρας να τον αναπτύξουμε σε τεράστιο τουριστικό πλεονέκτημα. Για να αντλήσουμε ποιοτικότερο και διαχρονικότερο επισκέπτη. Να αποκτήσουμε φίλους, που να νοιώθουν πως σε αυτή τη χώρα, εκτός από τον ήλιο, τη θάλασσα και το ωραίο φαγητό, θα απολαύσουν και κουλτούρα και πολιτισμό.

Κουβαλάτε ένα επίθετο συνώνυμο με το κάλεσμα στις επάλξεις. Τι σας έχουν μεταλαμπαδεύσει ο Νίκος και η Κλαίρη;

Όπως αντιλαμβάνεστε, ο Νίκος και η Κλαίρη είναι στο DNA μου. Έχουν μεταλαμπαδεύσει τα πάντα σε εμένα και στα αδέλφια μου και πιστεύω και σε χιλιάδες συμπατριώτες μας όλα αυτά τα χρόνια. Η αγάπη για την πατρίδα, η αγάπη για την κουλτούρα μας, η αγάπη για τον συνάνθρωπό μας, η αγάπη για την ελληνικότητά μας, για μένα είναι στοιχεία που δεν μπορούν να αλλοιωθούν και δεν θα πρέπει να αλλοιωθούν, διότι είναι η βάση της ύπαρξής μας. Και τι σημαίνει αγάπη για την πατρίδα; Σημαίνει αγαπώ τους γείτονές μου, τους φίλους μου, αγαπώ τους συνανθρώπους μου, θέλω να βοηθήσω, βοηθώ, κάνω φιλανθρωπίες. Δεν είναι αόριστο πράγμα η έννοια της αγάπης για την πατρίδα. Σημαίνει αγάπη για την κουλτούρα μου, για τα απλά καθημερινά πράγματα, για τον κυπριακό χορό, για το τσιαττιστό, για την ελληνική μας γλώσσα και παράδοση. Αυτά όλα μου τα έχουν μεταλαμπαδεύσει και είμαι εγώ. Είμαι σύγχρονος πολίτης αλλά είναι βαθιά κτισμένα όλα αυτά τα στοιχεία μέσα στο ποιος είμαι. Εξού και έχουμε μάθει από μικροί να προσφέρουμε χωρίς να περιμένουμε. Όπως έζησαν και οι δύο, για τον Αγώνα, για την πατρίδα τους, για την παιδεία, για την κοινωνία, για την πολιτεία, έτσι και εγώ.