«Δηλώνω συντετριμμένος»-Τι υποστήριξε ο πλοίαρχος στην κατάθεσή του για τον θάνατο του Αντώνη

Ολοκληρώθηκαν οι απολογίες των τριών μελών του πληρώματος του Blue Horizon ενώπιον της Ανακρίτριας Πειραιά για τον θάνατο του 36χρονου Αντώνη.

Αυτή την ώρα η ανακρίτρια μεταβαίνει στο Θριάσιο Νοσοκομείο της Ελευσίνας, όπου νοσηλεύεται με ισχαιμικό επεισόδιο ο τέταρτος συλληφθείς, προκειμένου να απολογηθεί και στη συνέχεια θα ανακοινώσει την απόφαση για την προφυλάκιση των τεσσάρων συλληφθέντων.

Ο πλοίαρχος του Blue Horizon κατέθεσε στην ανακρίτρια απολογητικό υπομνήμα με το οποίο αφενός δηλώνει συντετριμμένος για τον αδόκητο χαμό του 36χρονου Αντώνη και αφετέρου υποστηρίζει πως προέβη σε όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες μόλις πληροφορήθηκε για το περιστατικό στον καταπέλτη ενημερώνοντας το Λιμενικό Τμήμα και εμπιστευόμενος το πλήρωμά του.

«Δηλώνω συντετριμμένος κι άμα συγκλονισμένος από τον αδόκητο θάνατο του νεαρού συνανθρώπου μας κι αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω από τα βάθη της καρδιάς μου τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος...

Στις 21.13 μμ ενημερώθηκα από τους αξιωματικούς πρήμνης και καταπέλτη ότι το πλοίο είχε αποδεθεί. Έπειτα επικοινώνησα εκ νέου με τον ύπαρχο που ευρίσκετο στον καταπέλτη, ο οποίος αφού με διαβεβαίωσε ότι είμαστε έτοιμοι να φύγουμε κι όλα έχουν καλώς, έδωσα εντολή μέσω vhf να σηκώσουν καταπέλτη, απαντώντας μου χαρακτηριστικά "βίρα καταπέλτης, κάπτεν φεύγουμε".

Περί τις 21.14 μμ άκουσα τον ευρισκόμενο στην πρήμνη ύπαρχό μου να φωνάζει έντονα μέσω vhf "κάπτεν, κάπτεν", κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει στην πλευρά της πρήμνης του καραβιού, εντελώς ανακλαστικά κοίταξα την οθόνη που απεικονίζει τον καταπέλτη (μόνιτορ 13) και το μόνο πράγμα που ίσα - ίσα, ελάχιστα πρόλαβα να δώ, ήταν ένα άνθρωπο να πέφτει στη θάλασσα.

Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ, απασχολούμενος με την διαδικασία απόπλου του πλοίου, η οποία είναι πολυσύνθετη και δαιδαλώδης, αναγκάζομαι να κοιτάω - και μόνο - την πλώρη του πλοίου και να συντονίζω ταυτόχρονα το προσωπικό της γέφυρας, έχοντας εμπιστοσύνη ότι το μεν τα εμπειρότατα στελέχη μου (πρήμνης, καταπέλτη, καταστρώματος) θα πράξουν τα δέοντα, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεδεγμένα στην ναυσιπλοΐα και με βάση την εκπαίδευση και την πείρα τους, το δε η αρμόδια εποπτεύουσα Λιμενική Αρχή θα είχε μεριμνήσει, ως ώφειλε, για την διασφάλιση της διακοπής της κυκλοφορίας και της εν γένει προσέγγισης από και προς το πλοίο και μέχρι την απομάκρυνσή του και κατά τούτο ΔΕΝ υπέπεσε στην αντίληψή μου καμία προγενέστερη διαμάχη μεταξύ του προσωπικού καταπέλτη και του θανόντος», αναφέρει μεταξύ άλλων στο απολογητικό του υπόμνημα.

Παράλληλα, επισημαίνει πως έδωσε εντολή να μειώσει ταχύτητα το πλοίο και στη συνέχεια ανέμενε οδηγίες από το Λιμενικό ζητώντας, παράλληλα, μέσω ασυρμάτου από τους αξιωματικούς στον καταπέλτη διευκρινίσεις για το θλιβερό συμβάν, για το οποίο δεν γνώριζε.

«Ακαριαία έδωσα εντολή στον ανθυποπλοίαρχό μου κ. Δ. Μ. να μειώσει ταχύτητα και ισχύ μηχανών στην απειροελάχιστη πηδαλιουχική δύναμη (αναλύω παρακάτω τους λόγους) και να ενημερώσει ΆΜΕΣΑ μέσω vhf ch 13 το Piraeus Marine Traffic και ταυτόχρονα να καλέσει και τηλεφωνικά το Α’ Λιμενικό Τμήμα του Λιμεναρχείου Πειραιά, ως επιτάσσεται από το πρωτόκολλο ενεργειών, πράγμα το οποίο έγινε, ενώ μίλησα και ο ίδιος τηλεφωνικά με το παραπάνω τμήμα.

Ειλικρινά, Σας διαβεβαιώ ότι μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ γνώριζα τι ακριβώς είχε συμβεί και μάλιστα φώναζα στο vhf στους ευρισκόμενους στον καταπέλτη αξιωματικούς 'Ρε παιδιά τι γίνεται εκεί…;'

Εν συνεχεία κι αφού είχα πράξει lege artis, ήτοι είχα ειδοποιήσει την εποπτεύουσα και προϊσταμένη αρχή μου, ήτοι το Λιμεναρχείο Πειραιά και το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων, ανέμενα απλώς οδηγίες κι εντολές για την περαιτέρω συμπεριφορά μου, ως άλλωστε επιτάσσει το πρωτόκολλο - μνημόνιο ενεργειών, σύμφωνα με το οποίο τον πρώτο και τελευταίο λόγο εντός του λιμένα τον έχει το κέντρο επιχειρήσεων.

Σημειώνω στο σημείο αυτό (επειδή έχει γίνει πολύς λόγος γιατί δεν έκανα άμεσα κράτει τις μηχανές και γιατί δεν ακινητοποίησα το πλοίο) ότι έδωσα εντολή στους υφισταμένους μου να ορίσουν την ελάχιστη δυνατή πηδαλιουχική ταχύτητα με κατεύθυνση προς την έξοδο του λιμένος, διότι σε διαφορετική περίπτωση το πλοίο θα έμενε ακυβέρνητο ΜΕ ΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΖΩΗΣ του πολυπληθούς πληρώματος και των εκατοντάδων επιβατών τόσο του πλοίου που κυβερνούσα εγώ όσο και λοιπών σκαφών ευρισκόμενων στο λιμένα του Πειραιώς, ένεκα του σοβαρού ενδεχομένου πρόσκρουσης είτε στον λιμενοβραχίονα, είτε στα ελλιμενισμένα σκάφη, είτε στον ντόκο, με περαιτέρω βάσιμο κι ορατό κίνδυνο συνθλίψεως του ανθρώπου που για άγνωστο σε μένα - μέχρι την στιγμή εκείνη – λόγο είχε βρεθεί στην θάλασσα.

Ειλικρινά, βρέθηκα εντελώς αιφνιδιαστικά σε πρόδηλη κατάσταση ανάγκης και τραγικό ηθικό δίλημμα, καταληφθείς εντωμεταξύ από ταχύτατα αναπτυσσόμενα αισθήματα αγωνίας, άγχους και απογοήτευσης κι έπραξα αυτό που μού υπέδειξε εκείνη την στιγμή το ένστικτο και η εμπειρία μου, προς αποφυγή διακινδυνεύσεως και βλάβης υπέρτερων ποιοτικά και ποσοτικά εννόμων αγαθών.

Περί τις 21.42 μμ, ήτοι περί τα 30’ μετά την αρχική μου επικοινωνία με το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων και με το Α’ Λιμενικό Τμήμα, έλαβα εντολή για διακοπή πλού και αναμονή περαιτέρω οδηγιών, πράγμα που έπραξα άμεσα δίδοντας τις αντίστοιχες εντολές στο προσωπικό της γέφυρας και περί τις 22.01 μμ, ήτοι περί τα 45’ μετά την αρχική μου επικοινωνία έλαβα τηλεφωνική εντολή από τον ίδιο τον Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιά για επιστροφή του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά, πράγμα το οποίο έπραξα άμεσα».

Πηγή: Πρώτο Θέμα