Από την «εσωτερική» στην «υπεύθυνη» αντιπολίτευση-Η σύγκρουση των κόσμων του ΔΗΣΥ

Αισθητή έκανε την παρουσία της την Πέμπτη η άτυπη «εσωκομματική αντιπολίτευση» του Δημοκρατικού Συναγερμού, η οποία εξαπέλυσε σφοδρότατη επίθεση στην Κυβέρνηση, με ύφος και τόνο που δεν συνηθίζεται στην επίσημη γραμμή της παράταξης, αλλά παραπέμπει περισσότερο σε ανακοινώσεις του επιτελείου Αβέρωφ. Προκαταλαμβάνοντας, ουσιαστικά, την ηγεσία, ανέδειξαν για άλλη μία φορά τη διάσταση προσεγγίσεων που υπάρχει στο εσωτερικό του κόμματος σε ό,τι αφορά τον τρόπο που θα πρέπει να αντιπολιτεύεται.

Το πρόβλημα στον ΔΗΣΥ εντοπίζεται στον διχασμό που παρατηρήθηκε τους προηγούμενους μήνες και κορυφώθηκε μετά την αποτυχία του Αβέρωφ Νεοφύτου να περάσει στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών. Έκτοτε, παρά το γεγονός πως η ηρεμία επέστρεψε στην Πινδάρου, φαίνεται πως συνεχίζουν να υφίστανται διαφορετικές προσεγγίσεις και να γίνονται διαφορετικές αναγνώσεις της συνεδριακής απόφασης για «υπεύθυνη» αντιπολίτευση. Οι τάσεις αυτές φαίνεται να σχετίζονται άμεσα με την στάση που τήρησαν τα διάφορα στελέχη μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, την ερμηνεία τους για την εκλογική αποτυχία που κατέγραψε η παράταξη και, σε κάποιο βαθμό αλλά όχι απόλυτο, με την προτίμησή τους στην αντιπαράθεση που αναπτύχθηκε μεταξύ Νίκου Αναστασιάδη και Αβέρωφ Νεοφύτου. Για κάποιους υπάρχει και ένα ιδεολογικό στοιχείο στη διάσταση απόψεων, που σχετίζεται με την ανάγνωση που γίνεται από τη λαϊκή δεξιά, που φαίνεται να εκφράζεται απόλυτα από τη νέα ηγεσία του κόμματος και την αστική δεξιά, με την οποία είχε περισσότερες γέφυρες η προηγούμενη ηγεσία.

Ως αποτέλεσμα αυτών των διαφορετικών προσεγγίσεων, η μεν σχολή σκέψης που θεωρεί ως απόλυτο υπεύθυνο για την εκλογική αποτυχία του ΔΗΣΥ στις Προεδρικές τον Νίκο Χριστοδουλίδη, πιστεύει ότι το κόμμα θα πρέπει να έχει μια πιο σκληρή γραμμή στον τρόπο που αντιπολιτεύεται εναντίον του «αποστάτη», ενώ η ηγεσία, η οποία αντιπολιτεύεται έχοντας πλήρη επίγνωση πως τα τρία τέταρτα των Συναγερμικών ψήφισαν τον κ. Χριστοδουλίδη στον δεύτερο γύρο και που προσπαθεί να ξαναχτίσει τις γέφυρές της με τη βάση, θεωρεί πως δεν πρέπει να αντιπολιτεύονται εκδικητικά αλλά παραγωγικά, δημιουργώντας μια εντελώς διαφορετική αντιπολιτευτική ταυτότητα από εκείνην του ΑΚΕΛ, που να έχει ως επίκεντρο την επίδειξη υπευθυνότητας.

Οι δύο αυτοί κόσμοι φαίνεται να συγκρούονται ολοένα και περισσότερο το τελευταίο διάστημα, εκφράζοντας αποκλίνουσες θέσεις αλλά κυρίως μιλώντας με διαφορετική γλώσσα. Και όπως φαίνεται, η Οικονομία δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες του REPORTER, δεν φαίνεται να υιοθετούνται από την παράταξη οι εκτιμήσεις που διατυπώθηκαν από τον βουλευτή και τέως πρόεδρο Αβέρωφ Νεοφύτου και τον διευθυντή του Ινστιτούτου Γλαύκος Κληρίδης, Μιχάλη Σοφοκλέους. Αντιθέτως, φαίνεται πως από την Πινδάρου γίνεται μια διαφορετική ανάγνωση των αριθμών, η οποία ενδεχομένως, όταν ολοκληρωθεί, να έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με την ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών από ό,τι με τις τοποθετήσεις των δικών τους στελεχών.

Η ηγεσία του κόμματος θα ήθελε να μελετήσει περισσότερο τα νούμερα, να τα επεξεργαστεί και όταν θα διατυπώσει τις οποιεσδήποτε επικρίσεις, αυτές να συνοδεύονται από συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες εισηγήσεις για μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν και να μην έχουν τον χαρακτήρα ισοπεδωτικής κριτικής. Έτσι εκλαμβάνει τον ρόλο του ΔΗΣΥ ως «υπεύθυνη» αντιπολίτευση και με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να πολιτεύεται το κόμμα. Γι’ αυτό και η προσπάθεια δημιουργίας «τετελεσμένων» από μία μερίδα στελεχών, για άλλη μία φορά προκαλεί προβληματισμό. Ιδιαίτερα επειδή θεωρούν πως αυτές οι προσεγγίσεις δεν απηχούν τα αισθήματα του Συναγερμικού κόσμου και εκτιμούν ότι αναφορές όπως το «κύριε Πρόεδρε, ξέρω ότι είσαι η επιτομή της αναποφασιστικότητας, ξέρω ότι θες να λες "Ναι" σε όλους και όλα, αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι είσαι Πρόεδρος. Με φωτογραφίες και χαμόγελα δεν κυβερνάται ένα κράτος. Άσε λίγο το Instagram, τις γιορτές, τις τόκκες, τα μοναστήρια και τα εγκαίνια και κάτσε 2-3 βδομάδες επιτέλους να δουλέψεις!» του Μιχάλη Σοφοκλέους, έχουν απορριφθεί κατά τη διάρκεια του προεκλογικού των Προεδρικών και συνιστούσαν συστατικά της αποξένωσης από τη βάση. Αντιθέτως, πιστεύουν ότι οι προσωπικές επιθέσεις θα πρέπει να αποφεύγονται και ο ΔΗΣΥ οφείλει να μην σπέρνει τον πανικό και να προβαίνει σε αναφορές που μπορούν να εκληφθούν ως κινδυνολογίες αλλά υπεύθυνα να παρουσιάζει θέσεις και προτάσεις, που να εκπηγάζουν από την ορθολογιστική ανάλυση και όχι την συναισθηματική ανταπόκριση.

Την ίδια στιγμή η ηγεσία, υπό την Αννίτα Δημητρίου, παρά την ενόχλησή της, φαίνεται να συνεχίζει να αποφεύγει την ευθεία και δη δημόσια σύγκρουση με οποιοδήποτε στέλεχος του ΔΗΣΥ, καθώς παραμένει επίκεντρο των προσπαθειών η ενδυνάμωση του κόμματος, μέσω της δημιουργίας συνθηκών ενότητας. Επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία πως την επίσημη γραμμή της παράταξης την εκφράζουν η πρόεδρος, ο αναπληρωτής πρόεδρος, οι τρεις αντιπρόεδροι, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και οι εκπρόσωποι τύπου, διαχωρίζοντας τη θέση τους από παρεμβάσεις αυτού του είδους, αλλά αποφεύγουν να τοποθετηθούν για τις αποκλίνουσες θέσεις. Η δημιουργία Προεδρικού Συμβουλίου, που θα συγκροτηθεί για να στεγάσει τα πρώην στελέχη της Κυβέρνησης Αναστασιάδη, ώστε να έχουν ρόλο και φωνή στο κόμμα, έχει ως δευτερεύοντα στόχο να δοθεί εσωτερικό βήμα για να εκφράζονται, να καταγράφονται και να συζητούνται οι όποιες διαφωνίες στο επίπεδο της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης», ώστε αυτού του είδους οι διάλογοι να μην γίνονται δημόσια. Δεν είναι, ωστόσο, σαφές στο παρόν στάδιο αν αυτό θα είναι αρκετό, ώστε να σταματήσει να παρουσιάζεται διγλωσσία από τα στελέχη του ΔΗΣΥ.

Το κόμμα, σε επίσημο επίπεδο, βρίσκεται σε μία διαδικασία διαλόγου με τη βάση, επιχειρώντας να εξομαλύνει τη σχέση του με τους ψηφοφόρους του, μετά τους ταραχώδεις μήνες που προηγήθηκαν και θεωρεί πως η προσοχή της ηγεσίας πρέπει να είναι στραμμένη εκεί αλλά και στον ρόλο που θεωρούν ότι πρέπει να ασκεί ο ΔΗΣΥ ως «υπεύθυνη» αντιπολίτευση, με συνεχώς αναπτυσσόμενη παραγωγή πολιτικής και υποστήριξη του κυβερνητικού έργου εκεί και όπου συμφωνεί και επισήμανση της διαφωνίας του με τεκμηρίωση και όχι μεγαλοστομίες εκεί και όπου διαφωνεί. Συνεπώς, η ηγεσία δεν επιθυμεί να αναλώνεται σε εσωτερικές διαφωνίες που εδράζονται σε καταστάσεις που θα ήθελε να μείνουν για τα καλά στο παρελθόν και κυρίως να το πράττει αυτό στη δημόσια σφαίρα. Ταυτόχρονα, φαίνεται πως επιδιώκει να στείλει το μήνυμα ότι δεν φοβάται την κριτική ή την άσκηση «εσωκομματικής αντιπολίτευσης», αφού πορεύεται με μια πολύ φρέσκια εντολή από τη βάση της παράταξης, η οποία επέλεξε να εναποθέσει στα δικά τους χέρια τη διοίκηση του κόμματος.

Θα φανεί το επόμενο διάστημα σε ποιο βαθμό μπορούν να βρεθούν οι απαραίτητες ισορροπίες στο εσωτερικό του ΔΗΣΥ. Κάθε μήνας που περνά είναι ένας μήνας πιο κοντά στο διπλό εκλογικό ραντεβού, που αποτελεί και το μεγάλο στοίχημα για τη νέα ηγεσία και συνεπώς η εξομάλυνση αποτελεί σημαντικό στόχο. Το πόσο εύκολος είναι, όμως, θα διαφανεί στην πορεία.