Η αξιολόγηση, οι Υπουργοί που δεν περνούν τον πήχη και η υλοποίηση του οράματος

Η δημόσια διαμάχη της Υπουργού Υγείας, Πόπης Κανάρη, με τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου της, Χριστίνα Γιαννάκη, έχει σε μεγάλο βαθμό κοπάσει, όπως άλλωστε φέρεται να τους ζήτησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος δεν ήθελε η μεταξύ τους αντιπαράθεση να πρωταγωνιστεί στην επικαιρότητα. Φαίνεται πως και οι δύο έκαναν πίσω, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το δημόσιο σκέλος της αντιπαράθεσης, καθώς πίσω από κλειστές πόρτες ουδείς πιστεύει ότι τα βρήκαν έστω και για ένα λεπτό. Η «τάτσα», όμως, έμεινε και η Κυβέρνηση θα πρέπει να βρει τρόπο να την καθαρίσει, αφού είναι τη δική της εικόνα που λερώνει.

Η απόφαση της συντήρησης μιας δυσλειτουργικής κατάστασης στην κορυφή της πυραμίδας ενός Υπουργείου βαραίνει και την ίδια την Κυβέρνηση, που έχει καθήκον να διαφυλάσσει την εύρυθμη λειτουργία του κράτους. Οι κακές γλώσσες αναφέρουν πως αντίστοιχες καταστάσεις έλλειψης συνεννόησης και εμπιστοσύνης ή και σύγκρουσης υπάρχουν και σε άλλα Υπουργεία μεταξύ των Υπουργών και υφιστάμενών τους, οι οποίες, αν αφεθούν να φουντώσουν, ενδέχεται να εκραγούν το ίδιο θορυβωδώς, όπως στο Υπουργείο Υγείας, με τα συντρίμμια να εκτοξεύονται προς το Προεδρικό. Προεκλογικά, άλλωστε, ο Νίκος Χριστοδουλίδης πάρα πολλές φρόντισε να τονίσει ότι η επιλογή των Υπουργών και Υφυπουργών του θα ήταν η πρώτη του πολιτική πράξη και θα ήταν προσωπική, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη της. Και το γεγονός πως κάποιοι δεν φαίνεται να του βγήκαν, ενώ ο ίδιος είχε φροντίσει να θέσει τον πήχη πολύ ψηλά, απαιτεί διορθωτικές κινήσεις από πλευράς του Προέδρου.

Είναι καλά γνωστό πως η καρέκλα της κ. Κανάρη τρίζει. Όχι μόνο για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το ζήτημα της Χριστίνας Γιαννάκη, ο οποίος ήταν ενδεικτικός της πολιτικής της απειρίας, αλλά για την ευρύτερη παρουσία της στην Κυβέρνηση, κυρίως σε επικοινωνιακό επίπεδο. Όμως η Υπουργός Υγείας δεν είναι μόνη της σ’ αυτό. Παρόμοιο πρόβλημα έχουν κι άλλοι Υπουργοί της Κυβέρνησης, καθώς δεν έχουν όλοι καταφέρει να προσαρμοστούν στους νέους τους ρόλους, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, παρόλο που βρίσκονται ήδη πολύ καιρό στις θέσεις τους. Ως αποτέλεσμα, οι δημόσιες τοποθετήσεις τους συχνά πάσχουν, αφήνοντας τους εκτεθειμένους και καθιστώντας την Κυβέρνηση στόχο για την αντιπολίτευση.

Είναι πάντα ρίσκο για έναν Πρόεδρο να επιλέγει να στελεχώνει την Κυβέρνησή του με πρόσωπα που δεν προέρχονται από τον χώρο της πολιτικής, καθώς, παρά τις τεχνοκρατικές τους γνώσεις, την επιτυχημένη τους επαγγελματική πορεία και τα transferable skills που διαθέτουν, δεν παύουν να αναλαμβάνουν ένα πολιτικό πόστο που απαιτεί, εντός ενός εύλογου χρονικού διαστήματος, να συμπεριφέρονται και ως πολιτικοί. Κι αυτόν τον πήχη δεν έχουν καταφέρει όλοι οι Υπουργοί και Υφυπουργοί να τον περάσουν. Δηλώσεις που παρεξηγούνται, που δεν χαρακτηρίζονται από την απαιτούμενη κοινωνική ευαισθησία, που χρειάζεται να ανασκευαστούν, που δείχνουν ελλιπή γνώση του αντικειμένου ή που χαρακτηρίζονται από αοριστολογίες, είναι μέρος, πλέον, της εικόνας κάποιων μελών της Κυβέρνησης.

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, όπως προανήγγειλε, εντός Σεπτεμβρίου θα προβεί σε αξιολόγηση των στελεχών της Κυβέρνησής του. Αν και στο επίκεντρό της θα βρίσκονται τα σχέδια δράσης που ζήτησε από τον κάθε Υπουργό και Υφυπουργό να προετοιμάσει, τα οποία θα παρουσιάσουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να αξιολογηθεί αν έχουν τεθεί ορθοί και εφικτοί στόχοι, με ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα, αναπόφευκτα μέρος της αξιολόγησης είναι και η δημόσια εικόνα και η αποδοχή που χαίρει το κάθε στέλεχος της Κυβέρνησης.

Προς το παρόν ο Πρόεδρος κρατά τα χαρτιά του κλειστά, αλλά οι φήμες για επικείμενο ανασχηματισμό δίνουν και παίρνουν. Η παραίτηση του Μιχάλη Χατζηγιάννη από το Υφυπουργείο Πολιτισμού απομάκρυνε έναν από τους αδύνατους κρίκους της Κυβέρνησης και κατ’ επέκταση αφαίρεσε από την αντιπολίτευση έναν «εύκολο στόχο», ωστόσο υπάρχουν κι άλλα στελέχη που εύκολα μπορούν να τεθούν στο στόχαστρο, λόγω των αστοχιών τους. Πλέον δεν βρισκόμαστε στο στάδιο εκείνο της διακυβέρνησης που οι καλές προθέσεις μπορούν να αποτελούν αντίβαρο και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Οι Υπουργοί του πρέπει να παράγουν έργο αλλά και να είναι σε θέση να «πουλήσουν» αυτό το έργο σωστά, να υπεραμύνονται των ενεργειών τους και να πείθουν τόσο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, όσο και τους πολίτες.

Την ερχόμενη εβδομάδα, στην συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου στην εξοχική κατοικία στο Τρόοδος, αναμένεται πως, ανάμεσα στις σούβλες και με χαλαρή διάθεση, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης να στείλει το μήνυμα στους στενότερούς του συνεργάτες πως, με το τέλος της θερινής περιόδου, τελειώνει και η περίοδος διαχείρισης εκκρεμοτήτων που έμειναν από την προηγούμενη Κυβέρνηση και πλέον μπαίνουμε στη φάση εφαρμογής του προγράμματος διακυβέρνησής του. Εναποθέτει, δηλαδή, στα δικά τους χέρια την υλοποίηση των δικών του υποσχέσεων, έχοντας απαιτήσεις.

Όπως δήλωσε η Υφυπουργός παρά τω Προέδρω, Ειρήνη Πική, θα είναι μια καλή ευκαιρία να γίνει μια συνάντηση του Προέδρου με τους Υπουργούς και τους Υφυπουργούς, εκτός του συνηθισμένου πλαισίου, για συζήτηση των στόχων, των προτεραιοτήτων, «για να δούμε τι είναι αυτά στα οποία στοχεύουμε το επόμενο χρονικό διάστημα, με βάση την ανθρωποκεντρική προσέγγιση του προγράμματος του Προέδρου της Δημοκρατίας». «Πιθανόν να ξεκινήσει με μια τοποθέτηση από τον ίδιο τον Πρόεδρο, το πώς βλέπει ο ίδιος ότι πρέπει να προχωρήσουμε και ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες, ποια είναι τα κύρια θέματα, που θα μας απασχολήσουν και μετά σίγουρα θα υπάρχουν και τοποθετήσεις από όλους τους Υπουργούς και τους Υφυπουργούς», εξήγησε.

Παρά τον φιλικό και άτυπο χαρακτήρα που θα έχει αυτή η συνάντηση για brainstorming, για κάποια μέλη της Κυβέρνησης, που δεν τα πάνε και τόσο καλά, ίσως θα πρέπει να εκληφθεί και ως προειδοποίηση. Δεν είναι σαφές πότε θα γίνουν διορθωτικές κινήσεις, καθώς οι φήμες μιλούν για οποιοδήποτε χρονικό σημείο πριν από τα Χριστούγεννα. Αλλά ο κ. Χριστοδουλίδης θα πρέπει να τις κάνει, αναλαμβάνοντας την ευθύνη που διακήρυττε πως είναι απόλυτα δική του στον δρόμο προς την κάλπη. Αλλιώς κινδυνεύει ο ίδιος να αποκλίνει από το όραμά του.