Αναζητώντας Δικαιοσύνη: Η Αναπάντεχη Σύγκρουση του Θανάση με το Φαινόμενο του Εκφοβισμού

Η υπόθεση του Θανάση Νικολάου εδώ και κάποια χρόνια έχει λάβει μια νέα τροπή καθώς προέκυψαν νέα στοιχεία τα οποία θέτουν υπό αμφισβήτηση την αρχική απόφαση του θανάτου του ως αυτοκτονία. Στη πιο πρόσφατη εξέλιξη της υπόθεσης παρά το γεγονός ότι η υπόθεση άνοιξε εκ νέου και διερευνήθηκε, ο Γενικός Εισαγγελέας αποφάσισε να μην ασκήσει ποινικές διώξεις, αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα για τις συνθήκες του θανάτου του.

Ο τραγικός θάνατος του Θανάση αρχικά θεωρήθηκε ως αυτοκτονία από πτώση. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις και τα νέα στοιχεία έχουν εγείρει αμφιβολίες σχετικά με αυτό το πόρισμα, δίνοντας νέα πνοή στην έρευνα. Οι ιδιωτικοί ερευνητές και εμπειρογνώμονες που ασχολήθηκαν με αυτή την πολύχρονη υπόθεση αποκάλυψαν ανησυχητικά ευρήματα, υποδεικνύοντας πιθανά λάθη και παραλήψεις κατά την διερεύνηση της υπόθεσης και για αυτό το λόγο προέτρεψαν τις αρμόδιες αρχές να επανεξετάσουν την υπόθεση.

Σημάδια βίας, μαρτυρικό υλικό, άγνωστα δακτυλικά αποτυπώματα στο σημείο και ασυνέπειες στην αρχική έκθεση νεκροψίας μεταξύ άλλων, έδωσαν το έναυσμα για την επανέναρξη της έρευνας.

Μαρτυρίες από συγκεκριμένα άτομα επιβεβαιώνουν τον συνεχιζόμενο εκφοβισμό (bullying) που δεχόταν ο Θανάσης κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Εθνική Φρουρά αλλά και στην ανικανότητα των αρμοδίων να επιληφθούν της κατάστασης και να δώσουν ένα τέλος στο μαρτύριο που περνούσε, επιπλέον αποκαλύφθηκαν διασυνδέσεις μεταξύ του Θανάση και ατόμων με εγκληματικό υπόβαθρο, τροφοδοτώντας περαιτέρω τις υποψίες για στοχευμένη επίθεση.

Ο Θανάσης μαζί με την οικογένεια του ακολούθησαν όλους τους ενδεδειγμένους τρόπους για να ενημερώσουν τους αρμοδίους για την κατάσταση την οποία περνούσε και να μπορέσει να δοθεί κάποια λύση, παρόλα αυτά με την ανυπαρξία και ανικανότητα των αρμόδιών φορέων να δράσουν έφεραν το αποτέλεσμα που ο καθένας θα απευχόταν.

Παρά τη συσσώρευση πολλών νέων αποδεικτικών στοιχείων τα οποία είναι πασιφανές πλέον για τον οποιοδήποτε νοήμων σκεπτόμενο άνθρωπο ότι ο συνεχιζόμενος εκφοβισμός (bullying) που δεχόταν ο Θανάσης και τα μη αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία του όπλισαν τα χέρια των δραστών για την δολοφονία του. Η πλημμελής διερεύνηση και αργότερα η συγκάλυψη του γεγονότος αποδίδοντας το εσφαλμένα ή και ηθελημένα σε αυτοκτονία μας έφεραν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα δηλαδή της ατιμωρησίας.

Η απόφαση του γενικού εισαγγελέα να ήταν να μην ασκήσει ποινικές διώξεις. Η κρίση του Γενικού Εισαγγελέα φαίνεται να βασίζεται στην πεποίθηση ότι τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ανεπαρκή για να αποδειχθεί η ενοχή πέρα από κάθε λογική αμφιβολία. Κατά συνέπεια, η υπόθεση παραμένει άλυτη, αφήνοντας μια παρατεταμένη αίσθηση αδικίας και απογοήτευσης σε όσους αναζητούν απαντήσεις.

Η περίπτωση του Θανάση Νικόλαου όχι μόνο εγείρει ερωτηματικά για τον πρόωρο χαμό του, αλλά φωτίζει και το ευρύτερο θέμα του εκφοβισμού στην Κύπρο. Καθώς η έρευνα για τον θάνατο του Θανάση αποτυγχάνει να καταλήξει σε ποινικές διώξεις, λειτουργεί ως αφύπνιση για τη δύσκολη μάχη που αντιμετωπίζουν τα θύματα του εκφοβισμού στη χώρα. Αυτή η αποτυχία να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για την υποτιθέμενη αυτοκτονία ενισχύει το αίσθημα ανικανότητας και αδικίας που βιώνουν τα θύματα εκφοβισμού σε ολόκληρη την Κύπρο.

Η περίπτωση του Θανάση αναδεικνύει τις τραγικές συνέπειες που μπορεί να προκύψουν από τον ανεξέλεγκτο και χωρίς όρια εκφοβισμό με την απουσία νομοθετικής προστασίας. Ενώ οι ακριβείς λεπτομέρειες της δοκιμασίας του διερευνώνται ακόμη, η πιθανή σχέση μεταξύ του θανάτου του και της παρενόχλησης που αντιμετώπισε υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ολοκληρωμένη δράση κατά του εκφοβισμού.

Η υπόθεση Θανάση βαθαίνει ακόμη περισσότερο το αίσθημα απόγνωσης στα θύματα του εκφοβισμού. Στέλνει ένα μήνυμα ότι ο εκφοβισμός μπορεί να μείνει ατιμώρητος, ενισχύοντας έναν κύκλο φόβου και σιωπής. Αυτό το αποτέλεσμα υπονομεύει την πίστη των θυμάτων και των οικογενειών τους στο δικαστικό σύστημα, αφήνοντάς τα να αισθάνονται εγκαταλελειμμένα και απροστάτευτα από τέτοιες συμπεριφορές.

Ο αντίκτυπος αυτής της υπόθεσης στη μάχη κατά του εκφοβισμού και υπέρ της σωστής απονομής της δικαιοσύνης στην Κύπρο είναι μεγάλος. Σηματοδοτεί μια χαμένη ευκαιρία να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα ότι ο εκφοβισμός δεν θα γίνει ανεκτός και ότι οι δράστες θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους όσα χρόνια και αν περάσουν και όσες παραλήψεις και αν έγιναν. Χωρίς σαφείς νομοθετικές ρυθμίσεις για τον εκφοβισμό, η καταπολέμηση αυτού του διάχυτου ζητήματος γίνεται δύσκολη, καθώς ενθαρρύνει τους εκφοβιστές και ενισχύει μια κουλτούρα ατιμωρησίας.

Επιπλέον, η έλλειψη δικαιοσύνης στην περίπτωση του Θανάση εγείρει ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων μέτρων κατά του εκφοβισμού στην Κύπρο. Υπογραμμίζει πιθανά κενά στο νομικό πλαίσιο και την ανικανότητα ή την ηθελημένη συγκάλυψη από τα όργανα επιβολής του νόμου που εμποδίζουν τη σωστή διερεύνηση και δίωξη υποθέσεων εκφοβισμού. Αυτή η αποτυχία εκθέτει την ανάγκη για ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις για να διασφαλιστεί ότι τα θύματα λαμβάνουν την προστασία και τη δικαιοσύνη που τους αξίζει.

Η απουσία απόφασης και λογοδοσίας διαιωνίζει μια αίσθηση αδυναμίας, αποθαρρύνοντας τα θύματα να μιλήσουν και να αναζητήσουν βοήθεια. Εδραιώνει περαιτέρω τον φόβο και το στίγμα που συνδέονται με τον εκφοβισμό.

Η περίπτωση του Θανάση Νικολάου λειτουργεί ως κάλεσμα συγκέντρωσης για την αντιμετώπιση της πραγματικότητας του εκφοβισμού στην Κύπρο. Υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην ευημερία και την προστασία των θυμάτων, διασφαλίζοντας ότι η φωνή τους ακούγεται και τα δικαιώματά τους προστατεύονται.

Η προσπάθεια της οικογένειας του Θανάση και ειδικότερα της μητέρας του με πολλές φορές υπεράνθρωπες δυνάμεις για δικαίωση του υιού της σε μιας κατά τα αλλά ξεκάθαρης υπόθεσης δολοφονίας και συγκάλυψης θα πρέπει να μας προβληματίσει γενικότερα.

Εάν μετά από τόσα χρόνια και τόσα στοιχεία εκφοβισμού, εγκληματικής ενέργειας, συγκάλυψης και πλημμελής εκτέλεσης καθήκοντος δεν μπορεί το σύστημα να προχωρήσει σε στοιχειοθέτηση και εκδίκαση τουλάχιστον της υπόθεσης σημαίνει ότι η δικαιοσύνη έχει πληγεί συθέμελα και το περί δικαίου αίσθημα στη κοινωνία βρίσκετε σε κρίση.

Υποψήφιος Διδάκτωρ Νομικής και Δικηγόρος, Αντρέας Λουκάτζιης