Η πρώην αεροσυνοδός που βρήκε τον τρόπο να γιορτάζει τις ουλές της από τον καρκίνο μέσω τατουάζ

Ήταν μόλις 32 ετών όταν ανακάλυψε ένα μικρό κουβαράκι στο στήθος. Ένα κουβαράκι, που ήταν η αιτία να αποκαλυφθεί ότι το στήθος της ήταν γεμάτο με επιθετικό καρκίνο. Αυτή ήταν η αρχή για τη δική της περιπέτεια με τον καρκίνο του μαστού. Μία περιπέτεια που διήρκησε αρκετά χρόνια, αφού η διάγνωση έγινε το 2010, η υστερεκτομή στο στήθος το 2018, ενώ το 2020 προχώρησε και σε μαστεκτομή του δεύτερου στήθους της. Οι ουλές που άφησε πίσω η περιπέτεια, τόσο σωματικές, όσο και ψυχολογικές ήταν πολλές, που τη σημάδεψαν για πάντα. Ωστόσο, πριν από δύο χρόνια κατάφερε να αλλάξει την εικόνα και να επιτρέψει στον εαυτό της να κοιτάξει το σώμα της στον καθρέφτη. Από το 2021 κατάφερε να βρει τον τρόπο να γιορτάζει τις ουλές της.

Η Μαρία Νικολάου, μία πρώην αεροσυνοδός και μία μεγάλη μαχήτρια της ζωής, έδωσε ένα γενναίο αγώνα, για αρκετά χρόνια και κατάφερε να επιβληθεί στον καρκίνο του μαστού. Μπορεί να μην βγήκε αλώβητη από αυτό τον αγώνα, όμως αυτό δεν την πήρε από κάτω. Βρήκε τον τρόπο να χαμογελάσει ξανά, βλέποντας το στήθος της στον καθρέφτη και αυτό χάρη στον χειρουργό της, που τον Οκτώβριο του 2021 της έκλεισε ένα ραντεβού που της άλλαξε για πάντα τη ζωή.

Ήταν τότε που γνώρισε την tattoo artist, Ρεβέκκα Γιαννοπούλου από την Ελλάδα, η οποία της χάρισε αυτό που της έλειπε. Συγκεκριμένα, με ένα ιατρικό τατουάζ της αναδόμησε ξανά τη θηλή που έχασε, λόγω των χειρουργείων, στα οποία επιβλήθηκε λόγω του καρκίνου. «Celebrate your scars». Αυτή είναι η ονομασία της γιορτής, στην οποία συμμετείχε και συμμετέχει κάθε χρόνο από τότε. Μάλιστα, από το 2022 είναι η οργανώτριά της στην Κύπρο, αφού εκείνο το μοιραίο ραντεβού, της έδωσε την ευκαιρία να προσφέρει στις γυναίκες που το έχουν ανάγκη.

Το «Celebrate your scars» είναι ένας Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός στην Ελλάδα, ενώ πριν από λίγες εβδομάδες εγγράφηκε και στην Κύπρο και ο οποίος έχει ως στόχο να βοηθά τις γυναίκες που έχουν περάσει καρκίνο του μαστού, να έρχονται σε επαφή με άλλες μαχήτριες, για να μοιράζονται τις εμπειρίες τους, για να παίρνει δύναμη η μία από την άλλη, αλλά και για να τους αλλάξει την εικόνα και να τους χαρίσει εκείνο που δεν είναι εφικτό να έχουν, μετά τα χειρουργεία.

Η δράστη του συγκεκριμένου οργανισμού ξεκίνησε στην Ελλάδα από το 2014, όταν η tattoo artist ήθελε να βοηθήσει μία φίλη της, που πέρασε καρκίνο του μαστού. Τότε έγινε η πρώτη αναδόμηση θηλής. Την επόμενη χρονιά έγιναν τέσσερις αναδομήσεις, το 2016 έγιναν άλλες δύο, το 2017 έγιναν 14 δωρεών αναδομήσεις θηλής, το 2018 έγιναν 22 δωρεάν αναδομήσεις, το 2019 24 αναδομήσεις, το 2020, παρά την πανδημία του κορωνοϊού, έγιναν 28 αναδομήσεις θηλής στην Αθήνα και εννέα στην Κύπρο, το 2021 έγιναν 30 αναδομήσεις στην Αθήνα, δώδεκα στην Κύπρο και 14 στα Ιωάννινα και το 2022 έγιναν 34 δωρεάν αναδομήσεις θηλής στην Αθήνα, 18 στην Κύπρο και 14 στα Ιωάννινα.

Η Μαρία Νικολάου μίλησε στον REPORTER, για το πώς έγινε η διάγνωσή της, ποια ήταν τα πρώτα της συναισθήματα, πώς ανακάλυψε το «Celebrate your scars» και πώς αυτό άλλαξε τη ζωή της και πώς η ίδια έγινε ο συνδετικός κρίκος για να έρθει αυτός ο οργανισμός στην Κύπρο.

Η δύσκολη διάγνωση και τα πρώτα συναισθήματα

«Η διάγνωση έγινε το 2010, όταν ήμουν 32 ετών. Δούλευα ως αεροσυνοδός και μία μέρα ένιωσα ένα κουβαράκι στο στήθος. Ένα μικρό κουβαράκι και πήγα για εξετάσεις, επειδή νόμιζα ότι ήταν μία μικρή κύστη. Εκεί ξεκίνησε ένας μεγάλος Γολγοθάς, αν μπορώ να το πω έτσι, μία μεγάλη περιπέτεια, επειδή όντως ήταν μία μικρή κύστη, όμως το υπόλοιπο στήθος ήταν γεμάτο με επιθετικό καρκίνο.

Μέχρι να μας πουν ότι είναι καρκίνος, χρειάστηκε κάποιος χρόνος, επειδή κάναμε διάφορες εξετάσεις και ο γιατρός δεν ήθελε να πει κάτι, αν δεν ήταν εντελώς σίγουρος. Μου είπε να κάνω μαστογραφία και τότε δεν έκαναν σε νεαρές μαστογραφία. Έκανα μισή μαστογραφία και είδα ότι αναστατώθηκαν με το αποτέλεσμα. Στη μισή μαστογραφία με κάλεσαν μέσα και μου είπαν ότι πρέπει να κάνω ξανά. Εκεί έπαθα σοκ και τους είπα ότι ο γιατρός ζήτησε μισή μαστογραφία, επειδή ήμουν μικρή, για να μην εκτεθώ σε μεγάλη ακτινοβολία.

Τότε μιλήσαμε ξανά με το γιατρό και είπε να γίνει όλο το στήθος και εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά είναι η φάση που δεν το πιστεύεις, δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις ότι όντως είναι αυτό και είναι τόσο σοβαρό. Εγώ στο μυαλό μου είχα το ενδεχόμενο να είναι απλά μία μικρή κύστη.

Είδε τα αποτελέσματα ο γιατρός, δεν μου είχε πει κάτι ακόμα, ενώ ήξερε ότι υπάρχει πρόβλημα και μου είπε να κάνουμε και μία βιοψία. Κλείσαμε ακόμη ένα ραντεβού για να κάνουμε βιοψία, κάτι που ήταν επίσης επώδυνο, επειδή έκοβαν κομμάτια από διάφορα σημεία, για να έχουν δείγματα και μετά έπρεπε να περιμένουμε τα αποτελέσματα, αφού δεν βγαίνουν άμεσα. Όταν έπρεπε να πάρω τα αποτελέσματα, μου είπε ο γιατρός να τον πάρω τηλέφωνο. Το έκανα και ήταν ένα παράξενο τηλεφώνημα, επειδή η αντίδρασή του ήταν κάπως αμήχανη, λες και δεν ήξερε πώς να το διαχειριστεί. Του είπα “γιατρέ δεν μου είπατε να έρθω και δεν ήρθα, μου είπατε να σας πάρω τηλέφωνο” και μου έκλεισε ραντεβού την ίδια ημέρα».

«Πήγα και άρχισα να μιλά για καρκίνους, μαστεκτομές και εκείνη ήταν η πρώτη στιγμή που άκουσα τη λέξη καρκίνος. Πριν το έψαχναν για να δουν, αλλά ποτέ δεν είπε την λέξη. Εκείνη ήταν η πρώτη φορά που το άκουσα. Είχα πάει με τους γονείς μου και τον τότε σύντροφό μου και ο γιατρός άρχισε να λέει τι πρέπει να γίνει κλπ, αλλά εγώ ήμουν απούσα. Όταν το συνειδητοποίησα, έφυγα από το ιατρείο και τους άφησα να μιλούν μόνοι τους, επειδή έπαθα σοκ και βγήκα έξω. Μετά από αρκετή ώρα, ήρθε ο πατέρας μου και μου είπε “εμείς τα ακούσαμε, το συνειδητοποιήσαμε, τώρα πρέπει να φανείς δυνατή εσύ και να έρθεις μέσα να τα συζητήσουμε με το γιατρό, επειδή σε αφορά εσένα”. Πήγα πίσω, παρά την αναστάτωση και μας είπε ότι θα μας παραπέμψει στο Ογκολογικό, αφού εκείνοι πρέπει να αποφασίσουν πώς θα διαχειριστούν την κατάσταση. Κάπως έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια.

Πήγαμε στο εξωτερικό, για δεύτερη γνώμη και εκεί μου έκαναν ξανά όλες τις εξετάσεις για να επιβεβαιώσουν ότι είναι σωστά εκείνα που τους πήραμε. Η απάντησή τους ήταν “γιατί το ψάχνετε ακόμα; Είναι πολύ αργά, έπρεπε ήδη να προσπαθήσετε να το αντιμετωπίσετε”. Μας είπαν ότι δεν έπρεπε να ψάχνουμε πώς να διαχειριστούμε την κατάσταση. Στο εξωτερικό πήγαμε για δεύτερη γνώμη και για να έχουμε ραντεβού με τον γιατρό, μετά τις εξετάσεις και τελικά έκανα την πρώτη μου χημειοθεραπεία. Ήταν κάτι που δεν είχα στο μυαλό μου, αφού στο Ογκολογικό μας είπαν να πάμε για μία δεύτερη γνώμη στο εξωτερικό και με αυτή τη σκέψη πήγαμε.

Περίμενα απλά τα αποτελέσματα και τελικά μου είπαν ότι ήταν έτοιμοι για την πρώτη θεραπεία. Εγώ τους είπα ότι απλά πήγα για μία δεύτερη γνώμη και για να μιλήσω με το γιατρό. Ο γιατρός μας είπε ότι ήταν αργά και έπρεπε ήδη να λάβω θεραπεία και γι’ αυτό ξεκινούμε με επιθετική χημειοθεραπεία.

Ξεκίνησα τις θεραπείες στο εξωτερικό αμέσως και τις συνέχισα στην Κύπρο. Έχασα τα μαλλιά μου, μετά τις χημειοθεραπείες έκανα το χειρουργείο, μετά ακτινοβολίες, ήμουν για δύο χρόνια χωρίς στήθος, επειδή ήταν ριζική μαστεκτομή και αφαιρεθήκαν και οι λεμφαδένες από το χέρι. Είναι κάτι που πήρε πολύ χρόνο, κάτι που έγιναν πολλά χειρουργεία, ειδικά για την αποκατάσταση. Θεωρώ ότι ήταν από τις δύσκολες περιπτώσεις.

Ήταν στο ένα στήθος ο καρκίνος. Το δεύτερο στήθος πριν λίγα χρόνια, όταν σταμάτησα τον κύκλο φαρμάκων που έπαιρνα, είχε γεμίσει κουβαράκια. Δεν ήταν καρκίνος, αλλά για προληπτικούς λόγους αποφασίσαμε να κάνουμε εσωτερική μαστεκτομή και άμεση αποκατάσταση την ίδια ώρα. Στο πρώτο δεν μπορούσε να γίνει αποκατάσταση και γι’ αυτό λέω ότι πήρε πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί όλο αυτό. Επηρεάζεσαι και γυναικολογικά με όλη αυτή την κατάσταση, κάθε έξι μήνες πρέπει να είσαι στο γυναικολόγο. Είναι κάτι που θα σε συνοδεύει συνέχεια».

Άλλα προβλήματα λόγω των χημειοθεραπειών

«Χρειάστηκε πάρα πολύς καιρός, για να αντιμετωπιστεί η όλη κατάσταση. Λόγω του καρκίνου, των χημειοθεραπειών και των ακτινοβολιών, δημιουργήθηκαν άλλα προβλήματα στο σώμα μου. Για παράδειγμα, όσον αφορά στα γυναικολογικά, τα φάρμακα που λαμβάνει μία γυναίκα, έχει ως αποτέλεσμα να μπουν σε πρόωρη εμμηνόπαυση. Ενέσεις κάθε μήνα, χημειοθεραπείες, φάρμακα. Αυτό έχει αποτέλεσμα να δημιουργηθούν άλλα προβλήματα. Το σώμα και ο εγκέφαλος δίνει εντολές, επειδή δεν είναι η ηλικία για εμμηνόπαυση και υπάρχουν οι ορμόνες, που σταματούν λόγω των φαρμάκων, παρουσιάζονται αιμορραγίες και χρειάστηκαν αρκετές διαδρομές στο γυναικολόγο. Εκεί έπρεπε να κάνουμε κάποια μικρά χειρουργεία, για να σταματήσουν.

Η υστερεκτομή καθυστέρησε λίγο, με την ελπίδα ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση. Δυστυχώς, το 2018 έπρεπε να προχωρήσουμε, επειδή τα πράγματα δεν ήταν καλά. Ήμουν σε πρόωρη εμμηνόπαυση, λόγω της κατάστασης και είχα και αιμορραγίες ταυτόχρονα. Μετά, το 2020 έγινε η μαστεκτομή και στο δεύτερο στήθος.

Λόγω της κατάστασης δεν μπορούσα να επιστρέψω στη δουλειά που έκανα, ενώ δεν έψαξα και κάτι άλλο, επειδή ήταν αρκετά δύσκολο να εξηγώ τι περνώ με την υγεία μου. Τώρα μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Αφαιρέθηκε ό,τι έπρεπε να αφαιρεθεί. Συνεχίζω τις εξετάσεις και τις αναλύσεις στο Ογκολογικό. Αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει. Προκύπτουν διάφορα προβλήματα, όταν γίνονται πράγματα στο σώμα σου, που δεν είναι για την ηλικία σου».

Το «Celebrate your scars» και η μεγάλη γιορτή

«Το Celebrate your scars είναι ένας Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός και στο επίκεντρο είναι οι κοπέλες που έχουν περάσει καρκίνο του μαστού. Εμπλέκονται οι κοπέλες σε ό,τι και να κάνουμε. Σε όλες τις εκδηλώσεις και δράσεις που κάνουμε, θα συμμετέχουν οι κοπέλες, επειδή θέλουμε να τους δώσουμε μία ευκαιρία να ξεμπλοκάρουν, μετά την εμπειρία που έχουν περάσει και να δουν τον εαυτό τους με άλλο μάτι και ότι είναι όμορφα να σε περιποιούνται. Είναι κάτι πολύ δύσκολο, είναι κάτι που θέλει χρόνο για να ξεπεραστεί, είναι διαφορετική η κάθε περίπτωση. Για κάποιες κοπέλες είναι πιο σοβαρά, για κάποιες άλλες είναι πιο ήπια κατάσταση, άλλα χειρουργεία είναι μικρά και άλλα είναι μεγάλα.

Ξεκίνησε από τη Ρεβέκκα Γιαννοπούλου, που είναι tattoo artist στην Αθήνα. Είχε αρρωστήσει μία φίλη της και έψαξε αυτό το θέμα και αποφάσισε να δημιουργήσει το «Celebrate your scars», για αποκατάσταση θηλής με ιατρικό τατουάζ. Ήθελε να της προσφέρει αυτό που της έλειπε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, μετά την μαστεκτομή και τα χειρουργεία για να αποκτήσει κάποια κοπέλα θηλή. Την πρώτη χρονιά ξεκίνησαν με μία κοπέλα και σιγά-σιγά αυξάνονταν οι κοπέλες που συμμετείχαν. Στην Κύπρο ήρθε το 2020, τους φιλοξένησαν κάποιοι γιατροί.

Εγώ γνώρισα το Celebrate your scars το 2021, επειδή ήμουν ένα από τα ραντεβού τους. Συγκεκριμένα, ο χειρουργός μού είπε ότι ήταν καιρός να επιδιορθώσω τη θηλή μου, μετά από τα πολλά χειρουργεία που έκανα και μου έκλεισε ραντεβού. Στις 30 Οκτωβρίου το 2021 ήταν η γιορτή στην Κύπρο και τότε ήταν το πρώτο ραντεβού εκεί και για να υπάρχει το αποτέλεσμα που θέλουμε και να ολοκληρωθεί το τατουάζ, πρέπει να γίνει σε τρία ραντεβού και έρχεται η Ρεβέκκα πίσω. Όμως, από το πρώτο φαίνεται αυτό που επιδιώκουμε. Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα την δουλειά που έκαναν, είπα στην Ρεβέκκα ότι θέλω να είμαι εθελοντής σε όλο αυτό. Πάντα ήθελα να προσφέρω με κάποιο τρόπο, όμως δεν ήξερα πώς και με τι και τους είπα ότι ήθελα να εμπλακώ σε όλο αυτό.

Είναι η αποκατάσταση θηλής με ιατρικό τατουάζ, σε γυναίκες που έχουν κάνει μαστεκτομή, λόγω καρκίνου του μαστού. Τα αποτελέσματα είναι αληθοφανή, φαίνεται πραγματικό, είναι τρισδιάστατο και είναι λες και είναι πραγματική θηλή. Το "Celebrate your scars" είναι μία γιορτή, που πραγματοποιείται κάθε Οκτώβριο. Εμείς το θεωρούμε γιορτή, επειδή θα έρθουν οι κοπέλες που έχουν από πριν κλείσει τα ραντεβού τους, για να περάσουμε όμορφα και να γιορτάσουμε τις ουλές μας. Υπάρχει φαγητό, ποτό, έχουμε make-up artist, έρχονται κομμωτές, όλες οι κοπέλες δένουν με μαντήλι το μαλλί τους και δίνονται και οδηγίες για το πώς να τις δέσουν πάνω τους. Έχουμε και τους χορηγούς μας που δίνουν δώρα στους καλεσμένους. Γίνεται μία γιορτή για να περάσουμε όμορφα, να περιποιηθούμε τις κοπέλες, να πάρουν τα δώρα τους. Με τη μουσική, την φροντίδα που υπάρχει εκείνη την ημέρα, είναι μία όμορφη εμπειρία, μία γεμάτη μέρα».

«Το "Celebrate your scars" στην Ελλάδα κάνει κι άλλες δραστηριότητες, εκτός από την γιορτή τη μία ημέρα. Πέρσι είχαμε κάνει fashion show, που μοντέλα ήταν όλες κοπέλες που έχουν περάσει καρκίνο του μαστού, κάθε ηλικίας. Κάθε χρόνο, επίσης, γίνεται η φωτογράφιση. Ατομικά για την κάθε κοπέλα και μέσω χορηγιών τυπώνεται σε καμβάδες και δίνεται στις κοπέλες και όλες οι φωτογραφίες που έχει βγάλει ο φωτογράφος αποστέλλονται για να τις έχουν. Φέτος το έκανα και εγώ για τις κοπέλες στην Κύπρο και μετά το καλοκαίρι θα οργανωθούμε να κάνουμε και fashion show και εμείς.

Επίσης, πέρσι έγινε και ένα τριήμερο για το Wellness Retreat, το οποίο κερδίζουν τέσσερις-πέντε κοπέλες και έχει πρόγραμμα για την κάθε μέρα, με υγιεινή διατροφή. Κάναμε γιόγκα, meditation, μιλήσαμε μεταξύ μας και η κάθε κοπέλα είπε την ιστορία της και παίρνει δύναμη η μία από την άλλη και βλέπουν ότι το μετά είναι εφικτό. Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό.

Η γιορτή φέτος θα γίνει τον Οκτώβριο στο Γερμανικό Ογκολογικό στη Λεμεσό. Πέρσι μας είχε φιλοξενήσει ο πλαστικός χειρουργός Δημήτρης Σταύρου στην κλινική του. Είχαμε κλείσει 18 ραντεβού στην Κύπρο πέρσι, ενώ για φέτος μέχρι στιγμής έχω κλείσει δώδεκα, ενώ συνήθως το Σεπτέμβριο κλείνουμε τα ραντεβού. Πέρσι είχα κάνει διαφήμιση σε κλινικές, νοσοκομεία, κέντρα υγείας και έπαιρνα τα ενημερωτικά μας φυλλάδια, με το τηλέφωνό μου και είδα ότι υπήρχε αρκετός κόσμος που ενδιαφερόταν. Ήμουν μία μέρα σε φαρμακείο και τους ενημέρωνα και άκουσα μία φωνή πίσω μου και μου ζητούσε φυλλάδιο. Μου είπε η κοπέλα “ούτε εγώ έχω” και της είπα να με πάρει τηλέφωνο και να κλείσουμε ραντεβού. Υπάρχουν αρκετά άτομα που δεν το γνωρίζουν ότι υπάρχει αυτό, όπως ούτε εγώ το ήξερα. Προσωπικά είχα σταματήσει να βλέπω τον εαυτό μου σε εκείνο το σημείο, δεν υπήρχε. Ήταν ένα χειρουργημένο σημείο, με ουλές από την υστερεκτομή, την εμφύτευση. Όταν έγινε το τατουάζ είπα της Ρεβέκκας ότι πλέον μπορώ να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ήταν κάτι που δεν έκανα πριν και μαθαίνεις και ζεις με αυτό το πράγμα. Όταν το βελτιώσεις, μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά.

Οι εθελοντές δεν είναι μόνο άτομα που έχουν περάσει καρκίνο του μαστού, μπορεί να είναι άτομα που θέλουν να βοηθήσουν. Ακόμη και οι χορηγοί μας, κάποιοι θέλουν να είναι εκεί για να δώσουν οι ίδιοι τα δώρα στις κοπέλες. Εξαρτάται τι θέλει ο καθένας, με ποιο τρόπο να προσφέρει. Είναι κάτι που θέλει αγάπη και αυτό πρέπει να βγαίνει προς τα έξω. Οι κοπέλες που θα έρθουν αυτό πρέπει να νιώσουν, την αγκαλιά μας και ότι κάνουμε αυτό το πράγμα με αγάπη. Όχι απλά βάζουμε δύο καρέκλες και κάνουμε κάτι και αυτό είναι. Έτσι το βλέπω εγώ, επειδή έτσι το ένιωσα και έτσι θέλω να το μεταδώσω. Θέλω να νιώσουν ότι υπάρχει κάποιος που νοιάζεται. Χρειαζόμαστε στήριξη».

Φέτος ενέγραψα το Celebrate your scars Cyprus ως Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός και θα ξεκινήσουμε να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες. Αν στηθώ καλά και έχω τη βοήθεια που πρέπει, θα προσπαθήσω να τα κάνω όλα εκείνα που γίνονται στην Ελλάδα και ελπίζω να βγει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Ακόμη δεν είχα κάποια επαφή με το Υπουργείο Υγείας ή με άλλους φορείς. Με μία καλή καθοδήγηση θα επιδιώξω να έχω μία επαφή μαζί τους, επειδή θα ήθελα να τους έχουμε ως σύμμαχο.

Η γιορτή μας φέτος θα γίνει στις 4 Νοεμβρίου, στο Γερμανικό Ογκολογικό, από τις 11:00 το πρωί μέχρι τις 7:30 το απόγευμα. Είναι ανοιχτή εκδήλωση για όσους θέλουν να έρθουν. Είναι όλοι ευπρόσδεκτοι».

Το μήνυμα με παραλήπτες όλους

«Αυτό που προσφέρουμε είναι αρκετά δυνατό και είναι κάτι που προσφέρουμε σε όσες γυναίκες δεν το έχουν. Όσες κοπέλες τολμήσουν και το κάνουν, βλέπουν διάφορες αλλαγές στην εξωτερική τους εμφάνιση, στην ψυχολογία τους, στην αύρα τους και θεωρώ πολύ σημαντικό να φτιάξουμε την ψυχολογία μας, μετά από τέτοιο αγώνα. Ελάτε να γιορτάσουμε τις ουλές μας. Όποιος θέλει να προσφέρει, όποιος θέλει να συμμετέχει σε αυτό που κάνουμε, είμαστε εδώ και για εισηγήσεις και για ανταλλαγή απόψεων και ιδεών».