Οι αδιάβαστοι Υπουργοί, η απουσία ευαισθησίας και η «σοφία» της Αθηνάς

Η απουσία πολιτικής εμπειρίας κάποιων μελών του κυβερνητικού σχήματος μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο έκδηλη. Ενώ πολλά από τα πρόσωπα που επιλέχθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν είχαν ιδιαίτερη πολιτική εμπειρία, κάποιοι φαίνεται να έχουν προσαρμοστεί με επιτυχία στον νέο τους πολιτικό ρόλο και κάποιοι άλλοι όχι.

Είναι καλά γνωστό πως η τοποθέτηση τεχνοκρατών ή ατόμων με περιορισμένη πολιτική τριβή στο Υπουργικό Συμβούλιο είναι πάντοτε κίνηση ρίσκου για τους Προέδρους της Δημοκρατίας. Και ο νυν Πρόεδρος επέλεξε να πάρει μεγάλο ρίσκο, καθώς έλαβε την απόφαση να στελεχώσει την Κυβέρνησή του με πολλά άτομα με μικρή ή καθόλου πολιτική εμπειρία. Τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους, ορισμένοι Υπουργοί και Υφυπουργοί δίνουν την εντύπωση ότι ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί πως είναι πολιτικοί προϊστάμενοι και πρέπει να σκέφτονται και να ενεργούν πολιτικά.

Η πολιτική δεν είναι μόνο η λήψη δύσκολων αποφάσεων. Είναι και η επικοινωνία τους. Η διαχείριση της δημόσιας εικόνας του πολιτικού προσώπου και η ικανότητά του να εκπέμπει αξιοπιστία και να εισπράττει σεβασμό. Στην πολιτική οι λέξεις έχουν ειδικό βάρος, που ίσως δεν εντοπίζεται πουθενά αλλού στην καθημερινή και επαγγελματική ζωή και θα πρέπει να ζυγίζονται ορθά. Οι πολιτικοί που θέλουν να στέλνουν το μήνυμα ότι ηγούνται πρέπει να είναι πάντοτε ένα βήμα μπροστά και όχι πέντε πίσω. Να μπορούν να ανταποκριθούν στους αιφνιδιασμούς, να μπορούν να διαμορφώνουν κι όχι να κυνηγούν τις εξελίξεις. Να ισορροπούν επάξια πάνω σε λεπτά σχοινιά και να διαθέτουν τακτική προσέγγιση και διπλωματία. Αλλιώς δεν είναι πολιτικοί προϊστάμενοι. Είναι πολιτικοί στόχοι.

Κανείς δεν είπε πως είναι εύκολο αυτό. Γι’ αυτό και η πολιτική είναι ταυτόχρονα και επιστήμη και τέχνη και χρειάζεται γερό στομάχι. Υπάρχουν, όμως, μέλη της Κυβέρνησης, που τέσσερις μήνες μετά συνεχίζουν να περνούν κάτω από τον πήχη. Που φαίνονται αδιάβαστοι και λένε πράγματα που τους αφήνουν εκτεθειμένους ή που καλούνται στη συνέχεια να ανασκευάσουν. Υπάρχουν άτομα που κάνουν τόσο συχνές δημόσιες εμφανίσεις, ώστε αναπόφευκτα να πέφτουν σε παγίδες και άλλοι που είναι τόσο καλά κρυμμένοι, ώστε να μην μπορεί ακόμη να τους αναγνωρίσει ο μέσος πολίτης στον δρόμο.

Το χειρότερο, όμως, είναι πως σε μία Κυβέρνηση της οποίας ένα από τα κεντρικά προεκλογικά σλόγκαν ήταν «ο άνθρωπος στο επίκεντρο», υπάρχουν στελέχη που δείχνουν να μην μπορούν να καταλάβουν ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη ανθρώπων, με διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικές συνθήκες και πως χρειάζεται κάθε προσέγγισή τους να λαμβάνει υπόψιν αυτούς τους σύνθετους παράγοντες και να συνοδεύεται από την αρμόζουσα ευαισθησία.

Το γεγονός πως κάποιοι Υπουργοί έχουν προσαρμοστεί δείχνει ότι με το κατάλληλο ενδιαφέρον και την ανάλογη προσπάθεια, μπορούν να ανταποκρίνονται πλήρως στον νέο τους ρόλο, ακόμη κι αν δεν έχουν πολιτική εμπειρία. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της εξέλιξης είναι αυτή τη στιγμή η Υπουργός Παιδείας, Αθηνά Μιχαηλίδου, η οποία προέρχεται από τον χώρο της εκπαίδευσης και όχι τον χώρο της πολιτικής, αλλά κατάφερε, από την 1η Μαρτίου μέχρι σήμερα, να δημιουργήσει πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις για το ταραχώδες ζήτημα των εξετάσεων τετραμήνων, το οποίο για χρόνια προκαλεί τρικυμίες στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Κινήθηκε πολιτικά, χωρίς να υποπέσει σε επικοινωνιακά λάθη, ενώ ταυτόχρονα χειριζόταν κι άλλα ζητήματα με την απαραίτητη σοβαρότητα και ευαισθησία, όπως το ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε ότι θα κάνει αξιολόγηση των Υπουργών του τον Σεπτέμβριο. Όμως η περίοδος χάριτος έχει τελειώσει και οι πολίτες, όπως και η αντιπολίτευση, τους αξιολογούν, πλέον, κάθε μέρα. Γι’ αυτό και κάποιοι εξ’ αυτών οφείλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους και να φροντίσουν να συμβαδίζουν με τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν προεκλογικά στον λαό.