Αυτή τη φορά η κυρία Ανδριάνα δεν είναι μόνη της...

Έχουν γραφτεί ήδη πάρα πολλά για την Ανδριάνα Νικολάου. Τη μάνα σύμβολο που μόνη της απέναντι σε όλους και σε όλα, κατάφερε έστω και με καθυστέρηση 18 χρόνων να δικαιωθεί εν μέρει για τον θάνατο του γιου της Θανάση Νικολάου. Τον Γολγοθά των 18 χρόνων τον ανέβαινε μόνη της. Ούτε αξιωματούχοι, ούτε κόμματα, ούτε πολιτικοί, ούτε κανένας ήταν δίπλα της. Ήταν μόνη της!

Ακόμα και όταν πήγαινε να διαμαρτυρηθεί, είτε έξω από το Προεδρικό, είτε έξω από τη Νομική Υπηρεσία, τις περισσότερες φορές ήταν μόνη με ελάχιστους συγγενείς και κάποιους δημοσιογράφους που πότε πότε προβάλλαν τον αγώνα της.

Το πιο σπουδαίο, που καταδεικνύει και την σπουδαιότητα της ίδιας ως πραγματικής ηρωδιάς, είναι πως ποτέ δεν πτοήθηκε. Πάντα με την ίδια μαχητικότητα, συνέχισε τον αγώνα της χωρίς ποτέ να τα παρατά, μέχρι να καταφέρει να αποδείξει πως ο γιος της δολοφονήθηκε και δεν αυτοκτόνησε και πως δεν είναι «πελλή», αλλά αναζητούσε και αναζητεί δικαίωση, σε ένα κατά τα άλλα κράτος δικαίου.

Ο μακροχρόνιος αγώνας της απέδωσε καρπούς. Όχι όπως η ίδια θα ανέμενε, αλλά απέδωσε. Δικαιώθηκε από το ΕΔΑΔ, άνοιξε ξανά η υπόθεση στην Κύπρο, έγινε εκταφή των οστών, έγινε νέα έρευνα έρευνες από ανεξάρτητους ποινικούς ανακριτές. Έρευνα, έπειτα από την οποία κατάφερε να αποδείξει αυτό που φώναζε τόσα χρόνια. Πως ο γιος της δολοφονήθηκε και οι Αρχές συγκάλυψαν το έγκλημα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: ΒΙΝΤΕΟ: Τεράστια κινητοποίηση τις τελευταίες ώρες-Κάλεσμα συστράτευσης για την διαμαρτυρία έξω από την Νομική Υπηρεσία

Το πόρισμα καταλόγισε ποινικές ευθύνες σε τρία πρώην στελέχη της Αστυνομίας και ένα ιατροδικαστή. Ωστόσο διατάχθηκε νέα έρευνα από την Αστυνομία που καλείτο στην ουσία να διερευνήσει τους χειρισμούς της Αστυνομίας. Και έγινε αυτό που φοβόταν η χαρακωμένη μάνα του Θανάση. Οι έρευνες, κατά την εκδοχή της Νομικής Υπηρεσίας, δεν έφεραν ικανοποιητικά αποτελέσματα που να επιτρέπουν ποινικές διώξεις, αποφασίζοντας να μην στείλει ούτε αυτή τη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου, όσους έλαβαν μέρος, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άθελα ή ηθελημένα, στη συγκάλυψη ενός στυγερού εγκλήματος, με θύμα ένα παιδί μόλις 26 ετών.

Ωστόσο ούτε τώρα η κ. Ανδριάνα δείχνει έτοιμη να τα παρατήσει. Τώρα, έτσι κι αλλιώς τα πράγματα είναι αλλιώς. Η κ. Ανδριάνα δεν είναι μόνη της. Αποδείχθηκε προχθές στη Λεμεσό, όταν μια δύσκολη μέρα, σε δύσκολη ώρα μαζεύτηκαν αρκετές εκατοντάδες στην Πλατεία Διοικητηρίου να τη στηρίξουν. Να ενώσουν τις φωνές τους μαζί της και να ζητήσουν Δικαιοσύνη.

Ακόμα περισσότεροι πολίτες, αναμένεται να βρίσκονται αύριο έξω από τη Νομική Υπηρεσία, απαιτώντας, τι άλλο; Το αυτονόητο. Να τιμωρηθούν αυτοί που οδήγησαν στον τάφο τον Θανάση Νικολάου. Να τιμωρηθούν εκείνοι που δεν έκαναν ούτε τα αυτονόητα, ώστε να μην χαθεί όλος αυτός ο χρόνος που, σύμφωνα με τη Νομική Υπηρεσία, καθιστά αδύνατες τις διώξεις με αρκετά χρόνια καθυστέρηση.

Αν έπρεπε να μιλήσει κανείς για μια μεγάλη απουσία, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν η απουσία των κομμάτων και γενικά των θεσμών που θεωρητικά εκπροσωπούν τους πολίτες, στο πλευρό της Ανδριάνας Νικολάου.

Μόνο τα τελευταία χρόνια, έπειτα από κάποιες «συγκυρίες» ένιωσαν την ανάγκη – ενδεχομένως να αναγκάστηκαν για επικοινωνιακούς λόγους - να ταχθούν στο πλευρό της χαροκαμένης μητέρας. Όταν δηλαδή το θέμα άρχισε να συγκινεί τις πλατιές μάζες των πολιτών, συγκινήθηκαν και κάποια πολιτικά πρόσωπα να ενώσουν τις φωνές τους με αυτήν της μητέρας. Ωστόσο, όλοι αυτοί που με ανακοινώσεις ή αναρτήσεις έδειχναν την στήριξη τους, αυτή χάθηκε στην πορεία, αφού σχεδόν ουδείς από αυτούς βρέθηκε στην πρώτη διαμαρτυρία που διοργανώθηκε έξω από την Νομική Υπηρεσία.

Αναμφίβολα η πλήρης δικαίωση για την κυρία Ανδριάνα αργεί. Αυτή θα περάσει μέσα από τις αίθουσες των Δικαστηρίων, ενώ πάλι, είναι άγνωστο αν ποτέ θα φτάσει εκείνη η μέρα. Η ημέρα της Δικαίωσης. Που αν έρθει, θα έρθει όχι γιατί οι θεσμοί κατάφεραν να αποδώσουν Δικαιοσύνη, αλλά γιατί και πάλι η κ. Ανδριάνα κατάφερε να φθάσει μέχρι τέλος μόνη της, ξεγυμνώνοντας για άλλη μια φορά ολόκληρο το σύστημα. Ένα σύστημα, που αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων, ενώ μόνο στην ιδέα πως αν δεν πάλευε η κ. Ανδριάνα να αποδείξει την αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια, ένα έγκλημα θα παρέμενε θαμμένο, τρομάζει!

Η αυριανή συγκέντρωση, ωστόσο, αποτελεί άλλο ένα σκαλοπατάκι στον μακρύ δρόμο που περπάτησε για χρόνια μόνη της, αλλά τώρα περιβάλλεται από τις φωνές και την αγανάκτηση ολόκληρου του λαού.

Μένει μόνο να φανεί αν η κοινωνική πίεση είναι ικανή να βελτιώσει και τα αντανακλαστικά της ίδιας της πολιτείας που περιλαμβάνει, κόμματα, αξιωματούχους και θεσμούς, που κακά τα ψέματα, όχι μόνο στην υπόθεση του Θανάση Νικολάου αλλά και σε αντίστοιχες πολύκροτες υποθέσεις που απασχόλησαν τη κοινή γνώμη, ήταν κατώτερη των περιστάσεων.