Τα λάθη των καταδύσεων που μπορεί να αποβούν μοιραία-Όσα εξηγεί εκπαιδευτής

Μόνο εύκολη και απλή δεν είναι η κατάδυση στα βαθιά νερά της θάλασσας για ένα δύτη, αφού υπάρχουν σειρά από λάθη και παραλείψεις που ίσως αποβούν μοιραία, με τους ειδικούς την ίδια ώρα, να κρούουν τον κώδωνα του κίνδυνου και να επιδεικνύουν τη σοβαρότητα που χρειάζεται, όπως και την επαγγελματική αρτιότητα, για να φορέσει ένας δύτης τον εξοπλισμό και να καταδυθεί ορθά στο νερό.

Με αφορμή τη μοιραία κατάληξη του 71χρονου δύτη, Βρετανού τουρίστα, που είχε μεταβεί για κατάδυση σε θαλάσσια περιοχή στην Πάφο, ο εκπαιδευτής καταδύσεων, Πάμπος Θεοδώρου, μοιράζεται τις γνώσεις του στον REPORTER, για να σταθεί στο γεγονός ότι δεν μπορεί οποιοσδήποτε σήμερα να κάνει κατάδυση, καθώς χρειάζεται συγκεκριμένο τίτλο εκπαίδευσης.

Όπως εξήγησε ο κ. Θεοδώρου, «είναι πολύ σημαντικό οι δύτες να ελέγχουν την υγεία τους, κάτι το οποίο είναι υποχρεωτικό και στα μαθήματα εκπαίδευσης των καταδύσεων, καθώς είναι αναγκαίο να ελεγχθούν και να απαντήσουν ένα ερωτηματολόγιο που αφορά την υγεία τους. Είναι σημαντικό όμως, ο κάθε δύτης, χρονιαία να ελέγχει την κατάσταση της υγείας του. Η άποψή μου, είναι ότι δεν υπάρχει κάτι επιπόλαιο στην Κύπρο με τις καταδύσεις και δεν έχουμε θεωρώ επαγγελματίες καταδύτες που να μην νοιάζονται για την ασφάλειά τους. Συνήθως, τα πλείστα ατυχήματα που συμβαίνουν κάτω από νερό, είναι για λόγους υγείας και γι’ αυτό συστήνουμε στους δύτες να ελέγχονται».

Σήμερα λοιπόν, ένας που ενδιαφέρεται να κάνει κατάδυση και για να έχει το δικαίωμα να φορέσει τον εξοπλισμό και να μπει στο νερό, πρέπει να έχει συγκεκριμένο τίτλο. «Όλοι οι οργανισμοί που διδάσκουν καταδύσεις, έχουν το εισαγωγικό πρόγραμμα που ονομάζεται Open Water, όπου όλοι δύτες θα περάσουν αυτή τη βασική εκπαίδευση, για να μπορέσουν να αναγνωριστούν ως επαγγελματίες δύτες και να αποκτήσουν αυτή τη ταυτότητα. Είναι μια ταυτότητα που υποδηλώνει τις γνώσεις τους. Η εκπαίδευση αυτή διαρκεί 5 μέχρι 7 ημέρες, όπου υπάρχει θεωρία και πρακτική άσκηση».

Έτσι, μέσω αυτής της εκπαίδευσης που παρέχεται στους δύτες, μπορούν να ανταπεξέλθουν στη συνέχεια σε οποιαδήποτε προβλήματα προκύψουν υποβρυχίως. «Δηλαδή, εάν κάποιος δύτης μείνει κάτω από το νερό χωρίς οξυγόνο, ένας επαγγελματίας έχει τις γνώσεις και τις δεξιότητες για να διαχειριστεί αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να γίνει σαφές, ότι δεν νοικιάζει κανένας οργανισμός εξοπλισμό δύτη σε κάποιο που δεν έχει δίπλωμα επαγγελματία και ούτε μπορείς να αγοράσεις μπουκάλα οξυγόνου δύτη, αν δεν έχεις επίσης το δίπλωμα. Υπάρχουν γενικώς αρκετές δικλείδες ασφαλείας και δεν μπορεί οποιοσδήποτε να πάει να κάνει μια κατάδυση».

Επιπρόσθετα, υπάρχει στη διάθεση του κοινού ένα πρόγραμμα κατάδυσης που διαρκεί μια ημέρα, όπου κάποιος που ενδιαφέρεται να μάθει τον κόσμο καταδύσεων θα δοκιμάσει το intro to dive. «Σε αυτό το πρόγραμμα, ο εκπαιδευόμενος μαθαίνει τα βασικά για να μπορεί να κάνει μια κατάδυση μικρού βάθους. Είναι τουριστικό πρόγραμμα και απευθύνεται σε ανθρώπους που απλά θέλουν να δοκιμάσουν και εάν τους αρέσει, τότε μπορούν να προχωρήσουν για να αποκτήσουν το σχετικό δίπλωμα του δύτη. Είναι μόνο εισαγωγικό αυτό το πρόγραμμα, για να ζήσει κάποιος την εμπειρία, να βγάλει κάποιες φωτογραφίες και να ζήσει για λίγο τη ζωή του δύτη.

Τα λάθη που μπορεί να αποβούν μοιραία

Ακόμη και επαγγελματίας δύτης να είναι κάποιος ωστόσο, υπάρχουν συγκεκριμένα λάθη, που ίσως αποβούν και μοιραία κάτω από το νερό. Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε ο κ. Θεοδώρου, «μπορεί κάποιος να μείνει χωρίς αέρα κάτω από το νερό, κάτι που ουσιαστικά είναι αμέλεια του δύτη, καθώς υπάρχει μετρητής και ο δύτης ελέγχει το οξυγόνο που έχει στη διάθεσή του. Σημειώνεται πάντως, ότι ο συνοδός που παίρνει τους δύτες κάτω στο νερό, ρωτάει τους δύτες εάν έχουν αποθέματα οξυγόνου».

Ωστόσο, ακόμη και εάν κάποιος παραμείνει χωρίς οξυγόνο, οι επαγγελματίες δύτες είναι εκπαιδευμένοι για να κάνουν αναδύσεις, ή να μπορούν να μοιραστούν οξυγόνο με το ζευγάρι τους. «Όλοι οι δύτες είναι ζευγάρια και κανείς δεν πάει μόνος κάτω από το νερό. Είναι ένας κανόνας στις καταδύσεις και έτσι υπάρχει πάντα το back up του δεύτερου δύτη».

Άλλο ένα πρόβλημα που μπορεί να προκύψει κάτω από το νερό επίσης, είναι ο δύτης να χάσει τον προσανατολισμό του. «Ωστόσο, και αυτό λύνεται με την ανάδυση του δύτη, ενώ μπορεί να χρησιμοποιήσει τις πυξίδες που έχει για να προσανατολιστεί υποβρυχίως. Συστήνεται επίσης οι δύτες να πηγαίνουν με σχολές για κατάδυση και όχι μόνοι, γιατί υπάρχει καλύτερη ασφάλεια και οι σχολές παρέχουν όλο τον κατάλληλο εξοπλισμό και μεριμνούν για όλες τις περιπτώσεις».

Κληθείς να σχολιάσει τους τρόπους κατάδυσης επίσης ο κ. Θεοδώρου ανέφερε ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι κατάδυσης, καθώς υπάρχει το ανοικτό κύκλωμα, το ημίκλειστο κύκλωμα και κλειστό κύκλωμα. «Είναι συστήματα τα οποία ο δύτης μπορεί να προβεί σε μεγάλα βάθη. Στην Κύπρο, με αφορμή και ένα πρόσφατο περιστατικό, ο δύτης μπορεί να φθάσει μέχρι και τα εκατό μέτρα κάτω από το νερό και δεν είναι απαγορευτικό, νοουμένου ότι υπάρχει εξοπλισμός και γνώση. Οι πλείστες καταδύσεις ωστόσο, γίνονται σε πιο μικρά βάθη, εκτός και αν υπάρξει ανάγκη, καθώς δεν υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον σε τόσο μεγάλα βάθη για να πάει ένας δύτης».