Απόλυτη παραδοχή αποτυχίας στην εφαρμογή της κάρτας φιλάθλου με μια φωτογραφία

Από τον Αύγουστο του 2018, όταν εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στο σύνολο της η νέα Νομοθεσία για τη βία στα γήπεδα, μετά από μια μακρά περίοδο ανεμελιάς, λόγω της αποχής των οργανωμένων, διαφάνηκαν κατά καιρούς τα πρώτα σημάδια αδυναμίας εφαρμογής της, παρά το γεγονός πως υπήρχε άπλετος χρόνος - τριάμισι χρόνια - ώστε οι αρμόδιες αρχές να ήταν έτοιμες για την μεγάλη επιστροφή των φιλάθλων. Πρώτα ήταν μερικοί μεμονωμένοι πυρσοί στους αγωνιστικούς χώρους, αργότερα το ρίξιμο αντικειμένων, ενώ με την επιστροφή των οργανωμένων πέρυσι, από τις πρώτες αγωνιστικές, βιώσαμε την κατάρρευση της πολυδιαφημιζόμενης κάρτας φιλάθλου, ως χάρτινου πύργου.

Οπαδός υπέστη σοβαρά εγκαύματα από φωτοβολίδα, επεισόδια στο Τσίρειο, ντου στις κερκίδες χωρίς εισιτήριο, είσοδος και ξύλο μεταξύ οπαδών εντός αγωνιστικών χώρων, διακοπή του λεμεσιανού ντέρμπι, ρίξιμο κροτίδων και φωτοβολίδων από τη μια κερκίδα σε αυτή των αντιπάλων, καρεκλοπόλεμους, φωτιές στα πέταλα και άλλα πολλά. Και όλα αυτά μόνο μέσα στα γήπεδα και όχι στους χώρους πέριξ των γηπέδων, όπου έτσι κι αλλιώς υπάρχει καταγεγραμμένη η θέση της Αστυνομίας, αλλά και τα γεγονότα που μιλούν από μόνα τους, ότι η Αστυνομία αδυνατεί να περιορίσει τα επεισόδια βίας μεταξύ οπαδών, ενώ σταματούν όταν οι χούλιγκαν το αποφασίσουν.

Τι προνοεί - κανονικά - η κάρτα φιλάθλου

Για να μη χάνουμε την ουσία, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τι προβλέπει η εφαρμογή του μέτρου της κάρτας φιλάθλου, που αποτελεί κομμάτι της Νομοθεσίας για την πάταξη της βίας στα γήπεδα. Με απλά λόγια, προβλέπει πως κάθε φίλαθλος που θέλει να πηγαίνει στο γήπεδο, θα πρέπει να εκδώσει την κάρτα φιλάθλου, στην οποία αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του, ο αριθμός της κάρτας και η φωτογραφία του, στα πρότυπα της αστυνομικής ταυτότητας.

Στη συνέχεια, αν ο συγκεκριμένος φίλαθλος θέλει να πάει σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, θα πρέπει αφού επιδείξει την κάρτα φιλάθλου του, να πάρει το εισιτήριο του, στο οποίο αναγράφεται ο αριθμός της κάρτας φιλάθλου του. Υπάρχει, δηλαδή ταυτοποίηση ανάμεσα στην κάρτα και το εισιτήριο.

Ακολούθως ο φίλαθλος, την ημέρα του αγώνα όταν πάει έξω από την κερκίδα που αντιστοιχεί στο εισιτήριο του, θα πρέπει να επιδείξει στους υπευθύνους, το εισιτήριο του αγώνα και την κάρτα φιλάθλου. Κανονικά ο υπεύθυνος αφού αντιστοιχίσει τον αριθμό και αφού δει ότι έχει μπροστά του τον άνθρωπο που παρουσιάζεται και στη φωτογραφία πάνω στην κάρτα του επιτρέπει να περάσει στον επόμενο έλεγχο.

Ο έλεγχος... υπό κανονικές συνθήκες

Ο επόμενος έλεγχος είναι στα περισσότερα γήπεδα αυτοματοποιημένος, από τις ειδικές πόρτες, στις οποίες αφού περάσεις το barcode του εισιτηρίου, η πόρτα ανοίγει και εισέρχεσαι στο γήπεδο. Θεωρητικά, την ώρα που χτυπάς το εισιτήριο, το σύστημα καταγράφει την ώρα και αποθηκεύεται στο σύστημα ότι ο ΧΨ φίλαθλος, την τάδε ώρα πέρασε από την είσοδο και εισήλθε στο γήπεδο. Έτσι γίνεται πολύ πιο εύκολο το έργο των Αρχών, εάν θέλουν να εντοπίσουν κάποιον, να ανατρέξουν στην ώρα που εισήλθε στο γήπεδο και μέσω των κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης να τον εντοπίσουν.

Στα γήπεδα που δεν υπάρχουν οι σύγχρονες θύρες εισόδου, η ταυτοποίηση γίνεται από τους υπευθύνους ασφαλείας, οι οποίοι χτυπούν τα εισιτήρια στις συσκευές ελέγχου που διαθέτουν.

Είναι ψιλά γράμματα και πολυτέλεια, αυτή τη στιγμή, να περάσουμε στο επόμενο στάδιο που προβλέπεται από τον Νόμο για την ταξιθεσία. Ότι δηλαδή ο κάθε φίλαθλος θα πρέπει να κάθεται σε συγκεκριμένη καρέκλα που αναγράφεται στο εισιτήριο του. Αυτό συμβαίνει μόνο σε κάποιες εκ των μεγάλων ομάδων, που έχουν μεγάλο αριθμό εισιτηρίων διαρκείας και ποτέ στις κερκίδες των οργανωμένων φιλάθλων, ή τους εκτός έδρας αγώνες.

Και από το τι προνοεί η νομοθεσία, στην πραγματικότητα

Και πάμε τώρα στο σήμερα. Εδώ και πέντε ημέρες, στη σελίδα της Αστυνομίας, υπάρχει ένα αναζητούμενο πρόσωπο. Αναζητούμενο και όχι καταζητούμενο, διότι δεν ξέρουμε ούτε το όνομα, ούτε το επίθετό του. Έχουμε μόνο μια φωτογραφία του και μέσω αυτής η Αστυνομία αναζητεί να εντοπίσει στοιχεία της ταυτότητας του.

Δεν έχει σημασία ποιας ομάδας υποστηρικτής είναι το απεικονιζόμενο πρόσωπο, ούτε σε ποιον αγώνα μετέβη. Αυτό που έχει αυτή τη στιγμή σημασία, δύο εβδομάδες μετά το τέλος του πρωταθλήματος και περίπου δύο και κάτι μήνες πριν την έναρξη του επόμενου, είναι επιτέλους να υπάρξει η παραδοχή της πλήρους και παταγώδους αποτυχίας του μέτρου της κάρτας φιλάθλου, αφού οι εμπλεκόμενες αρχές εμφανίζονται αδύνατες να εφαρμόσουν την νομοθεσία ή έστω τα βασικά της.

Είναι αδιανόητο η Αστυνομία να προχωρά στην ανάρτηση φωτογραφίας, ενός οπαδού ο οποίος από ότι φαίνεται από τις φωτογραφίες, δεν έχει κρυμμένο το πρόσωπο του, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει, πέρασε κανονικά από την είσοδο του γηπέδου, το οποίο είναι ότι πιο σύγχρονο έχει να παρουσιάσει το κυπριακό ποδόσφαιρο και πάλι αδυνατεί να τον ταυτοποιήσει.

Σημειώνεται πως η Αστυνομία στην προκειμένη περίπτωση, αναζητά την ταυτότητα του συγκεκριμένου προσώπου, ανάμεσα σε μια βάση δεδομένων που σίγουρα δεν ξεπερνάει τα χίλια άτομα.

Δηλαδή, συνοψίζοντας, η Αστυνομία παραδέχεται ότι από τους χίλιους οπαδούς της συγκεκριμένης ομάδας, δεν μπορεί να ταυτοποιήσει, έναν με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, χωρίς κουκούλα ο οποίος πέρασε κύριος από τις εισόδους του γηπέδου. Και από την άλλη, προσπαθεί να ταυτοποιήσει ένα οπαδό, ο οποίος για να περάσει στο γήπεδο, επέδειξε κάρτα φιλάθλου και εισιτήριο, συνεπώς και πάντα θεωρητικά, τα στοιχεία του υπάρχουν στο σύστημα.

Στο μεταξύ, θα πρέπει να σημειωθεί πως παρόμοιες φωτογραφίες, από οπαδούς που πέρασαν από το ίδιο σημείο, με τον ίδιο τρόπο, την ίδια ημέρα, δόθηκαν και άλλες από την Αστυνομία, ζητώντας «πληροφορίες, που μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση ή/ και τον εντοπισμό των εικονιζόμενων προσώπων».

Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο παραδοχή αποτυχίας. Βέβαια η απάντηση των Αρχών, όχι μόνο της Αστυνομίας αλλά και των υπολοίπων υπευθύνων, είναι πως ενδεχομένως ο συγκεκριμένος φίλαθλος, να εισήλθε στο γήπεδο με πλαστή κάρτα φιλάθλου και με στοιχεία κάποιου άλλου. Κάτι που αν συμβαίνει εδώ, τότε κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα διότι ενώ υπάρχουν σχετικές καταγγελίες, που έγιναν δημόσια από τον Οκτώβριο του 2022, φτάσαμε στον Μάιο του 2023 και κανένας δεν ένιωσε την ανάγκη να δώσει λύση στο πρόβλημα.

Με απλά λόγια, από όπου κι αν το πιάσει κανείς, το πράγμα βρωμάει. Και παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε νεκρή περίοδο, όπου όλα αυτά θα μπορούσαν να τύχουν μιας σοβαρής συζήτησης, έτσι ώστε να δοθούν συγκεκριμένες λύσεις, το θέμα της βίας ξεχάστηκε, οι ομάδες κάνουν μεταγραφές, η ΚΟΠ ψάχνει να βρει τους κόκκινους φακέλους που χάθηκαν, ο ΚΟΑ κάνει δημόσιες σχέσεις στη Μάλτα και οι βουλευτές και τα κόμματα, ασχολούνται με άλλα θέματα που «πουλούν». Για τη βία και την παταγώδη αποτυχία της κάρτας φιλάθλου που ψήφισαν αλλά δεν εφάρμοσαν, θα συζητήσουν ξανά μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, στα πρώτα επεισόδια του νέου πρωταθλήματος. Τότε, δηλαδή εκ των υστέρων, είναι που θα εμφανιστούν και πάλι αυτοί, που θα επιμένουν και θα προσπαθούν να πείσουν πως αυτοί τα έλεγαν εκ των προτέρων...