Κουνάει το δάκτυλο σε Αστυνομία και Δικαστήρια το Ανώτατο για εντάλματα βάσει πληροφοριών

«Τελειώνοντας θα πρέπει να σημειώσω και τα ακόλουθα.  Δεν είναι λίγες οι φορές που εντάλματα σύλληψης αλλά κυρίως εντάλματα έρευνας, έχουν ακυρωθεί με τη διαδικασία του προνομιακού εντάλματος Certiorari, επειδή το μαρτυρικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την έκδοση τους, ήταν ασαφές ή παρουσίαζε άλλες αδυναμίες.  Τα Δικαστήρια ενώπιον των οποίων τίθενται τέτοια αιτήματα, διατηρούν πάντα τη δυνατότητα να ζητούν διευκρινίσεις, τηρώντας βεβαίως σχετικό πρακτικό με τις διευκρινίσεις και τις απαντήσεις που δίδονται, και αφού προηγουμένως υποδειχθεί στο πρόσωπο που έχει προβεί στην ένορκη δήλωση ή τη βεβαίωση, πως αυτό συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από τον όρκο ή τη βεβαίωση του».

Αυτή ήταν η κατάληξη του Ανωτάτου, το οποίο ακύρωσε άλλο ένταλμα έρευνας, κουνώντας παράλληλα το δάκτυλο τόσο στην Αστυνομία που ζητά εντάλματα τα οποία στην ουσία πάσχουν, επικαλούμενη αόριστα στοιχεία που προέρχονται από «πληροφοριοδότες», όσο και στα Δικαστήρια που τα εκδίδουν, χωρίς να ζητούν διευκρινίσεις, ώστε να διαπιστώσουν κατά πόσο δικαιολογούνται ή όχι. Αποτέλεσμα, όπως υποδεικνύει και το Ανώτατο, αλλά είναι και κάτι που προκύπτει μέσα από σωρεία αποφάσεων, πολλά εντάλματα να προσβάλλονται και στο τέλος να ακυρώνονται.

Ωστόσο, πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν είναι σημερινό και είναι κάτι που υποδεικνύεται κατά καιρούς από δικηγόρους, αφού οι Αρχές εξασφαλίζουν πολλές φορές εντάλματα στην βάση πληροφοριοδοτών, χωρίς να εξετάζεται η αξιοπιστία τους. Ενδεικτική ήταν και η υπόθεση περί σχεδιαζόμενης δολοφονίας του προέδρου της Σχολικής Εφορίας της Λεμεσού, Ντίνου Έλληνα, κατά το 2021, όπου η Αστυνομία, αφού εμπιστεύτηκε την ιστορία ενός πληροφοριοδότη της, προχώρησε στη σύλληψη δύο νεαρών αδελφών και ενός αλλοδαπού.

Ο συγκεκριμένος πληροφοριοδότης, γνωστός στις Αρχές, όπως η ίδια η Αστυνομία ανέφερε ενώπιον Δικαστηρίου, παραδέχθηκε πως κάνει «διάφορες παράνομες δουλειές», εξού και οι ύποπτοι του ζήτησαν να μεσολαβήσει για να τους προμηθεύσει όπλο για να σκοτώσουν τον Έλληνα, πράγμα το οποίο, όπως ισχυρίστηκε, έπραξε. Δηλαδή, με βάση τα όσα ανέφερε (σ.σ προφορικώς, δεν έδωσε γραπτή κατάθεση), ο ίδιος παραδέχθηκε πως μεσολάβησε για την αγοραπωλησία όπλων, ήταν παρόν στο deal με τον πωλητή και με τους δύο επίδοξους εκτελεστές, ενώ όπως εξιστόρησε παρακολουθούσε τον στόχο. Ωστόσο, ο πληροφοριοδότης, δεν συνελήφθη, ενώ κρίθηκε αξιόπιστος, ώστε η Αστυνομία να προβεί σε συλλήψεις.

Μάλιστα, εντύπωση στην συγκεκριμένη περίπτωση είχε προκαλέσει και ο ισχυρισμός του πληροφοριοδότη πως τα δύο αδέλφια ζήτησαν πάνω από 8000 σφαίρες, αριθμός ο οποίος είναι τόσο μεγάλος που χρειάζεται κάποιος για να σκοτώσει ολόκληρα τάγματα. Τελικά, η υπόθεση, την οποία διακωμωδούσε ο ίδιος ο «στόχος» της δολοφονίας, αποδείχθηκε φιάσκο και οι ύποπτοι αφέθηκαν ελεύθεροι.

Οι πιο πάνω συστάσεις του Ανωτάτου σε ότι αφορά τα εντάλματα, καταγράφονται σε απόφαση που εκδόθηκε στις 9 Ιουνίου, 2023, το οποίο ακύρωσε ένταλμα έρευνας, το οποίο προσέβαλε ο δικηγόρος Αλέξανδρος Κληρίδης, που αφορούσε έρευνα σε οικία για εντοπισμό ναρκωτικών και όπλων, κατόπιν πληροφορίας, που διενεργήθηκε στις 29 Μαρτίου 2023.

Μεταξύ άλλων, το Ανώτατο στην απόφαση του, καταγράφει πως στην ένορκη δήλωση του ο αστυνομικός που ζήτησε και εξασφάλισε το ένταλμα, δεν διευκρινίζει πότε λήφθηκε η πληροφορία, ενώ δεν φαίνεται να αποκαλύπτεται ούτε η πηγή γνώσης του πληροφοριοδότη. «Εκεί στην ένορκη δήλωση που χρησιμοποιήθηκε για την εξασφάλιση του εντάλματος έρευνας, γινόταν αναφορά πως ο πληροφοριοδότης της Αστυνομίας είδε στις οικίες και στα οχήματα σε σχέση με τα οποία εξεδόθη το ένταλμα έρευνας, ναρκωτικά και έμφορτα όπλα. Απουσίαζε όμως ο επακριβής χρονικός προσδιορισμός των γεγονότων για τα οποία ο πληροφοριοδότης είχε ιδίαν γνώση. Καταγραφόταν όμως στην ένορκη δήλωση πως αυτός είχε διαπιστώσει πρόσφατα τα πιο πάνω γεγονότα.  Γι΄ αυτό και μόνο το λόγο, το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε άδεια για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari».

Όσον αφορά στο δεύτερο θέμα, δηλαδή στην μη αποκάλυψη της πηγής γνώσης του πληροφοριοδότη, το Ανώτατο παρέπεμψε σε προηγούμενη απόφαση, που εκδόθηκε το 2020, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει πως: «Πρέπει να λεχθεί ακόμη πως ανεξαρτήτως αν καλώς χρησιμοποιείται η λέξη «πληροφορία», σημασία έχει ότι ουδέποτε και πουθενά στον όρκο, η πληροφορία δεν συγκεκριμενοποιείται σε κάτι απτό.  Ακόμη και αν δεν κατονομάζεται ο πληροφοριοδότης (κάτι τέτοιο δεν απαιτείται) θα πρέπει να υπάρξει κάποιου είδους τεκμηρίωση, από πού και με ποίον τρόπο η πληροφορία οδήγησε στα καταληκτικά συμπεράσματα».

Με δεδομένο ότι στην ένορκη δήλωση που χρησιμοποιήθηκε για την έκδοση του εντάλματος έρευνας, δεν είχε αποκαλυφθεί η πηγή γνώσης του πληροφοριοδότη, αλλά ούτε πότε η Αστυνομία έλαβε την πληροφορία, το Ανώτατο κατέληξε πως το Δικαστήριο, στη βάση των πιο πάνω ουσιωδών παραλείψεων, δεν θα μπορούσε να είχε ικανοποιηθεί ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις έκδοσης του.  

Ως εκ τούτου, ήταν η κατάληξη του Ανωτάτου, πως «το ένταλμα έρευνας εξεδόθη καθ΄ υπέρβαση της δικαιοδοσίας του».