Ποιο πραγματικά ήταν το καθήκον των αρμοδίων για το θανατηφόρο του 2012...

«Δεν πιστεύω ότι η Αστυνομία ήταν αρνητική. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι η απόφαση για να επανεξεταστεί το συγκεκριμένο δυστύχημα άρχισε καθηκόντως όταν έλαβε η Γενική Εισαγγελία το αίτημα γραπτώς από το δικηγόρο της οικογένειας που ζητούσε να επανεξεταστεί ο φάκελος και άρχισε η επίσημη διαδικασία εδώ και αρκετές μέρες».

Η πιο πάνω δήλωση προέρχεται από την υπουργό Δικαιοσύνης, Άννα Προκοπίου, η οποία ως πολιτική προϊστάμενη της Αστυνομίας, θα έπρεπε πρώτα η ίδια να επιδιώκει, με τις ενέργειες της, να αποσυμπιέσει την αρνητική εικόνα που επικρατεί σήμερα σε βάρος του Σώματος, μακριά από επικοινωνιακές τακτικές και ωραιοποιήσεις καταστάσεων. Εξάλλου, για να διορθώσει κανείς τα λάθη του θα πρέπει πρώτα να τα εντοπίσει και να τα αναγνωρίσει. Σε διαφορετική περίπτωση, το να μη διορθώνει κανείς τα λάθη του, συνεπάγεται με τη διάπραξη ακόμα μεγαλύτερων λαθών.

Η Άννα Προκοπίου ανέλαβε σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για την Αστυνομία, η οποία, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, βρίσκεται στο στόχαστρο για μια σειρά από υποθέσεις, που προκάλεσαν τεράστιες ρωγμές στην εμπιστοσύνη των πολιτών έναντι ενός από τους πιο σημαντικούς θεσμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Υπόθεση Μιχάλη Κατσουνωτού που συνομιλούσε παράνομα με βαρυποινίτη για να εξοντώσει την Άννα Αριστοτέλους, με τον ανεξάρτητο ανακριτή να εντοπίζει ποινικά αδικήματα σε βάρος του, υπόθεση Θανάση, που το πόρισμα καταλογίζει ποινικές ευθύνες σε τρία πρώην στελέχη της Αστυνομίας, υπόθεση Γιαννάκη που για ένα χρόνο ερευνούσαν το οφθαλμοφανές «πτυχίο» του, υπόθεση Βαγγέλη που τελικά ο θανατικός ανακριτής εντόπισε παραλήψεις από την Αστυνομία, αποφάσεις Δικαστηρίων που κατέρρευσαν, υποθέσεις για σοβαρές υποθέσεις ναρκωτικών δείχνοντας λανθασμένους χειρισμούς από τις Αρχές, καταγγελίες για σεξουαλικής φύσεως αδικήματα σε βάρος αστυνομικών, απανωτές αποδράσεις, απανωτά επεισόδια στα γήπεδα συνοδευόμενα από επιχειρησιακές αστοχίες, και πάει λέγοντας… Και σε όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και το «ορφανό» θανατηφόρο του 2012, έπειτα από το οποίο έχασε τη ζωή του ένα παιδί μόλις 17 ετών.

Θεωρητικά το μεγάλο στοίχημα για την Άννα Προκοπίου, αλλά και του κάθε πολιτικού προϊστάμενου που θα βρισκόταν στη θέση της, είναι να ανατρέψει αυτή την εικόνα που έχει δημιουργηθεί σε βάρος της Αστυνομίας και να γίνουν τέτοιες ενέργειες που αφενός θα αυξήσουν το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, και αφετέρου θα έστελναν το μήνυμα πως η Αστυνομία συμβάλει στην απονομή της Δικαιοσύνης και όχι το αντίθετο.

Περί τα τέλη Μαρτίου, το θανατηφόρο δυστύχημα του 2012 ήρθε ξανά στο προσκήνιο μέσω των social media και τα όσα γράφονταν ήταν αρκετά σοβαρά και δημιουργούσαν τεράστιες σκιές, με δεδομένη και την αναφορά σε συγκεκριμένα ονόματα, τα οποία συνδέονται με άλλες υποθέσεις, για τις οποίες έτυχαν «ιδιαίτερης» μεταχείρισης.

Η Αστυνομία, ανεξαρτήτως εάν η κ. Προκοπίου δήλωσε πως δεν το πιστεύει, η ίδια, εμφανίστηκε αρνητική, αφού εξαρχής απέρριπτε τα όσα της καταλογίζονται, διαψεύδοντας μάλιστα συγκεκριμένες αναφορές που αφορούσαν το αναζητούμενο όχημα, αλλά και τις μαρτυρίες, κάτι που προκάλεσε την οργή και της ίδιας της οικογένειας. Υπενθυμίζεται, πως στη συνέχεια, στον απόηχο των όσων έβλεπαν το φως της δημοσιότητας με το πόρισμα του θανατικού ανακριτή και τις μαρτυρίες, η Αστυνομία αναδιπλώθηκε στις τοποθετήσεις της.

Πέραν τούτου, ωστόσο, ουδείς από τους αρμόδιους θεσμούς αντέδρασε και διέταξε αυτεπάγγελτη έρευνα, ώστε, στο τέλος της ημέρας να απορρίψουν τεκμηριωμένα τα όσα έβλεπαν το φως και με αυτό τον τρόπο να «καθαρίσουν» το όνομα της Αστυνομίας. Αυτό έγινε, περίπου δύο μήνες μετά και όταν η οικογένεια απέστειλε επιστολή στον Γενικό Εισαγγελέα που ζητούσε επανεξέταση του φακέλου. Ενός φακέλου, που μέσα σε 24 με 48 ώρες είχε μελετηθεί από την Αστυνομία και η οποία, με επίσημες τοποθετήσεις της, ανέφερε στην ουσία πως δεν προκύπτει οτιδήποτε. Ενός φακέλου, που ενδεχομένως να έπρεπε από την πρώτη στιγμή να ζητήσει και η ίδια η υπουργός Δικαιοσύνης και η Εισαγγελία, ώστε να εξετάσουν αν προκύπτει οποιοδήποτε ζήτημα και «καθηκόντως» να δώσουν άμεσα οδηγίες για εξετάσεις. Με αυτό τον τρόπο θα αποστέλλονταν ξεκάθαρα μηνύματα στην κοινωνία, που τα τελευταία χρόνια αναζητεί φως στο τούνελ στην σκιά των διαδοχικών σκανδάλων.

Επίσης, σε όλα αυτά, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη, όπως καταγράφεται και μέσα από αποφάσεις, πως δεν είναι η πρώτη φορά που προκύπτουν λανθασμένοι χειρισμοί που οδηγούν σε συγκάλυψη μιας υπόθεσης, με την πιο ενδεικτική αλλά και ηχηρή περίπτωση, να είναι αυτή του 26χρονο Θανάση, που για 17 ολόκληρα χρόνια οι Αρχές επέμεναν πως αυτοκτόνησε αλλά εν τέλει είχε δολοφονηθεί.

Συνεπώς, «καθηκόντως» το Υπουργείο Δικαιοσύνης έπρεπε να δράσει πολύ πιο νωρίς, δεδομένου πως πρόκειται για ένα θανατηφόρο με θύμα ένα 17χρονο και μια οικογένεια που για έντεκα χρόνια αναζητεί δικαίωση, και ενδεχομένως άστοχα παρομοιάστηκε από την υπουργό αυτή η υπόθεση με την ανάρτηση του Ανδρέα Θεμιστοκλέους κατά της Αλεξάνδρας Ατταλίδου ή της Τουρκοκύπριας που δέχθηκε επίθεση ή του ντελιβερά. Καθήκον της Αστυνομίας, θεωρείται αυτονόητο πως είναι η εξιχνίαση οποιουδήποτε εγκλήματος, ανεξαρτήτως με το ποιοι εμπλέκονται. Δεν χρειάζονται επικοινωνιακές φαμφάρες για τα αυτονόητα, αλλά αυτό που χρειάζεται στις μέρες μας, είναι να γίνει η διαφορά και να νιώσουν οι πολίτες πως οι θεσμοί δεν αντιδρούν επιλεκτικά. Εκείνο που χρειάζεται είναι διαφάνεια και απαντήσεις που θα ξεκαθαρίζουν το τοπίο και όχι να το θολώνουν ακόμη περισσότερο. Δεν χρειάζονται επικοινωνιακά τεχνάσματα για να προστατεύσει οποιοσδήποτε το σπίτι του, αλλά ενέργειες που θα οδηγήσουν σε ένα καλύτερο κράτος δικαίου.