Οι προηγούμενοι τσάροι της κυπριακής οικονομίας χτυπούν καμπανάκι

Αν ρωτήσει κανείς οποιοδήποτε Κύπριο, ποιος ήταν τα τελευταία δέκα χρόνια ο Τσάρος της κυπριακής οικονομίας, χωρίς αμφιβολία, δεν θα ακούσεις μόνο ένα όνομα. Το πιθανότερο, είναι από τους πολίτες να ακουστούν τουλάχιστον τρία ονόματα. Τρία ονόματα που μέχρι πρόσφατα βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή και έδιναν τον δικό τους αγώνα, αλλά πλέον βρίσκονται για διαφορετικούς λόγους ο κάθε ένας, πίσω από τη βιτρίνα, παρακολουθώντας, πάντως και σχολιάζοντας τις εξελίξεις.

Ποια θα ήταν αυτά τα τρία ονόματα. Μάλλον οι δύο υπουργοί οικονομικών των Κυβερνήσεων Αναστασιάδη, δηλαδή ο Χάρης Γεωργιάδης και ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, αλλά και ο τέως πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου. Είναι ευρέως αποδεκτό πως και οι τρεις εργάστηκαν, μακριά από λαϊκισμούς –αντιθέτως πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα, πράγμα που τους έκανε αντιδημοφιλείς- ούτως ώστε να φέρουν την κυπριακή οικονομία στα σημερινά επίπεδα.

Κατάφεραν να ξεπεράσουν μεγάλες κρίσεις, αστάθμητες καταστάσεις όπως η περίοδος της πανδημίας και η ρωσική εισβολή και να δημιουργήσουν γερά θεμέλια που επέτρεψαν η κυπριακή οικονομία να γυρίσει από την ύφεση του πρώτου μισού της δεκαετίας του 2010 σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και στις αγορές.

Την τελευταία εβδομάδα και οι τρεις ένιωσαν την ανάγκη να παρέμβουν. Να παρέμβουν για να χτυπήσουν καμπανάκι, για όσα εκτυλίσσονται τον τελευταίο καιρό με επίκεντρο τις αποφάσεις της Κυβέρνησης και κυρίως του Υπουργείου Οικονομικών για διαφορετικά θέματα, που όμως έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Τον κίνδυνο να ξεφύγουν τα δημόσια δημοσιονομικά, και να χαθούν οι κόποι των προηγούμενων χρόνων.

Πρώτος ήταν στις δεκαέξι του μήνα ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίο υπέδειξε πως «ο ρυθμός ανάπτυξης το α’ τρίμηνο καταδεικνύει σημαντική επιβράδυνση της οικονομίας κατά 50% σχεδόν, σε σχέση με το 2022. Επιβάλλονται λεπτοί και σοβαροί χειρισμοί, και, κυρίως, έγκαιρος σχεδιασμός για αποτελεσματική αντιμετώπιση εξωγενών και ενδογενών προκλήσεων».

Πέντε ημέρες μετά, μόλις την περασμένη Κυριακή, στην εκδήλωση πρεσβυτέρων, επανήλθε στο θέμα της οικονομίας, υποδεικνύοντας πως νιώθει το χρέος να επισημάνει τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια για την πορεία επιβράδυνσης της οικονομίας. Μάλιστα προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω, υποδεικνύοντας πως, «ορισμένοι νομίζουν ότι θα συνεχίσουμε να «τρώμε από τα έτοιμα», αλλά η πείρα της ζωής δείχνει το αντίθετο. Με όση διακριτικότητα επιβάλλει η μικρή μου ιστορία, κάλεσα τους αρμόδιους να προβούν σε έγκαιρο προγραμματισμό, να εφαρμόσουν αποφασιστικά μέτρα και να σχεδιάσουν λεπτούς χειρισμούς».

Μάλιστα κατηγόρησε την Κυβέρνηση, πως την ώρα που η ανάπτυξη της οικονομίας πατάει φρένο, αυτή πατάει γκάζι, κάνοντας λόγο για παράδοξα φαινόμενα. «Εάν δεν προσέξουμε», είπε, «θα πάμε για ύφεση το 2025 και σε δημοσιονομικά ελλείμματα, την ώρα που οι πρόνοιες του Συμφώνου Σταθερότητας με τα αυστηρά όρια στα ελλείμματα επανέρχονται».

Μόλις την επόμενη ημέρα, ήταν η σειρά του Χάρη Γεωργιάδη να χτυπήσει καμπανάκι, από ένα άλλο μετερίζι, αυτό της Βουλής. Στον απόηχο της συζήτησης στην επιτροπή Οικονομικών της Βουλής για το ξεπάγωμα σχεδόν δύο χιλιάδων θέσεων, κάλεσε την Κυβέρνηση να περιορίσει τον αριθμό, υποδεικνύοντας πως θα πρέπει να συγκρατήσει τις δημόσιες δαπάνες.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών και βουλευτής του ΔΗΣΥ, εξέφρασε έντονες επιφυλάξεις για το αίτημα της Κυβέρνησης για μαζικό ξεπάγωμα θέσεων, λέγοντας πως, «δεν συμφωνούμε με κανέναν τρόπο στην επιστροφή σε εκείνες τις παλιές εποχές που οι προσλήψεις στο δημόσιο γίνονταν κατά χιλιάδες», καλώντας την Κυβέρνηση να κάνει δεύτερες σκέψεις.

Την ανάγκη να παρέμβει και να προειδοποιήσει με τον δικό του τρόπο, ένιωσε και ο τέως υπουργός Οικονομικών, Κωνσταντίνος Πετρίδης, μέσω ανάρτησης του στο twitter. Χρησιμοποιώντας σαφώς πιο σκληρή και ωμή γλώσσα, ο κ. Πετρίδης, έκανε λόγο για ροκάνισμα των δημόσιων οικονομικών, αστόχευτα.

«Είναι με απίστευτη ευκολία που η νέα Κυβέρνηση, σε λίγες μόνο βδομάδες, χωρίς φειδώ, άρχισε να ροκανίζει τα δημόσια οικονομικά σε μόνιμα αστόχευτα επιδόματα, επιδόματα στη ΔΥ, ΑΤΑ που θα πληρώσουν αυτοί που δεν λαμβάνουν. Αυτή δεν είναι ούτε οικονομική ούτε κοινωνική πολιτική», έγραψε ο Κωνσταντίνος Πετρίδης.

Πάντως, ανάλογη ήταν και η επίσημη τοποθέτηση του Δημοκρατικού Συναγερμού μέσω του νέου αντιπροέδρου, που ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο της οικονομίας, Μάριου Πελεκάνου. Ο κ. Πελεκάνος την Τετάρτη σε δηλώσεις του, στο ίδιο μήκος κύματος, εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι η Κυβέρνηση, όπως είπε, «εξαγγέλλει συνεχώς μέτρα προς την κατεύθυνση της αύξησης των ανελαστικών δαπανών. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγουν οι δύσκολες και επικίνδυνες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στο εξωτερικό οικονομικό περιβάλλον καθώς επίσης και οι συνεχείς αυξήσεις των επιτοκίων που φρενάρουν την ανάπτυξη και επηρεάζουν αρνητικά τα δημόσια οικονομικά».

Την ίδια ώρα, περιέγραψε τη θέση του κόμματος του, ότι «θα πρέπει το δημοσιονομικό πλεόνασμα που παραδώσαμε να χρησιμοποιηθεί ως η ασπίδα προστασίας του συνόλου της κοινωνίας μας. Ταυτόχρονα οφείλουμε να σημειώσουμε ότι είναι σχήμα οξύμωρο η κυβέρνηση από την άλλη, να θέλει να βάλει χέρι στα χρήματα του τέλους που ψήφισε η Βουλή για τους πρόσφυγες ή και να επιβάλει φορολογία στα καύσιμα. Πολιτικές με τις οποίες ο Δημοκρατικός Συναγερμός διαφωνεί», υπέδειξε ο κ. Πελεκάνος.

Θα πει κάποιος, πως λίγη σημασία έχει αυτή τη στιγμή, τι λένε τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού. Θα πει στη συνέχεια πως, «μόλις πρόσφατα κρίθηκαν από τον λαό και αυτός τους κατέταξε στην αντιπολίτευση». Όλα αυτά αναμφίβολα είναι ορθά, ωστόσο μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος και από όσα βιώναμε πριν δέκα χρόνια τέτοια εποχή. Και πάλι χωρίς αμφιβολία, αποτελεί μια πραγματικότητα το γεγονός ότι, αυτοί διαχειρίστηκαν την κυπριακή οικονομία. Είτε συμφωνούσε, είτε διαφωνούσε κάποιος μαζί τους, οφείλει να ακούσει τις απόψεις τους, αφού είναι δεδομένο πως η τριβή τους με την κυπριακή οικονομία, αναμφίβολα τους καθιστά καλούς γνώστες και πιο έμπειρους στα θέματα της οικονομίας.