Ακυρώθηκε από Διοικητικό Δικαστήριο ο διορισμός του Διευθυντή Λιμανιού Λάρνακας

Με σημερινή του απόφαση το Διοικητικό Δικαστήριο κατόπιν Προσφυγής του Ανδρέα Πάρη προχώρησε σε ακύρωση του διορισμού του Διευθυντή του Λιμανιού Λάρνακας, απόφαση η οποία είχε ληφθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού τον Δεκέμβριο του 2017.

Συγκεκριμένα, το Διοικητικό Δικαστήριο εξέταζοντας σχετικούς ισχυρισμούς του αιτητή έκρινε ότι υπήρχε ζήτημα κακής σύνθεσης, ως προς την τελευταία συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής, ημερομηνίας 21.12.2017, κατά την οποία και λήφθηκε η επίδικη απόφαση.

Και αυτό διότι από πουθενά στο πρακτικό της εν λόγω συνεδρίας δεν προκύπτει να είχε αποχωρήσει η Γενική Διευθύντρια πριν από τη συζήτηση και λήψη της επίδικης απόφασης, ως όφειλε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21(2) του Νόμου 158(Ι)/1999, η οποία βεβαίως και τυγχάνει εφαρμογής εν προκειμένω.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι από την ανάλυση της σχετικής νομοθεσίας η αποχώρηση της Γενικής Διευθύντριας πριν από τη διαβούλευση του Διοικητικού Συμβουλίου για λήψη απόφασης, ήταν επιτακτική.

Περαιτέρω το Δικαστήριο απέρριψε την θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η Γενική Διευθύντρια δεν ήταν παρούσα καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίας, αλλά, αφού παρέσχε τη σύστασή της και πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης, αυτή αποχώρησε, καθότι σύμφωνα με το Δικαστήριο ο πιο πάνω ισχυρισμός της συνηγόρου της καθ’ ης η αίτηση δεν στοιχειοθετείται, εφόσον από πουθενά δεν προκύπτει ότι, πράγματι, η Γενική Διευθύντρια αποχώρησε πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης.

Ως διαπίστωσε το Δικαστήριο από το πρακτικό της συνεδρίας ημερομηνίας 21.12.2017 και παρά το γεγονός ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής κάλεσε ενώπιον του την Γενική Διευθύντρια, η οποία προέβη σε σύσταση για προαγωγή του Ε.Μ., και ενώ ακολούθως καταγράφονται λεπτομερώς οι ενέργειες στις οποίες προέβη το Διοικητικό Συμβούλιο (αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων), πουθενά να καταγράφεται και/ή να αναφέρεται οτιδήποτε περί αποχώρησης της Γενικής Διευθύντριας πριν από τη συζήτηση για λήψη της επίδικης απόφασης, ως ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός της συνηγόρου της καθ’ ης η αίτηση.

Το Δικαστήριο συνεχίζοντας την ανάλυσή του σημείωσε ότι το Δικαστήριο, στη βάση των ενώπιον του στοιχείων, δεν δύναται να εξαγάγει συμπέρασμα αναφορικά με το κατά πόσον η Γενική Διευθύντρια 18 πράγματι είχε αποχωρήσει ή ήταν παρούσα κατά το χρόνο συζήτησης και λήψης της επίδικης απόφασης, ήτοι για ένα γεγονός, του οποίου η επέλευση έπρεπε να βασίζεται σε ασφαλή στοιχεία, προκειμένου να υπάρχει συμμόρφωση με το Νόμο 158(Ι)/1999, και όχι σε εικασίες, ούτε να συνάγεται από τα συμφραζόμενα.

Κλείνοντας την απόφασή του το Δικαστήριο κατέληξε ότι, στη βάση και των όσων είχαν εκτεθεί υφίστατο ζήτημα πάσχουσας σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής κατά τη συνεδρία ημερομηνίας 21.12.2017, αλλά και, συνακόλουθα, ζήτημα μη τήρησης άρτιου πρακτικού κατά την εν λόγω συνεδρία, ζητήματα τα οποία καθιστούν την επίδικη απόφαση τρωτή, υποκείμενη ωσαύτως σε ακύρωση.

Την Προσφυγή χειρίστηκε ο δικηγόρος Πάνος Ν. Παναγιώτου, Συνέταιρος και επικεφαλής του Δικαστηριακού Τμήματος του δικηγορικού γραφείου Constantinou Panayiotou & Co LLC – GCP Law.