Εκτός εκλογικής ατζέντας το Κυπριακό-Τα δόγματα, οι προτιμήσεις και οι εκτιμήσεις

Η έλλειψη πολιτικών εξελίξεων που να σχετίζονται με το Κυπριακό, η αδιαφορία που κατά καιρούς επιδείχθηκε διαχρονικά από μέρους των ελληνικών Κυβερνήσεων, σε ότι σχετίζεται με την Κύπρο, αλλά και η πόλωση σε συνδυασμό με τα σοβαρά εσωτερικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, άφησαν οτιδήποτε έχει να κάνει με την Κύπρο, εκτός του κάδρου της σύντομης προεκλογικής περιόδου για τις Εθνικές Εκλογές της Κυριακής.

Είναι ενδεικτικό, ότι στα προγράμματα που αναρτήθηκαν στις σελίδες των παραδοσιακών-συστημικών κομμάτων, δεν γίνεται καμία αναφορά, ούτε στις σχέσεις της χώρας με την Κύπρο, ούτε βέβαια και στο Κυπριακό. Αντιθέτως, το μεγαλύτερο μέρος τους αναλώνεται σε ζητήματα οικονομίας και εσωτερικής διακυβέρνησης.

Εμφανής είναι και οι απουσία από την προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε αναφορών στα εθνικά θέματα της Ελλάδας, και τις σχέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό ερμηνεύεται από πολλούς ως απότοκο των τελευταίων εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά και της κοινής προσπάθειας να πέσουν οι τόνοι μεταξύ των δύο χωρών. Υπενθυμίζεται ότι η αλλαγή ρότας από τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος διέκοψε αμέσως μετά από τους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία, την επιθετική ρητορική του κατά της Ελλάδας, οδήγησε και την Αθήνα σε μια πιο μαλακή προσέγγιση των εθνικών θεμάτων, στα οποία περιλαμβάνεται το Κυπριακό.

Με τις εκτιμήσεις των ειδικών, πάντως, να συγκλίνουν πως οι αυριανές εκλογές, δεν αναμένεται να βγάλουν νέα Κυβέρνηση και πως θα ακολουθήσουν επαναληπτικές εκλογές, ενδεχομένως εντός Ιουνίου, το ενδιαφέρον των ξένων, είναι αρκετά μειωμένο, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως ειδικά τα σημαντικά κέντρα λήψεως αποφάσεων στο εξωτερικό και οι μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο στην Ελλάδα λίγο πριν τις κάλπες

Οι συμμαχίες και τα δόγματα

Με δεδομένο πάντως τις γεωπολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις των τελευταίων χρόνων, εύκολα οδηγείται κανείς στο συμπέρασμα, πως οι σχέσεις των Αθηνών βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο με τις ΗΠΑ, αλλά και με τη Γαλλία. Αυτό σε μεγάλο βαθμό πιστώνεται στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία εργάστηκε προς αυτή την κατεύθυνση και πέτυχε σημαντικές αμυντικές συμφωνίες.

Από εκεί και πέρα, είναι γεγονός πως οι ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των δύο πόλων, της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, δηλαδή και του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, δημιουργεί συγκεκριμένες και ξεκάθαρες τάσεις, ως προς τις προτιμήσεις αυτού που ονομάζουμε δυτικός κόσμος.

Σε σχέση με το Κυπριακό πάντως, δεδομένης και της προηγούμενης θητείας του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία της χώρας αλλά και της παρουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι σχεδόν ξεκάθαρο σε όλους πως οι πολιτικές της Ελλάδας καθοδηγούνται στη βάση του δόγματος που διατυπώθηκε πριν από δεκαετίες, ότι «η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάς συμπαρίσταται». Ένα δόγμα το οποίο αναπροσαρμόσθηκε αρκετές φορές καθόλη την πορεία του Κυπριακού από το 1974, μέχρι σήμερα.

Άλλωστε επί των ημερών του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία και του Νίκου Κοτζιά στο Υπουργείο Εξωτερικών, το Κυπριακό έφτασε μια ανάσα από τη λύση στο Κρανς Μοντάνα. Κι αν οι χειρισμοί και οι επιλογές του κ. Κοτζιά μπήκαν εκ των υστέρων στο μικροσκόπιο αρκετών που τον κατηγόρησαν πως αυτός ευθυνόταν για το ναυάγιο, κανείς δεν αμφισβήτησε τη στάση του ίδιου του κ. Τσίπρα, ο οποίος μάλιστα σε κάποια στιγμή, είχε χαρακτηρίσει κλισέ το δόγμα ότι η Ελλάδα συμπαραστέκεται στην Κύπρο και υπέδειξε πως την κρίσιμη στιγμή θα εκφράσουμε την άποψη μας.

Ποιους στηρίζουν τα κόμματα

Στο ερώτημα πάντως τι θα επιθυμούσε η πολιτική ηγεσία της Κύπρου να συμβεί στις αυριανές εκλογές και ποιος θα ήθελε να είναι ο νικητής, αναμφίβολα οι απόψεις που κατατίθενται εκπηγάζουν αναλόγως των πολιτικών πεποιθήσεων του κάθε κόμματος. Ήδη χθες η Αννίτα Δημητρίου με δηλώσεις της τάχθηκε ανοικτά, όπως ήταν αναμενόμενο, στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού προέρχονται από κοινή πολιτική οικογένεια. Από εκεί και πέρα στο ΑΚΕΛ τα πράγματα είναι αρκετά πιο περίπλοκα, αφού το κόμμα διατηρεί ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με το ΚΚΕ, αλλά και με το κόμμα του Γιάννη Βαρουφάκη σε μικρότερο βαθμό. Στην ΕΔΕΚ, η επιλογή είναι ξεκάθαρα υπέρ του ΠΑΣΟΚ, ενώ αρκετά πιο μπλεγμένα είναι τα δεδομένα στο ΔΗΚΟ, αφού υπάρχει συγκεκριμένη τάση που στηρίζει ΠΑΣΟΚ και άλλη που στηρίζει Νέα Δημοκρατία.

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης πάντως, είναι γνωστό που διατηρεί μια πολύ καλή συνεργασία με την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον οποίο μάλιστα συμμετέχει πλέον στις Συνόδους Κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αλλά και με τον Νϊκο Δένδια, με τον οποίο συνεργάστηκαν αρμονικά, την περίοδο που υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών.

Το διακύβευμα

Στο μεταξύ, σύμφωνα με Ελλαδίτες αναλυτές, το διακύβευμα σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, στην παρούσα φάση, σχετίζεται με τις μεγάλες γεωπολιτικές εξελίξεις, που συνέβησαν μετά από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όπως σημειώνουν, η νέα αστάθεια επιβαρύνει τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και η Τουρκία φαίνεται να τις αξιοποιεί και να προβάλλει με έμφαση τον ρόλο της Περιφερειακής υπερδύναμης που διεκδικεί.

Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούν πως το μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα, είναι να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα τουρκική στρατηγική, τη στιγμή μάλιστα που η Δύση, δείχνει πρόθυμη να δώσει ακόμα μια ευκαιρία στην Άγκυρα, προσπαθώντας να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία, με τον όσο το δυνατό πιο ανώδυνο τρόπο. Γνωρίζοντας λοιπόν, ότι η Τουρκία χαμήλωσε τους τόνους, ο Ερντογάν εμφανίζεται πιο διαλλακτικός και η Δύση θέλει την Τουρκία στρατηγικό και οικονομικό εταίρο, η νέα ηγεσία της Ελλάδας, θα πρέπει να βρει τη χρυσή τομή, για να διατηρήσει τις άριστες σχέσεις που έκτισε με τις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια και την ίδια ώρα να επιτύχει τους στόχους της εξωτερικής της πολιτικής, διατηρώντας χαμηλούς τόνους στα ελληνοτουρκικά.

Σε ότι αφορά το Κυπριακό, αναμφίβολα ο καταλύτης των εξελίξεων δεν είναι οι Εθνικές Εκλογές της Ελλάδας, αλλά αυτές που θα γίνουν την άλλη Κυριακή στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου, αφού πλέον όλοι συμφωνούν πως το κλειδί των εξελίξεων βρίσκεται στο προεδρικό παλάτι που έκτισε ο Ερντογάν.