«Πουλούν» ανθρώπους λες και είναι μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και κανείς δεν κάνει τίποτα

Την βρήκαν δεμένη και φιμωμένη. Την βρήκαν νεκρή. Δολοφονημένη από το χέρι αυτού που την «αγόρασε».

Σύμφωνα με την Αστυνομία, υπήρχε αναρτημένη αγγελία για προσφορά ερωτικών υπηρεσιών από το θύμα, σε πασίγνωστή σελίδα αγοραπωλησιών. Ναι, πουλούσαν άνθρωπο, όπως το παλιό τους αυτοκίνητο κι εκείνο το χωράφι που κληρονόμησαν στο χωριό. Ανάμεσα σε παλιομοδίτικες συρταριέρες και μεταχειρισμένα ηλεκτρονικά, πουλούσαν μια γυναίκα. Μια ψυχή που ξεψύχησε ήταν προς πώληση, μέσω λογαριασμού που χειριζόταν τρίτο πρόσωπο, και δεν ασχολήθηκε κανείς.

Καμία κρατική υπηρεσία δεν ενοχλείται αν πωλούνται άνθρωποι σαν ένα κομμάτι κρέας. Με το ύψος τους, με το βάρος τους, με το μέγεθος του στήθους τους, με τον τύπο του δέρματός τους στις πληροφορίες. Αν τοποθετούν σημεία του σώματός τους σε κοντινές φωτογραφίες, για να μπορεί να ελέγξει ο «αγοραστής» την ποιότητα του «προϊόντος». Ένας διαδικτυακός χώρος που είναι προσβάσισμος ακόμη κι από παιδιά χωρίς κανένα περιορισμό, πουλά ανθρώπους χωρίς καμία δυσκολία, και ουδείς θορυβείται. Κανένας δεν ελέγχει αν αυτές οι γυναίκες είναι θύματα κυκλωμάτων ή εμπορίας προσώπων, αν χρειάζονται βοήθεια. Απλώς επιτρέπουν να πωλούνται σε κοινή θέα, πλάι σε παλιά παιδικά ποδήλατα και ρούχα που είναι πια πολύ μικρά.

Κανείς δεν κάνει τίποτα. Κανείς δεν δρα προληπτικά. Τρέχουν εκ των υστέρων να βρουν τον δολοφόνο, εκ των υστέρων να μάθουν αν πρόκειται περί κυκλώματος πορνείας. Εκ των υστέρων, με μια γυναίκα λιγότερη. Μια γυναίκα από την εμπόλεμη Ουκρανία, η οποία βρισκόταν στη χώρα μας υπό το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας αλλά δεν προστατεύτηκε από τον «αγοραστή» δολοφόνο της.

Η Αστυνομία θεωρεί πως ο ύποπτος δράστης του φρικτού, προμελετημένου εγκλήματος έχει διαφύγει στα κατεχόμενα. Είχε προηγουμένως «αγοράσει» ερωτικές υπηρεσίες από το θύμα του, μέσω της γυναίκας που τελεί υπό κράτηση. Πρόκειται για 25χρονο Τούρκο, αιτητή πολιτικού ασύλου, ο οποίος τόσο πολύ φοβάται την Τουρκία και ζητεί άσυλο στην Κύπρο, που με το που διέπραξε τη γυναικοκτονία, διέφυγε στα κατεχόμενα, που ελέγχονται πλήρως από την Τουρκία και τον κατοχικό της στρατό.

Το πιθανότερο είναι να μην τον εντοπίσουν ποτέ. Να μείνει ο θάνατος μιας γυναίκας ατιμώρητος. Ένα θλιβερό στατιστικό, πλάι στα άλλα θλιβερά στατιστικά που δημιουργούν η έμφυλη βία και οι πατριαρχικές αντιλήψεις κάθε χρόνο. Που δημιουργεί ο μισογυνισμός, η έλλειψη σεβασμού και η έλλειψη προστασίας. Στοιχεία που επίσης κανείς δεν προσπαθεί ενεργά να καταπολεμήσει, επειδή δεν είναι στις προτεραιότητές τους.

Δεν ενοχλείται κανείς αν στην Κύπρο ευάλωτες γυναίκες, με μεταναστευτική βιογραφία, χωρίς υποστηρικτικό μηχανισμό σε μια ξένη χώρα και ενδεχομένως χωρίς τους απαραίτητους πόρους, «πωλούνται» σε κοινή θέα, μαζί με σετ κήπου και παλιά περιοδικά. Δεν λαμβάνουν καμία δράση. Λαμβάνουν καταθέσεις και λαμβάνουν μαρτυρικό υλικό, μετά τον θάνατο μιας γυναίκας, που σκότωσε «αγοραστής» ανθρώπων. Λαμβάνουν υπόψη τους τα πιθανά κίνητρα, τους τρόπους διαφυγής του υπόπτου. Μα δεν λαμβάνουν μέτρα…

Την απλή έρευνα που μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε στην εν λόγω πλατφόρμα πωλήσεων, όπως και στο διαδίκτυο ευρύτερα, θα μπορούσαν να την είχαν κάνει και οι Αρχές. Εγκαίρως. Όμως ακόμη και μετά την αποκάλυψη του φονικού, αυτές οι αγγελίες με τις γυναίκες που «πωλούνται» σαν κρέατα παραμένουν αναρτημένες και προσβάσιμες στον οποιονδήποτε, χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να ελέγξει και να αξιολογήσει υπό ποιες περιστάσεις διαφημίζονται «υπηρεσίες» αυτών των γυναικών. Ποιοι το κάνουν κι αν παραβιάζουν τον νόμο. Κι αν αυτές οι γυναίκες είναι θύματα εκμετάλλευσης ή βρίσκονται σε κίνδυνο. Ποιος να νοιαστεί γι’ αυτούς τους ανθρώπους προς «πώληση»;

Την βρήκαν δεμένη και φιμωμένη. Την βρήκαν νεκρή. Δολοφονημένη από το χέρι αυτού που την «αγόρασε». Και μέσα από τη μόνιμη απάθεια, θα γίνει ένα από τα στατιστικά τους…