Σχολεία που δεν θυμίζουν σχολεία-Βία, παραβατικότητα, επιθέσεις και στο βάθος παιδεία

Ξανά στραμμένα στα σχολεία είναι τα βλέμματα και γι’ ακόμη μία φορά, οι λόγοι είναι εντελώς λάθος και δεν έχουν να κάνουν με την παιδεία. Μετά τα αυξημένα περιστατικά bullying που είδαν το φως της δημοσιότητας, το πρώτο τετράμηνο, κανείς θα πίστευε ότι η εικόνα θα ήταν εντελώς διαφορετική στο δεύτερο, όμως και πάλι, τα σχολεία βρίσκονται στο στόχαστρο, όχι για εκφοβισμό μαθητών, από συμμαθητές τους, αλλά για τις επιθέσεις που δέχονται από ανεγκέφαλους, που καταστρέφουν δημόσια περιουσία.

Οι επιθέσεις που ξεκίνησαν κατά τις ημέρες του Πάσχα και ειδικά μετά την Ανάσταση, όταν όλη η προσοχή ήταν στραμμένη στις εκκλησίες και τις λαμπρατζιές, φαίνεται ότι συνεχίζονται, αφού μόλις την περασμένη Τρίτη, ένα ακόμη Γυμνάσιο της Λευκωσίας έχει δεχτεί επίθεση. Και αν η κατάσταση δεν τεθεί υπό έλεγχο το αμέσως επόμενο διάστημα, ενδεχομένως να μην είναι και το τελευταίο.

Από τη μία το bullying των μαθητών στους συμμαθητές τους, των καθηγητών και των γονιών προς τους μαθητές και από την άλλη οι καμένες αίθουσες και η καταστροφή εξοπλισμού των σχολικών μονάδων, έχουν προκαλέσει αρκετές αρνητικές εικόνες γύρω από την παιδεία, με το ερώτημα που πλανάται όλη τη χρονιά να παραμένει αναπάντητο. Τι κάνουν οι αρμόδιοι για να αποφευχθούν αυτά τα περιστατικά;

Ο τέως υπουργός Παιδείας είχε αφήσει ανοιχτό το μεγάλο κεφάλαιο που αφορούσε στη συμπεριφορά των μαθητών και κυρίως τις επιθετικές τους τάσεις. Η παραβατική συμπεριφορά που παρατηρείται ανάμεσα στους μαθητές, δεν είναι κάτι που μπορεί να κρυφτεί, με αποτέλεσμα να καταρρίπτεται το ένα επιχείρημα ότι δεν μπορούσαν να το γνωρίζουν ότι θα υπήρχε αυτή η κατάληξη. Η άποψη που πολλάκις ακούστηκε, αναφορικά με τα συγκεκριμένα περιστατικά ήταν ότι τα σχολεία αποτελούν μικρογραφία της κοινωνίας και ό,τι συμβαίνει έξω, συμβαίνει και εντός των σχολικών μονάδων.

Αυτό δεν έπρεπε να αποτελεί ασπίδα, για να μην αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα αυτά τα περιστατικά. Αντίθετα, θα έπρεπε να είναι ο φάρος, που καθοδηγεί τις πολιτικές και τις δράσεις του Υπουργείου Παιδείας, για περιορισμό αυτών των φαινομένων, μέχρι να εξαλειφθούν από τις σχολικές μονάδες. Μέχρι να γίνουν και πάλι τα σχολεία, ένας χώρος ασφάλειας για τα παιδιά, απέναντι στη μάστιγα που ονομάζεται εκφοβισμός και τραμπουκισμός.

Η Αθηνά Μιχαηλίδου, ομολογουμένως, ανέλαβε ένα από τα πιο καυτά Υπουργεία, γεμάτο εκκρεμότητες που άπτονται της ομαλής λειτουργίας των σχολείων, όπως είναι οι εξετάσεις τετραμήνων, αλλά και τα αυξημένα φαινόμενα βίας. Αν και δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα, εντούτοις η υπουργός πρέπει να θέσει προτεραιότητες και παράλληλα με τις αλλαγές στο σύστημα αξιολόγησης των μαθητών, να θέσει επί τάπητος και το θέμα της παραβατικότητας, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα, που έχουν ως στόχο την προστασία των μαθητών. Και αυτών που είναι θύματα, αλλά και αυτών που καταλήγουν στο σημείο να προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις.

Όπως ανέφερε αρμόδια πηγή στον REPORTER, το Υπουργείο Παιδείας έχει αποφασίσει να στοχεύσει στο σχολείο, ώστε να ενισχύσει τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, για να αντισταθούν σε προκλήσεις ή απειλές που μπορεί να αντιμετωπίσουν. Γι’ αυτό, οι δράσεις του Υπουργείου εστιάζουν στην προσχολική ηλικία και μάλιστα, δεν στηρίζονται μόνο στις νομοθεσίες που ήδη υπάρχουν, ούτε στις στρατηγικές.

Προς αυτό το σκοπό, το Υπουργείο Παιδείας έχει καταρτίσει πρωτόκολλα για τα σχολεία και επιδιώκει συνεργασία με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ενώ καλεί και τα σχολεία να ενεργοποιούνται εσωτερικά, βάσει των επιτροπών που ήδη υπάρχουν για τη βία και παραβατικότητα.

Την ίδια ώρα, πρέπει να εξεταστεί σοβαρά το θέμα της ασφάλειας των σχολικών μονάδων, αφού φαίνεται ότι μετά τη λήξη των μαθημάτων και της αποχώρησης όλων των εργαζομένων τις απογευματινές ώρες, αφήνει ανοιχτό ένα παράθυρο, το οποίο εκμεταλλεύονται οι ανεγκέφαλοι και καταστρέφουν διάφορες αίθουσες και εξοπλισμό των σχολείων. Το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων είναι αρνητικό για τους μαθητές και οι καθηγητές τους, ειδικά όταν πρόκειται για αίθουσες διδασκαλίας, αφού δεν μπορούν να συνεχίσουν τα μαθήματά τους σε εκείνες τις αίθουσες, αλλά και ο φορολογούμενος πολίτης, που πρέπει να πληρώσει για αποκατάσταση των ζημιών.

Λόγω των αυξημένων περιστατικών πρόκλησης κακόβουλης ζημιάς εντός των σχολικών μονάδων, η ΟΕΛΜΕΚ είχε επαναφέρει την πρότασή της, για φύλαξη των σχολείων, όπως γίνεται στα Λύκεια. Ωστόσο, υπάρχουν αντιδράσεις, οι οποίες αναφέρουν ότι δεν πρέπει να μετατραπούν τα σχολεία σε φρούρια. Εντούτοις, αν η κατάσταση παραμείνει ως έχει, τότε το πρόβλημα θα είναι ανεξέλεγκτο και δεν θα μπορεί να αντιμετωπιστεί.