Οι εκλογές του ΔΗΣΥ, τα πιεστικά προβλήματα και τα (πιθανά) νέα μέτωπα

Η περίοδος που θα ακολουθήσει τις γιορτές του Πάσχα αναμένεται να είναι ιδιαίτερα εντατική σε ό,τι αφορά την προεκλογική εκστρατεία που τρέχει στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Με το Συνέδριο να έχει προγραμματιστεί για τις 29 Απριλίου και την εκλογική διαδικασία για τις 6 Μαΐου, αυτές οι εβδομάδες θεωρούνται κομβικές για τη μάχη επικράτησης.

Πέραν των τριών στελεχών που διεκδικούν το αξίωμα του αναπληρωτή προέδρου και των επτά υποψηφίων για μία από τις τρεις θέσεις αντιπροέδρου, στη μάχη έχουν ριχθεί και 66 μέλη, τα οποία διεκδικούν μία από τις 25 αιρετές θέσεις του Πολιτικού Γραφείου. Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον μείγμα στελεχών που είναι πολύ καλά γνωστοί στα μέλη, λόγω της πολυετούς εμπλοκής τους, και άλλων που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί πέραν της γενιάς και της επαρχίας τους. Έτσι, ακόμα και αυτοί προσπαθούν να κάνουν προεκλογική εκστρατεία, τόσο μέσα από συναντήσεις και εκδηλώσεις, όσο και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τα φώτα είναι βεβαίως στραμμένα στη μάχη για τις θέσεις της ανώτατης ηγεσίας. Τη θέση του αναπληρωτή προέδρου διεκδικούν οι Ευθύμιος Δίπλαρος, Μιχάλης Σοφοκλέους και Σωτήρης Σαμψών, οι οποίοι φέρνουν στο τραπέζι ο καθένας τις δικές του προτάσεις για το πώς θα βγει το κόμμα από την κρίση και πώς θα πρέπει μελλοντικά να λειτουργεί ο ΔΗΣΥ, δίνοντας έμφαση στις αρχές και τις αξίες επί των οποίων εδράζεται το κόμμα, καθώς και στην πιο ουσιαστική επαφή με τη βάση.

Την ίδια στιγμή, τις δικές τους εκστρατείες τρέχουν οι επτά υποψήφιοι για τη θέση αντιπροέδρων. Αν και είναι όλοι καλά γνωστοί στη βάση, κάποια στελέχη, εκ των αξιωμάτων που κατέχουν, είναι πιο προβεβλημένα από άλλα, ενώ ο κάθε ένας έχει τους δικούς του δεσμούς με τα απλά μέλη του κόμματος, μέσα από τις κοινές τους εμπειρίες. Υπενθυμίζεται ότι την αντιπροεδρία διεκδικούν τρεις βουλευτές, η Σάβια Ορφανίδου, η Φωτεινή Τσιρίδου και ο Γιώργος Κάρουλλας, καθώς και τα στελέχη Μάριος Πελεκάνος, Μιχάλης Μιχαήλ, Ξένια Κωνσταντίνου και Ονησίφορος Ιορδάνου.

Η νέα ηγεσία που θα προκύψει, πέραν των γνωστών ζητημάτων της διαχείρισης της κρίσης που διέρχεται το κόμμα, του διχασμού και της εσωστρέφειας στην οποία έχει περιέλθει εδώ και καιρό, θα είναι αντιμέτωπη με δύο άλλα πιεστικά ζητήματα, το ένα εκ των οποίων είναι άμεσα συνυφασμένο με τα όσα έχουν προηγηθεί και φαίνεται να συνδέεται τόσο με το τι έγινε μεταξύ πρώτου και δευτέρου γύρου των Προεδρικών Εκλογών όσο και της υπόγειας αντιπαράθεσης που μαίνεται μεταξύ Νίκου Αναστασιάδη και Αβέρωφ Νεοφύτου.

Το θέμα αυτό είναι η ενάσκηση αντιπολίτευσης. Είναι σαφές πως υπάρχουν διαφορετικές γραμμές στο κόμμα ως προς τον τρόπο που πρέπει να αντιπολιτεύεται. Αν και όλοι συμφωνούν πως η αντιπολίτευση που θα ασκεί ο ΔΗΣΥ θα πρέπει να είναι υπεύθυνη και εποικοδομητική, σιγά σιγά καθίσταται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι υπάρχουν διαφορετικές σχολές σκέψεις ως προς το τι αυτό σημαίνει. Από τα χαμηλά στρώματα της βάσης μέχρι τους αξιωματούχους της πρώτης γραμμής, παρουσιάζονται διαφορετικές αναγνώσεις αλλά και διαφορετικοί στόχοι που θεωρούν ότι το κόμμα θα πρέπει να επιτύχει μέσα από τον τρόπο που θα ασκεί αντιπολίτευση. Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα, καθώς από το «να δοθεί ένα μάθημα στους αποστάτες» μέχρι το «να χρησιμοποιηθεί για να έρθουν πιο κοντά οι ψηφοφόροι που απομακρύνθηκαν» (φράσεις που εύκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς στις διαδικτυακές συζητήσεις μεταξύ Συναγερμικών) η απόσταση είναι τεράστια.

Δεδομένου ότι αυτά τα ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με τις Προεδρικές Εκλογές στην πραγματικότητα δεν επιλύθηκαν και απλώς τοποθετήθηκαν κάτω από το χαλί της επιδιωκόμενης ενότητας, οι πιο απαισιόδοξοι προβλέπουν ότι θα συνεχίζουν να βρίσκουν τρόπους να επανέρχονται στην επιφάνεια με κάθε ευκαιρία, δημιουργώντας νέα προβλήματα. Και το κεφάλαιο της αντιπολίτευσης θεωρείται από πολλούς ως μια ευκαιρία επικράτησης κάποιων προσεγγίσεων έναντι άλλων. Κι εάν και εφόσον επιλυθεί αυτό, δεν αποκλείεται να βρεθεί κάποιο άλλο, εάν δεν βρεθεί κάποιος τρόπος να σταματήσουν να επανέρχονται αυτές οι αντιπαραθέσεις.

Την ίδια στιγμή, πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα οι διαρροές ότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το κόμμα είναι πολύ μεγάλα και χρειάζεται να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις για αντιμετώπισή τους. Εάν όντως το ζήτημα είναι τόσο σοβαρό όσο αφήνεται να νοηθεί, οι αλλαγές που θα προωθηθούν από τη νέα ηγεσία ενδεχομένως να πρέπει να ξεκινήσουν από την οικονομική διαχείριση. Κι αν, όπως πολλοί φοβούνται, πρόσωπα που στελεχώνουν τον έμμισθο μηχανισμό χρειαστεί να απολυθούν για να υπάρξει οικονομικό νοικοκύρεμα, τότε ενδεχομένως να δημιουργηθεί έδαφος και για νέες αντιπαραθέσεις, οι οποίες αυτή τη φορά θα στρέφονται κατά της Αννίτας Δημητρίου και των ατόμων που θα εκλεγούν για να την πλαισιώσουν. Και ο ΔΗΣΥ σίγουρα δεν έχει ανάγκη από νέες αντιπαραθέσεις.