Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες επιζώντων-«Παρά το ότι θα καιγόμασταν, μείναμε να βοηθήσουμε»

Συγκλονίζει η αποκαλυπτική μαρτυρία ενός εκ των επιζώντων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Ο Θεόδωρος Κατσιούλης που έζησε τον εφιάλτη μίλησε στο Mega και περιέγραψε όλα όσα διαδραματίστηκαν πριν τη μοιραία σύγκρουση του Intercity 62 με την εμπορική αμαξοστοιχία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

«Ήμουν στο βαγόνι 3 στη θέση 41. Το βαγόνι είχε καθυστέρηση 20 λεπτά και πήρα τηλέφωνο τον γιο μου να του πω πως θα καθυστερήσω. Μετά τα Παλαιοφάρσαλα το τρένο ήταν γεμάτο. Άκουσα πως υπήρχε ένα πρόβλημα με την ηλεκτροδότηση», ανέφερε αρχικά ο κ. Κατσιούλης.

«Μετά σταματήσαμε στη Λάρισα και βγήκε κόσμος. Είχα πάει τουαλέτα εκείνη την ώρα, το τρένο είχε μεγάλη ταχύτητα, είχε χτυπήσει το κινητό μου και όταν έκατσα για να απαντήσω τότε ένιωσα μία μεγάλη δύναμη», συμπλήρωσε. Περιγράφοντας τι επακολούθησε μετά τη σύγκρουση τόνισε πως «εγώ έσπασα τη μύτη και είχα κατάγματα. Όταν άνοιξα τα μάτια μου άκουσα ουρλιαχτά και επικράτησε πανικός. Δύο παιδιά πήγαν να βγουν και φώναζαν φωτιά. Πήγαν να βγουν από την άλλη πόρτα αλλά ήταν σφραγισμένη».

«Ένα παιδί έσπασε το τζάμι και βγήκε μία κοπέλα μετά πήγα να βγω εγώ και είδα λαμαρίνες από έξω. Μια γυναίκα με δύο παιδιά μου ζήτησε να τη βοηθήσω να βγάλω το παιδί της έξω. Βγήκαμε έξι άτομα από αυτή τη μεριά. Υπήρχε πανικός και φωτιά παντού. Η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή και είχε πολύ καπνό. Παρά το ότι θα καιγόμασταν, δεν έφυγε κανείς, αλλά κάτσαμε να βοηθήσουμε. Υπήρχαν διαμελισμένα μέλη, κόσμος φώναζε βοήθεια. Το ΕΚΑΒ ήρθε πολύ γρήγορα», συμπλήρωσε ο κ. Κατσιούλης. Ακόμη επεσήμανε πως όταν ήταν κάτω δεν πίστευε τι έγινε, φοβήθηκε πως θα πεθάνει και έκανε το σταυρό του.

Εν συνεχεία κατέληξε λέγοντας πως «δεν μπορούσα να πάρω κανέναν γιατί έχασα το κινητό μου και δεν θυμόμουν απ’ έξω τους αριθμούς. Ήθελα να τους πάρω να τους πω πως είμαι καλά αλλά δεν μπορούσα».

«Είδα ακρωτηριασμούς, νεκρούς, τραυματίες, αίματα παντού», λέει επιζήσασα

«Συνεχίσαμε το ταξίδι και κάποιοι… πέθαναν. Ήταν μοιραίο». Συγκλονίζει η μαρτυρία της Μιχαέλας Φρουδαράκη η οποία ταξίδευε με την αμαξοστοιχία Intercity 62 και σώθηκε από θαύμα όπως δήλωσε η ίδια στο τηλεοπτικό δίκτυο CRETA.

«Είχα μπει στο τρένο από την αρχή του ταξιδιού, από την Αθήνα. Ήμουν σε όλη τη διαδρομή. Είχαμε σταματήσει για λίγο στη Λάρισα και μας είπαν πως υπήρχε 15λεπτη καθυστέρηση λόγω κίνησης των γραμμών. Μετά από ένα τέταρτο ξεκινήσαμε κανονικά και κάποιοι… πέθαναν. Δεν κάνω συχνά αυτό το δρομολόγιο. Ήταν μοιραίο…», ανέφερε αρχικά η νεαρή κοπέλα.

«Την ώρα της σύγκρουσης έβλεπα ταινία με μια κοπέλα που καθόταν δίπλα μου. Ήμουν στο 4ο βαγόνι, περίπου στη μέση. Χτυπηθήκαμε κι εμείς.

Λένε για το 3ο βαγόνι γιατί είχαν θανάτους ενώ εμείς δεν είχαμε νεκρούς. Εκεί που καθόμουν, χτύπησε το τρένο το άλλο», τόνισε και στη συνέχεια περιγράφοντας όσα ακολούθησαν μετά τη σύγκρουση είπε πως «είδα ανθρώπους με αίματα, από θαύμα γλίτωσα».

«Φανταστείτε φορούσα ακουστικά, ευτυχώς, διότι με τη σύγκρουση έπεσα και μου κάλυψαν τα μάτια, που έπεσαν πάνω γυαλιά. Είμαι τυχερή, από θαύμα γλίτωσα. Είδα ανθρώπους με αίματα. Εγώ δεν έπαθα τίποτα σε σχέση με άλλους», υποστήριξε η Μιχαέλα Φρουδαράκη.

Η κοπέλα που βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση σοκ περιέγραψε με λεπτομέρειες πως απομακρύνθηκε η ίδια και οι συνεπιβάτες της από τα συντρίμμια της αμαξοστοιχίας Intercity 62.

«Στην αρχή δεν είχαμε καταλάβει ότι η πόρτα ήταν ανοιχτή, ήμασταν σε σύγχυση. Το μόνο που βλέπαμε ήταν καπνός. Βλέπαμε φωτιές δίπλα μας, μικρές, το σημείο ήταν εκεί που χτύπησε το άλλο τρένο. Επικρατούσε κομφούζιο. Η μια πόρτα είχε ανοίξει κανονικά αλλά ήταν από εκεί που είχε φωτιά και δεν μπορούσαμε να βγούμε. Ήταν ο γκρεμός.

Ειλικρινά δεν μπορώ να διακρίνω αν είδα φως λόγω της φωτιάς ή αν ήταν στο τρένο. Είδα τους φακούς όταν περάσαμε τις φωτιές. Κατεβήκαμε και ήταν όλο σίδερα, προχωρήσαμε λίγο πιο κάτω και πιανόμασταν από το εμπορικό τρένο με το οποίο συγκρουστήκαμε, κάποιοι έπεφταν κάτω και χτυπούσαν γιατί δεν μπορούσαν να προχωρήσουν. Σκαρφαλώσαμε πάνω στο ένα βαγόνι και περάσαμε από την άλλη πλευρά», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Είδα ακρωτηριασμούς, νεκρούς, τραυματίες, αίματα παντού»

Χωρίς να μπορεί να κρύψει την συναισθηματική της φόρτιση επεσήμανε πως «ευτυχώς δεν είχε απόλυτο σκοτάδι λόγω φωτιάς. Ήταν πάρα πολύ μεγάλη, βλέπαμε καλά σε σχέση με το απόλυτο σκοτάδι. Βλέπαμε μπροστά μας άτομα νεκρά, είδα μια κοπέλα να κρατάει το κομμένο της πόδι, ακρωτηριασμούς, νεκρούς, τραυματίες, αίματα παντού. Είδα έναν νεαρό νεκρό στο έδαφος, δεν ήθελα να δω άλλο…»

Όπως είπε «δεν χρειάστηκε να πάω στο κυλικείο γιατί έχω καλή συνήθεια να έχω μαζί μου πολλά νερά. Ο φίλος ενός συμφοιτητή μου πήγε στο κυλικείο και έμεινε εκεί. Παίρναμε τηλέφωνα όλοι. Ήρθαν ασθενοφόρα, μια κοπέλα είχε καταπιεί γυαλιά. Φανταστείτε είχαν σχοινιά οι πυροσβέστες γιατί ήταν λασπωμένο το έδαφος και δεν μπορούσαν να ανέβουν».

«Ενημέρωσα τους γονείς μου ότι έφτασα χωρίς να ξέρουν για το δυστύχημα»

Ακολούθως ανέφερε πως «το κινητό μου το είχα στα πόδια μου, το βρήκα πολύ εύκολα, άρπαξα απλά την τσάντα μου, την έβαλα στους ώμους και πήγα προς το έξω. Για καλή μου τύχη είχα το τηλέφωνο. Δεν πήρα τους γονείς μου, τους πήρα την επόμενη μέρα το πρωί. Τους είχα στείλει ότι έφτασα. Είχαμε μιλήσει πολύ νωρίτερα, τους είπα ότι έφτασα για να μην ανησυχήσουν. Τους πήρα πολύ νωρίς και τους ενημέρωσα τι έγινε…»

«Τα ασθενοφόρα δεν ήταν αρκετά»

Σύμφωνα με την επιζήσασα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος «ήταν πολλά τα άτομα που χτύπησαν βαριά, τα ασθενοφόρα δεν ήταν αρκετά. Ένα παιδί που βρισκόταν πίσω μου είχε χτυπήσει στα πλευρά και πονούσε πάρα πολύ. Δεν βρέθηκε κάποιος να τον πάει νοσοκομείο. Παίρνανε τους φίλους τους να έρθουν να μεταφέρουν».

Ακολούθως μιλώντας για τις σκέψεις της την ώρα που συνέβη το δυστύχημα, είπε πως της είναι αδύνατο να το περιγράψει: «Δεν ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω, σκεφτόμουν τα δικά μου άτομα και αν θα τα ξαναδώ. Δεν ξέρω αν θα ξαναμπώ σε τρένο. Δεν θα ξαναμπώ σίγουρα με τέτοιες συνθήκες. Στο εξωτερικό είναι που πιο ελεγχόμενα, ίσως να το έκανα», υπογράμμισε με νόημα.

Τέλος αναφορικά με το εάν θα κινηθεί νομικά όπως κάνουν κάποιοι συνεπιβάτες της είπε πως «δεν μπορώ να σας απαντήσω με σιγουριά αλλά είναι πολύ πιθανό και θα παρότρυνα κι άλλους να το κάνουν αυτό για να υπάρξει κινητοποίηση, κοντέψαμε να πεθάνουμε…».

Πηγή; Πρώτο Θέμα