Οι «φιλοαριστεροί» Συναγερμικοί, η διατήρηση του κλίματος και η συζήτηση που δεν έγινε

Τη Δευτέρα μετά τον δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών, ο Νίκος Νουρής απέστειλε μια έντονη επιστολή, προσπαθώντας να αναδείξει την παραδοξότητα της πραγματοποίησης εκλογικών διαδικασιών για την ηγεσία στον ΔΗΣΥ, πριν από την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος. Τόνιζε πως η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας άφησε βαθιά τραυματισμένο το κόμμα, όχι μόνο γιατί δεν πέτυχε τους στόχους του αλλά και για όσα διαδραματίστηκαν μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου.

Θέση του τέως Υπουργού Εσωτερικών ήταν πως είναι καθήκον όλων να προσπαθήσουν, χωρίς καμία καθυστέρηση, να αξιολογήσουν και να αποτιμήσουν όσα διαδραματίστηκαν και να επαναφέρουν την ηρεμία στο κόμμα. Ως εκ τούτου, εισηγήθηκε την πραγματοποίηση έκτακτου παγκύπριου συνεδρίου, ώστε να κατατεθεί ο απολογισμός της απερχόμενης ηγεσίας και να διεξαχθεί συζήτηση για τα αίτια και τα αίτια του κακού εκλογικού αποτελέσματος και να ακολουθήσουν οι όποιες εκλογικές διαδικασίες.

Η εισήγηση του κ. Νουρή δεν υιοθετήθηκε αλλά αντιθέτως, μετά από μελέτη των καταστατικών προνοιών, αποφασίστηκε σε επίπεδο Πολιτικού Γραφείου, η παράταξη να πραγματοποιήσει εκλογές για την προεδρία στις 11 Μαρτίου και για την υπόλοιπη ανώτατη ηγεσία στις 6 Μάϊου. Η δε συζήτηση σε συνεδριακό επίπεδο, θα γίνει τελικά στις 29 Απριλίου, στο Παγκύπριο Συνέδριο, το οποίο θα προηγηθεί της Εκλογικής Συνέλευσης.

Μπορεί πλέον το κλίμα διχασμού εντός του ΔΗΣΥ να μην έχει την ένταση που είχε όταν έγραφε την επιστολή του ο Νίκος Νουρής, λίγα εικοσιτετράωρα μετά τους τραμπουκισμούς, αλλά στην ουσία η ηρεμία δεν αποκαταστάθηκε επειδή έγινε η απαραίτητη συζήτηση και τα βρήκαν οι αντιμαχόμενες πλευρές, αλλά επειδή παρήλθε πέραν του ενός μήνα και μεσολάβησε η εκλογή της Αννίτας Δημητρίου στην προεδρία του κόμματος με κεντρικό σύνθημα την ενότητα, μετά από μια πολύ πολιτισμένη προεκλογική εκστρατεία με τον Δημήτρη Δημητρίου. Ο χρόνος λειτούργησε ως τσιρότο και ήταν φυσιολογικό η οργή των πρώτων ημερών να καταλαγιάσει. Όμως, στο τέλος της ημέρας, ουδέποτε έγινε μια σοβαρή και εις βάθος συζήτηση αυτής της κλίμακας για το πώς έφτασε ο Συναγερμός σε αυτή την τεράστια κρίση.

Τα λάθη ήταν πολλά και ενδεχομένως το μεγαλύτερο ήταν η αποτυχία της ηγεσίας να αντιληφθεί σωστά τις τάσεις και τις επιθυμίες της βάσης, σε όλα τα στάδια αυτών των εκλογών, με αποτέλεσμα η κατάσταση να καταστεί εκρηκτική. Προφανώς δεν αντέδρασαν όλοι με τον ίδιο τρόπο, αλλά κάποιοι δεν μπορούν να συγχωρέσουν εκείνους που υποστήριξαν τον «αποστάτη» και κάποιοι δεν μπορούν να συγχωρέσουν εκείνους που υποστήριξαν τον εκλεκτό του ΑΚΕΛ. Τα δύο στρατόπεδα χωρίζονταν επίσης σε υποστηρικτές του Αβέρωφ Νεοφύτου και του Νίκου Αναστασιάδη, με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται και να συντηρείται η υπόγεια αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πρώην προέδρων του ΔΗΣΥ μέσα από την ίδια τη βάση. Και, παρόλο που αποφεύχθηκε στις εκλογές για την προεδρία, το ζήτημα αυτό παραμένει ανοιχτό για μερίδα των Συναγερμικών ενόψει της εκλογής για τον αναπληρωτή πρόεδρο και τους τρεις αντιπροέδρους.

Αυτή την διαπίστωση έκανε (με τον δύσκολο, όπως φαίνεται, τρόπο) ο Φαίδωνας Φαίδωνος ο οποίος διεκδικούσε θέση αναπληρωτή προέδρου και απέσυρε την υποψηφιότητά του. Ο δήμαρχος Πάφου, εκτός από ενθουσιώδης υποστηρικτής του Αβέρωφ Νεοφύτου προεκλογικά, υπήρξε και ένα από τα πρόσωπα που υιοθετούσε απόλυτα την πολεμική κατά του Νίκου Χριστοδουλίδη. Ήταν, επίσης, από τα πρώτα στελέχη που έσπευσαν δημόσια να εκφράσουν υποστήριξη στον Ανδρέα Μαυρογιάννη στον δεύτερο γύρο και το μέλος του Πολιτικού Γραφείου που το εισηγήθηκε, εξού και τέθηκε σε ψηφοφορία. Δεν υπήρχε αμφιβολία σε ποιο από τα δύο στρατόπεδα ανήκε και μάλιστα λειτουργούσε κατά κάποιο τρόπο ως σημαία του, ενώ ταυτόχρονα αποτελούσε στόχο για τους εσωκομματικούς αντιπάλους.

Εξηγώντας τους λόγους της απόσυρσής του, που δεν μπορούσαν να είναι δημοσίως το… μέτρημα κουτσιών, ο κ. Φαίδωνος ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως «η προσπάθεια κάποιων να φέρουν μέσα στις πολιτικές διεργασίες τον διαχωρισμό για αυτούς που βρέθηκαν στην μεριά των νικητών στις προεδρικές εκλογές και σε “φιλοαριστερούς”, εκτιμώ ότι ζημιώνει ανεπανόρθωτα την συνοχή του κόμματος». Υποστήριξε ακόμα πως έγινε υποβολή υποψηφιοτήτων με σκοπιμότητες, ενώ ευχήθηκε η νέα ηγεσία να προβεί σε αλλαγές «έχοντας μοναδικό γνώμονα την απόλυτη εξυπηρέτηση του Δημόσιου Συμφέροντος και με πλήρη αποκλεισμό ιδιοτελών πολιτικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων».

Στην πραγματικότητα, όμως, αυτοί οι διαχωρισμοί και αυτές οι σκοπιμότητες στις οποίες αναφέρεται, δεν δημιουργήθηκαν τώρα, ενόψει εκλογών. Ήταν πολύ καλά γνωστές από πριν την στιγμή της σύνταξης της επιστολής Νουρή και έχουν ρίζες που πάνε αρκετά πίσω στον προεκλογικό. Δεδομένου ότι δεν έγινε μια εις βάθος και ουσιαστική ανάλυση για όλα αυτά, ούτε καν κάποιου είδους πολιτικό group therapy, ήταν λογικό ότι σχεδόν θα μονοπωλούσαν τις συζητήσεις στα προεκλογικά πηγαδάκια ανάμεσα στα μέλη του κόμματος. Ενδεχομένως, μέρος της αυτοκριτικής του ΔΗΣΥ, να πρέπει να είναι γιατί άργησε τόσο πολύ να την κάνει…